Pressan - 07.11.1991, Qupperneq 22

22
FIMMTUDAGUR PRESSAN 7. NÓVEMBER 1991
Ingimar K. Sveinbjörnsson
flugstjóri á Fordjeppa árgerð
1974 og bílnúmerið er B 727.
Það fékk Ingimar þegar hann
var flugstjóri á Boeing
727-þotum Flugleiða en nú
hafa aðrar vélar komið í
þeirra stað. Raunar á Ingimar
líka númerið B 747, sem í
flugheiminum stendur fyrir
Boeing-júmbóþotur.
„Ég er búinn að eiga þenn-
an Ford síðan 1979. Þetta var
Pick up sem ég lét byggja yfir
en ég hef ekki breytt honum
að öðru leyti. Ég er mjög
ánægður með bílinn og mun
sennilega eiga hann ævi-
langt. Eg er búinn að keyra
Fordinn yfir 200 þúsund kíló-
metra og finn engan mun á
honum frá því hann stóð í 100
þúsundum. Þetta er ódrep-
andi tæki. Ég nota bílinn í
sambandi við þennan sveita-
búskap sem ég er með í Aust-
ur-Barðastrandarsýslu og svo
er ég í Lionsklúbbi sem er
jafnframt duglegur ferða-
klúbbur. Yfir veturinn er auð-
vitað ómetanlegt að eiga
svona bíl þegar farið er út á
land. Um númerið er það að
segja að ég vildi fá B 727 þeg-
ar ég var að fara á Boeing
727-þoturnar, en það lá þá
ekki á lausu. Sýslumaðurinn
sendi mér þá B 747 og sagði
að það væri miklu betra núm-
er. Hitt fékk ég svo skömmu
fyrir númerabreytinguna og
setti þá 747 á gamlan Lapp-
lander sem ég á í sveitinni,"
sagði Ingimar.
Steingrimur: Aðaleinkenni á mínum bil er léttleikinn.
FERÐAKLUBBURINN 4x4
VIÐ ERUM EKKI A
NEINUM MONSTERUM
Fordinn hans Guðjons er með
svefnplássi og eldunarað-
stöðu.
HORFNIR GÓÐHESTAR
„Þegar fyrsti jeppinn hans brotnadi
endanlega niður var hann heygður
iikt og um fallinn góðhest væri að
ræða."
Úr minningargrein um látinn stórbónda.
um að breyta svona jeppum og öðr-
um fjórhjóladrifsbilum. Þetta er
hvergi leyft i nigrannalöndunum og
margir kunna ekki nógu vel til
verka. Þó vill svo tH að breyttir bilar
sem hafa fengið skoðun hjá okkur
hafa verið leyfðir á öðrum Norður-
löndum."
Starfsmaöur i Bifreiöaskoðun
FARARTÆKIMEÐ
GISTINGU
Það eru ýmsir áðrir éh
jeppaeigendur sem breyta
bílum sínum til að auka nota-
gildi þeirra. Til dæmis Gud-
jón Kristleifsson-.
,,Ég á Ford Econoline ár-
gerð 1990 og hef breytt hon-
um þannig að ég setti í hann
framdrif og innréttaði bílinn
þannig að við getum gist í
honum. Fram til þessa hef ég
ekki verið í vetrarferðum
heldur einbeitt mér að há-
lendisferðum að sumri til. En
það er aldrei að vita hvað ger-
ist, því mér er sagt að vetrar-
ferðir séu mjög spennandi.
Síðastliðið sumar ókum við
fjölskyldan um 10 þúsund
kílómetra og fórum víða. Fór-
um um hverja einustu helgi
allt sumarið. Ég nota Fordinn
eingöngu sem ferðabil en
keypti mér gamlan skrjóð i
bæjarsnattið.
Bíllinn hefur gert mjög
mikla lukku hjá fjölskyld-
unni. Þessi ferðalög eru orðin
áhugamál okkar cillra og það
má segja að þetta komi í stað-
inn fyrir sumarbústað. Við
vorum áður með stóran
Bronco, en þá þurftum við
alltaf að ferðast með tjald.
Við komumst allt það sama á
Fordinum en getum þar að
auki sofið í honum og höfum
aðstöðu til að elda,“ sagði
Guðjón.
