Morgunblaðið - 11.12.2004, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Leifur Jónssonfæddist á Hval-
skeri í Patreksfirði 5.
júlí 1928. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 1. desem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Kristín Finnboga-
dóttir, f. í Krossadal í
Tálknafirði 14.10.
1909, d. 31.5. 1998,
og Jón Guðmunds-
son, f. í Tálknafirði
30.11. 1895, d. 5.12.
1990. Leifur átti
fimm bræður sam-
mæðra, Jón f. 1930, Finnboga
Helga, f. 1931, d. 1984, Ríkharð, f.
1933, Pálma, f. 1936, d. 1975, og
Ólaf, f. 1939. Leifur átti fjórar syst-
ur samfeðra, Magneu Guðrúnu, f.
1923, látin, Sigurrós, f. 1924, Ernu,
f. 1925, og Gerðu, f. 1930.
Leifur ólst upp á Hlaðseyri í Pat-
reksfirði hjá móður sinni og stjúp-
föður, Magnúsi Jónssyni.
barn. Barnabarnabörn þeirra eru
átta.
Leifur byrjaði ungur að stunda
sjómennsku, 17 ára gamall var
hann orðinn skipstjóri á bát er
hann gerði út í félagi með bræðr-
um sínum Jóni og Finnboga frá
Patreksfirði. 1954 fluttist fjöl-
skyldan til Ólafsvíkur þar sem
hann heldur áfram sjómennsku
sinni og er skipstjóri á Þórði Ólafs-
syni. 1960 flytur fjölskyldan að Rifi
þar sem hann var skipstjóri á
Hólmkeli og Arnkeli.
Sökum heilsubrests hætti Leifur
til sjós á stærri skipum 1965 og hóf
störf við Rifshöfn, fyrst sem hafn-
arvörður og síðar hafnarstjóri og
gegndi því starfi til 70 ára aldurs.
Samhliða störfum við Rifshöfn
gerði hann alla tíð út lítinn bát,
Andra SH 255, til grásleppuveiða
og síðustu árin í félagi við Unnar
son sinn. Leifur starfaði mikið að
félagsmálum, málefni slysavarna-
og björgunarfélaga voru honum
afar hugleikin, hann var einn af
stofnfélögum Lionsklúbbs Nes-
þinga þar sem hann starfaði til
hinsta dags.
Útför Leifs verður gerð frá Ingj-
aldshólskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Leifur kvæntist
31.12. 1957 Ingibjörgu
Kristínu Kristjáns-
dóttur, f. á Hvallátrum
18.5. 1923. Þau eign-
uðust þrjú börn. Þau
eru: 1) Eyrún, f. 29.1.
1954, maki Skarphéð-
inn Gíslason, eiga þau
þrjú börn. 2) Unnar
10.6. 1956, maki Guð-
rún Gísladóttir, eiga
þau þrjú börn. 3) Hall-
dóra, f. 26.8. 1957, d.
16.11. 1982, unnusti
Þorsteinn K. Magn-
freðsson. Þau eignuð-
ust eitt barn.
Fyrir átti Ingibjörg þrjú börn,
Sigríði Karlsdóttur, f. 12.1. 1947,
maki Einar Karl Kristinsson, eiga
þau tvö börn; Kristján Jóhannes
Kalsson, f. 28.10. 1948, maki Hafdís
Berg Gísladóttir, þau eiga fjögur
börn; Kristínu Sigurbjörgu Karls-
dóttur, f. 12.1. 1950, maki Snæ-
björn Kristófersson, þau eiga eitt
Látinn er elskulegur tengdafaðir
minn, Leifur Jónsson, fyrrverandi
skipstjóri og hafnarstjóri frá Rifi til
margra ára. Með honum er genginn
einn sá besti drengur sem Ísland
hefur alið af sér.
Í mínum huga er hann einstakt
eintak eins og ég sagði alltaf við
hann í gamni. Fjölskyldan var hon-
um alltaf efst í huga að ógleymdri
eiginkonu hans, sem hann annaðist
af natni í þau 10–15 ár sem veikindi
hennar hafa staðið yfir. Leifur var
einstakt ljúfmenni, blíður, góður,
hjálpsamur, hugulsamur og hafði allt
það til að bera sem gerði hann að
góðum syni, bróður, mági, frænda,
eiginmanni, föður, afa og langafa og
vini.
