Morgunblaðið - 20.02.2004, Síða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. FEBRÚAR 2004 37
meira að segja hvaða lög þú vildir
hafa í jarðarförinni þinni. Þegar ég
loka augunum og hugsa um þig þá
kemur upp í huga mínum, þú í eld-
húsinu eitthvað að huga að pott-
unum og hlusta á fallegu dægurlög-
in sem okkur voru svo kær. Það
sem mér þótti alltaf svo vænt um
var hvað þið pabbi tókuð alltaf vel á
móti öllum mínum vinum heima á
Vörðubrún, alltaf opið hús fyrir
alla. Ég hef búið fjarri ykkur síð-
astliðin 20 ár, fyrst í Vestmanna-
eyjum og nú í Reykjavík, og hef ég
og fjölskylda mín oft staðið í flutn-
ingum á þessum tíma. Alltaf komst
þú og hjálpaðir til við flutningana,
það var ekki hægt að fá betri að-
stoð en frá þér, sem sagt allt í röð
og reglu í öllum skápum. Litla fjöl-
skyldan okkar stækkaði heldur bet-
ur árið 1999, þegar ég, Siddý og
Ragnheiður Sif eignuðumst allar
litla gullmola, sem ég veit að hafa
veitt ykkur pabba ómælda ánægju,
betri ömmu og afa er ekki hægt að
hugsa sér.
Ég veit að þú hefur verið veikari
en við fjölskyldan gerðum okkur
grein fyrir, þú varst ekki að bera
veikindin þín á torg. Þvílík hetja
sem þú varst, fórst þetta allt á
hörkunni.
Elsku mamma, þá er komið að
kveðjustund, ég mun hugsa vel um
pabba fyrir þig og bið ég guð að
gefa okkur fjölskyldunni styrk í
sorginni.
Er sumarið kom yfir sæinn
og sólskinið ljómaði um bæinn
og vafði sér heiminn að hjarta,
ég hitti þig, ástin mín bjarta.
Og saman við leiddumst og sungum
með sumar í hjörtunum ungum.
Hið ljúfasta’úr lögunum mínum
ég las það úr augunum þínum.
Þótt húmi um heiðar og voga
mun himinsins stjörnudýrð loga
um ást okkar yndi og fögnuð
þó andvarans söngrödd sé þögnuð.
(Tómas Guðm.)
Guð geymi þig, elsku mamma
mín.
Þín dóttir,
Þóra Guðný.
Elsku amma mín, núna ertu
komin til Guðs og nú veit ég að þér
líður vel.
Ég veit líka að það hefur verið
tekið vel á móti þér. Þú varst alltaf
svo góð við mig og ég man þegar
þú kenndir mér að prjóna, þá var
ég aðeins sex ára gömul. Ég vildi
prjóna skærbleikan trefil handa
frænku minni sem var að fæðast.
Þú varst svo æðisleg, amma mín,
og þér þótti svo vænt um okkur
barnabörnin. Nýlega léstu mig
hafa litla vasabók með öllum gull-
kornunum sem höfðu komið frá
mér þegar ég var lítil, þú safnaðir
öllu svona. Það var svo gott að
vera nálægt þér og svo gaman að
koma á Ránarvellina til ykkar afa.
Sérstaklega fannst mér gaman að
horfa á þig sauma út, þú varst
mikil saumakona.
En nú verð ég að kveðja í síð-
asta sinn og bið ég að heilsa hon-
um pabba mínum og Óla frænda.
Ég hugsa hlýtt til þín, elsku amma,
Guð geymi þig.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
Þín
Elísa.
Elsku amma mín, þú ert búin að
vera svo mikið veik en alltaf svo
góð við mig. Mamma og pabbi eru
búin að reyna að segja mér að þú
sért dáin og að guð og englarnir
ætli að passa þig, en ég sagði: Nei
hún er ekki dáin, þau eru bara að
hjálpa henni.
Elsku amma, allt sem þú hefur
gert fyrir mig, leyfðir mér að baka
fyrir jólin, þú gerðir deig sérstak-
lega fyrir mig. Allir jólapakkarnir
á borðstofuborðinu freistuðu mín
svo mikið. Ég sagði við þig. Amma,
mig langar svo að opna einn pakka,
þú getur bara pakkað honum aftur
inn. Þú kenndir mér að klippa út,
keyptir leir, púsl og fleira handa
mér. Ég kom til ykkar afa á hverj-
um degi, því mér fannst svo gott
að koma til ykkar eftir leikskóla í
rólegheitin, fá eitthvað að borða og
horfa síðan á barnaefni sem afi tók
upp fyrir mig. Nú á afi svo bágt,
en ég ætla að vera svo góð við
hann. Bráðum ætla ég að sofa
heima hjá honum, fara í bað og síð-
an ætlum við afi að hafa það kósy,
ég ætla að sofa í rúminu þínu.
Elsku amma mín, takk fyrir allt.
Þín prinsessa
Nína Björk.
Elsku amma mín. Það er ótrú-
legt hvað lífið getur breyst snögg-
lega og komið manni úr jafnvægi.
