Pressan - 05.12.1991, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 5. DESEMBER 1991
FYRST FREMS1
páll magnússon. Óhress með að missa Landslagið og kveður það
hið mesta klúður. þorsteinn pálsson. Lak eigin tillögum þegar þær
fengust ekki ræddar í ríkisstjórninni.
LAK ÞORSTEINN
SJÁLFUR?
Undanfarna daga hefur um
fátt verið meira talað en til-
lögur Þorsteins Pálssonar
sjávarútvegsráðherra til
bjargar sjávarútveginum.
Uppruni málsins er reyndar
nokkuð athyglisverður, því
Þorsteinn hafði ekki fengið
að ræða tillögurnar í ríkis-
stjórninni þegar þær bárust
út í gegnum fjölmiðla. Eftir
því sem komist verður næst
mun Þorsteinn sjálfur hafa
ákveðið að koma tillögunum
á framfæri áður en ríkis-
stjórnin hefði heyrt þær eða
tekið afstöðu til þeirra. Tillög-
urnar eru þess eðlis að Þor-
steinn hefur skorað grimmt
hjá fulltrúum sjávarútvegs-
ins. Um leið gerir hann and-
stæðingi sínum, Davíð
Oddssyni, enn erfiðara fyrir
og verður lítt spennandi fyrir
Davíð að þurfa að blása hug-
myndirnar af.
PÁLL ÓHRESS
MEÐ AÐ MISSA
LANDSLAGIÐ
Sjónvarpsstjóri Stöðvar 2,
Páll Magnússon, mun ekki
vera par ánægður með að
hafa misst Landslagskeppn-
ina yfir til Ríkissjónvarpsins.
Um síðustu helgi fylgdust
sjónvarpsáhorfendur með úr-
slitum í keppninni í Ríkissjón-
varpinu sem kemur ankanna-
lega fyrir sjónir, því hún átti
að vera svar Stöðvar 2 við Jú-
róvisjón-keppninni. Það
stefndi reyndar lengst af í að
keppnin yrði hjá Stöð 2 og
átti að standa myndarlega að
henni. Mun Jón Ólafsson
hjá Skífunni og einn af eig-
endum Stöðvar 2 hafa haft
uppi miklar áætlanir um
plötusölu í framhaldi af því.
Var ætlun Jóns að setja fjórar
milljónir króna í hljóðblönd-
unina eina sér. Þessum fyrir-
ætlunum tengdust hugmynd-
ir um að ýta Axel Einars-
syni út í kuldann, en hann er
upphafsmaður að keppninni
og átti að nokkru höfundar-
réttinn. Þegar ljóst varð að
það yrði erfitt að losna við
Axel dró Stöð 2 sig út úr mál-
inu, að sögn vegna peninga-
skorts og óánægju með
hvernig staðið yrði að kynn-
ingu á þeim fyrirtækjum sem
ætluðu að kosta útsending-
una. Þá labbaði Axel yfir á
Ríkissjónvarpið.
NÝJA DAGBLAÐIÐ
í ÞINGHERBERGI
FRAMSÓKNAR
Starfshópurinn sem vann
að tillögugerð fyrir nýja dag-
blaðið er búinn að skila tiliög-
um sínum. Þar voru lögð
fram drög að efnistökum og
útliti blaðsins. í starfshópnum
voru kunnir fjölmiðlamenn;
þeir Helgi Pétursson, Birg-
ir Guðmundsson, Helgi
Guðmundsson, Hallur Páll
Jónsson, Björn Björnsson,
Gunnar Steinn Pálsson og
Guðjón Arngrímsson. For-
ráðamenn undirbúningsfé-
lagsins Nýmælis munu al-
mennt hafa verið mjög
ánægðir með tillögurnar en
nú er bara eftir að ráða rit-
stjórann. Það vakti reyndar
athygli á Alþingi fyrir síðustu
helgi þegar haldinn var fund-
ur um blaðið í þingflokksher-
bergi framsóknarmanna. Á
fundinum voru, auk þeirra
maðurinn sem séð hefur
ástæðu til að lyfta penna út
af Helgu því í fréttabréfi há-
skólakennara fær hún einn-
ig ádrepu. Þessi gamla deila
virðist því vera að vakna til
lífs á ný.