Félagsmálin höfðuðu sterkt til
hans. Lions, slysavarnadeildin og
björgunarsveitin. Aðalhvatamaður
var hann að öllum ólöstuðum til að fá
fyrsta slysavarnabátinn Gísla J.
Johnsen á Rif í Snæfellsbæ. Líka
undir forustu hans hjá Lionsklúbbi
Nesþinga sem var móðurfélag,
reistu og stofnuðu þeir kvennaklúbb-
inn Lionessur sem síðar urðu Lions.
Við eigum erfitt með að sleppa af
honum hendinni, en við vitum að
hann er hjá guði og góðum englum.
Elsku guð minn, gefðu Ingu minni
styrk þinn og okkur hinum til að tak-
ast á við sorgina.
Þín tengdadóttir
Hafdís Berg Gísladóttir.
Elsku afi minn, nú hef ég kvatt þig
í hinsta sinn. 29. nóvember er dagur
sem ég mun geyma í hjarta mínu, því
það er sá dagur sem ég átti með þér
áður en þú varðst héðan að hverfa.
Fyrir mér verður þú alltaf trausti,
yndislegi afi minn og margar eru
þær stundir sem ég get yljað mér við
þegar ég hugsa til þín.
Þær voru ófáar ferðirnar með þér í
Land Rover-jeppanum, þvílíkur æv-
intýrabíll að mér fannst, niður á höfn
í vinnuskúrinn sem tilheyrði höfn-
inni og hinar ýmsu ferðir. Ég heyri
enn hljóðið í gírunum þegar þú skipt-
ir um gír.
Eitt lítið ör á ég á þumalfingri sem
minnir mig á þig. Því eitt sinn var ég
með þér eins og svo oft áður úti í bíl-
skúr þar sem þú varst eitthvað að
dunda og ég að sniglast í kringum
þig. En mér tókst að fikta í smergel-
tæki sem ég ekki mátti og skar mig í
puttann. Þær voru stórar áhyggj-
urnar sem ég olli þér og ömmu þá og
skömmustuleg varð ég, en ekki var
ég skömmuð, fékk bara heilmikla ást
og umhyggju.
Í dag er ég ánægð með óþekktina í
mér þá því þetta er áþreifanleg
minning um þig, elsku besti afi minn.
Hvíl í friði.
Þín
Eygló.
Elsku besti afi minn. Nú ertu far-
inn frá okkur svo snögglega. Mikið
er nú sorglegt að þetta skuli hafa
gerst, ég hélt nú að við myndum hafa
minnst tíu ár í viðbót saman því þú
varst svo unglegur og hraustur. Mik-
ið varstu nú duglegur maður, elsku
afi minn, og þú varst alltaf tilbúinn
til að hjálpa öllum, ég gleymi því nú
ekki þegar Þorsteinn maðurinn minn
var nýbyrjaður að smíða girðingu í
kringum húsið okkar og hafði hann
lítinn tíma því hann var mikið til sjós
og þá vorkenndir þú honum af því
hann var búinn að vera að róa stíft
svo þú mættir deginum eftir í vinnu-
fötum með verkfæri og kláraðir að
smíða girðinguna, svo hjálpsamur
varstu.
Ég er svo þakklát fyrir hvað þið
amma tókuð vel á móti stjúpdóttur
minni, henni Alexöndru Ýri, þið
komuð fram við hana eins og eitt af
barnabarnabörnunum ykkar. Ég
met það mikils. Þú varst svo góður
afi og varst svo hrifinn af öllum börn-
unum þínum. Ég er glöð að börnin
mín náðu aðeins að kynnast þér og
ég mun segja þeim frá þér.
Elsku afi, ég þakka þér fyrir þann
tíma sem við áttum saman, ég mun
aldrei gleyma þér. Elsku amma mín,
megi guð veita þér styrk í sorg þinni.
Þín sonardóttir,
Ingibjörg Kristín
Kristjánsdóttir.
Nú er hann elskulegi afi minn í
Rifi farinn. Hann Leifur afi var eitt
af því góða sem ég fékk í arf með
fósturföður mínum honum Unnari.