Síðasti föstudagur var einn sá erf-
iðasti dagur sem ég hef lifað. Þú
varst farin frá okkur. Ég á seint
eftir að gleyma tilfinningunni sem
fór um mig þegar pabbi hringdi í
mig í ræktinni. Þó svo að hann
hefði ekkert sagt hvað var að, þá
fór hrollur um mig og kvíði um að
grunur minn væri réttur. Ég náði
ekki í tæka tíð en sem betur fer
var ég búin að koma og heimsækja
þig daginn áður. Það er svo mikið
sem fer í gegnum kollinn á manni
á svona stundu. Ég þakka fyrir
það að hafa ekki þurft að upplifa
sorgina sem fylgir ástvinamissi áð-
ur. Það er svo margt sem ég hefði
viljað segja þér og spyrja þig um,
en núna er það of seint. Maður
verður bara að halda í allar minn-
ingarnar og góðu stundirnar sem
þú áttir með okkur krökkunum og
allri fjölskyldunni. Þú varst alltaf
svo góð og tilbúin að gera allt fyrir
okkur. Það var alltaf vinsælt að
hlaupa yfir móann og heimsækja
ykkur á Vörðubrúnina þegar ég
var yngri. Þið afi tókuð alltaf vel á
móti mér og vinum mínum, þegar
okkur bar að garði. Ógleymanleg
er mér líka ferðin til Lúxemborg-
ar, þegar ég var sjö ára. Ég horfi
stundum á vídeóspóluna sem afi
tók upp í ferðinni og maður getur
ekki annað en brosað létt. Ógleym-
anlegt ævintýri, þið afi gerðuð allt
til að ég skemmti mér sem best.
Ég get aldrei þakkað þér nóg fyrir
allt það sem þið lögðuð á ykkur
fyrir mig. Mér þótti líka mjög
vænt um að heyra frá þér í fyrra
þegar ég var í skóla í Bandaríkj-
unum. Ég man hvað þú varst alltaf
áhugasöm um það allt saman.
Amma mín, nú ertu farin frá
okkur og sorgin liggur yfir fjöl-
skyldunni, en maður finnur fyrir
samkennd og við höfum öll staðið
svo þétt saman í gegnum þessa
erfiðu viku. Það er furðulegt að
hugsa sér lífið án þín og að kíkja á
Ránarvellina og sjá þig ekki inni í
eldhúsi með útsauminn. Þú varst
alltaf að gera eitthvað. Nú þegar
við búum í gamla húsinu ykkar afa
er stundum eins og ég finni fyrir
þér hérna, þér fannst alltaf svo
gott að koma hingað á Vörðu-
brúnina enda bjóstu þar lengst af.
Amma mín, ég bið Guð að geyma
þig og styrkja afa í sorginni. Þetta
hefur verið honum erfitt og þó að
mamma og Þóra séu búnar að vera
sterkar síðustu daga þá veit ég að
þið voruð allar svo nánar, bestu
vinkonur og þær eiga ekki eftir að
sakna þín minna. Amma mín, takk
fyrir allt sem þú hefur gefið mér
og kennt. Ég þakka Guði fyrir þau
forréttindi að hafa fengið að hafa
þig í 18 ár af mínu lífi. Ég veit þú
vakir yfir mér og veitir mér styrk
á erfiðum tímum. Með mikilli sorg
í hjarta mínu kveð ég þig, elsku
amma mín. Mér þykir vænt um
þig. Hvíl í friði.
Sigurður Friðriksson (yngri).
 Fleiri minningargreinar
um Ragnheiði Þórisdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
OLLE HERMANSSON
fyrrverandi lögmaður,
lést í Helsingborg föstudaginn 13. febrúar.
Jarðsett verður í Sauðárkrókskirkjugarði.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Íslandsdeild Amnesty International,
sími 551 6940.
Nanna og Peter,
Stefan Gorm og Magnus,
Gunnar og Anne,
Dag og Lisbeth,
Lukas og Dennis,
Snorre og Jeanette,
Nina, Finn og Tove,
Sigurd.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐNÝ FJÓLA JAKOBSDÓTTIR,
lést á heimili sínu, Gilsbakkavegi 3, Akureyri,
þriðjudaginn 6. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Við þökkum auðsýndan hlýhug í okkar garð.
Pálmey Elín Sigtryggsdóttir, Óskar Jakob Þórisson.
Sonur okkar, bróðir og mágur,
SIGURÐUR HJÁLMAR TRYGGVASON,
lést á gjörgæsludeild Landspítala Fossvogi
þriðjudaginn 10. febrúar sl.
Jarðarförin fer fram frá Landakirkju í Vest-
mannaeyjum laugardaginn 21. febrúar nk.
kl. 14.00.
Tryggvi Á. Sigurðsson, Sigríður Ólafsdóttir,
Ólafur Kr. Tryggvason, Björg Pétursdóttir,
Hallgrímur Tryggvason, Ásdís Sævaldsdóttir,
Klara Tryggvadóttir, Ágúst Vilhelm Steinsson,
Kristný Tryggvadóttir, Grétar Þór Sævaldsson
og fjölskyldur þeirra.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI M. SIGMUNDSSON,
Þastarima 7,
Selfossi,
lést miðvikudaginn 18. febrúar.
