Morgunblaðið - 29.10.2003, Side 36

36 MIÐVIKUDAGUR 29. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 



 
 

  

 
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
REYKLAUS.is er undirskrift heil-
síðuauglýsingar á blaðsíðu 5 í Fólk-
inu, viðauka unga fólksins, sem
fylgir Mogganum hinn 24. október,
síðastliðinn. Í auglýsingunni er
sýndur heljarinnar eiturgrænn titr-
ari og í illskiljanlegum texta undir
honum er reynt að hræða reykjandi
karlmenn með getuleysi og þeirri
niðurlægingu, sem fælist í því, þegar
stúlkan gripi til græna titrarans
frammi fyrir lafandi limnum!
Svipuð heilsíðuauglýsing, frá
reyklaus.is, hefur birst, þar sem ung
kona stendur ögrandi klofvega í dyr-
um svefnherbergis og heldur á titr-
ara í hægri hendi og virðist tilbúin
að velja apparatið í stað hins getu-
lausa unga manns.
Báðar þessar auglýsingar gefa
mér tilefni til eftirfarandi athuga-
semda og ábendinga til ritstjórnar
Morgunblaðsins og aðstandenda
reyklaus.is:
Hlutfallslega eru reykingar, einar
og sér, að öllum líkindum tiltölulega
sjaldgæf ástæða getuleysis, svona
almennt, og örugglega næstum
óþekkt ástæða getuleysis hjá þeim
ungu karlmönnum, sem auglýs-
ingaáróðurinn beinist að. Að því
leytinu til eru báðar auglýsingarnar
faglega misheppnaðar. En sleppum
því. Það er sök sér, að titraraauglýs-
ingarnar, atarna, séu læknisfræði-
legt klúður. Hitt finnst mér mun
verra. Og raunar yfirþyrmandi. Það
er hrópandi smekkleysan í báðum
þessum ofstækisfullu auglýsingum.
Hér er verið að gefa okkur þá mynd
af ungum íslenskum konum, að þær
séu hálfóðar kynlífsmaskínur, sem
hiki ekki við að grípa strax til
rafknúinnar tækni, ef eitthvað bját-
ar á hjá partner. Og mannfyrirlitn-
ing þessara endemis auglýsinga
verður enn ljósari, þegar manni er
hugsað til þeirra mörgu lesenda,
sem eiga við erfitt getuleysi að
stríða, en hafa aldrei komið nálægt
reykingum.
Hvað er eiginlega á seyði hér? Er
firringin alger? Öll landamæri að
hverfa? Vaknið og hugsið!
Það hlýtur að vera hægt að berj-
ast gegn reykingum á hærra plani
en þetta.
GUNNAR INGI
GUNNARSSON læknir.
Niðrandi og smekk-
lausar auglýsingar
Frá Gunnari Inga Gunnarssyni
FYRRUM gengu margir bændur til
rjúpna á jólaföstunni. Notast var við
gamlar byssur sem í dag þættu vera
mjög lélegar. Venjulega var farin
einungis ein ferð og ekki veitt meira
en þurfti til einnar máltíðar. Ef ekki
tókst að veiða fyrir alla, þá var það
jafnvel látið nægja og e-ð annað
fundið með (til uppfyllingar). Þá var
tíðarandinn sá, að ekki var etið á sig
gat eins og síðar tíðkaðist.
Nú eru flestir rjúpnaveiðimenn út-
búnir fullkomnustu GPS-staðsetn-
ingartækjum sem þeir stilla einfald-
lega punktana inn á þar sem félagar
þeirra hafa áður veitt rjúpur. Þeir
aka um á dýrindis (og kraftmiklum)
jeppum langt inn á heiðar oft eftir
línuvegum sem Landsvirkjun hefur
verið að leggja á liðnum áratugum.
Stundum er bráðin elt á fjórhjólum
eða vélsleðum. Oft eru veiðihundar
með í för. Þefnæmi þeirra er með
ólíkindum. Talið er að þeir geti þefað
uppi bráð sem er í allt að 3 km fjar-
lægð frá skotveiðimanninum enda er
þefnæmi veiðihunda margþúsund-
falt meira en mannsins. Hjá siðuðu
fólki þykir hvort tveggja ódrengileg
aðferð við veiðar enda á rjúpan, þessi
undursamlega fuglategund, nær
hvergi átt griðland fyrir þessum
skotglaða lýð á undanförnum árum.
Eg er eindregið fylgjandi öllum
aðgerðum sem miða að því að draga
úr glórulausri byssugleði fjölda
landa okkar sem er á góðri leið að
raska miklu í náttúrunni. Fálkar eru
t.d. mjög sjaldséðir á Suður- og
Vesturlandi en ein uppáhaldsfæða
þeirra er rjúpa eins og kunnugt er.
Ekki hef eg oft verið sammála um-
hverfismálaráðherranum okkar en
varðandi veiðibann á rjúpu er eg
mjög sammála.
Fróðlegt væri að fá traustar upp-
lýsingar frá viðkomandi stjórnvöld-
um síðastliðin 10–15 ár:
1. Hversu margar byssur hafa ver-
ið fluttar inn í landið, hvaða tegund-
ir?
2. Hversu mörg byssuleyfi hafa
verið gefin út í landinu?
3. Hvaða hundategundir hafa ver-
ið fluttar inn í landið og hversu
margir hundar af hverri tegund?
Hér er fyrst og fremst átt við þekkt-
ar tegundir veiðihunda.
4. Hversu margir jeppar, vélsleðar
og fjórhjól hafa verið flutt inn til
landsins?
5. Hvaða virku aðgerðir hafa verið
uppi af yfirvöldum að fylgjast með að
ekki sé ekið utan vega og þá sér-
staklega á rjúpnaveiðitímanum?
6. Hver hefur rjúpnaveiðin verið
og hvernig hefur sú veiði skipst nið-
ur. Hversu margir veiðimenn hafa
skilað veiðiskýrslum og hvað hafa
100 aflahæstu skotveiðimennirnir
veitt margar rjúpur á tímabilinu?
7. Hvernig hafa tekjur af rjúpna-
veiðum og önnur áþekk hlunnindi
skilað sér í skattframtöl lands-
manna? Er samræmi milli framtal-
inna veiðitekna af rjúpu og veiði-
skýrslna?
Með fullri vinsemd gagnvart öllum
þeim sem lesa eða mega lesa les-
endabréf þetta.
GUÐJÓN JENSSON,
Arnartanga 43,
270 Mosfellsbæ.
Rjúpnaveiði
fyrr og nú
Frá Guðjóni Jenssyni