Afi var alltaf svo góður og glaðlynd-
ur. Hann tók mér strax sem einu af
sínum eigin og verð ég honum ávallt
þakklát fyrir það. Unnar Freyr litli
fékk tækifæri til að kynnast honum
langafa sínum og verða þær stundir
ávallt ríkar í minningunni, við Hugi
munum sjá um að halda henni við.
Elsku afi, þín er sárt saknað. Góð-
ar minningar um þig eigum við þó
ávallt í hjarta okkar. Biðjum við Guð
að gefa henni ömmu, börnunum ykk-
ar og okkur öllum, styrk og trú til að
takast á við söknuðinn og sorgina.
Sigrún Kapitola Guðrúnar-
dóttir, Hugi Einarsson og
Unnar Freyr Hugason.
Minningin er það eina sem við eig-
um um þig nú þegar þú ert farinn frá
okkur og við söknum þín mjög mikið.
Þú verður alltaf hjá okkur og átt eft-
ir að hjálpa okkur pabba á gráslepp-
unni eins og alltaf. Þú ert hjá okkur
þó við sjáum þig ekki. Þú ert kominn
á betri stað þar sem þú fylgist með
okkur og gætir okkar. Bros þitt og
gleðin þín situr fast í hjarta okkar.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir okkur.
Þú ert besti afi í heimi og við mun-
um aldrei gleyma þér.
Halldóra Kristín Unnarsdóttir
og Rebekka Unnarsdóttir.
Við viljum minnast mágs okkar
Leifs Jónssonar.
Leifur var sveitungi okkar og
gekk í barnaskóla (farskóla) með
nokkrum af okkur systkinum. Við
kynntumst honum betur er hann hóf
sambúð með Ingu systur okkar.
Hjónaband Leifs og Ingu einkennd-
ist af virðingu, hlýju og umhyggju.
Leifur gekk börnum Ingu í föðurstað
og saman eignuðust þau þrjú börn.
Yngstu dóttur sína Halldóru misstu
þau aðeins 25 ára gamla.
Fyrir rúmum 20 árum reistum við
systkinin sumarhús þar sem
bernskuheimili okkar stóð á Hval-
látrum. Leifur og Inga dvöldust þar
á hverju sumri. Þau nutu dvalarinn-
ar á Látrum og Leifi var umhugað
um að staðnum sem var honum svo
kær væri sýndur fullur sómi. Hann
vildi varðveita sem best minningu
foreldra okkar sem bjuggu allan sinn
búskap á Látrum. Þetta viljum við af
einlægni þakka.
Leifur var einstaklega vandaður
og orðvar maður og þægilegur í allri
umgengni.
Við vottum Ingu systur okkar,
börnum hennar, barnabörnum og
fjölskyldum þeirra okkar dýpstu
samúð.
Systkinin frá Heimabæ.
Mig langar í nokkrum orðum að
minnast vinar míns Leifs Jónssonar
sem svo skyndilega hefur verið kall-
aður í burt úr okkar litla samfélagi
hér á Rifi. Fráfall hans var svo sann-
arlega óvænt þar sem að hann virtist
vera við góða heilsu. Það var ekki oft
sem maður fór sinna erinda hér í Rifi
án þess að rekast á Leif. Leifur var
virkur þátttakandi í uppbyggingu
þessa samfélags, hvort heldur sem
var í atvinnulífinu fyrst sem fengsæll
skipstjóri og síðan hafnarstjóri Rifs-
hafnar í áratugi, eða sem mikilvægur
og dyggur liðsmaður í félagsstörfum.
