Pressan - 16.06.1994, Blaðsíða 14

Avarp
fíall
Hvað myndir þú gera ef þér væri troðið í fjallkonubúning, þér
húrrað austur á Þingveili og þú neyddur til að fara með ávarp
fjallkonunnár'fyrir framan öll lýðveldisóðu tugþúsundin?
Þessa meðferð þurftu fjallkonur ÞRESSUNNAR að þola, en
ekki er annað að sjá en þær séu allar þaulvanar ræðu-
mennsku.
Örn Karlsson
Þjóðhátíðarávarpssöngur á Þingvelli til fósturjarðarinnar
Islands:
Móðir vor kær, andinn leitar
vagga okkar vær, þar til beitar.
Þér muniðfrœ, geiglaus og há,
um skógarhögg.
Hvefögur vargullaldarhjálminn sálargróður,
þá skein þitt slögin þín í skauti móður,
ogfijálsbornu ergull okkar visnar vísir,
þá lífið svallfegurst og kœrst lýrri morgundögg.
Þótt eigi sé hið frœga frelsi, er barn þitt að hjarta,
sá er bestur, svanhvít okkurfinna,
sem að vex, alfrjálst, með dýrustu minna
en rótslitinn drengskap ogþó vökvist.
Þú ert móðir vor fræga frelsisins öld.
Þú ert vagga vor gullaldarstundin,
þegar vorkvöldið, ein á stálklædda feðra
og hvegeiglaus svanhvítu sprund,
berðu gullaldarhall alfrjálst tneð œsku
við hjarta þitt, drengskap og hetjumó.
Þinn hjálmur er sálargróður,
en þófegurst í skauti móður,
og að eilífu stœrin visnar vísir,
ertu í ást og hlýrri morgundögg.
í átthagana frœga frelsisins öld,
þó eigi sé gullaldarstundin
ogforsœlu ein á stálklœddra feðranna fiöld,
þófátœkt sé ornu svanhvítu sprundin.
Sá er bestur vall, alfrjálst, með æskutinar blóði,
sem vex drengskap og hetjumóði.
14 PRESSAN FIMMTUDAGURINN 16. JÚNÍ1994
Páll Óskar Hjálmtýsson Óttarr Proppé
(Eftir kláravínsdreitil til að skola hálsinn:) Kæru landsmenn.
Góðirlandar. (Fíddbakk í míkrófón.) I tilefhi af hjartnæmu fimmtíu ára afinæli lýðveldisins ís-
Fyrir 50 árum var blásið til leiks fyrir eitt besta partí aldar- lands langar mig að minnast stoltur á örfá atriði okkur Is-
innar, sem við vorurn gerð ábyrg fyrir að halda sjálf. Má ég lendingum til umhugsunar. íslensk stjómvöld hafa með
því bara spyrja: Hvar er partíið? („Oooh,“ heyrist í áhorf- þrautseigju og heilindum áunnið Islandi sess í röð ffemstu
endaskaranum.) Hvemig stendur á því að við höfiim drukk- íýðræðisþjóða á alþjóðavettvangi. Hvert sem litið er til um -
ið þjóða mest allan þennan tíma, og við gemm það með hverfismála, vísindalegrar þróunar í sjávarútvegi, bók-
skömm í stað stolts? (Múgurinn æsist.) Er hún ekki grafin mennta eða annars menningarlífs þurfúm við Islendingar
djúpt í þjóðarsálartetrið, blygðunin sem fylgir því að ekki að skammast okkar í samstarfi þjóðanna. íslenskir
skemmta sér eins og manni ber? Við tökum það sem sjálf- íþróttamenn valdir úr þúsundum koma og sigra erlenda
sagðan hlut að vera hent út af öldurhúsum borgarinnar kl. íþróttamenn valda úr milljónum. Þama sést berlega hve Is-
3.00 presís, á meðan við ættum að vera löngu farin að berja í lendingar eru sérstakt fólk.
borðið og krefjast meira partís. (Fótboltahróp heyrist ffá Átímamótumsemþessumervissulegagottaðhugsaaftur
lýðnum.) Við vörpuðum öndinni léttar fyrir 50 árum þegar til þeirra stórmenna sem hafa gert íslenskt þjóðlíf áð því sem
kúgun og ofúrvald Danans leið undir lok, en er partímenn- þaðer,enbeturmáefdugaskal. Þessihugrakkaþjóðsemhef-
ing Islendinga ekki bara ein af mörgum sönnunum þess, að ur boðið náttúmöflunum birginn í þúsund ár, þessi þjóð,
íslendingar kepptust við að kúga hver annan í staðinn? I stað sem hefur þolað sult og ánauð og undanfarin fimmtíu ár
léttleikans, glaðværðarinnar og þjóðarstoltsins, sem ég stend staðið eins og Davíð fýrir ffaman Golíat uppi í hárinu á ein-
fýrir, horfi ég upp á landa mína loka sjálfa sig af með sínum ræðisöflum hvar í heimi sem þau er að finna, má ekki sökkva
bokkum og varla heilsa góðkunningjum sínum úti á götu. sér í hversdagsleg vandræði gærdagsins.
(Stimpingar og læti.) Því segi ég: íslendingar! Upp með gleð- Nú, kæm landsmenn, er tími til að huga að ffamtíðinni.
ina, út með kúgunina, höldum upp á fimmtugsaffnælið eins Það er kominn tími til að skipuleggja útþenslu okkar af stór-
og forfeður okkar óskuðu þess að við gerðum það, laus und- hug. Við eigum ekki að selja íslensk fjöll utan! Heldur ættum
an oki, laus við ofúrvald, laus í rásinni, laus og liðug: Partí on! við að útvega okkur lítið notuð erlend fjöl! til að stækka og
(HálfþjóðinæristogÞingvellirlagðirírúst.) fegra okkar íslensku fjallgarða, þessa fallegusm fjallgarða í
heimi. Við stöndum á tímamótum, blómleg þjóð með stolt í
bijósti. Með sanrheldni og stórhug getum við komið í veg
fyrir að íslenska blómið fölni og deyi að eilífú.
Meðþökk.