Pressan - 26.08.1993, Blaðsíða 9

Fimmtudagurinn 19. ágúst 1993
F R E TT I R
PRESSAN 9
FJÖLSKYLDAN Sigmar Gíslason, Vala Magnúsdóttir og sonurinn Kristján Logi. Lrfið brosti við ungu fjölskyldunni þar til
draumarnir breyttust skyndilega í martröð.
útilokað mig írá vinnu síðan.“
Sýkingin
blómstraði en
ekkert var gert
„Hann fór í einfalda, svo-
kallaða hreina, aðgerð sem er í
lágum sýkingaflokki," segir
Vala MagnúsdÖttir, sambýlls-
kona Sigmars. „Samt fékk
hann sýkingu sem hefði getað
leitt hann til dauða og hún
fékk að blómstra fýrir framan
nefið á læknunum án þess að
þeir gerðu neitt. Þeir úrskurð-
uðu hann bara með kvef. Á
endanum lá hann náttúrulega
við dauðans dyr og þrátt fýrir
að hann kvartaði sífellt yfir
verk í brjóstinu var ekkert gert
fýrr en allt of seint. Hann var
ekki einu sinni myndaður fýrr
en hann kom sjálfúr á spítal-
ann með 42,5 stiga hita. Eftir
mánuð á gjörgæslu var bara
sagt því miður, þú varst
óheppinn! Hann er orðinn
eins og aflóga gamalmenni að
innan. Verstur er þó þáttur
Tryggingarstofnunar sem hef-
ur klúðrað öllu. Hann er 21
árs og getur ekkert gert. Hann
fær engar bætur og ffamtíðin
er hreint ekki glæsileg.“
Óvinnufær og
bótalaus lang-
tímum saman
„Strax um sumarið 1991
varð ég að hætta að vinna
samkvæmt læknisráði en
vann öðru hvoru fram á
haustið til þess að reyna að
framfleyta fjölskyldunni,“ seg-
ir Sigmar. „í september var ég
orðinn alveg óvinnufær og
fékk bætur frá hinu ágæta Fé-
lagi málmiðnaðarmanna, auk
sjúkradagpeninga frá Trygg-
ingastofnun, 18.900 krónur á
mánuði, en um áramótin
missti ég bæturnar frá verka-
lýðsfélaginu. Fyrstu þrjá mán-
uði ársins 1992 höfðum við
engar tekjur nema sjúkradag-
peningana, 18.900 krónur og
fæðingarorlof upp á 56 þús-
und krónur vegna Kristins
Loga Sigmarssonar. sem
fæddist 2. desember 1991. Frá
1. apríl til 1. október 1992, eða
í hálft ár, höfðum við engar
tekjur nema þessar tæplega 19
þúsund krónur í sjúkradag-
peninga.“
Um sumarið voru þau í
stöðugum símhringingum til
þess að kanna hvemig á mál-
unum yrði tekið, enda fjár-
hagurinn kominn í rúst. 1 þrjá
mánuði fengu þau aðeins loð-
in og óljós svör, ekkert gerðist
svo þau fóm suður. Á endan-
um var þeim sagt að Trygg-
ingastofnun hefði öll gögn
nema skýrslu frá Bjarna
Torfasyni sem framkvæmdi
brjóstholsaðgerðina. „Trygg-
ingastofnun sagði að málið
lægi ljóst fýrir og ég þyrfti ekki
að fara í tryggingamat. Ég fór
því aftur norður en 10 dögum
síðar var hringt í mig og mér
tilkynnt að ég þyrfti að mæta í
tryggingamat eftir allt saman.
Ferðakostnaður okkar lenti
vitanlega á mér. Teknar vom
þrjár ljósmyndir af mér, lækn-
ir talaði við mig og dæmdi
mig 75 prósent öryrkja tíma-
bundið. Mér létti stórlega þar
sem þeir sögðu að málið fengi
nú skjóta meðferð og við fór-
um affur norður.“
Úrskurður án
læknisskoðunar
„I október fékk ég loks
greiddar örorkubætur, réikn-
aðar aftur í tímann. Hins veg-
ar voru sjúkradagpeningar
sem ég hafði fengið fram að
því dregnar frá, svo greiðslan
nam um 200 þúsund krón-
um. Tryggingastofnun sagði
mér þá að ég fengi skaðabætur
í næsta mánuði en þann mán-
uðinn féllu örorkubæturnar
niður. Það var hins vegar ekki
fýrr en í desember sem ég var
dæmdur 10 prósent öryrki til
frambúðar og málinu þar
með lokað. Sá fáránlegi úr-
skurður var kveðinn upp eftir
fýrra mati, án læknisskoðun-
ar. Ég er óvinnufær en ör-
orkuúrskurðurinn er eins og
ég hafi slasast lítillega á fingri!
