Pressan - 18.03.1993, Blaðsíða 4

PRESSAN
F R E TT I R
Fimmtudagurinn 18. mars 1993
(BœtifCáfíar
Ogeðfellt
rapport
„ Mér þótti til að mynda ógeð-
fellt að lesa það eftir hanti í
blöðunum að hann sœti með
allt niðrum sigá salemi vestur
í Bandaríkjunum oghefði þar
meðferðis grein eftir mig (DV,
21.jan. sL)... Hannesi virðist
sýnna um að ota að manni
sitjandanum en höfðinu sam-
anber salernisrapport hans í
DV (21.jan. sl.) sem égsénú
eftir að hafa virt svars, því
auðvitað var það óþarft af
mér að sparka þótt dósentinn
dillaði bossanum
Örnólfur Árnason í PRESSUNNI.
Hannes Hólmsteinn Giss-
urarson, dósent við Há-
skóla íslands: „Örnólfi Árna-
syni virðist hafa sárnað þau
ummæli mín um skamma-
grein eftir hann um mig, að ég
sæti í minnsta herbergi húss
míns, fyrir ffaman mig væri
grein Örnólfs, en eftir skamma
stund yrði hún fyrir aftan mig.
Telur hann mig hafa líkt grein
sinni við skeinipappír. Svo
bókstaflega hefur hann sjálfur
tekið þessa líkingu, að hann
hefur síðan haldið sig á salern-
inu í andlegum skilningi, eins
og lesendur DV og PRESS-
UNNAR hafa séð sér til nokk-
urrar undrunar. En Örnólfur
Árnason getur alls ekki ætlast
til þess, að við hin flytjum
þangað með honum. Þótt
hann fiafi sjálfur gert salernið
að heimili sínu eigum við hin
aðeins erindi þangað við og
við, sem betur fer. Það segir
hins vegar óneitanlega sína
sögu um Heimsmynd Herdís-
ar Þorgeirsdóttur, að annar
eins sóðakjaftur og Örnólfur
Árnason skuli vera þar fastur
penni.“
-------------------------------
Kunna
ekki að
reikna
„Umfjöllunjjölmiðla um
lestrarátak tneðal ungsfólks
hérálandi eráberandi, enda
ekki vanþörfá. Lestrarkunn-
áttu hefur vístfarið hrakandi
hjáyngri kynslóðinni ogþví
verður að bæta úr. En ekki
hefði verið verið vanþörf á því
aðgera átak í reikningskutin-
áttu unga fólksins samhliða
hinu. Það er vandamál sem er
jafnvel ettnþá stœrra. Hver
einasti krakki á orðið vasa-
reiktii ognotarhann óspart.
Dœmigerður unglingur ídag
getur ekki, án hjálpar vasa-
reiknis, margfaldað eitts stafs
tölureða lagtsaman tiokkrar
einfaldar tölur. Dœtnin blasa
alls staðar við."
LS. IDV.
Eiríkur Jónsson, varafor-
maður Kennarasambands
íslands: „Ég get alls ekkert
fullyrt um það hvort reikni-
kunnáttu yngri kynslóðarinn-
ar fer hrakandi eða ekki. Hitt
er annað mál að það er mjög
mikilvægt að börn æfi hugar-
reikning. Að mínu mati er
III llul
fyrir einlægnina þegar
hann sagöi í iþrótta-
horni Sjónvarpsins frá
gömlu konunni í sund-
laugunum, sem út-
húðaði honum fyrir
það hvað hann væri
ógeðslegur, svona lít-
ill og vöðvastæltur.
rangt að láta mjög unga
krakka nota vasareikni við
námið og í raun ætti ekki að
koma til þess fyrr en í efstu
bekkjum grunnskóla. Mín
skoðun er sú að það ætti að
verða að reglu, að öll börn
þyrftu að sýna ff am á ákveðna
lágmarkskunnáttu í reikningi
áður en þeim er leyft að nota
vasareikni við námið.“
Skotinn og
skorinn
„ En til að uppfrœða þá sem
kynnu að hafa áhuga á að
vita hvernig atriðið (sem sýnir
uttga sveinafórtta svínsgelti til
dýrðar Frey) varkvikmyndað,
þá skal þaðgcrt hér: Dýra-
lœknir mœtti á staðinn með
grísitm. Rétt áður enfórnar-
dýrið var blóðgað skaut dýra-
læknirinn grísitm ogvarhatm
síðan hengdur upp dauður og
skorinn á háls. Vegnaþess að
dýrið var nýdautt rantt blóð
úr skurðinum."
