Morgunblaðið - 15.01.2005, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. JANÚAR 2005 37
MINNINGAR
✝ Ólafur SigurvinTryggvason
fæddist á Ytra-
Hvarfi í Svarfaðar-
dal 9. júní 1920.
Hann lést á Dalbæ á
Dalvík 6. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Tryggvi
Jóhannsson, f. á
Ytra-Hvarfi í Svarf-
aðardal 11. apríl
1882, d. 23. ágúst
1971 og Guðrún
Soffía Stefánsdóttir,
f. á Urðum í Svarf-
aðardal 12. júlí 1885
d. 9. janúar 1963. Systkini Ólafs
voru Friðrik Jakob, f. 31. janúar
1907, d. 13. mars 1999, Jóhann, f.
1. október 1908, d. 17. maí 1915,
Lilja, f. 26. júlí 1910, d. 16. janúar
1992, Jóhann, f. 20. janúar 1916,
d. 26. desember 1997 og Stefán, f.
14. nóvember 1917, d. 21. janúar
1976. Hinn 24. nóvember 1950
kvæntist Ólafur Friðriku Vigdísi
Haraldsdóttur frá Ytra-Garðs-
horni í Svarfaðardal, f. 2. janúar
1915, d. 21. október 1992. For-
eldrar hennar voru Haraldur
Stefánsson frá Ytra-Garðshorni í
Svarfaðardal, f. 20. desember
1883, d. 21. júní 1958 og kona
hans Anna Jóhannesdóttir, f. 9.
júní 1890, d. 5. októ-
ber 1974.
Börn Ólafs og
Friðriku eru: Krist-
ín, f. 6. maí 1951, bú-
sett á Akureyri og á
hún þrjú börn og
fimm barnabörn, Jó-
hann, f. 2. október
1952, búsettur á
Ytra-Hvarfi í Svarf-
aðardal, sambýlis-
kona hans er Herdís
Geirsdóttir, hann á
sex börn og fimm
barnabörn, Jón Har-
aldur, f. 9. mars
1958, d. 5. desember 2002. Stjúp-
sonur Ólafs og sonur Friðriku er
Hafsteinn Ævarr Hjartarson, f.
26. júní 1940, búsettur á Akur-
eyri, eiginkona hans er Freydís
Laxdal og eiga þau þrjú börn og
fjögur barnabörn.
Ólafur stundaði búskap á Ytra-
Hvarfi í Svarfaðardal allt til árs-
ins 1981 þegar þau hjónin fluttust
til Dalvíkur þar sem þau bjuggu
til æviloka. Ólafur var organisti
við kirkjur Svarfaðardals í 49 ár,
lengst af við Vallakirkju.
Útför Ólafs fer fram frá Dal-
víkurkirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30. Jarðsett verður
að Völlum.
Það er skrýtið til þess að hugsa að
þú skulir vera farinn. Sorgin og
söknuðurinn fylgja okkur hvert fót-
mál þessa dagana en þær tilfinn-
ingar vekja einnig gleði og þakklæti
því engin væri sorgin ef gleðin hefði
ekki farið á undan.
Ein mesta gæfa hvers barns er að
eiga afa og ömmu. Það er ómet-
anlegt að hafa fengið að vera með
annan fótinn í sveitinni hjá ykkur
ömmu í uppvextinum. Þið virtust
eiga til óendanlega mikinn tíma og
þolinmæði til að leyfa litlu fólki að
taka þátt í því sem fram fór inni sem
úti, þrátt fyrir að það hafi ekki alltaf
verið mikil hjálp í því. Smám saman
lærðust þó hin ýmsu verk og það var
mikið stolt sem fylgdi því þegar mér
voru falin ábyrgðarmikil störf eins
og að sækja eggin, gefa hænunum
og bera mjólkuföturnar fram í
mjólkurhús. Hvað þá þegar þú af-
hentir mér „fullorðinshrífu“ og ég
var orðin fullgild í heyskapnum.
Stundum varð árangurinn þó ekki
eins og til var ætlast. Eggin voru
stundum sett í vasann og á leiðinni
heim í hús rakst táin í þúfu með til-
heyrandi afleiðingum. Stundum fór
líka mjólkin óvart í flórinn. Aldrei
minnist ég þess þó að hafa fengið til-
tal fyrir heldur faðmlag og þakkir
fyrir hjálpina þegar ég hélt heim á
leið og alltaf var mér tekið fagnandi
þegar ég kom aftur og bauð fram
hjálp mína. Það var líka ljúft að
hlusta á tónana þína þegar þú spil-
aðir á orgelið og þótti mér vænt um
að þú skyldir spila undir við skírn
Ævarrs Freys. Ég á sennilega aldr-
ei eftir að heyra orgeltóna án þess
að minnast þín því þeir hafa alltaf
fylgt þér.
