Morgunblaðið - 29.01.2005, Qupperneq 41

Lummurnar eða til að gista eina nótt
í kofanum. Og hvað þú nenntir að
burðast með okkur og varst þolin-
móður, sérstaklega með alla hár-
greiðsluleikina, þar sem við fengum
að gera í þig hverja greiðsluna á fæt-
ur annarri og svo kallaðir þú okkur
bara hjartasólirnar þínar og brostir
við okkur. Að ógleymdu innra her-
berginu í kofanum þar sem við gát-
um gleymt okkur í fleiri klukkutíma
við að byggja hús úr dýnunum eða
bara að hoppa og ærslast.
Eftir að við uxum úr grasi er sömu
sögu að segja, þú varst alltaf til stað-
ar fyrir okkur og virtist stoltur yfir
ákvörðunum okkar í lífinu, fyrir utan
það að Binna flutti til BAndaríkj-
anna, en þú varst alltaf hrifnastur af
Íslandi og vildir hafa okkur hér. Þú
hafðir ansi sterkar skoðanir á mál-
um og við höfðum nú lúmskt gaman
af því að rökræða við þig ýmis mál-
efni en alltaf í góðu og hægt að brosa
að því í lokin.
Börnin okkar fengu að kynnast
sveitinni, kofanum og auðvitað afa
Bjössa eins og þau kölluðu þig. Það á
eftir að vera mjög skrítið að sjá þig
ekki standa fyrir framan kofann og
bíða okkar þegar við rennum í hlað.
Þú stóðst með okkur sama hvað á
bjátaði í lífi okkar og reyndir að auð-
velda okkur leiðina í gegnum það og
fyrir það þökkum við þér og fyrir
það að vera Bjössi frændi.
Þínar hjartasólir,
María og Birna Þórisdætur.
Elsku Bjössi, þetta verður víst
hinsta kveðjan til þín.
Ég kynntist þér fyrir mörgum ár-
um þegar ég kom inn í fjölskylduna
þína og þótt ég sé löngu farin úr
henni, þá héldum við alltaf sam-
bandi. Þú varst gull af manni, Bjössi
minn, alltaf svo hress og jákvæður.
Það var svo gott að tala við þig, þú
kallaðir mig alltaf svo fallegum nöfn-
um að mér leið vel í langan tíma á
eftir. Ég er svo þakklát að ég kom til
þín í sumar með dóttur mína á Snæ-
fellsnes og fékk að hitta þig þar í síð-
asta skiptið, á staðnum sem þú elsk-
aðir að vera á. Ég bjóst nú ekki við
að það yrði í síðasta skiptið sem ég
hitti þig, því þú varst svo hress. En
vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Það er yndislegt að þú fékkst að
eyða síðasta sumrinu þínu í sveit-
inni. Ég hringdi í þig á aðfangadag
og þú varst ekki mikið að kvarta þó
þú værir veikur, þú vildir nú ekki
láta fólk hafa áhyggjur af þér, þann-
ig varstu. Ég vona að þér líði vel þar
sem þú ert nú. Ég mun sakna þín,
því þú fylltir í skarðið fyrir afa sem
mig langaði að eiga en man lítið eft-
ir. Ég er ríkari að hafa þekkt þig,
kæri Bjössi. Megi Guð blessa þig og
hvíl í friði. Mig langar að lokum að
kveðja þig með sálminum Kallið er
komið.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þín vinkona í Vestmannaeyjum
Halla Einarsdóttir.
Elsku Bjössi afi, nú ertu farinn frá
okkur og kominn á betri stað.
Það eru margar góðar minningar
sem koma upp í huga okkar þegar
við setjumst hérna niður saman, því
alltaf var jafn gaman að koma til þín
í sveitina. Áður en Þórislundur var
byggður komum við öll fjölskyldan
oft til þín í litla kofann og létum fara
vel um okkur, þótt þröngt væri. Þú
tókst alltaf svo vel á móti okkur og
kallaðir okkur stelpurnar „elsku
hjartasólirnar mínar“. Við gerðum
heilu spilaborgirnar á teppinu hjá
þér og bjuggum til heilan renni-
brautagarð í kofanum úr dýnunum
þínum sem við fífluðumst í tímunum
saman. Þegar við vorum svona litlar
höfðum við ekkert vit á peningunum
sem þú leyfðir okkur að velja úr
veskinu þínu áður en við fórum heim
og því völdum við alltaf rauða seðill-
inn því hann var svo fallegur. Þetta
fannst þér fyndið og um leið spenn-
andi hvort við værum að fá eitthvert
peningavit. Við munum líka hvað við
vorum ánægðar með að þú skyldir
hafa Týru fyrir okkur í tvö skipti
þegar við vorum í útlöndum því
henni leið vel hjá þér, en þú sagðir
að hún vildi ekki þennan þurrmat og
hún var því í veislufæði í þessar vik-
ur hjá þér.
