Morgunblaðið - 11.12.2004, Page 51

bersýnilega gaman af því að klæða
þig upp og gera þig fína. Þið afi vor-
uð svo sannarlega myndarleg og fal-
leg hjón. Heimili ykkar bar einnig
vott um mikla alúð, hlýju og snyrti-
mennsku í hvívetna. Handverk þitt
var einnig áberandi á heimilinu, sem
og fjölskyldunnar, en þú varst af-
bragðs handavinnukona og vandvirk
í öllu sem þú tókst þér fyrir hendur.
Gjafmildi þín var líka alveg ein-
stök. Í hvert skipti sem þú steigst
upp á land varstu ekki róleg fyrr en
þú varst búin að dreifa gjöfum til
allra barnabarnanna og barnabarna-
barnanna. Alltaf þótti þér jafngaman
að gleðja aðra og hlýnaði manni allt-
af um hjartarætur þegar þið afi kom-
uð í heimsókn á Hjallabrautina. Eft-
irvæntingin á jólunum er okkur
einnig minnisstæð því alltaf var mest
spennandi að opna gjafirnar frá ykk-
ur afa. Í þeim var alltaf eitthvað fal-
legt og þeim alltaf vandlega og fal-
lega innpakkað af þinni einstöku
lagni.
Það var blessun að þú skyldir loks
fá hvíldina eftir þessi erfiðu veikindi.
Við kveðjum þig með virðingu, þakk-
læti og kærleik og kveikjum á kert-
um fyrir þig dag hvern. Guð blessi
þig, elsku amma.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði
líf mannlegt endar skjótt.
Ég lifi í Jesú nafni,
í Jesú nafni ég dey,
þó heilsa og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti ég segi.
Kom þú sæll, þá þú vilt.
(Hallgrímur Pétursson.)
Við elskum þig,
Harpa og Hlín.
Elsku amma.
Nú er komið að leiðarlokum og
okkur systur langar að minnast þín í
nokkrum orðum.
Fyrst leiðir hugann að árunum í
eyjum fyrir gos, þar áttum við marg-
ar góðar og ánægjulegar stundir
heima hjá ykkur afa á Ásaveginum.
Þið áttuð svo myndarlegt og fallegt
heimili.
Þú passaðir okkur alltaf þegar
mamma var að vinna og oftar en ekki
fengum við hringi í skál eða afgang
af kremi og þá sátum við í horninu
góða í eldhúsinu.
Við minnumst þín einnig við
saumavélina þar sem þú saumaðir
allt milli himins og jarðar. Þú kennd-
ir okkur að prjóna og hekla. Það var
þér að þakka að við fengum oftast 10
í einkunn fyrir handavinnu.
Jólin hjá ykkur afa voru yndisleg,
þú eldaðir heimsins besta hamborg-
arhrygg og spiluð var sólóvist á öll-
um borðum nema í eldhúsinu, þar
spiluðum við börnin manna.
Í gosinu keyptuð þið afi íbúð í
Hraunbænum, mikið var notalegt að
koma til ykkar með strætó og fá að
gista, það var mikið sport. Oft feng-
um við pylsur en afa fannst það nú
ekki mikill matur.
Minnisstætt er það þegar þið flutt-
uð aftur til eyja eftir gos, hjálpuðu
mamma og pabbi ykkur og við með.
Þá var skrítið að koma til eyja og sjá
ekki húsin okkar, allt í hrauni og
vikri.
Gaman var að fá að koma til ykkar
og vera hjá ykkur á sumrin. Bæði til
að hjálpa þér, passa fyrir Rúnu og
vinna í humri. Kom það fyrir að við
bættum aðeins á okkur því alltaf var
nóg af kræsingunum.
Mikill var spenningurinn þegar
von var á jóla- eða afmælispökkun-
um, þá biðum við systurnar á póst-
húsinu eftir stóra pakkanum. Þá
þurfti mamma ekki að biðja okkur að
fara út á pósthús. Okkur fannst svo-
lítið mikið límband á sumum pökk-
unum.
Einnig var mikil tilhlökkun að fá
þig og afa til Reykjavíkur sem oft
var í kringum afmælið þitt, þá var
mikið spilað og hlegið á Jörfabakk-
anum.
Mikið þótti okkur gaman að til-
kynna þér um stórar fréttir í lífi okk-
ar, eins og t.d. þegar við áttum von á
okkur, giftum okkur, keyptum
fyrstu íbúðina, eða bara vorum að
fara í útilegu. Alltaf samgladdist þú
okkur innilega.
Það stóð ekki á því að hekla handa
okkur milliverk og sauma hjóna-
sæng þegar við byrjuðum að búa
með strákunum okkar. Eru þetta
stórhátíðarsettin okkar og notalegt
verður að leggjast undir þau um jólin
og finna fyrir ást þinni og hlýju sem
þú gafst okkur svo mikið af.
