Morgunblaðið - 18.01.2005, Blaðsíða 32

32 ÞRIÐJUDAGUR 18. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kjartan Þór Val-geirsson fæddist
í Reykjavík 8. nóv-
ember 1935. Hann
lést á Borgarspítal-
anum 8. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Valgeir Guðjónsson
múrari, f. 25. júlí
1906, d. 15. júlí 1979,
og Sigríður Arin-
björg Sveinsdóttir
húsmóðir, f. 20. júlí
1903, d. 21. júní
1967. Valgeir og Sig-
ríður bjuggu að
Njálsgötu 32 í Reykjavík. Bræður
Kjartans Þórs eru: Guðjón lög-
fræðingur, f. 13. maí 1929, d.
1993, og Gunnar flugvirki, f. 30.
júní 1930.
Hinn 26. desember 1956 kvænt-
ist Kjartan Þór Önnu Elínu Her-
mannsdóttur. Foreldrar hennar
voru Hermann Ólafsson, bóndi á
Klungurbrekku á Skógarströnd
og síðar verkamaður í Reykjavík,
f. 18. september 1897, d. 1. nóv-
ember 1960, og Halldóra Daníels-
dóttir húsmóðir, f. 1. júní 1899, d.
10. ágúst 1991. Börn Kjartans
Þórs og Önnu eru: 1) Þóra bók-
ari, f. 22. nóvember 1956, fyrr-
verandi sambýlismaður er Viðar
Scheving Jónsson. 2) Hermann
stærðfræðingur, f.
4. desember 1960. 3)
Valgeir verkfræð-
ingur á Reyðarfirði,
f. 12. maí 1965,
kvæntur Lísu Björk
Bragadóttur leik-
skólastjóra, f. 26.
febrúar 1965. Börn
þeirra eru: Kjartan
Bragi, f. 4. október
1988, Ævar, f. 17.
júní 1990, Þórir
Steinn, f. 20. júlí
1996 og Hjalti, f. 1.
mars 1998.
Kjartan Þór gekk
í Austurbæjarskóla og síðan
Gagnfræðaskóla Austurbæjar.
Þaðan lá leiðin í Iðnskólann í
Reykjavík. Kjartan Þór lærði
offsetprentun hjá Hrólfi Ben í
Offsetprenti og hóf síðan störf
hjá Kassagerð Reykjavíkur. Árið
1968 stofnaði hann, ásamt Jóni
Þór Ólafssyni, Prentþjónustuna
sf. og sérhæfðu þeir sig í filmu-
vinnslu fyrir offsetprentun. Í
kjölfar þess að Kjartan Þór og
Jón flytja inn litaskanna, líklega
fyrsta sinnar tegundar árið 1973,
sérhæfa þeir sig í litgreiningu
fyrir offsetprentun.
Kjartan Þór verður jarðsung-
inn frá Bústaðakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Fallinn er frá Kjartan Þór Val-
geirsson, frændi minn og svili. Við
vorum bræðrabörn og Anna Elín
Hermannsdóttir, eiginkona Kjart-
ans Þórs, var systir eiginmanns
míns Haraldar Hermannssonar sem
nú er látinn. Ég man vel eftir Kjart-
ani þegar hann var lítill gutti, ég
var komin á fimmta árið þegar hann
fæddist. Ekki gat hann alltaf fylgt
bræðrum sínum eftir enda voru þeir
eldri og sneggri. Kjartan lét það
ekki á sig fá, hann gat dundað sér á
baklóðinni með ýmiss konar dót og
gleymt sér við það.
Árin líða og kom að því að Kjart-
an þór hæfi skólanám sitt, hann
sótti Austurbæjarskóla, síðan Gagn-
fræðaskóla Austurbæjar, þá Iðn-
skólann í Reykjavík. Kjartan Þór
lærði offsetprentun hjá Hrólfi Ben í
Offsetprenti. Hann hafði listrænan
metnað sem kom fram í starfi hans,
má þar nefna Frímerkjabókina,
mikið og veglegt verk sem kom út á
7. áratug síðustu aldar. Þá má nefna
að hann starfaði um skeið hjá
Kassagerð Reykjavíkur. Þar kynnt-
ist hann Jóni Þór Ólafssyni, með
þeim skapaðist trygg vinátta. Þeir
stofnuðu saman fyrirtækið Prent-
þjónustuna sf. Í kjölfarið fluttu þeir
inn litgreiningartæki, líklega hið
fyrsta sinnar tegundar, í dag eru
slík tæki nefnd skannar – þeir sér-
hæfðu sig í litgreiningu fyrir offset-
prentun. Fyrirtækið starfaði í nokk-
ur ár. Það þarf varla að taka fram
að Kjartan vann öll sín störf af sam-
viskusemi.