Helga P. og Birgis, þeir Jón
Ásgeir Sigurðsson, frétta-
ritari RÚV í Bandaríkjunum,
Steingrímur Hermanns-
son og Finnur Ingólfsson.
HVER FÆR
AÐ RITSTÝRA
NÝJA BLAÐINU?
Sem gefur að skilja eru
miklar vangaveltur um hver
komi til með að ritstýra nýja
dagblaðinu. Mun vera ætlun-
in að ganga frá því nú í upp-
hafi desember og er rætt um
að langur nafnalisti liggi fyrir
stjórn Nýmælis. Eftir því sem
komist verður næst eru þar á
meðal eftirfarandi nöfn:
Helgi Pétursson, Jón Orm-
ur Halldórsson, Elías Snæ-
land Jónsson og Ingólfur
Margeirsson. Einar Karl
Haraldsson þykir ekki leng-
ur fýsilegur kostur þótt hann
vilji sjálfur vera með. Þetta
verður reyndar ekki selt dýr-
ar en það er keypt, en til við-
bótar má nefna að sumir telja
rétt að hafa tvo ritstjóra á
blaðinu. Ritstjórinn á að hafa
frjálsar hendur um efni og út-
lit en þó gert ráð fyrir að til-
lögur starfshópsins verði not-
aðar sem grunnur.
HELGA KRESS
SETUR LÍF í
GAMLA DEILU
Lengi lifir í gömlum jafn-
réttisdeilum og sannast nú
rœkilega hjá Helgu Kress,
prófessor í almennri bók-
menntafrœdi, sem hefur
blásid lífi í eina slíka í Há-
skólanum. Fyrir skömmu lét
Helga hafa eftir sér í vidtali í
Stúdentabladinu ýmsar full-
yrdingar um hvernig ís-
lenskudeild HÍ heföi stöðugt
gengið framhjá sér. Yfirskrift
viðtalsins er „Konur eru
auðlind sem karlmenn eru
sífellt að ausa ur:
í næsta blaði sér
Rögnvaldsson, formaður ís-
lenskuskorar, sig knúinn til
að svara Helgu. Þar heldur
hann því fram að Helga hafi
síður en svo verið látin
gjalda kynferðis síns í dæm-
unum sem hún rakti. Vekur
Eiríkur einnig athygli á að
Helga minnist ekki á eina at-
vikið þegar raunverulega
var gengið framhjá henni.
Og Eiríkur er ekki eini
DI
m
jón ólafsson. Lagöi á ráðin um mikla plötusölu í kjölfar Landslagsins. helgi pétursson. Vinnur á fullu við nýja dagblaðið og verður kannski
launað með stóli. jón ormur halldórsson. Hefur verið orðaður við ritstjórastól nýja blaðsins. finnur ingólfsson. Með leynifund í þing-
flokksherberginu um nýja blaðið. axeleinarsson. Labbaði með Landslagið yfir á ríkissjónvarpið. elías snæland jónsson. Hefur verið orð-
aður við ritstjórastól á nýja blaðinu.
Er það fullt starf að
passa upp á að Jón
Baldvin selji ekki
karfann okkar,
Magnús?

Magnús Gunnarsson hefur
fengið ársleyfi frá störfum sín-
um hjá SÍF og fer í fullt starf
hjá Samtökum atvinnurek-
enda í sjávarútvegi. Hann ætl-
ar að fylgjast með samningn-
um um evrópskt efnahags-
svæði og gæta hagsmuna
fyrirtækja innan Samtaka
atvinnurekenda í sjávarútvegi.
LÍTILRÆÐI
af innkaupafylleríi
Ég veit satt að segja ekki
hvort það hefur nokkurn-
tímann verið rannsakað
hversvegna sumir menn eru
ratvísari en aðrir.
