Pressan - 18.03.1993, Blaðsíða 8
U TT E K T
&
PRESSAN
Fimmtudagurinn 18. mars 1993
HVERERJÓN ÓLAFSSON
Jón Ólafsson er
óumdeilanlega
konungur íslenska
afþreyingariðnað-
arins. Hann er
stærsti hluthafinn í
íslenska útvarpsfé-
laginu og fyrirtæki
hans, Skífan, erí
fararbroddi átón-
listar- og kvik-
myndamarkaðin-
um. Líklegtertalið
aðhluturSkífunn-
araukistenn frek-
aránæstuárumí
Ijósi mikilla erfið-
leika aðalsam-
keppnisaðilans,
Steinahf.
Sumir segja að Jón Ólafsson
sé einn færasti samningamaður
landsins og afar snjall fésýslu-
maður. Hann hafi af eigin
rammleikbyggt upp öflugt veldi
og sé nú meðal efnuðustu
manna landsins. Velgengni
Jóns hefur verið með slíkum
eindæmum að hann hefur ekki
komist hjá öfund og illmælgi.
Aðrir segja Jón ekkert annað en
götustrák, haldinn óseðjandi fé-
græðgi. Honum sé ekkert heil-
agt í viðleitni sinni til að græða
peninga og hann mundi selja
ömmu sína ef því væri að
skipta.
Ólst upp við lítil efni
Þegar litið er til þeirra að-
stæðna sem Jón bjó við í æsku
gegnir það furðu hversu langt
hann hefur náð í viðskiptum.
Jón fæddist utan hjónabands í
Keflavík árið 1954, sonur Heiðu
Kristjánsdóttur og Friðgeirs 01-
geirssonar, og var skírður Jón
Ölafsson eftir langafa sínum. í
þjóðskrá er hann þó skráður
sem Jón Ólafsson Friðgeirsson.
Jón ólst upp hjá móðurforeldr-
um sínum og varð snemma
uppvöðslusamur krakki. Síðar
fékk hann viðurnefnið Jón
bæjó, enda af sumum talinn
helsti villingur bæjarins. Skóla-
ganga Jóns var skammvinn;
hann hætti í skóla að loknu
gagnffæðaskólaprófi, og má þar
aðallega kenna um fjárskorti.
Þrátt fyrir að hann stundaði
ekki nám í menntaskóla á hann
ófáar minningar úr Mennta-
skólanum í Hamrahlíð, þar sem
hann dvaldist öllum stundum
fyrst eftir að hann flutti til
Reykjavíkur.
Keflavík var á ungdómsárum
Jóns miðstöð íslenskrar popp-
tónlistar og fór hann ekki var-
hluta af því. Sem gutti þvældist
Jón í kringum hljómsveitirnar
og gerðist síðan rótari fyrir
Hauka, þótt hann gegndi þeim
starfa að vísu aðeins í þrjár vik-
ur. Þegar hann var sautján ára
gerðist hann ffamkvæmdastjóri
hljómsveitarinnar Júdasar, sem
þá naut talsverðra vinsælda.
Það þótti mikill heiður fyrir Jón,
þar sem hann var mun yngri en
Magnús Kjartansson og hinar
popphetjurnar sem stóðu að
bandinu. Þá má geta þess að á
unglingsárum sínum starfaði
Jón einnig í fiski í Grindavík og
sem sjálfstæður hreingerninga-
maður og gekk þá í hús og bauð
þjónustu sína.
Eyqði snemma
moguleikana á
myndbandamarkað-
inum
Eftir að Júdas leystist upp
hellti Jón sér út í hljómplötu-
verslunarrekstur. Hann keypti
Notar ógnunar- og hótunartaktík meira en
góðu hófi gegnir
Magnús Kjartansson
HUÖMUSTARMAÐUR
„Kynni okkarJóns hófust fyrír rúm-
um þrjátíu árum i Keflavík er við
vorum pollar. Síðan þá hafa leiðir
okkar oft legið saman, bæði i leik
og viðskiptum. Jón er fljótur að
hugsa og mjög ráðagóður, enda
þurft á því að haida. Hann er
hörkuduglegur og harður í við-
skiptum og oft óvæginn. Hann er
ákaflega slunginn svo oft er erfítt
að sjá við honum, sem kemur sér örugglega vel fyrir hann i viðskipt-
um, en ekki eins vel fyrir aðra. Mín skoðun er sú að menntunarleysi
Jóns og þörfín fyrir að sanna sig fyrir öðrum sé ofstór partur afdríf-
krafti hans og helsti galli hans séaðhann sjái ekki nægilega oft aðrar
hliðar á málum en sína eigin. Mér hefur oft fundist hann nota ógnun-
ar- og hótunartaktík meira en góðu hófí gegnir í viðskiptum. Per-
sónuleg samskipti min við Jón hafa verið upp ogofan í gegnum tíðina
og dálítið í samræmi við það hvar við höfum verið staddir í viðskipt-
um hverju sinni. Núorðið erum við ágætis kunningjar, hvað sem á
gengurí viðskiptum. Éghefoftasthaftgaman afað eiga viðJón, en
þó enn meira gaman afað skemmta mér meðhonum. Ég held að Jón
eigi ekki mjög marga nána vini, fyrir utan eiginkonu sinaog fjöl-
skyldu."
JÓN OLAFSSON
Sd eini úr „fjórmenningaklíkunni
svokölluðu sem mætti á árshátíð
Stöðvar 2 um síðustu helgi.