Þetta eru bara örfá brot af þeim
minningum sem ég á og geymi með
mér og höfum við mæðginin átt góð-
ar stundir síðustu kvöld þar sem ég
rifja upp sögur úr sveitinni og hann
skemmtir sér yfir þeim.
En nú ertu farinn, sáttur við guð
og menn. Þú fékkst að fara eins og
þú vildir og það ber að þakka. Við
kveðjum þig með virðingu og þakk-
læti fyrir það sem þú gafst okkur og
hefur gert okkur að því sem við er-
um í dag.
Harpa og Ævarr Freyr.
ÓLAFUR SIGURVIN
TRYGGVASON
✝ Ingveldur ÓlafíaBjörnsdóttir hús-
freyja á Skútustöð-
um fæddist á Ósi í
Skilmannahreppi 10.
febrúar 1919. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Þingeyinga
á Húsavík 9. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Björn Lárusson, f. á
Kóngsbakka í Helga-
fellssveit 13. október
1882, d. á Akranesi
9. september 1965,
bóndi og hreppstjóri
á Heggsstöðum í Andakíl, Ósi í
Skilmannahreppi og síðar á Akra-
nesi, og Aldís Jónsdóttir húsfreyja
á Ósi og síðar á Akranesi, f. á
Stokkseyri 14. apríl 1886, d. 5.
nóvember 1968.
Systkini Ingveldar voru: Rósa, f.
8. mars 1915, d. 19. febrúar 1997,
Lárus, f. 3. maí 1916, d. 18. nóv-
ember 2003, Ragnar, f. 12. júlí
1920, d. 28.febrúar 1962, Sigurjón,
f. 13. júní 1923, d. 22. nóvember
1987, og Ingibjörg Þórdís, f. 10.
janúar 1927, d. 28. maí 1977. Öll
bjuggu þau á Akranesi.
Árið 1943 giftist Ingveldur,
Yngva Kristjánssyni frá Skútu-
stöðum í Mývatnssveit, f. 17. mars
1916, d. 9. apríl 1999, og bjuggu
og Sigrúnar eru: a) Yngvi Ragnar
framkvæmdastjóri, f. 7. ágúst
1970, maki Ásdís E. Jóhannesdótt-
ir hótelstjóri, f. 2. júní 1972. Börn
þeirra eru Elvar Goði, f. 15. mars
2001 og Anna Marý, f. 16. október
2004. b) Jóhanna Sigríður hjúkr-
unarfræðingur, f. 19. apríl 1974,
maki Garðar Héðinsson vélstjóri,
f. 18. ágúst 1973. Synir þeirra eru
Kristján Helgi, f. 28. október 1997
og Héðinn Mari, f. 20. júlí 1999. c)
Ólafur Helgi matreiðslumaður, f.
5. mars 1980, sambýliskona Sól-
veig Júlíana Guðmundsdóttir
nemi, f. 18. september 1985. 3)
Pétur Vignir vélfræðingur, f. 8.
apríl 1952, maki Hildur Björns-
dóttir, f. 13. september 1958. Börn
þeirra eru Yngvi Hrafn rafvirki, f.
22. júlí 1980, Inga Gerða nemi, f.
18. febrúar 1983, og Jón Sigur-
björn, f. 3. október 1995. 4) Ingi
Þór smiður, f. 8. apríl 1952, maki
Sigrún Birna Skarphéðinsdóttir
sjúkraliði, f. 17. desember 1948.
Dóttir þeirra er Íris Dögg nemi, f.
29. apríl 1973, maki Einar
Georgsson viðskiptafræðingur, f.
20. febrúar 1969. Börn þeirra eru
Irena, f. 8. júlí 1999, og Georg
Ingi, f. 4. apríl 2003. 5) Gylfi
Hrafnkell bóndi, f. 18. september
1956, maki Auður Jónsdóttir
kennari, f. 23. júní 1962. Börn
þeirra eru Hjalti nemi, f. 25. júlí
1987, Elísabet, f. 13. júlí 1989,
Katrín Inga, f. 11. október 1993 og
Hjörtur Jón, f. 9. júní 1997.