Þá fékk ég einnig loks skaða-
bæturnar sem hljóðuðu upp á
233 þúsund krónur og koma
úr svokölluðum Karvelssjóði.
Mér finnst verst hvernig
Tryggingastofnun hefur togað
okkur ffarn og til baka á asna-
eyrunum. Líkamlegt tjón,
andlegt og fjárhagslegt er nóg
þótt svona framkoma bætist
ekki við. Bjöm Önundarson,
yfirtryggingalæknir sagði til
dæmis við mig að ef ég væri
svona óþolinmóður að bíða
SlGMAR INGIGÍSLASON Liggur á Landsprtalanum eftir brjóstholsaðgerð. Vinstra fungað var skrapað af uppsöfnuð-
um greftri og risavaxið graftarkýli, 20 sentímetrar á lengd og 15 sentímetrar í þvermál, var fjarlægt, auk þess sem
brjóstholið var allt fuilt af greftri. Slöngurnar sem sjást á myndinni var hann með í hálfan mánuð til þess að skola
afganginn í burtu.
Matthías Halldórsson, aðstoðarlandlæknir:
Árlega berast 40 alvarleg mál
Sigmar Gíslason krafðist
rannsóknar á meintum
læknamistökum fyrir hálfu
ári. Matthías Halldórsson
aðstoðarlandlæknir segir að
aldrei séu gefnar upplýsingar
um einstök mál, þau taki
mislangan tíma og erfiö mál
geti jafnvel tekiö meira en
eitt ár.
„Almennt ganga svona
mál þannig að viðkomandi
kemur til okkar og kvartar.
Við óskum eftir skýrslu um
málið, jafnvel á mörgum
stöðum og förum vandlega
yfir skýrslurnar. Síðan er oft-
ast óskað eftir sérfræðiáliti
hjá óháðum aðila, oft tveim-
ur, og málið erjafnvel senttil
útlanda. Þegar niðurstöður
berast gefum við viðkomandi
svar eða leitum umsagnar
læknaráðs. Svona ferli getur
því tekið langan tíma ef mál-
iö er alvarlegt.
Það eru um 200 mál sem
koma til kasta landlæknis en
þau eru vitanlega ekki öll al-
varleg og fara þvf ekki öll í
gegnum þetta ferli. Mörgum
málum er hægt að svara
mjög fljótt en það eru um 40
mál sem eru nokkuð alvar-
legs eölis."
Landlæknisembættið veitir
engar bætur og því veröur
sjúklingurinn sjálfur að fara
meö níðurstöðurnar, semja
um bætur eða fara með mál-
iö til dómstóla. Landlæknis-
embættiö getur hins vegar
veitt viðkomandi heilbrigðis-
starfsmanni áminningu eða
jafnvel lagt til sviptingu á
læknisleyfi ef um mjög gróft
eða endurtekin brot er aö
ræða.
eftir matinu, skyldi ég bara
fara að vinna! Þessi örorkuúr-
skurður þeirra var út í hött og
við fórum fram á að trygg-
ingamatið yrði tekið til endur-
skoðunar. Þeir hafa verið að
skoða málið frá því í mars en
segjast gefa svar fljótlega,“ seg-
ir Sigmar en á þriðjudaginn
var loksins hringt og hann
beðinn að koma í rannsókn
degi síðar. „Það er líka athygl-
isvert að tryggingafélagið met-
ur þetta sem mistök á spítal-
anum en ekki slys og því fæ ég
engar tryggingar hjá þeim þótt
ég væri tryggður upp í topp.
Hins vegar lítur spítalinn á
þetta sem slys en ekki mistök
og því hef ég ekki fengið neitt
frá þeim heldur."
Misstu íbúðina
og fjárhagurinn I
rúst
„Lífið blasti við okkur áður
en þessar hörmungar dundu
yfir,“ segir Sigmar. „Ég var að
vinna sem nemi í stálskipa-
smíði hjá Slippstöðinni á Ak-
ureyri og Vala vann sem
flokksstjóri í Kjama hjá Akur-
eyrarbæ. Fyrsta barn okkar
var að koma í heiminn og við
vorum búin að kaupa gamalt
hús og gera það upp. Vegna
tekjumissis gátum við ekki
staðið í skilum og töpuðum
íbúðinni. Við neyddumst til
þess að taka mjög lélegu til-
boði með talsvert í húsbréfúm
sem við þurftum að selja deg-
inum síðar. Bara afföllin af
þeim vom hálf milljón króna.
