Morgunblaðið - 20.07.2003, Page 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. JÚLÍ 2003 41
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
PÁLL AGNAR PÁLSSON
fyrrv. yfirdýralæknir,
Sóleyjargötu 7,
sem lést fimmtudaginn 10. júlí, verður jarð-
sunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudag-
inn 22. júlí kl. 13.30.
Kirsten Henriksen,
Hlín Helga Pálsdóttir, Ólafur Guðmundsson,
Vigdís Hallfríður Pálsdóttir,
Kristín Helga Þórarinsdóttir, Tómas Þorsteinsson,
Páll Agnar Þórarinsson,
Helga Lára Ólafsdóttir,
Magnús Björn Ólafsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi,
bróðir og mágur,
HÖRÐUR ÓLAFSSON,
Kveldúlfsgötu 6,
Borgarnesi,
er andaðist fimmtudaginn 10. júlí, verður jarð-
sunginn frá Borgarneskirkju mánudaginn
21. júlí kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún María Harðardóttir, Sigmundur Halldórsson,
Hilmar Harðarson, Kristín Pétursdóttir,
afabörn og langafabörn,
Helgi Jónas Ólafsson, Eyrún Kristjánsdóttir.
LEGSTEINAR
Mikið úrval af legsteinum
og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík, sími 587 1960
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Þökkum innilega auðsýnda samúð, hlýhug og
margvíslegan stuðning vegna andláts og
útfarar ástkærrar dóttur minnar,
KATRÍNAR EMMU MARÍUDÓTTUR HALE,
Hólmgarði 40,
Reykjavík.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
María Gunnlaugsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GEIR JÓELSSON
kaupmaður,
Fjarðargötu 19,
Hafnarfirði,
lést sunnudaginn 13. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Lóa Bjarnadóttir,
Margrét Geirsdóttir, Sigurður Bjarnason,
Bjarni Geirsson, Guðrún Sverrisdóttir,
Ingvar Geirsson, Gyða Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJÖRN EMIL BJÖRNSSON
skipasmiður,
Lágengi 23,
Selfossi,
áður Tunguvegi 13,
Reykjavík,
sem andaðist fimmtudaginn 10. júlí var jarðsunginn í kyrrþey
föstudaginn 18. júlí.
Elsa V. Backman,
Sigurbjörn Ernst Björnsson,
Ingrid Björnsdóttir,
Katrín Súsanna Björnsdóttir,
Anna Soffía Björnsdóttir,
Elsa Birna Björnsdóttir
og fjölskyldur.
✝ Sigbjörn Björns-son fæddist á
Surtsstöðum í Jökuls-
árhlíð 26. október
1919. Hann lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Norðfirði hinn
6. júlí síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þorbjörg Sigrún Jó-
hannesdóttir frá
Syðri-Vík í Vopna-
firði, f. 3. maí 1891, d.
11. október 1984, og
Björn Sigbjörnsson
frá Surtsstöðum, f.
14. september 1884,
d. 19. desember 1957.
Systkini Sigbjörns eru: Jó-
hanna, f. 27. febrúar 1912, Sigur-
björg, f. 5. október 1914, d. 25.
ágúst 1995, Jóhann
Eiríkur, f. 28. desem-
ber 1921, d. 3. sept-
ember 2000, Guðrún
Ragnheiður, f. 26.
desember 1925, og
Gunnsteinn Bragi, f.
28. nóvember 1929.
Sigbjörn var
ókvæntur og barn-
laus. Hann bjó lengst
af á Surtsstöðum,
ásamt Braga bróður
sínum og Steinunni
konu hans, en fluttist
að Lagarfelli 11 í
Fellabæ árið 1981 og
átti þar heima til dauðadags.
Útför Sigbjörns var gerð frá
Egilsstaðakirkju laugardaginn 12.
júlí.
Elsku Bjössi frændi.
Þá hafa leiðir skilið og þú horfið til
annarra heima. Ekki kom mér til
hugar þegar við kvöddumst á sjúkra-
húsinu á Norðfirði að þú ættir svo
fáa daga ólifaða, þó svo að sjúkleiki
sækti að og aldur færðist yfir. Ef til
vill vissir þú betur, því hugurinn var
skýr sem fyrr, en að venju kvartaðir
þú ekki né ræddir þínar þjáningar.