Leifur var um árabil forystumaður í
Slysavarnardeildinni Björgu og á að
öðrum ólöstuðum einn stærsta þátt í
hversu vel hefur tekist til við upp-
byggingu björgunarsveitarinnar. Er
það ómetanlegt fyrir íbúa sjávar-
þorps sem þessa að geta reitt sig á
starfsemi sveitarinnar og óeigin-
gjarnt framlag manna eins og Leifs
Jónssonar. Leifur var einn af stofn-
endum lionsklúbbs Nesþinga og
gegndi þar mörgum trúnaðarstörf-
um allt til dánardags. M.a. stýrði
hann jólaleikfangahappdrætti fé-
lagsins alla tíð eða í 34 ár og man ég
vel þá daga þegar maður var barn og
gekk upp á sviðið og sótti vinninga úr
hendi hans. Undanfarinn áratug eða
svo hef ég verið þeirrar gæfu aðnjót-
andi að starfa með Leifi í eldriborg-
aranefnd lionsklúbbsins. Eitt af
helstu viðfangsefnum nefndarinnar
er að sjá um svokallað kúttmaga-
kvöld, en það er skemmtikvöld fyrir
eldri borgara hér í Snæfellsbæ. Þar
er boðið upp á ýmsan þjóðlegan mat
og skemmtun á eftir. Útheimtir
þetta að vonum mikinn og langan
undirbúning, m.a. við verkun kræs-
inganna. Þar var Leifur svo sann-
arlega á heimavelli, örugg handtök
kunnáttumannsins, snyrtimennska
og frábær skipulagning einkenndu
hans framgöngu þar sem annars
staðar. Hans verður svo sannarlega
sárt saknað í undirbúningi næsta
kúttmagakvölds sem og í öðrum
störfum klúbbsins. Undanfarin ár
hefur Inga kona Leifs átt við mikil
veikindi að stríða og hefur verið
aðdáunarvert að fylgjast með því
hversu vel hann hefur annast hana í
þeim. Ég vil að endingu votta henni,
börnum þeirra og fjölskyldum mína
dýpstu samúð. Missir þeirra er mik-
ill.
Ásbjörn Óttarsson.
Á sjötta áratug síðustu aldar kom
hópur ungra manna til skipstjórnar
á íslenska fiskiskipafloanum. Margir
af þeim áttu það sameiginlegt að
hafa alist upp við sjósókn í æsku á
árabátum og eða opnum trillum.
Þessir menn fengu í hendurnar
fullkomnari og stærri skip, nýja
tækni, fiskileitartæki, fjarskiptabún-
að og nýja gerð veiðarfæra- og bún-
að. Giftusamlega tókst til og á nokkr-
um árum urðu íslensku fiskiskipin
betur búin og fullkomnari en skip
annarra. Íslenskir skipstjórnarmenn
og sjómenn voru ótrúlega fljótir að
tileinka sér nýja tækni. Kannski hef-
ur uppeldið stuðlað að gleggri sýn á
verkefnin sem varð að leysa.
Leifur Jónsson í Rifi var einn í
þessum hópi. Hann flutti hingað á
Snæfellsnesið frá Patreksfirði árið
1953. Var fyrst í Ólafsvík en flutti svo
í Rif og var einn af þeim fyrstu sem
hófu róðra frá hinni nýju Rifshöfn.
Hann var fyrst með 50 tonna svokall-
aðan blöðrubát, sænskbyggðan sem
hét Hólmkell en tók svo við nýjum
100 tonna báti, smíðuðum í Noregi.
Sá hét Arnkell.
Samstarf okkar Leifs var alla tíð
mjög gott. Fyrstu árin nokkuð náið
bæði við hann og fjölskyldu en síðan
jafnan í góðu samstarfi eftir að hann
varð hafnarstjóri í Rifi, félagi minn í
útgerð og nú hin síðari ár sem fé-
lagar í Lionsklúbbi Nesþinga.
Leifur var frumherji eða land-
námsmaður í Rifi. Hann var eins og
áður segir í hópi fyrstu skipstjórnar-
manna sem sóttu sjó frá hinni end-
urreistu og nýju Rifshöfn. Hann og
fjölskylda hans var einnig með þeim
fyrstu sem fluttu á staðinn og settust
þar að og hafa búið þar síðan.
Slysavarnadeildin okkar naut for-
ustu Leifs í mörg ár og styrktist
mjög á þeim tíma. Hann var öflugur
lionsfélagi og var jafnan leiðandi í
undirbúningi að kúttmagakvöldi sem
Lionsklúbbur Nesþinga stóð að
ásamt fleiri félögum fyrir eldri borg-
ara í Snæfellsbæ.
Þegar Leifur tók við hafnarstjórn
Rifshafnar var hafin barátta við það
að hefta sandfok sem þá olli miklum
vandræðum á hafnarsvæðinu. Hann
leiddi þessa baráttu til fullkomins
sigurs. Hafnarsvæðið í Rifi ber nú
svip gróðursældar. Þá stöðu eigum
við fyrst og fremst Leifi Jónssyni að
þakka.