Guðný M. Bergsteinsdóttir,
Bergrún Bjarnadóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Magnea Bjarnadóttir, Sigurbjörn T. Gunnarsson,
María E. Bjarnadóttir, Guðmundur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabarn.
Hann hefði ábyggilega átt eftir að
lesa það mikið hefði hann lifað leng-
ur.
Óli Pétur var alltaf í heimahúsum
hjá foreldrum sínum, stoð þeirra og
stytta. Stundum gátu þeir feðgar
þvargað, en það risti aldrei djúpt.
Móðirin Heiða hefur verið sjúkling-
ur frá 1986, heima til 1999 en síðan á
sjúkrahúsi. Þeir Sveinn og Óli Pétur
hugsuðu vel um hana, svo missir
hennar er mikill. Sveinn nýdáinn og
svo fer Óli Pétur skömmu síðar,
snöggt og ófyrirséð. En hún á góða
að, dæturnar, tengdasynina, Hjörleif
og barnabörnin.
Fyrir nokkrum árum keypti Óli
Pétur íbúð í blokk. Fjórum dögum
fyrir andlátið flutti hann þangað og
ætlaði að láta fara vel um sig þar. Því
miður varð það ekki lengi, þar fannst
hann látinn af völdum hjartaáfalls,
stuttu eftir að systur hans, Þóra
Sigga og Þórey, höfðu verið þar hjá
honum. Við á Höfðavegi 1 sendum
Heiðu og fjölskyldunni allri dýpstu
samúðarkveðjur.
Friðrik Ásmundsson.
Öllum að óvörum er Óli Pétur vin-
ur minn allur, en það eru aðeins
fjörutíu dagar síðan faðir hans,
Sveinn Hjörleifsson, var til moldar
borinn. Hann saknaði pabba síns
sem barðist við erfið veikindi og dró
hann að lokum til dauða. Þeir feðgar
voru mikið saman á meðan heilsa
föður hans leyfði og var Óli Pétur
byrjaður að takast á við lífið við
breyttar aðstæður þegar hann var
skyndilega hrifinn á brott.
Óli Pétur og Sveinn voru með
hesta í hesthúsi hjá mér ásamt fleir-
um. Í hesthúsinu var ákveðið skipu-
lag og verkaskipting, sem Óli Pétur
gekk inn í fyrir þá feðga. Hann var
mjög samviskusamur og vann verk
sín í hesthúsinu af kostgæfni, helst
vildi hann smúla út í hvert skipti sem
hann hafði mokað. Hann ljómaði
þegar honum var hrósað fyrir vel
unnin störf þar. Eitt af síðustu við-
vikum Óla í hesthúsinu var að taka á
móti frönskum kvikmyndatöku-
mönnum. Þá var allt smúlað og þrifið
út úr dyrum, það var varla að það
fyndist hestalykt í húsinu. Það var
athyglisvert að þó að Óli talaði bara
íslensku náðu þeir að skilja hver
annan mjög vel. Óli leiðbeindi þeim
og fór eftir fyrimælum þeirra í hví-
vetna. Óli hafði þann titil að hann var
formaður í húsinu, og af þeim sökum
þurfti hann oft að hringja. Eftir að
Svenni féll frá var betra að gefa sér
tíma til að tala við hann þegar hann
þurfti að tala. Óli vildi ræða málin og
fara vel yfir allt sem honum hafði
verið falið.
Nú rétt eftir áramótin hitti ég
hann í bankanum og rétti hann mér
þá fimm þúsund krónur og sagðist
vera að borga skuld. Ég var búinn að
gleyma skuldinni, en hann vissi upp
á dag hvenær hann hafði fengið pen-
inginn lánaðan. Þetta finnst mér lýsa
vel skilvísi hans og samviskusemi.
Óli Pétur naut ekki langrar skóla-
göngu eða metorða á vinnumarkaðn-
um en hann var einlægur og góður
drengur sem gekk til þeirra verka
sem honum var ætlað af einurð og
samviskusemi. Það var gefandi fyrir
okkur sem kynntumst Óla Pétri að
eiga hann að vini og félaga, hans er
sárt saknað af hestafólkinu í Lyng-
felli.
Ég veit að það verða fagnaðar-
fundir hjá feðgunum Svenna og Óla
Pétri þegar þeir hittast í eilífðinni.
Svenni mun taka vel á móti Óla sín-
um.
Sálmaskáldið okkar góða sr. Hall-
grímur Pétursson kvað:
Ókvíðinn er ég nú,
af því ég hef þá trú,
miskunn Guðs sálu mína
mun taka í vöktun sína.
Ég vil þakka Óla Pétri vini mínum
fyrir samveruna hér á jörð og bið um
huggun fyrir fjölskyldu hans sem
þarf að takast á við þennan ótíma-
bæra og óvænta missi.
Magnús Kristinsson.
 Fleiri minningargreinar um Ólaf
Pétur Sveinsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi..