Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Side 7

MINNING
Sigurbjörn Stefánsson
Sigurbjörn Kristmann Stefánsson
fæddist 5. rnaí árið 1917 í Gerðum
1 Óslandshlíð í Skagafirði. Foreldr-
ar hans voru Stefán Ásmundsson
og Guðrún Pálsdóttir hjón, sem
þá 'bjuggu þar. Var hann eina barn
þeirra hjóna, sem upp komst, en
þau misstu ungan dreng, sem var
Ookkru eldri en Sigurbjörn. Sigur-
þjörn ólst upp hjá foreldrum sín
Oni og var á heimili þeirra til
17 árá aldurs. Stefán faðir hans
fluttist síðan til Hofssóss, kynntist
óg honum nokkuð, er ég var bú-
settur þar. Er hann í
Oiinningu minni sem einn hinna
Sóðu og traustu nianna, sem lítið
lét yfir sér, en bjó yfir
góðri greind og mannkostum.
fiann er enn á lífi, aldraður orð-
fon 0g býr þar nyrðra. Við biðjum
■ honum blessunar.
_Er Sigurbjörn hélt úr foreldra-
þúsum varð hann heimilisfastur
® Hofsósi um hríð. Síðan fluttist
"ann til Dalvíkur, var að visu
^aupamaður bæði á Upsum og
^ýkka í Svarfaðardal, en á Dalvík
fók hann að stunda skósmíðinám
n3 vann um hríð hjá Friðriki Guð-
m'andssyni skósmið þar. í árs-
þyrjun 1947 fluttist Sigurbjörn hl
'ý’guifjarðar og tók að stunda iðn-
sina þar Hann hóf nám í Iðnskóla
“fglufjarðar, iauk þaðan ágætu
Prófi 0g hafði nú full réttindi sern
®kösmiður. Á Siglufirði kynntist
ann Laufeyju Pálsd., felldu þau
'ugi saman og hófu búskap um
°rið 1950 E.ignuðust þau saman
PrJár dætur: Ásu Dagbjörtu.
stu Pálínu og Ágústu Guðnýju.
g. Siglufirði lágu leiðir okkar
gurbjörns saman. Þau kynni,
m ég hafði af honum og þær
mninggj., Sem ég á um hann, eru
o oinn veg. Það eru kynini
jj^^^lPningar um ágætan dreng,
gværan, traustan og gegnan
nn, mann, sem var góðum liæfi
ÍSL.ENDINGAÞÆTTIR
leikum búimn, og hann notaði
hæfileika sína vek
Og við nánari kynni duldist það
ekki lengi að hann átti sitt hugðar
efni, og það hugðarefni var stakan
ísiénzka, ferskeytlan og ]>að leyndi
sér heldur ekki við nánari kynni,
að hann var sjálfur snjall hag-
yrðingur jafnvel Skáld. Það
eru miklir töfrar, sem ferskeytlan
býr yfir. Ótrúlega margt má segja
fagurlega í einni lítilli stöku. Vel
kveðin staka getur verið lireint
listaverk. Þetta fann Sigurbjörn
og notfærði það, því að hann haföi
hæfileikana fil þess. Mörg stafcan
og ljóðið kom frá munni hans og
úrval þess kom út í bók, sem
hann nefndi „Skóhljóð“, og er
það nafn einkar vel valið og tákn-
rænt, ef litið er jafnframt á ævi-
starf hans. Stundum var hann
glettinn og gamansamur en allt,
sem hann orti bar vott um góða
greind og næmt brageyra. Það er
bjart yfir minningum mínum frá
þessum árum á Siglufirði. Mér
leið iþar vel, og svo held ég að hafi
verið um flesta aðra. íbúar þessa
afskekkta bæjar voru oft eins og
ein stór fjölskylda. Allir þekktust
og allir voru jafningjar. En stund-
um var atvinnan of stopul, og þá
var leitað til staða, sem meiri
möguleika gáfu og veittu betri
lifsafkomu. Því leituðu og leita
enn margir þaðan hurtu.
Sigurbjörn fluttist alfarinn' það-
an fjölskyldu sína á haustdög-
um árið 1960. Leið hans lá hingað
til Reykjavíkur, eins og svo
margra annarra. Fyrstu árin hér
vann lrann í verksmiðju við skó-
gerð síðan hjá Helga Þorvaklssyni
skósmið.
Eftir að hann kom hingað til
Reykjavíkur gerðist hann féiagi í
kvæðamannafélaginu Iðunni, hann
flutti marga þætti í útvarp, bæ'ði
urn hugðarefni sín og annað, enda
ágætur fyrirlesari.
Hann var góður heimilisfaðir
góður stjúpfaðir tveggja barna
konu sinnar, sem hún átti er þau
kynntust. Ég vil flytja hér þakkir
þeirra, þakkir barna hans og konu.
Þau minnast hans öll með hlýjum
huga og þakka honum föðurum-
hyggju og gengin samleiðarspor.
Við þökkum honum, kveðjum
hann og biðjum honum blessunar
Guðs. Við segjum með skáldinu,
Andi hafinn
til himinsala
með sólargeislum
sendir kveðjur.
Biður hann Guð
að blessa og styrkja
vandamenn
og vini sína.
Ragnar Fjalar Lárusson.
7