Okkur hefur verið tjáð að andlát þitt
hafi orðið hægt og hljótt, líkt og lífs-
stíll þinn var, og þannig trúi ég að þú
hafir kosið þér að kveðja þennan
heim.
Eftir sitja ættingjar og vinir og
minnast ánægjulegra samveru-
stunda og þar er af nógu að taka. Nú
líta menn ekki lengur inn í kaffi á
Lagarfelli 11 til að rifja upp með þér
liðna atburði og fletta upp í þínu
skarpa minni, einhverju því sem aðr-
ir höfðu ekki á reiðum höndum. Þar
kom ekki að sök þótt skólaganga þín
á yngri árum mældist álíka í vikum
og nú er talin í árum hjá okkar kyn-
slóð. Þú aflaðir þér fróðleiks með
lestri og mundir það sem þú last,
heyrðir og sást. Gaman var að fylgj-
ast með þér, í þau fáu skipti sem við
ferðuðumst saman um landið, því þó
að þú hefðir aldrei komið á þær slóð-
ir sem við fórum um virtist þú þekkja
þar hverja laut og þúfu.
Það var líka oft gaman þegar ég,
lítill pjakkur, fékk að fara með þér á
beitarhúsin. Það var mikið ferðalag
fyrir litla fætur og þá var gott að fá
að halda í trausta og hlýja hönd til að
létta göngu. Ekki spillti svo að hlusta
á allar sögurnar, vísurnar og ævin-
týrin sem þú sagðir mér á leiðinni.
Sumt var eflaust spunnið á staðnum
en annað nokkuð eftir bókinni. Við
tveir á heimleið á tunglskinsbjörtu
vetrarkvöldi með glampandi svell-
glotta og ískristalla allt í kring. Þetta
er ljúf minning.
Ekki er ég eina barnið sem naut
samvista við þig. Þar veit ég að
margir hugsa hlýtt til þín þegar litið
er til baka. Þó svo að þú hafir sjálfur
ekki eignast börn átti Bjössi frændi,
með stóru f-i, stóran barnahóp.
Næmi þín á börn var líka mikil. Oft
dáðumst við hjónin að því, er þú á
efri árum fórst sjálfur að velja,
kaupa og pakka inn gjöfum til krakk-
anna okkar. Stórar sem smáar hittu
þær alltaf beint í mark og hefðum við
foreldrarnir ekki getað gert betur.
Ekki reyndist þú síður þeim sem á
hallaði. Alltaf tilbúinn að rétta hjálp-
arhönd og fékkst þá aldrei um eigin
þarfir né langanir. „Sælla er að gefa
en þiggja,“ hafa eflaust verið þín ein-
kunnarorð þó svo að upphátt væru
þau ekki sögð.
Þær eru margar og góðar minn-
ingarnar sem koma upp í hugann á
kveðjustund en þær geymi ég áfram
og hef fyrir mig. Þinn stíll var aldrei
að tala um eigið ágæti, eða annað
sem snerti sjálfan þig, og það mun ég
að framansögðu virða. Við fjölskyld-
an á Mánatröðinni þökkum þér allt
stórt og smátt en umfram allt sam-
fylgdina á lífsleiðinni, trygglyndið og
traustið. Þótt þín sé sárt saknað á
þessari stundu verður minningin um
Bjössa frænda ætíð björt í huga okk-
ar og lýsir upp, beri skugga á. Guð
blessi þig.
Stefán Bragason.
Takk elsku Bjössi, takk fyrir allt.
Takk fyrir að vera svona góður
frændi. Takk fyrir að vera svona
góður afabróðir og í raun meira ein
það. Takk fyrir að vera hlýr og gef-
andi því það er aldrei nóg af hlýju.
Takk fyrir að vera brosandi og
skemmtilegur. Takk fyrir að vera
hafsjór af fróðleik. Takk fyrir allar
samverustundirnar þegar ég kom og
gisti á Lagarfellinu. Takk fyrir að
klappa á kollinn á mér þegar ég var í
heimsókn. Takk fyrir gönguferðirn-
ar í Fellunum. Takk fyrir samveruna
í sveitinni þegar við vorum saman í
sauðburðinum á Surtsstöðum hjá
Bjössa og Sjöfn. Takk fyrir litlu hlut-
ina sem gefa lífinu gildi. Takk fyrir
að setja tvíbökuna í kaffið því litlum
snáða fannst það skrítið þar sem
venjan var að setja hana í kakó. Takk
fyrir að nota randalínuna hennar
ömmu sem ofanálegg á brauðið.