Síðasta eitt og hálft árið hefur ver-
ið okkur þungbært að geta ekki
hringt í þig og sagt þér fréttir af okk-
ur og fjölskyldum okkar.
Þetta er nú bara smábrot af minn-
ingum okkar um þig. Við minnumst
þín sem yndislegrar ömmu, takk fyr-
ir allar góðu stundirnar okkar sam-
an, símtölin og það sem þú kenndir
okkur í gegnum tíðina.
Kveðja, Stellurnar þínar.
Anna og Sigrún Inga.
Það er gott og hollt hverri sál að
mega rifja upp kynni, sem voru þátt-
uð sterkum, góðum strengjum.
Kynni okkar Önnu voru þó sprottin
af ógnvænlegum atburðum í lífi
hennar.
Foreldrar hennar fluttu til Nes-
kaupstaðar 1924 með þau systkini
Önnu og Guðjón. Jóhann Karl fædd-
ist árið eftir. Þau bjuggu þar í fyrstu
við lífsbaráttu og hamingju alþýðu-
fólks.
Snögglega veiktist Sigríður móðir
barnanna, varð að leggjast á sjúkra-
hús á Seyðisfirði og átti ekki aftur-
kvæmt, en lézt þar úr berklum 1929.
Eftir stóð Sigurður með þrjú ung
börn.
Dugnaður Sigurðar var alkunnur.
Hann reyndi að halda heimili, en sá,
að við svo búið mátti ekki standa.
Hann átti góðan, sterkan og sam-
stæðan garð frænd- og tengdafólks,
sem bauð fram aðstoð sína. Dreng-
irnir fóru í fóstur í Neskaupstað, en
Ingigerður föðursystir Önnu í Vest-
mannaeyjum og maður hennar Þor-
steinn, foreldrar mínir, tóku hana í
fóstur.
Fóstursystir mín og frænka kom
til Eyja í lok maí 1930. Í þeirri viku
flutti fjölskyldan að Þingeyri við
Skólaveg og þar fæddist Kristín,
annað barn hjónanna, í lok sömu
viku. Það má því segja, að mikið hafi
gerzt þá dagana og hefði nýjabrumið
mátt dreifa sorgum munaðarleys-
ingjans. Svo varð þó ekki. Hún var
altekin einsemd og sorg. Svo erfitt
var barninu, að þau hjón töldu rétt
að heimsækja heimaslóðir hennar
með henni árið eftir. Þar hitti hún
föður sinn og bræður. Í lok ferðar-
innar kaus hún að fara með fóstur-
foreldrunum og smám saman varð
lífið henni bærilegra. Mér var hún
alltaf sem bezta systir.
Átján ára fór hún í vist að Odds-
stöðum til hjónanna Guðrúnar og
Guðjóns enda hafði verið nokkur
samdráttur með þeim Guðlaugi syni
þeirra.
Anna sýndi af sér sérstakan
myndarskap og staðfestu. Þau Guð-
laugur bjuggu alla tíð af rótgrónum
og látlausum glæsileika enda bæði
mikil snyrtimenni og áberandi list-
feng. Bar heimili þeirra um það ljós-
an vott.
Anna varð fyrir heilaáfalli fyrir
allmörgum árum og náði sér aldrei
til fulls. Á það bættist svo hrörnun,
sem leiddi smám saman til endalok-
anna.
Við Fríða nutum vináttu þeirra
hjóna og er hún þökkuð af alúð. Við
sendum Guðlaugi og fjölskyldunni
innilegar samúðarkveðjur.
Víglundur Þór Þorsteinsson.
Elsku amma, við viljum kveðja þig
með nokkrum orðum og þakka þér
fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur.
Við erum þakklát fyrir allar þær
góðu og skemmtilegu minningar,
sem við eigum um þig. Það var alltaf
svo gaman þegar þið afi komuð til
Reykjavíkur, því þá voru alltaf jólin.
Það brást ekki, við fengum öll pakka,
enda varstu oft kölluð heilsársjóla-
sveinninn af okkur börnunum og
fjölskyldunni. Þegar við komum til
Vestmannaeyja varstu búin að baka
pönnukökur og þið afi tókuð svo vel á
móti okkur. Það var alltaf svo gaman
þegar þú fórst í skápinn í leikher-
berginu og náðir í Prins póló og gafst
okkur og við trúðum því að það yxi í
skápnum.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustund og þú hefur fengið hvíld
frá þjáningum þínum. Þú varst hetj-
an okkar.
Við biðjum góðan Guð að veita afa
styrk á þessum erfiðu tíma. Hugur
okkar er hjá þér, elsku afi.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Hvíl í friði, elsku amma.
Þín ömmubörn
Guðlaugur Stefán, Árdís
og Anna Lilja.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 2004 51
MINNINGAR
Það er skrítið að setjast hér niður
og skrifa örfá orð um hann Elvar.