Góður samferðamaður er fallinn
frá. Ég og fjölskylda mín þökkum
honum samfylgdina. Við vottum
Ingibjörgu og öllum aðstandendum
innilega samúð.
Skúli Alexandersson.
Við félagar í Lionsklúbbi Nes-
þinga kveðjum hinn ágætasta Lions-
félaga Leif Jónsson fyrrverandi
skipstjóra og hafnarvörð frá Rifi í
Snæfellsbæ.
Ekki hvarflaði það að okkur félög-
unum í Lionsklúbbnum að Leifur
yrði allur tveimur dögum eftir að við
gengum saman um Hellissand og Rif
og seldum jóladagatöl til fjáröflunar
líknarsjóði Lionsklúbbsins.
Leifur var einn af stofnfélögum
Lionsklúbbs Nesþinga hinn 29. nóv-
ember 1970. Hann var ávallt
reiðubúinn eins og sannur Lions-
maður að taka að sér störf fyrir
klúbbinn. Leifur gegndi öllum mik-
ilvægustu trúnaðarstörfum innan
klúbbsins og ávann sér traust innan
hans með störfum sínum og heiðar-
leika.
Leifur var trúr meðbræðrum sín-
um og ósérhlífinn við þau störf sem
klúbburinn tók sér fyrir hendur.
Hann hélt sinni styrku hendi um
starfið, eins og stýrið á fleyi sínu sem
hann sigldi út í sortann til veiða og
heim aftur að kveldi.
Við Lionsfélagar sendum fjöl-
skyldu hans og ástvinum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Megi
minning hans lifa í hjörtum okkar
allra.
F.h. Lionsklúbbs Nesþinga.
Guðmundur Jón Jónsson,
formaður.
Við fregnina um andlát Leifs
Jónssonar kom fyrst upp í huga okk-
ar félaganna í björgunarsveitinni
þakklæti og hlýhugur vegna hans
þrautseiga og óeigingjarna starfs í
þágu sveitarinnar okkar og viljum
við minnast hans með nokkrum orð-
um.
Til fjölda ára var Leifur formaður
björgunarsveitarinnar Bjargar á
Hellissandi og átti stóran þátt í að
byggja upp og efla slysavarnastarfið
í sveitinni.
Þegar menn hafa starfað að slysa-
varnamálunum í áratugi eins og
Leifur gerði í slysvarnadeildinni og
björgunarsveitinni Björg, af eins
miklum áhuga og krafti, er öruggt að
starfið ber þess merki lengi.
Í hans tíð var t.d. fyrsti slöngubát-
ur sveitarinnar keyptur og fyrsti
bíllinn, einnig var að hans tilstuðlan
björgunarbáturinn Gísli J. Johnsen
staðsettur í Rifi en það var vísir að
þeirri starfsemi björgunarbáts sem
er í Rifi í dag.
Til marks um hans fórnfúsa starf í
þágu slysavarnamála var Leifur
sæmdur gullmerki Slysavarnafélags
Íslands árið 1997.
Eftir að Leifur dró sig í hlé gátum
við sem yngri vorum samt sem áður
alltaf leitað til hans ef menn voru í
vafa með einhver atriði í starfsemi
björgunarsveitarinnar, þá átti hann
oft einfaldar lausnir á flóknum
vandamálum.
Við félagarnir í Björg Hellissandi
minnumst Leifs sem öflugs slysa-
varnamanns og viljum votta að-
standendum dýpstu samúð okkar.
Félagar í Björgunarsveitinni
Björg, Hellissandi.
LEIFUR
JÓNSSON
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Skilafrestur Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er
á mánudegi eða þriðjudegi). Ef út-
för hefur farið fram eða grein
berst ekki innan hins tiltekna skila-
frests er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar sem
pláss er takmarkað getur birting
dregist, enda þótt grein berist áð-
ur en skilafrestur rennur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virð-
ingu sína án þess að það sé gert
með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandend-
ur senda inn. Þar koma fram upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, fæddist, hvar og
hvenær hann lést, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst. Ætl-
ast er til að þetta komi aðeins fram
í formálanum, sem er feitletraður,
en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
er ráðlegt að senda hana á mynda-
móttöku: pix@mbl.is og láta um-
sjónarmenn minningargreina vita.
Minningar-
greinar