Þau voru ung að aldri þegar þau
gengu í hjónaband Kjartan Þór og
Anna Elín, hann 21 árs en hún 18
ára. Þau hófu búskap sinn á Njáls-
götu 32, á æskuheimili Kjartans
Þórs. Bjuggu nokkur ár í Búðar-
gerði eftir að hafa verið um eitt ár á
Hverfisgötunni. Þau færðu sig um
set úr Búðargerði í glæsilegt einbýli
að Akraseli 10. Þau voru samtaka
um að gera heimili sitt aðlaðandi og
smekklegt. Eins og fyrr sagði var
Kjartan Þór listrænn og heillaðist
af fögrum hlutum, þar fór sam-
heldni þeirra hjóna saman og
smekkur. Á heimili þeirra má sjá
fagurt málverk eftir Kára og fallega
hluti í skáp.
Örlögin gripu í taumana hjá fjöl-
skyldunni. Fyrir 23 árum síðan slas-
aðist Þóra, frumburður þeirra og
augasteinn pabba síns, í hræðilegu
bílslysi og hefur síðan verið fangi í
sínum eigin líkama. Þau hjónin sam-
einuðust í sorginni og lærðu að tak-
ast á við lífið af yfirvegum og skyn-
semi svo eftir var tekið. Anna Elín
sagði mér að slysið, og þjáningin
sem það olli, hafi flýtt fyrir veik-
indum eiginmanns hennar, en hann
fékk tvisvar sinnum hjartaáfall.
Ekki má láta hjá líða að minnast
á ferðalögin sem við áttum saman.
Fórum mest á gömlu bílunum, eng-
in bílbelti. Enginn var að spá í það,
bara að komast á gras, eins og einn
orðaði það. Þau Kjartan Þór og
Anna Elín heimsóttu oft æskuheim-
ili Önnu Elínar; Klungubrekku á
Skógarströnd. Bærinn stóð hátt
umlukinn fjöllum hvort tveggja í ná-
lægð og fjarlægð og áin sem liðaðist
niður dalinn rétt fyrir neðan bæinn.
Ennfremur er frábært útsýni út á
Breiðafjörðinn, þar er mikil nátt-
úrufegurð. Það kom fyrir að þau
Anna og Kjartan, en þannig ávörp-
uðu þau hvort annað, brugðu undir
sig betri fætinum og fóru til út-
landa, bæði til sólarlanda og stór-
borga svo sem til Kaupmannahafn-
ar og Lundúna. Kjartan hafði yndi
af þessum ferðum. Lífið hjá Kjart-
ani tók aftur breytingum og þá var
gott að eiga góðan lífsförunaut sem
studdi hann í einu og öllu. Anna fór
með honum til London þar sem
hann átti fyrir höndum að gangast
undir hjartauppskurð.
Kjartan var alltaf vel til hafður.
Hann var glæsilegur maður og bar
sig vel. Hann var orðvar og hall-
mælti ekki fólki. Það eru mörg
skyldmennin farin yfir ekki fyrir
svo löngu síðan. Eitt veit ég að það
verður tekið vel á móti honum.
Ég votta Önnu Elínu og fjölskyld-
unni allri mína dýpstu sanúð.
Pálína Kjartansdóttir.
Kjartan frændi minn var búinn að
stríða við mikil veikindi en kvartaði
aldrei, alltaf ljúfur og æðrulaus,
þannig var hann. Kjartan frændi
var stór hluti af æsku minni og upp-
vaxtarárum. Við vorum bræðrabörn
og mikill samgangur milli fjöl-
skyldna okkar. Feður okkar voru
mjög nánir alla tíð. Við ólumst upp í
Sogamýrinni sem var rétt fyrir utan
Reykjavík á þessum árum, eins
konar sveit þar sem einungis voru
um tuttugu hús í hnapp.
Addi bróðir og Kjartan voru
miklir vinir enda á líkum aldri. Þeg-
ar Kjartan og bræður hans komu í
heimsókn var alltaf mjög líflegt.
