Íslendingaþættir Tímans - 30.12.1971, Síða 30

mönnum landsins og flytja fyrir
honum ákveðið mál, þar sem sá
háttsetti maður hafði áður sagt
þvert nei við bréflegri umleitan.
Snæbjörn óskaði svo eftir viðtali
við embættismann þennan, og var
síðan vísað inn á einkaskrifstofu
hans. Snæbjörn bar upp erindið
og hóf þegar málflutninginn, og
þarf ekki að efast um, að þar hef-
ur af hógværð verið af stað farið.
En varla hafði Snæbjörn lokið for*
málanum, þegar húsbóndinn greip
fram í og sagði að þetta mál væri
útrætt af sinni hálfu, hann væri
búinn að gefa svar. Og að þeim
töluðum orðum stóð embættismað
urinn á fætur og gekk framfyrir
skrifstofuborðið. „Eg skildi þetta
svo“, sagði Snæbjörn, „að mér
væri þar með vísað á dyr, og ég
fór“. Það var á kalli að skilja að
svona afgreiðslu hefði hann ekki
átt að venjast á sínum starfsferli.
Ætla má, að hinn hái herra fyr-
ir sunnan, hafi áttað sig á því
seinna, að það mundi enginn und-
irmálsmaður verið hafa, sem hann
rak á dyr. Fáum misserum eftir
atburðinn var margnefndur heldri
maður á embættisferð um Vest-
firði, og sem hann er kominn í
nágrenni Kvígindisdals, þá lætur
hann þjón sinn tala við Snæbjörn
í síma, og tilkynna, að hann ætli
Framhald af bls. 32
mig alveg nýlega: „Skólarnir verða
að stórauka félagslega fræðslu og
þjálfun".
Aðalsteinn mótar mjög heima-
vistarskólafyrirkomulagið í þá átt,
sem enn er þörf fyrir, m.a. með
allstórum skólum fleiri en eins
sveitarfélags.
Fyrir daginn í dag eru og tillög-
ur Aðalsteins um verknám. Hann
leggur til að stofnað sé til vinnu-
skóla að sumrinu fyrir kaupstaða-
' börn. Nú mættu sveitabörn bætast
1 hópinn!
Orð Aðalsteins i Skinfaxa eru
sígild: „Það þarf að gefa meiri
gaum að, hverjar eru þarfir ein-
staklinga og þjóðarinnar og sníða
fræðsluna eftir því — þroska fé-
lagshyggju, starfhæfni og starfs-
gleði, fá einstaklingana til að setja
metnað sinn f að mynda fyrir-
að koma við hjá honum í leiðinni
og þiggja kaffi. Snæbjörn svaraði
því til, að velkomið væri ferða-
mönnum þessum kaffi á heimili
sínu, svo sem öðrum er þar bæri
að garði.
„En ég fór erinda minna út í
sveit þennan dag sem embættis-
maðurinn kom við hjá mér“, sagði
Snæbjörn, „og var því ekki heima
til að taka á móti honum.
Það fann ég, að Snæbjörn leit
niður á þennan oddamann fyrir
sunnan, þótt hátt stæði í mannfé-
lagsstiganum. Og grunar mig, að
milli þessara manna komist ekki
á sættir í þessu lífi.
Mín var ánægjan að kynnast
Snæbirni Thoroddsen í Kvígindis-
dal, og megi hann lengi lifa enn
og heilsu halda.
Broddadalsá á Ströndum,
20. nóv. 1971.
Magnús Gestsson.
□
myndar heimili og lifa fram-
kvæmdasömu athafnalífi".
1934 skrifar Aðalsteinn ágæta
grein í Skinfaxa: Framtíð sveit-
anna og í sama árgangi er falleg
grein hans um skólastarf Luðvígs
Guðmundssonar í ísafirði. Hið
merka tilraunastarf hans þar mætti
andúð margra, en Aðalsteinn sá
þarna meið, er síðar reis fyrir at-
beina Lúðvígs, Handíða- og mynd-
listaskólinn.
Aðalsteinn fellir heimilin inn í
skólakerfi sitt, um of, mætti ef til
vill segja, en nú er mönnum að
verða ljósara en áður að heimila-
þættinum má ómögulega sleppa.
Þarna sér Aðalsteinn því rétt í til-
löigum sínum.
Heimavistarskólar voru reistir
skv. tillögum Aðalsteins t.d. á
Strönd á Rangárvöllum, og fræðslu
málastjórnin kom beinlínis til
móts við Aðalstein og fól honum
að koma hugmyndum sínum í
framkvæmd í Reykjanesi. Það
tökst giftusamlega og héraðsbúar
fylktu sér um Aðalstein, þótt skiln
ingur stéttarbræðra hans væri
stundum takmarkaður.
Aðalsteinn var námsstjórl á Vest-
urlandi og í Húnavatnssýslum
1941—‘42. Atti sæti i hreppsnefnd
Reykjarfjarðarhrepps, N-ís. Skipað
ur af ríkisstjórninni í nefnd til að
gera tillögur um Reykhóla 1942
—‘43.
Árið 1944 fluttist Aðalsteinn til
Reykjavíkur og er fulltrúi á
Fræðsluskrifstofunni 1944—‘48,
aftur skólastjóri Reykjanesskóla
1948—‘49. Námsstjóri héraðs-
og gagnfræðastigsskóla 1949
(sérlega falið að athuga fjár-
hagslega framkvæmd fræðslu-
laga frá 1946 og eftirlit
með fjármálum og eignum skól-
anna). í nefnd til að athuga náms-
efni, námstíma og námsbækur
barnafræðslu- og gagnfræðastigs
1953. í námsskrárnefnd. í mats- og
samninganefnd um skipti Laugar-
vatnseigna milli skóla þar við
stofnun menntaskólans. Skipaður
formaður nefndar til að undirbúa
tillögur um eflingu byggðar á
Reykhólum 1964. Var um hríð í
skólanefndum Kvennaskólans í
Rvk, studdi mjög Húsmæðraskóla
þjóðkirkjunnar að Löngumýri,
vann mikið verk í þágu bænda-
skólanna og ýmissa annarra sér-
skóla. Samdi ýmis frumvörp og
reglugerðir um skólamál 1953—
‘62. Naut Aðalsteinn óskoraðs
trausts ríkisstjórna, fjárveitinga
nefndar Alþingis, sveitastjórna,
skólanefnda og annarra • skóla-
manna.
Merkust löggjöf, er Aðalsteinn
vann að, voru lög nr. 41
frá 17. maí 1955 um skóla-
kostnað. Varð Aðalsteinn for-
stöðumaður fjármálaeftirlits
skóla árið 1955 og gegndi
því embætti til 1. ágúst 1970. Þá
urðu þáttaskil um stjórn fræðslu
mála, sem enn standa raunar yfir,
og taldi Aðalsteinn rétt að láta af
starfi, er ný skólanefndarlög frá
1967 kæmu til framkvæmda. Starfs
dagurinn er orðinn langur, en þó
væri vel ef enn mætti nýta starfs-
hæfni og starfsreynslu Aðalsteins.
Aðalsteinn var í vor gerður heið-
ursfélagi Sambands íslenskra
barnakennara.
í tilefni afmælisins flutti Aðal-
Aðalsteinn Jóhann Eiríksson
30
ÍSLENDINGAÞÆTTIR