Elsku afi takk fyrir allar góðu
stundirnar.
Jóna María, Eva Björg
og Sigríður Þórey.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. JANÚAR 2005 41
MINNINGAR
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Börnum, tengdabörnum, barna-
börnum og barnabarnabarni send-
um við innilegar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning þín elsku
frænka.
Guðrún Birna, Elín Laufey
og fjölskyldur.
Eitt það erfiðasta sem kemur fyrir
okkur í lifenda lífi er að kveðja sína
bestu vini og ættingja hér á jörð. En
nú er svo komið að ég þarf að kveðja
mína kæru vinkonu, Elínu Lofts-
dóttur, með þessum fátæklegu lín-
um. Það er ekki hægt að skrifa niður
allt sem mann langar um þá djúpu
vináttu sem skapast milli vina, en
eitt er víst að margt væri hægt að
segja.
Þau eru um það bil 63 árin okkar
Ellu, sem við fengum að vera nálægt
hvor annarri og fylgjast að. Kynni
okkar Ellu hófust er við unnum sam-
an í versluninni Bjarma við Mið-
stræti. Það voru góðir tímar, nóg að
starfa og gleðin í hávegi höfð. Það
var einstaklega gott að vinna með
Ellu. Hún var skipulögð og dugleg
og það smitaði út frá henni að allt
varð að vera hreint og fínt og öllu vel
fyrir komið. Við urðum strax mjög
samrýndar og þannig var að við
fengum hálfa klukkustund í kaffi. Þá
reyndum við að fara saman og fórum
þá ýmist að Skuld til mömmu minn-
ar, eða að Ingólfshvoli þar sem Ella
bjó hjá foreldrum sínum. Svo kom að
því að við fórum saman á húsmæðra-
skóla á Ísafirði þar sem við deildum
saman herbergi og kynntumst enn
nánar fyrir bragðið. Þetta var ein-
staklega skemmtilegur tími þar sem
við stunduðum nám ásamt 17 öðrum
stúlkum víðs vegar af landinu. Oft
vorum við kallaðar systurnar frá
Eyjum og vorum við hreyknar af.
Ella var mjög vönduð manneskja
og löðuðust allir að henni. Hún vildi
öllum gott gera. Ella og Gísli Eng-
ilbertsson gengu í hjónaband árið
1947. Voru þau hjónin mjög samrýnd
og samtaka í öllu sem þau gerðu.
Gísli lést í mars árið 2002 svo nú eru
þau saman á ný. Það eru forréttindi
að hafa átt aðra eins vini og þau
hjónin Ellu og Gísla og áttum við Jó-
hannes margar góðar stundir með
þeim í gegnum árin.
Með tár í augum kveð ég kæra
vinkonu. Guð geymi hana og afkom-
endur hennar.
Við Jóhannes ásamt börnum okk-
ar sendum börnum Ellu, barnabörn-
um og öðrum ættingjum innilegar
samúðarkveðjur.
Guðfinna Stefánsdóttir.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Góð kona er gengin. Elín Lofts-
dóttir lést á Sjúkrahúsi Vestmanna-
eyja 22. janúar sl. Ella Lofts, eins og
hún var oftast kölluð, var glæsileg og
vel klædd kona, sem bjó yfir mikilli
reisn. Hún var mikil húsmóðir, gest-
risin og góð heim að sækja. Heimili
þeirra hjóna Ellu og Gísla var glæsi-
legt og báru þau mikla umhyggju
fyrir fjölskyldu og vinum.
Ég kynntist Ellu fyrst í gegnum
Sjálfstæðiskvennafélagið Eygló í
Vestmannaeyjum. Ella var þar góð-
ur félagi og fylgdist hún með þjóð-
og heimsmálum og hafði sínar skoð-
anir á flestum málefnum. Alltaf
mætti Ella á alla fundi sem hún var
boðuð á og alltaf spurði hún hvort
hún ætti ekki að koma með meðlæti
með sér á fundinn.
Aftur lágu leiðir okkar Ellu saman
í Oddfellowreglunni. Hún starfaði í
áratugi með stúkunni Vilborgu í
Vestmannaeyjum og var þar virkur
félagi. Vilborgarsystur kveðja Ellu
Lofts með söknuði og virðingu.
Fyrir nokkrum árum bilaði heils-
an hjá Ellu. Eftir að Gísli eiginmað-
ur Ellu lést gat hún ekki verið ein og
flutti þá á Hraunbúðir, þar sem hún
naut umhyggju fagfólks vegna veik-
inda sinna. Alltaf var jafn gaman að
heimsækja Ellu hvar sem hún var.