„Þetta er mjög lifandi fé-
lag og starfsemin stendur
með blóma. Félagsmenn
eru nú á sjöunda hundrað,
flestir á höfuðborgarsvæð-
inu, en auk þess eru deildir
í Eyjafirði, á Húsavík og á
Suðurlandi," sagði Stein-
i’ríntur h'riöriksson, for-
maður Ferðaklúbbsins
4x4. Þetta eru samtök
áhugamanna um ferðalög
á jeppum og búnað fjór-
hjóladrifsbíla sem gæta
sameiginlegra hagsmuna
félagsmanna og beita sér
fyrir góðri umgengni við
landið.
„Innan ferðaklúbbsins er
starfandi tæknideild sem
hefur mikil samskipti við
Bifreiðaskoðun og fleiri að-
ila, til dæmis varðandi
breytingar á bílum. Það
kemur upp mikið af ágrein-
ingsmálum sem þarf að
leysa og þá hefur klúbbur-
inn beitt sér fyrir lausnum
fyrir heildina svo hver og
einn þurfi ekki að
standa í
og telja tilganginn vera
þann að geta ekið hvar sem
er utan vega. Við spurðum
Steingrim um þetta atriði.
„Þessi misskilningur er
fyrir hendi. Fólk hefur séð í
bílablöðum myndir af þess-
um amerísku monsterbíl-
um og eins í sjónvarpinu og
ruglar þessu saman. Svona
bílar fengjust aldrei skráðir
hérlendis. Nú eru i gildi
mjög strangar reglugerðir
um það hverju má breyta
og hverju ekki. Enda er allt
fúsk að hverfa úr þessu og
það eru atvinnumenn sem
annast breytingar á bílun-
um. Stór dekk eru til dæmis
frumskilyrði þess að við
getum ekið á snjó og það er
mikið af jeppamönnum
sem ferðast á veturna því
yfir sumarmánuðina er
hvergi pláss fyrir okkur. Út-
búnaður til vetrarferða hef-
ur líka stórbatnað og senni-
lega aldrei fleiri farið í vetr-
arferðir en síðastliðinn vet-
ur. Það er mjög vinsælt að
fara í skála Ferðaklúbbsins,
sem er sunnan við Hofsjök-
ul, og svo eru Hveravellir
ákaflega vinsæll vetrar-
staður. Þá fara menn gjarn-
an saman í hóp um helgar,
enda eru stemmningin og
vinskapurinn sem myndast
stór þáttur í klúbbstarfinu."
FÉLAG FYRIR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
Steingrímur sagði að
Ferðaklúbburinn 4x4 væri
opinn öllum sem hefðu
áhuga og fólk þyrfti ekki
einu sinni að eiga jeppa eða
aðra fjallabíla til að komast
i klúbbinn. Þetta væri félag
fyrir alla í fjölskyldunni og
því borgaði hver fjölskylda
bara eitt félagsgjald. Klúbb-
urinn væri kjörinn vett-
vangur til að koma á fram-
færi áróðri og leiðbeining-
um um góða umgengni
jeppamanna við landið.
„Við skipulögðum Toy-
otadaginn síðastliðið sum-
ar þar sem farið var í ferða-
lag á 157 bílum þar sem allt
tókst alveg sérstaklega vel
þrátt fyrir hrakspár í fjöl-
miðlum," sagði Steingrímur
Friðriksson, sem ekur á
Toyota Pick Up. — breyttum
og bættum.
þvi upp á eigin spýtur. Við
höfum líka farið í vinnu-
ferðir með Náttúruvernd-
arráði og sjálfboðaliðasam-
tökum um náttúruvernd."
sagði Steingrímur.
— Klúbbfélagar stunda
þá ekki akstur utan vega?
„Ég tel að það sé liðin tíð-
in i ferðamennsku ísiend-
inga. Við vorum inni á frið-
landinu að fjallabaki í sum-
ar og fróðir menn segja að
yfir sumarmánuðina hafi
um 50 þúsund manns kom-
ið á þessar slóðir. Þá er ég
að tala um svæði eins og
Landmannalaugar, Eldgjá
og þar nálægt, sem fólk
heimsækir mikið á eigin
vegum. Umgengni öll er
orðin miklu betri en áður
og við höfum brýnt það fyr-
ir íélagsmönnum okkar að
ganga vel um landið," sagði
Steingrímur.
ENGIR MONSTERBÍLAR
HÉRLENDIS
Margir sem ekki þekkja
til mála eru fullir tortryggni
út í bíleigendur og þá ekki
síst jeppaeigendur. sem
breyta bílum sínum mikið