Hrafn Gunnlaugsson í Morgunblað-
inu.
Jórunn Sörensen, formaður
Sambands dýraverndarfé-
laga íslands: „Hálsskurður
sem drápsaðferð á dýrum er
bannaður með lögum á fs-
landi. Enda þótt svínið hafi, að
sögn Hrafns, verið skotið áður
höfum við hjá sambandinu við
það að athuga, að umrætt at-
riði var látið líta út eins og í
raunveruleikanum. í mynd-
inni er gert h'tið úr dýrum og
tilfinningum áhorfenda stór-
lega misboðið. Burtséð ffá
þessu verður ekki hjá því kom-
ist að gera athugasemd við þá
staðreynd að dýrið var drepið í
þeim tilgangi einum að „full-
komna“ atriði í kvikmynd. Því
spyr ég Hrafn Gunnlaugsson:
Var nauðsynlegt að drepa
svínið?“
Ólafur Þ. Þórðarson alþingismaður vann mál gegn hreppsnefnd Stafholtstungna-
hrepps vegna kaupa sinna á jörðinni Efranesi
HREPPSNEFNDIN BYGGDIÁ SÖGU-
SÖGNUM UM BÚSKAPARHÆTTIÖLAFS
Fyrir skömmu var kveðinn
upp dómur fyrir Héraðsdómi
Vesturlands í máli Staf-
holtstungnahrepps gegn Ólafi
Þ. Þórðarsyni alþingismanni,
Halldóri Blöndal landbúnað-
arráðherra og Ásdísi Jóhann-
esdóttur. Málið er höfðað
vegna kaupa Ólafs á jörðinni
Efranesi í Stafholtstungna-
hreppi, en hreppsnefnd hafði
nýtt sér forkaupsrétt sinn til að
ganga inn í kaup Ólafs og Ásdís-
ar. Landbúnaðarráðuneytið
kom síðan að málinu sem úr-
skurðaraðili og hnekkti for-
kaupsrétti hreppsins.
Hreppsnefúdin, sem er stefn-
andi málsins, taldi að með því
að nota forkaupsrétt sinn væri
hún að vernda hagsmuni sveit-
arfélagsins. Taldi hreppsnefnd-
in sig hafa upplýsingar um að
Ólafur ætlaði að stunda annars
konar búskap á jörðinni en áð-
ur hefði verið stundaður þar og
taldi Ólaf ekki trúverðugan þeg-
ar hann tjáði henni annað.
Er skemmst frá því að segja
að dómarinn, Hervör Þor-
valdsdóttir, féllst á málsrök Ól-
afs, enda verður ekki annað séð
en málatilbúnaður hrepps-
nefndarinnar hafi verið byggð-
ur á hæpnum forsendum. Er að
mörgu leyti hægt að líkja starfs-
háttum hreppsnefndarinnar við
starfshætti hreppsnefndar Vest-
ur-Landeyjahrepps, en nýlega
staðfesti Hæstiréttur dóm þar
um, sem margir telja hafa mikið
fordæmisgildi. Það hefur komið
á daginn í þessu máli.
f málum þessum vekja
vinnubrögð hreppsnefndanna
mikla athygli, enda verður ekki
sagt að þau grundvallist á hug-
myndum um vandaða stjórn-
sýsluhætti. Þá er eftirtektarvert
að alþingismenn eiga hlut að
báðum málum, þótt Eggert
Haukdal væri hinum megin
við borðið í Landeyjamálinu.
Söguburður í aðal-
hlutverki
í báðum málum virðist sögu-
burður vera grundvöllur
ákvarðanatöku hreppsnefnd-
anna; vinnubrögð sem virðast
hafa verið liðin fram að úr-
skurði Hæstaréttar.