Takk fyrir ferðalagið á Snæfellsnes-
ið þar sem þú fékkst stóru rækjuna
með fálmurunum ofan á fiskinn.
Takk fyrir að sitja í brúna stólnum
og taka veðrið. Takk fyrir páskaegg-
in. Takk fyrir jólagjafirnar sem voru
svo vandlega inn pakkaðar að maður
var lengi að föndra við að opna þær.
Takk fyrir öll jólaboðin á jóladag, þín
verður sárt saknað í því næsta. Takk,
elsku Bjössi, takk fyrir allt.
Guðjón Bragi.
Nú er hann Sigbjörn föðurbróðir
minn látinn og þá staldrar hugurinn
við og reikar um liðna daga.
Bjössi frændi, eins og við kölluð-
um hann, var alltaf stór hluti af lífi
okkar systkinanna þar sem hann átti
alltaf heima með foreldrum okkar.
Hann stundaði fjárbúskap með þeim
á Surtsstöðum til ársins 1981 en þá
fluttu þau í Fellabæinn þar sem hann
starfaði í yfir tíu ár hjá Verslunar-
félagi Austurlands.
Hann var hlédrægur, traustur og
ljúfur maður sem hugsaði fremur um
hag annarra en sinn eigin og kvart-
aði aldrei – það var ekki hans stíll.
Hann var mjög barngóður og hafði
gaman af því að gleðja börn í kring-
um sig, nutum við systkinabörn hans
þess í ríkum mæli og svo okkar börn
síðar. Oft lagði hann höndina á lítinn
koll og svo kom sérstakt bros á and-
lit hans sem sagði meira en nokkur
orð.
Bjössi var mikið náttúrubarn og
naut þess að ganga um landið tím-
unum saman og gefa gætur að dýr-
um og landslagi. Sem lítil stelpa
minnist ég m.a. margra gönguferða
með honum, ýmist til að líta eftir
kindum eða bara ganga um landið,
þar sem gjarnan var staldrað við á
mel og skoðaðir athyglisverðir stein-
ar eða þá að við fundum fallegt blóm
sem vert var að skoða nánar. Á
sumrin fundum við stundum fugla-
hreiður í gönguferðunum, en þá
mátti ekki trufla nema þá rétt til að
kíkja á eggin. Fuglarnir áttu að fá
frið á hreiðrinu sínu. Þegar þreytan
fór að segja til sín á göngunni var
gott að geta laumað lítilli hendi í lófa
frænda og hlusta á sögur eða frá-
sagnir sem hann kunni urmul af.
Bjössi var mjög fróður og víðles-
inn og var stundum leitað til hans
þegar verið var að rifja upp ein-
hverja atburði. Ef hann hafði ekki
svar á reiðum höndum þá átti hann
það til að hverfa inn til sín og koma
svo skömmu seinna með bók í hönd-
unum sem svaraði spurningunni.
Hann þekkti vel landið okkar, bæði
af bókum og útvarpi og síðar einnig
af sjónvarpi, þótt hann ferðaðist ekki
mikið um það sjálfur. Mér er minn-
isstætt ferðalag sem hann fór með
okkur bróður mínum og fjölskyldu
hringinn með vikudvöl á Snæfells-
nesi. Hann þuldi upp bæi, ár og ýmis
örnefni á leiðinni, áður en komið var
að þeim, og gjarnan fylgdu með sög-
ur af viðeigandi stöðum. Þetta hafði
hann þá lesið um eða horft á í sjón-
varpi og staðsett svo vel í huga sér.
Nú er kallið komið og að leiðar-
lokum ylja okkur minningarnar um
þig, elsku frændi. Þær eru okkur
dýrmætar og þær munum við geyma
með okkur.
Þakk fyrir samfylgdina.
Snærún Bragadóttir
og fjölskylda.
SIGBJÖRN
BJÖRNSSON