Ég hef ekkert getað unnið og
Vala heíúr langtímum saman
verið frá vinnu vegna veikinda
minna. Það hrundi allt saman
og Ijárhagurinn er í rúst. Nú
búum við í leiguíbúð í Reykja-
vík, ég get ekkert unnið en
Vala er núna í tveimur vinn-
um. Það eina sem ég fæ er frá
lífeyrissjóðnum en það dugir
ekki einu sinni fýrir leigunni.
Við náum þó að framfleyta
okkur á hennar launum en
getum ekki borgað skuldirnar
neitt niður.
Þetta hefúr breytt lífi mínu
algerlega og þetta hefúr verið
hræðilega erfiður tími. Tví-
tugsafmælisdeginum eyddi ég
uppdópaður á gjörgæslu og
man ekki eftir neinu. Það var
ekki einu sinni hægt að færa
mér blómvönd. Þessi veikindi
hafa ekki síður reynt á andlega
og um tíma var ég búinn að
gera það upp við mig að þetta
væri mitt síðasta. Ofan á
óvissu varðandi líkamlega
heilsu og efasemdir um að ég
muni nokkurn tíma ná mér,
bætast fjárhagsáhyggjurnar
sem að miklu leyti eru vegná
óljósra svara og rangra upp-
lýsinga um heilsu mína, og
leiðir til að vinna bót á henni.
Vissulega hefur þetta reynt
mikið á samband okkar Völu
en það hefúr haldið hingað til.
Ég vona að svo verði áff am og
málið fái farsæla lausn.“
Meint læknamis-
tök rannsökuð
„Auðvitað lít ég á þetta sem
mistök. Ég fór inn á spítala í
einfalda aðgerð en þurfti að
fara í fleiri aðgerðir í kjölfarið
og niðurstaðan er þessi. Ég átti
að vera kominn til vinnu
þremur tfl sex vikum efúr að-
gerð en nú, einu og hálfú ári
síðar, er ég enn óvinnufær,“
segir Sigmar Ingi Gíslason.
Hann sendi landlæknisemb-
ættinu bréf í mars á þessu ári
þar sem hann fór fram á rann-
sókn á meintum læknamis-
tökum, allt frá því að hann
gekkst undir aðgerðina á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Ak-
ureyri þann U. mars.
Pálmi Jónasson
Jón Sæmundur Sigurjónsson, formaður íryggingaróðs
Saga Sigmans ep bæði
löng og erfið
Læknar fljótari ab senda reikning en sérfræðiálit
„Mér finnst þetta nokkuð
langur tími,“ segir Jón Sæ-
mundur Sigurjónsson for-
maöur Tryggingaráðs, en Sig-
mar fór fram á að örorkumat
upp á 10 prósent yrði endur-
skoðað. „Sigmar sendi inn
kvörtun T mars en hans mál
var búið að ganga mjög lengi
þar sem hann hefur verið að
bíða eftir hinum og þessum
ákvörðunum af því að hans
mál var afar flókiö og svo
hefur hann verið að fá endur-
tekin veikindi. Saga hans er
orðin mjög löng og erfiö og
svo bætist inn t þetta aö
hann fékk greitt úr sjúkra-
tryggingasjóði, samkvæmt
Karvelslögunum svokölluðu.
Tilfellið er að sú úygging gef-
ur ITtið og útilokar frekari
bætur. Lagasetningin er
meingölluö en breytingatillög-
urnar sem lagðar voru fram í
vor náðu ekki fram að ganga
vegna tímaskorts.
Spurningin hjá læknunum
var hvort Sigmar væri heill
sinna meina sem hann er al-
deilis ekki samþykkur. Þar
stangast á hans álit, sem
veit nú sennilega best um
eigin líöan, og álit læknanna
sem sögðu að eftir svona
sjúkrasögu væri venjan sú
að sjúklingurinn næöi bata
eftir svo og svo langan tTma.
Hann sætti sig ekki við það
mat og þvT var fariö fram á
endurskoöun.
Þegar beðið er um endur-
skoðað örorkumat leitum viö
til utanaðkomandi sérfræö-
inga sem taka öll gögn til sín
og stilla upp nýju mati. Það
eru allviðamikil gögn komin
saman um mál Sigmars Inga
en þeim ber að skila þess-
um gögnum til Tryggingaráös
eftir einhvern tiltekinn tíma,
en þau hafa ekki borist enn.
Oft er svolítiö erfitt aö fá
læknana til að skila þeirri
vinnu sem þeir eru beðnir
um. Þeir eru fijótari að senda
reikninginn."