Kjartan frændi minn dvaldist heima
hjá okkur í Sogamýrinni um tíma og
undi hag sínum vel. Hann var mikill
stærðfræðingur alla tíð og naut ég
góðs af því. Við sömdum stundum
um það að ég skrifaði upp reikn-
isdæmin fyrir hann en í staðinn
sagði hann mér svörin úr mínum
dæmum, en svona eru börn.
Árin liðu og Anna kom inn í líf
hans. Kjartan var mjög stoltur þeg-
ar hann kynnti okkur Gulla fyrir
henni. Það var upphafið að ævi-
langri vináttu okkar á milli. Árin
liðu, við giftumst bæði og stofnuð-
um okkar heimili og börnin fæddust
hvert á fætur öðru. Mikill samgang-
ur var á milli heimila okkar og það
muna börnin okkar eftir og vitna oft
í. Þá var ekkert sjónvarp og fór fólk
þá mikið oftar í heimsóknir til hvað
annars á kvöldin til að spila, drekka
kaffi og ræða málin. Við Gulli
gleymum því aldrei hve þau hjón
reyndust okkur vel þegar sonur
okkar lést af slysförum. Og þökkum
við það.
Nú er löngu stríði Kjartans
frænda míns lokið og ég er sann-
færð um að vel hafi verið tekið á
móti honum. Anna hefur staðið eins
og klettur við hlið hans og hef ég
dáðst að hennar kjarki.
Elsku Anna mín, Þóra, Hermann,
Valgeir og fjölskyldur. Við Gulli
biðjum góðan guð að styrkja ykkur í
sorginni.
Ljúfar voru stundir
er áttum við saman.
Þakka ber Drottni
allt það gaman.
Skiljast nú leiðir
og farinn ert þú.
Við hittast munum aftur,
það er mín trú.
Hvíl þú í friði
í ljósinu bjarta.
Ég kveð þig að sinni
af öllu mínu hjarta.
(Maren Jakobsdóttir.)
Þorbjörg Einarsdóttir.
Þegar ég sest niður til að skrifa
nokkur orð um bróður minn, þenn-
an ljúfa dreng sem var hvers manns
hugljúfi, prúður og yfirvegaður,
hvarflar hugurinn fyrst á Njálsgöt-
una í hús foreldra okkar. Við vorum
þrír bræðurnir og æskuárin liðu
nokkuð áfallalaust þar til Guðjón
elsti bróðir okkar, þá aðeins 10 ára,
veiktist og greindist með æxli við
heilann. Því þurfti mamma að fara
með hann til Kaupmannahafnar þar
sem dr. Bush fjarlægði æxlið af
sinni þekktu snilld. Mamma og Guð-
jón komu heim með síðustu ferð
með Gullfossi rétt áður en Danmörk
var hernumin og urðu miklir fagn-
aðarfundir við heimkomu þeirra.
Kjartan gekk í Austurbæjarskól-
ann og síðan lærði hann prent-
myndagerð hjá Hrólfi Benedikts-
syni og við Iðnskólann í Reykjavík.
Námið gekk sérstaklega vel enda
mikill námsmaður. Ég man hvað ég
var stoltur af bróður mínum þegar
prófdómarinn hans í sveinsprófinu
sagði mér að Kjartan væri færasti
nemandi sem hann hefði prófað.
Það var á þessum árum sem
Kjartan fékk sinn stóra happdrætt-
isvinning þegar hann kynntist henni
Önnu sem hefur staðið eins og klett-
ur við hlið hans í gegnum ævina.
Kjartan og Anna eignuðust þrjú
börn, Þóru, Hermann og Valgeir.
Kjartan vann við prentmyndagerð
hjá Kassagerðinni en síðan stofnaði
hann og rak Prentþjónustuna ásamt
Jóni Þór Ólafssyni í mörg ár. Meðal
annars keyptu þeir fyrsta litgrein-
ingarskannann sem kom til Íslands
og var það bylting í þeirri grein hér
á landi.
Anna og Kjartan byrjuðu sinn bú-
skap á Njálsgötunni en síðan
keyptu þau sér íbúð í Búðargerði
þar sem þau bjuggu í mörg ár. Árið
1982 stórslasaðist Þóra dóttir Kjart-
ans í rútuslysi á leið til vinnu uppi á
Álafossi þar sem hún starfaði á
skrifstofu hjá Álafossverksmiðj-
unni.