Hinsvegar er ratvísi skil-
greind í orðabókum sem
hæfileiki til að finna réttu
leiðina.
Ekkert vekur ratvísum
manni meiri gleði en að
finna gamlar og týndar leið-
ir, sem síðan er hægt að
varða, svo komandi kyn-
slóðir geti fetað í fótspor
hins ratvísa.
Þær leiðir sem einna helst
eru að týnast á íslandi um
þessar mundir eru fjáröfl-
unarleiðirnar og virðist æ
erfiðara að ramba á þær, þó
jafnan sé gengið útfrá því
sem vísu að leiðsögumenn-
irnir séu ratvísustu farar-
stjórar þjóðarinnar.
Nú hefur hinsvegar fund-
ist gulltrygg fjáröflunarleið
fyrir alla íslensku þjóðina og
þarf ekki einusinni að varða
hana svo fjölfarin sem hún
er þegar orðin.
Vilji íslendingar komast í
álnir og verða ríkir er ráðið
að fara í búðir í Bretlandi og
kaupa þar jólagjafir.
Þegar ég var enn ungur
maður var svona bjarma-
landsför einhver greiðfær-
asti gróðavegur sem hægt
var að hugsa sér.
Farkosturinn var þá að
vísu ekki flugfákur til Glas-
gow heldur flaggskip þjóðar-
innar, Gullfoss, til Köben.
Ratvísir fjáraflamenn
fundu það þá út, af hyggju-
viti sínu, að ef þeir ætluðu
að vera fullir sumarlangt
væri hægt að græða milljón-
ir á því að vera allt sumarið
um borð í Gullfossi.
Áfengið var nefnilega
fimm sinnum ódýrara um
borð en í landi og ef nógu
ótæpilega var drukkið var
hægt að græða morð fjár á
því að þurfa ekki að kaupa
veigarnar á öldurhúsum
Reykjavíkur, eftir íslenskri
gjaldskrá, heldur við vægu
verði útá rúmsjó.
Menn urðu milljónerar á
þessu.
Og nú er sagan að endur-
taka sig.
Fólk rakar saman pening-
um á innkaupafylleríinu í út-
löndum.
Sem betur fer eru fjölmiðl-
ar ólatir að vekja fólk til um-
hugsunar um þennan greið-
færa gróðaveg og gulltryggu
tekjulind að gera jólainn-
kaup í Bretaveldi.
Frá því var sagt um daginn
að maður nokkur frá Akur-
eyri fór til Dublin og keypti
eittþúsund hálsbindi á 300
krónur hvert.
Samskonar hálsbindi
kosta á Akureyri 3000 krón-
ur svo ljóst var, að dómi
blaðsins, að maðurinn
græddi tvær komma sjö
milljónir bara á bindum og
er þá allt hitt ótalið.
Talsmenn Kaupmanna-
samtakanna komu fram í
sjónvarpinu um daginn og
sögðu að ekkert væri jafn
aðkallandi einsog að opna
Austurstræti fyrir bílaum-
ferð, það væri aðallega af
ævintýraþrá sem fólk færi til
Glasgow að kaupa jólagjafir
og kannske „spilaði það
inní", að af ódýrum vörum
sem hér eru á boðstólum
mættu þær ódýrustu vera
ódýrari. En ódýrar vörur
væru enn ódýrari erlendis
en hérlendis, þó þær væru
afar ódýrar hérlendis.
Þessvegna flykktist fólk til
Glasgow, Edinborgar og
Dublin til að kaupa nærbux-
ur, bleyjur, túrbindi, axla-
bönd og sokkabuxur til jóla-
gjafa og kæmi margmilljón-
erar til baka á kostnað ís-
lenskra kaupmanna, ef þess
hefði verið gætt að kaupa
nógu mikið.
Eða eins og einstæða
móðirin raulaði við angann
sinn:
Fyrir jólin upplagt er
til útlanda að hlaupa
þar verður mamma miiljóner
með því að kaupa og kaupa.
Flosi Ólafsson