Útför Ingveldar fer fram frá
Skútustaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
þau á Skútustöðum
frá árinu 1952. Þau
eignuðust fimm syni:
1) Björn bóndi á
Skútustöðum, f. 15.
maí 1944, maki Ásta
Þórey Lárusdóttir, f.
25. febrúar 1948.
Börn þeirra eru: a)
Lárus vélvirki, f. 9.
desember 1969, sam-
býliskona Þórhalla
Valgeirsdóttir starfs-
stúlka, f. 21. mars
1969. Börn hennar:
Sylvia Ósk Sigurðar-
dóttir, f. 17. janúar
1991 og Hjörtur Smári Sigurðar-
son, f. 29. mars 1997. b) Aldís bók-
menntafræðingur, f. 26. mars
1973, maki Christof Völksen verk-
fræðingur, f. 24. febrúar 1964.
Börn þeirra Lárus Máni, f. 13.
febrúar 1999, og Sunna Bjarklind,
f. 16. maí 2003. c) Ingibjörg
búfræðikandidat, f. 5. október
1978, d) Soffía nemi, f. 18. júlí
1984, og e) Júlíus nemi, f. 3. júní
1987. 2) Kristján Elvar húsasmíða-
meistari, f. 8. febrúar 1947, maki
Sigrún L. Jóhannsdóttir verslun-
arstjóri, f. 5. apríl 1950. Þau
skildu. Sambýliskona Kristjáns
Elvars er Guðrún Guðmunda Egg-
ertsdóttir yfirljósmóðir, f. 15.
september 1947. Börn Kristjáns
Við systkinin vorum svo heppin
að Inga og Yngvi settust að á
Skútustöðum um svipað leyti og for-
eldrar okkar og ákváðu að sjá okkur
fyrir leikfélögum. Þau ólu þar upp
fimm syni og reyndu að skipta þeim
á milli okkar. Þess vegna sögðum
við ýmist: Ég er að fara til Bjössa
og Kidda, megum við fara heim til
tvíbbanna? eða; ég ætla að skreppa
til Gylfa. Heimili þeirra Ingu og
Yngva var okkar annað heimili.
Sjaldan var hastað á okkur þótt
við værum í myrkrannafeluleik inni
í hjónaherbergi eða í fótbolta og
handbolta á ganginum. Ýmislegt
hlýtur þó að hafa farið úr skorðum.
Við tókum heil herbergi undir leik-
sýningar, héldum skákmót og
briddsmót í stofunni, lögðum undir
okkur háaloftið eða kjallarann eða
komum með alla skólakrakkana
með okkur, umkringdum húsið og
notuðum tröppurnar fyrir borg í
útileikjum. Eftir öll ærslin var gott
að fá sér hressingu. Inga stóð við
eldhúsbekkinn og smurði ofan í
okkur heimsins besta hveitibrauð
með saltreyði. Skorpan af brauðinu
lenti stundum í vasann en hitt rann
ljúflega niður. Hún bakaði líka ótrú-
lega gott vínarbrauð með bleikum
glassúr, líka snúða og kleinur, og
piparkökurnar hennar voru alveg
sérstakar.
Og svo var það Yngvi. Hann
fylgdist stundum með úr fjarlægð,
laumaði kannski út úr sér einhverri
athugasemd, ræskti sig aðeins um
leið og brosti í kampinn. Hann hef-
ur sjálfsagt stundum haft áhyggjur
af því að við færum okkur að voða
og verið tilbúinn að skakka leikinn
ef á þyrfti að halda. Og svo passaði
hann okkur fyrir draugunum sem
okkur var sagt að kæmu upp úr
kirkjugarðinum og tækju okkur
þegar við færum heim á kvöldin.
Hann leyfði okkur líka að koma með
í ýmis verk og ævintýri, hvort sem
það var að sækja hey út í Mikley
eða skreppa á dorg.
Nú eru þau bæði farin, Inga og
Yngvi, og ekki annað eftir en þakka
þeim fyrir uppeldið og alla vinsemd
fyrr og síðar. Um leið viljum við og
fjölskyldur okkar votta sonum
þeirra og fjölskyldum innilega sam-
úð.
Höskuldur, Brynhildur,
Sólveig, Steinþór og
Hjörtur Þráinsbörn.
Mig langar að minnast hennar
ömmu Ingu eins og ég hef fengið að
kalla hana síðastliðin 26 ár, eða frá
því að ég stóð 7 ára gömul á eldhús-
gólfinu hjá henni.