Þessi elskulega frænka mín hefur
legið rúmföst síðan eða í 23 ár. Eins
og gefur að skilja var þetta mikið
áfall fyrir fjölskylduna, sem hefur
allta tíð sýnt ótrúlegt æðruleysi í
öllum þessum erfiðleikum. Meðal
annars keyptu þau hús á einni hæð
með góðu aðgengi fyrir hjólastól til
þess að Þóra gæti komið í heimsókn
til foreldra sinna því hún hefur ver-
ið á stofnun síðan slysið átti sér
stað. Ekki voru allir erfiðleikar að
baki. Kjartan veiktist og varð að
fara í hjartaaðgerð til Bretlands.
Eftir það komst hann aldrei til
heilsu og nokkrum árum seinna
varð hann að fara í aðra aðgerð hér
heima. Eftir þessi áföll náði Kjartan
aldrei fullri heilsu. Síðustu árin
hafði hann mesta ánægju af barna-
börnunum fjórum, sem öll eru hin
efnilegustu börn.
Um leið og ég kveð elskulegan
bróður minn bið ég Guð að styrkja
Önnu, Þóru, Hermann, Valgeir,
Lísu og drengina þeirra um ókomin
ár.
Gunnar.
Við kveðjum nú góðan vin, sam-
starfsmann og félaga Kjartan Þór
Valgeirsson.
Kjartan lærði offsetprentun og
filmugerð. Leiðir okkar lágu saman
sem starfsmenn í Kassagerð
Reykjavíkur. Þar unnum við um
tíma með frábærum vinnufélögum.
Dag einn fengum við þá hugmynd
að setja upp saman fyrirtæki með
ljósmynda-, filmu- og prentplötu-
þjónustu fyrir prentsmiðjur. Það
var upphafið að löngu og góðu sam-
starfi okkar á þeim vettvangi. Oft
var vinnudagurinn langur og
strangur en þá kom heldur betur í
ljós hvern mann Kjartan hafði að
geyma. Hann reyndist vera bæði
ótrúlega þolinmóður ásamt því að
vera prýddur skapgerð sem við sem
með honum störfuðum öfunduðum
hann af. Kjartan var góður stærð-
fræðingur og einstaklega vandvirk-
ur maður. Þeir sem þekkja til
prentunar vita að mistök vilja
stundum verða við gerð prentgripa
en ég minnist ekki þess háttar mis-
taka hjá honum. Vilji ég hafa þessar
línur eitthvað í hans anda, þá verða
þær ekki mikið fleiri því hann, þetta
mikla prúðmenni, var sjaldnast
mjög margmáll, en maður gat líka
treyst því sem hann sagði og gerði.
Hans stóra gæfa var þegar hann
eignaðist hana Önnu fyrir konu.
Hún stóð alla tíð eins og klettur við
hlið manns síns, þótt stundum hafi
gefið hressilega á bátinn hjá fjöl-
skyldunni, bæði slys og veikindi.
Ekki síst nú nýverið þegar Kjartan
þurfti að kljást við erfiðan og ill-
vígan sjúkdóm.
Gott er að minnast Kjartans
hvort sem er af vinnustað, ferðalög-
um, heimboðum eða öðrum góðum
stundum á Sogavegi, og síðar í
Akraseli. Við hjónin vottum fjöl-
skyldu Kjartans; Önnu Her-
mannsdóttur, Þóru, Hermanni og
Valgeiri ásamt konu hans og sonum
samúðar á þessari erfiðu stund.
Jón Þór og Sigríður.
KJARTAN ÞÓR
VALGEIRSSON
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ANNA MAGNÚSDÓTTIR
frá Flögu,
Sunnuflöt 25,
Garðabæ,
lést á Landspítala Fossvogi föstudaginn
14. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Árni Þórarinsson,
Magnús Árnason, Kristbjörg Guðmundsdóttir,
Guðbjörg Árnadóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
Brynjar Þór Árnason
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
EINAR HANSEN
frá Hólmavík,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, laugardaginn
15. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmunda Guðmundsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir , tengdafaðir og afi,
RÍKHARÐUR JÓNSON,
til heimilis
á Ólafsbraut 38,
Ólafsvík,
lést laugardaginn 15. janúar síðastliðinn.
Ingveldur Magnúsdóttir,
Katrín Ríkharðsdóttir, Stefán Ragnar Egilsson,
Hafdís Björk Stefánsdóttir, Sigurvin Breiðfjörð Pálsson,
Ástgeir Finnsson, Guðbjörg Arnardóttir.
GÍSLI HJARTARSON
frá Geithálsi
í Vestmannaeyjum,
lést á Heilbrigðiststofnun Vestmannaeyja
miðvikudaginn 5. janúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Aðstandendur.