Fram kom í málflutningi að
hreppsnefndin hafði aldrei haft
samband við Ólaf en taldi sig þó
vita ýmislegt um búskaparhætti
hans og aðstæður. Héldu
hreppsnefndarmenn því fram
við yfirheyrslur að misjöfnum
sögum hefði farið af búskap Ól-
afs en engin úttekt verið gerð á
þeim málum. Sögusagnir hefðu
verið um að gæsir væru fljúg-
andi í aðrar sveitir og þær ekki
teknar í burtu þrátt fyrir að eftir
því væri leitað. Kemur fram í
dómnum að ekki hafi verið leit-
að eftir staðfestingu á sögunum.
Þá kom fram hjá hrepps-
nefndarmönnum að sögur um
salmonellusýkingu í fuglum á
Vilmundarstöðum (fyrri bæ Ól-
afs) hefðu haft neikvæð áhrif á
þá. Kom einnig annars fram hjá
oddvitanum, Jóni Þór Jóns-
syni, „...að reynsla manna af
búskap, þar sem notað sé að-
keypt vinnuafl, sé slæm“. Eins
ÓlafurÞ. Þórðarson
Fær að halda jörðinrti.
og áður segir var aldrei rætt við
Ólaf, hvorki um fyrri búskap
hans né væntanlegan.
Einnig kom ffam í málflutn-
ingi að hreppsnefndin kannaði
ekki beitarþol jarðarinnar eða
hrossaeign Ólafs, en samt
komst hún að þeirri niðurstöðu
að jörðin bæri ekki hrossaeign
hans auk nautgripastofns sem
fyrir væri á jörðinni.
Segir í niðurstöðu dómsins:
„Ljóst er af framansögðu, að
stefnandi aflaði sér engra gagna
eða fékk sannreyndar þær
sögusagnir er hreppsnefndin
hafði heyrt og virðist að ein-
hverju leyti hafa haft áhrif á nið-
urstöðu þeirra.“
Taldi dómarinn að hrepps-
nefndin hefði ekki gætt „þeirra
almennu reglna sem gilda um
málsmeðferð og ákvarðanatöku
og var landbúnaðarráðherra því
rétt að fella úr gildi ákvörðun
hreppsnefndar". Hreppsnefúd-
in þarf að borga 600.000 krónur
í málskostnað.
Sigurður Már Jónsson
Fjöldi dómsmála í gangi vegna ætlaðra þinglýsingarmistaka
Rlklssjóður krafinn um tugi milljóna vegna mistaka
Fyrir dómstólum eru nú
fimm málshöfðanir vegna ætl-
aðra þinglýsingarmistaka hjá
fógetaembættum. Er þá um að
ræða aðila sem telja sig hafa
orðið fýrir verulegu fjárhags-
tjóni vegna rangra þinglýsinga
og gallaðra veðbókarvottorða
og er byggt á lögum um þinglýs-
ingar ffá árinu 1978.
Tveimur þessara mála er lok-
ið fyrir undirrétti þar sem ríkis-
sjóður var í báðum tilfellum
sýknaður af bótakröfum. Báð-
um þessum málum var áfrýjað
til Hæstaréttar og var fyrra mál-
ið tekið fyrir þar í gærmorgun.
Bíða menn niðurstöðu þess
með nokkurri eftirvæntingu
vegna fordæmisgildis málsins.
Málið sem Hæstiréttur tók
fyrir í gær er'vegna kaupa á
verkamannabústað sem
gleymdist að taka fram á veð-
bókarvottorði að væri verka-
mannabústaður. Húsið er á
Dalvík. Krafan þar er upp á um
900.000 krónur auk vaxta, en
kaupin áttu sér stað 1984.
Einnig er lokið fyrir héraðs-
dómi máli sem Húsasmiðjann
höfðaði gegn ríkissjóði vegna
ætlaðra mistaka. Þar var ríkis-
sjóður einnig sýknaður en mál-
inu áffýjað. Krafan þar var upp
á um 700.000 krónur auk vaxta.