Ég var svo heppin að fá að fara í
sveit þegar ég var lítil. Ég hlakkaði
mikið til dvalarinnar, fór ein í flug-
vélina á leið norður, og stóð síðan
allt í einu í eldhúsdyrunum og var
þá orðin allt í einu lítil í mér. Heyrði
ég þá hljóma frá manni sem sat við
eldhúsborðið: Hvað heitir þú vina
mín? Já, kallaðu okkur bara afa og
ömmu! Þá var ísinn brotinn og var
ég strax tekin í hópinn.
Ég átti fyrst að vera í 2 vikur en
ömmu fannst það vera allt of lítill
tími og hringdi í mömmu mína og
bað hana að leyfa mér að vera í 1
mánuð. Svona var hún amma og lýs-
ir þetta vel því að henni fannst mað-
ur aldrei nógu lengi í heimsókn.
Ég var í 6 sumur hjá þeim og
fékk aldrei heimþrá. Við amma vor-
um mjög góðar vinkonur, við gátum
setið í eldhúsinu fram á rauðanótt,
sérstaklega í seinni tíð og talað um
allt milli himins og jarðar.
Amma mín, mig langar bara að
þakka fyrir allar mínar skemmti-
legu æskuminningar úr sveitinni.
Að fá að koma og vera í fallegu
sveitinni ykkar fyrir norðan sumar
eftir sumar er það besta sem gat
komið fyrir mig. Að fá tækifæri til
að kynnast ykkur öllum og halda
góðu sambandi í gegnum árin er
mér og fjölskyldu minni ómetan-
legt.
Það verður skrítið að koma norð-
ur á Skútustaði og engin amma
Inga þar til að taka á móti okkur.
Vertu sæl, stórkostlega viljasterka
kona. Minninguna um þig mun ég
varðveita og geyma í hjarta mínu.
Hvíldu í friði, elsku amma mín.
Þín Sigga Dís,
Sigríður Herdís.
INGVELDUR Ó.
BJÖRNSDÓTTIR
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Elsku amma okkar, alltaf varst
þú svo góð við okkur.
Ísabella og Natalía.
HINSTA KVEÐJA
Ástkær bróðir okkar og mágur,
RAGNAR GUÐBJARTUR ÁRNASON,
Laugarnesvegi 76,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 31. desember sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug.
Sigurður K. Árnason, Vilborg Vigfúsdóttir,
Magnea Sv. Árnadóttir, Jakob Marteinsson,
Helga Árnadóttir,
Ragnhildur Árnadóttir
og fjölskyldur.
Kæru vinir. Við færum ykkur öllum innilegar
þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug og vin-
áttu við sviplegt andlát eiginmanns míns og
besta vinar, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ÞÓRÐAR GUÐMUNDSSONAR
verkfræðings frá Reykjum,
Reykjaborg,
Mosfellsbæ,
f. 13. apríl 1926,
d. 12. desember 2004.
Sérstaklega þökkum við Karlakórnum Stefni í Mosfellsbæ, kór eldri
félaga í Karlakór Reykjavíkur og starfsfélögum hjá Orkuveitu Reykjavíkur
fyrir þá aðstoð og virðingu er þeir sýndu í minningu Þórðar.
Megi nýja árið færa ykkur öllum frið og farsæld.
Freyja Norðdahl,
Guðbjörg Þórðardóttir, Guðni Már Henningsson,
Kjartan Þórðarson, Sigrún Ragna Sveinsdóttir,
Þórður Freyr Hilmarsson, Sonja Berg,
Guðmundur Jón Þórðarson,
Haukur Ingi Þórðarson,
Katrín Ísold Guðnadóttir,
Tinna Kjartansdóttir,
Freyja Kjartansdóttir, Sigurjón Örn Ólafsson,
Sæunn Kjartansdóttir,
Ásta Kristín Andrésdóttir, Björgvin Marinó Pétursson,
Guðmundur Páll Andrésson,
Berglind Andrésdóttir, Ævar Valgeirsson,
Sigurjón Hákon Andrésson,
Guðmundur Atli Pálsson,
Emilía Björg Björgvinsdóttir.
Ástkær vinur okkar,
RAGNAR ÖRN,
Fellsmúla 11,
lést á Landspítalanum í Fossvogi þriðju-
daginn 11. janúar.
Minningarathöfn fer fram í Grensáskirkju,
Reykjavík, fimmtudaginn 20. janúar kl. 15.00.
Jarðsett verður frá Sauðárkrókskirkju laugar-
daginn 22. janúar kl. 14.00.
Aðstandendur.