Það fyrsta sem kemur upp í hugann
er mynd af litlum fallegum dreng
með alhvítt hár, þannig munum við
hann best, og þá með Þráni bróður
sínum sem var tveimur árum yngri
en Elvar, tveir hvíthærðir drengir
sem oftast voru eins klæddir. Þeir
bræður voru á sama reki og dætur
okkar Telma og Tinna, og dingluð-
um við ungu mæðurnar oft saman
með litlu frændsystkinin fjögur. Í
þá daga hefði ekki hvarflað að okk-
ELVAR FANNAR
ÞORVALDSSON
✝ Elvar FannarÞorvaldsson
fæddist á Sauðár-
króki 18. júní 1983.
Hann lést af slysför-
um á heimili sínu að
morgni 4. desember
síðastliðins. Foreldr-
ar hans eru Ólöf
Harðardóttir, f.
11.12. 1962, og Þor-
valdur Steingríms-
son, f. 8.3. 1959.
Systkini Elvars eru
Þráinn, f. 13.10.
1985, og Sunna Ósk,
f. 10.6. 1989.
Útför Elvars verður gerð frá
Sauðárkrókskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
ur að tvö þessara litlu
frændsystkina myndu
deyja svona ung.
Eftir að Elvar
komst á unglingsár
hittum við hann ekki
oft, leiðir okkar skilja
þegar við flytjum suð-
ur. Fyrir nokkrum
misserum dvaldi Elvar
í nokkurn tíma hjá
frændfólki sínu á Kjal-
arnesinu, Sirrý, Steina
og börnum, þá hitt-
umst við oftar, þótt
samskiptin væru ekki
mikil.
Elsku Teddi, Lóa, Þráinn og
Sunna.
Hvað við biðjum og vonum að þið
komist í gegnum þennan erfiða tíma
sem nú fer í hönd og að þið komið
auga á ljósið sem skín í fjarlægð,
þrátt fyrir allt.
Friðrik, Steinvör, Telma Ýr
og Dagný Ýr.
Elvar Fannar Guð mun taka á
móti þér, Tinna tekur á móti þér.
Hún og Guð munu leiða þig. Ég
gleymi aldrei góðu árunum sem ég
hitti þig. Þú ert í hjarta mínu, ég
mun aldrei gleyma þér. Þín frænka
Dagný Ýr.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför elskulegs eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og bróður,
BJARNA ÓLAFSSONAR,
Framnesvegi 15
Reykjavík.
Alda Magnúsdóttir,
Ólafur Árni Bjarnason, Ivette Bjarnason,
Erna Björg Bjarnadóttir,
Markús Bjarnason,
Andri Freyr Halldórsson,
Michelle Frandsen Ólafsson,
Ástríður Jósefína Ólafsdóttir,
Bjarni Jósef Ólafsson,
Frank Niculás Ólafsson,
Leander Magnús Ólafsson,
Haukur Ólafsson, Björg Friðriksdóttir,
Hrefna Ólafsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTMANN JÓNSSON,
Strandgötu 21a,
Eskifirði,
sem andaðist á Heilbrigðisstofnun Austur-
lands, Seyðisfirði, laugardaginn 4. desember,
verður jarðsunginn frá Eskifjarðarkirkju laugar-
daginn 11. desember kl. 14.00.
Arnheiður Klausen,
Sólveig Kristmannsdóttir, Árni Þ. Helgason,
Alrún Kristmannsdóttir, Gísli Benediktsson,
Herdís Kristmannsdóttir, Páll S. Grétarsson,
Guðrún Kristmannsdóttir, Gungör Tamzok,
Kristmann Kristmannsson, Hólmfríður Hilmarsdóttir,
Þorgeir Heiðar Kristmannsson, Drífa Jóna Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bróðir okkar,
HREIÐAR ÞORSTEINN GUNNARSSON,
Sólheimum,
Grímsnesi,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands þriðjudaginn
7. desember.
Útförin verður auglýst síðar.
Systkini hins látna.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN M. EINARSON
(Dysta),
lézt aðfaranótt föstudagsins 10. desember.
Magnús Finnsson, Bryndís Brynjólfsdóttir,
Helga Finnsdóttir, Sigurður Örn Hansson
og barnabörn.
Okkar ástkæri,
LÁRUS ÓSKAR ÞORVALDSSON
vélfræðingur,
Frostafold 14,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir fimmtudaginn
9. desember.
Jarðarförin verður gerð frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 20. desember kl. 13.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Parkinsonsamtökin.
Sveinbjörg Eiríksdóttir,
Sigríður Ósk Lárusdóttir, Þorsteinn Alexandersson,
Logi Guðjónsson,
Valgerður Ragnarsdóttir, Barði Ingvaldsson
og barnabörn.