Síðan eru tvö mál sem eru
dómtekin í héraði. Annað
þeirra er mál sem Lífeyrissjóður
Dagsbrúnar og Framsóknar
höfðaði gegn Landsbanka ís-
JÓN SKAFTAS0N
Háar kröfur vegna ætlaðra
þinglýsingarmistaka undir-
manna hans.
lands og ríkissjóði. Það er vegna
skuldabréfaútgáfú á húseignina
Fossháls 27. Þar er langhæsta
krafan, en höfúðstóll hennar er
10 milljónir króna auk vaxta, og
nemur krafan á hendur ríkis-
sjóði þar tugum milljóna. Dóms
í málinu er að vænta innan
skamms.
Auk þess hefur Verðbréfa-
sjóður Fjárfestingarfélagsins
farið í mál gegn ríkissjóði og er
dóms að vænta þar efíir nokkra
daga. Krafan er upp á tæpar
þrjár milljónir króna auk vaxta.
Fimmta dómsmálið er ís-
landsbanki gegn ríkissjóði og
verður það flutt á næstunni.
Krafan þar er upp á um 900.000
krónur.
debet
SIGBJÖRN GUNNARSSON kredít
„Hann er rólegur og yfirvegaður þingmaður sem
hugsar sig vel um áður en hann ffamkvæmir. Hann
flanar ekki að neinu og það væri óskandi að fleiri
þingmenn væru búnir þeim hæfileika,“ segir Stefán
Hrafn Hagalín, framkvaemdastjóri Sambands
ungra jafnaðarmanna og tengdasonur hans.
„Hann er mjög traustur vinur og hefúr ódrepandi
áhuga á stjómmálum og það tel ég geysilega mikinn
kost fyrir stjórnmálamann. Þá er hann einnig orð-
heldinn,“ segir æskuvinur hans, Gestur Einar
Jónasson. „Hann sýndi fljótt forystuhæfileika og er
óhræddur við að taka ákvarðanir og standa við þær.
Hann vill öllum vel og má ekki vamm sitt vita og hef-
ur sterka réttlætistilfinningu. Þá er hann engu síðri
baráttujaxl í pólitíkinni en hann var fyrir ÍBA hér í
denn,“ segir Ólafur B. Schram, kunningi hans til
margra ára. „Ég álít hann fylginn sér eins .og hann
var í fótboltanum, en þar reyndist hann góður bæði
sem leikmaður og stjórnarmaður,“ segir Stefán
Gunnlaugsson KA-ingur, sem starfað hefur
mikið með honum á íþróttasviðinu.
Rólyndisnáungi — eða upp-
stökkur ogyfirgangssamur?
Sigbjörn Gunnarsson, þingmaðurAlþýðufíokksins í
Norðurlandskjördæmi eystra, er likasttil einn sá þingmaður
sem allra minnst hefur farið fyrir á þingi.
PRESSAN spurðist þvi fyrir umhann.
„Hann er helst til lokaður og erfitt að komast
að honum. Einnig á hann það til að vera svolítið
stífur en er annars besta skinn,“ segir Stefán
Hrafn Hagalín, ffamkvæmdastjóri Sambands ungra
jafnaðarmanna og tengdasonur hans. „Hann tekur
stjómmálin helst til alvarlega og því kemst svo
h'tið annað að hjá honum,“ segir æskuvinur hans
Gestur Einar Jónasson. „Hann er uppstökkur og
yfirgangssamur, eins og hann á kyn til, þegar
honum finnst hann órétti beittur. Miðað við
Qölda stefnumála þá er hann of dreifður, það er
að segja hann setur hvergi mark sitt,“ segir Ólaf-
ur B. Schram, kunningi hans til margra ára. „Mér
finnst hann of alvarlegur og hann verður að
inuna að hann ber ekki ábyrgð á nema 1/63
hluta af vandamálunum, en þetta á að vísu við
flesta okkar þingmenn,“ segir Stefán Gunnlaugs-
son KA-ingur, sem starfað hefur mikið með Sigbimi
að málefnum íþróttafélagsins.
I
i
i
i
4-