Konfektskálin var aldrei langt und-
an og hún sá til þess að gestir færu
aldrei frá henni án þess að fá góð-
gæti.
Nú þegar komið er að kveðjustund
er mér efst í huga þakklæti fyrir að
hafa fengið að kynnast þessari ynd-
islegu konu og starfa með henni. Ég
kveð Ellu Lofts með söknuði og
sendi börnum hennar og fjölskyldu,
Guðnýju systur hennar og öðrum að-
standendum innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðbjörg Matthíasdóttir.
Elín Loftsdóttir frá Vestmanna-
eyjum er látin. Fráfall Elínar Lofts-
dóttur kallar fram í hugann hlýjar
minningar frá mörgum samveru-
stundum allt frá árinu 1966. Þá flutti
ég til Vestmannaeyja og nærri sam-
stundis tókst með okkur Engilberti
syni Elínar einlæg vinátta, sem hald-
ist hefur alla tíð. Því fylgdi að við
Engilbert urðum heimagangar á
heimilum hvor annars og sú vinátta
sem milli okkar tókst breiddi sig
einnig til foreldra okkar. Ég naut því
þess að kynnast náið þeim hjónum
Elínu og Gísla Engilbertssyni, sem
féll frá fyrir fáum árum.
Ég hef alltaf litið á það sem gæfu
að hafa ungur flutt til Vestmanna-
eyja. Þótt náttúrufegurð og kröftugt
athafnalíf hafi haft sitt að segja var
það fyrst og fremst allt það góða
fólk, sem ég kynntist, sem skipti
máli. Það var gæfa að fá að kynnast
Elínu og Gísla og þótt langt sé síðan
ég flutti frá Vestmannaeyjum og
heimsóknir þangað orðnar strjálar
hélst vinátta við Elínu og Gísla
óbreytt. Heimsókn til þeirra var
fastur liður á dagskrá þegar til Eyja
var komið og þráfaldlega naut ég
gistivináttu þeirra og gestrisni og
skipti engu máli hvort Engilbert var
með í för eða ekki.
Til Elínar var alltaf gott að koma.
Hún hélt glæsilegt heimili og óund-
irbúið gat hún alltaf töfrað fram
veislur, sem helst minntu á ferming-
arveislur. Milli þeirra hjóna ríkti
jafnræði og gagnkvæm vinátta og
virðing, sem ekki fór fram hjá nein-
um. Sjálf var Elín hógvær og hlé-
dræg en í samræðum gekk enginn
þess dulin að hún hafði sterkar skoð-
anir á mönnum og málefnum og lét
þær ákveðið í ljós. Með sínu rólega
fasi setti Elín sterkan lit á samfélag-
ið.
Við fráfall Elínar vil ég votta fjöl-
skyldu hennar og vinafólki mínar
innilegustu samúðarkveðjur. Ég
minnist Elínar með vinsemd og virð-
ingu.
Pétur Bjarnason.
Elskulegur eiginmaður minn og bróðir okkar,
GYLFI ÁRNASON,
Snægili 30,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laug-
ardaginn 22. janúar.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju mánudaginn
31. janúar kl. 14.00
Marilou Durana Dequino,
Ólafur Árnason,
Eygló Árnadóttir.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát
og útför föður, okkar tengdaföður, afa og lang-
afa,
HALLDÓRS KRISTINS BJARNASONAR,
dvalarheimilinu Hornbrekku,
Ólafsfirði.
Björn Halldórsson,
Guðmunda Ólöf Halldórsdóttir, Jón Jóhannsson,
Þorbjörg Halldórsdóttir, Önundur Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANNES ODDSSON
glerskurðarmeistari,
Vesturgötu 57A,
andaðist miðvikudaginn 26. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 3. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á MS-félagið, sími 568 8620.
Hrafnhildur Jóhannesdóttir, Sigurður Páll Ásólfsson,
Gunnlaug Jóhannesdóttir, Þórður Guðmundsson,
Gunnar Jóhannesson, Laufey Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útför föður okkar,
ROY Ó. BREIÐFJÖRÐ,
sem lést miðvikudaginn 19. janúar, hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Hulda M. Breiðfjörð,
Heiðar P. Breiðfjörð,
Pálmar Breiðfjörð.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, ömmu og langömmu,
ERLU FINNSDÓTTUR
frá Siglufirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
5. hæðar á Skjóli fyrir frábæra umönnun og
hlýhug í hennar garð.
Haukur Ö. Magnússon,
Jóhanna Hauksdóttir,
Bára Hauksdóttir,
Bylgja Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HENNÝ DAGNÝ SIGURJÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Laugarnesvegi 42,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli miðvikudags-
kvöldið 26. janúar.
Páll Heimir Einarsson,
Arnfríður Einarsdóttir, Brynjar Níelsson,
Einar Brynjarsson,
Helgi Brynjarsson.