Morgunblaðið - 17.03.2005, Blaðsíða 26

26 FIMMTUDAGUR 17. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
ÍSLANDSMÁLNING • Sími 517 1500 • Vöruhús / verslun Sætúni 4
ÍSLANDS MÁLNING
STÆRSTA MÁLNINGARVERSLUN LANDSINS
BIORA INNIMÁLNING FRÁ TEKNOS
Ný tegund almattrar veggjamáln-
ingar sem hefur mikla þvottheldni
Þolir yfir 10000 burstastrokur
skv. SFS 3755 staðlinum
Gæðastöðluð vara á góðu verði
Ábyrgð tekin á öllum vörum
RICO Saccani, fyrrverandi aðal-
stjórnandi Sinfóníuhljómsveitar Ís-
lands, var í vikunni sæmdur æðsta
heiðursmerki Ungverjalands fyrir
„glæsilegt starf í þágu ungverskrar
menningar“ en hann hefur stjórnað
bæði Fílharmóníuhljómsveit Búda-
pest og Ungversku óperunni allar
götur síðan 1983.
Stjórnar víðsvegar um heim
Saccani er Bandaríkjamaður,
fæddur í Arizona, en hefur um
langt árabil stýrt hljómsveitum vítt
og breitt um heiminn, meðal annars
í Bandaríkjunum, Ítalíu, Þýska-
landi, Spáni, Japan og Írlandi.
Saccani var aðalstjórnandi
Sinfóníuhljómsveitar Íslands á ár-
unum 1998–2001. Hann er þekktur
fyrir líflega framkomu á pallinum
en hann stjórnar jafnan blaðlaust.
Það var Ferenc Madl, forseti
Ungverjalands, sem sæmdi Saccani
heiðursmerkinu við hátíðlega at-
höfn í Búdapest.
Ferenc Madl, forseti Ungverjalands, sæmir Rico Saccani heiðursmerkinu.
Saccani heiðraður
í Ungverjalandi
Það var ekki laust við að þaðyki talsvert á eftirvænting-una fyrir tónleika Placido
Domingo og Önu Mariu Martinez
með íslenskum tónlistarmönnum í
Egilshöll á sunnudag, að ferðin á
tónleikana skyldi taka hátt í
klukkutíma, með spennuþrunginni
umferðarteppu á Vesturlandsvegi í
átt að Grafarvoginum. Spurningin:
„næ ég í tæka tíð?“ var ágeng – en
líka margar fleiri. Hvernig yrði Eg-
ilshöll sem tón-
leikasalur fyrir
klassíska tón-
leika? Hvernig
yrði aðbúnað-
urinn? Hvernig yrði hljómburður-
inn? Og síðast en ekki síst, hvernig
skyldi svo goðið Domingo standa
sig í frumraun sinni fyrir íslenskum
áheyrendum?
Þegar upp var staðið var fátt sem
skyggði á gleðina af því að hlusta á
Domingo syngja. Hann er yfir-
burðalistamaður sem á fáa, ef
nokkra, sína líka. Hann er túlkandi
fram í fingurgóma, músíkin holdi
klædd, og með þessa einstöku rödd
sem hefur ekki elst sem neinu nem-
ur, nema kannski að taka á sig eilít-
ið dekkri og þroskaðri blæ. Ana
Maria Martinez var líka stórfeng-
leg. Ég er viss um að sá dagur kem-
ur að við eigum eftir að fagna því
að hafa fengið þetta tækifæri til að
heyra í henni við upphaf stórbrot-
ins ferils. Hún er nefnilega til alls
vís.
Að baki tónleikunum liggur gríð-
arleg vinna, og undirbúningurinn
hefur tekið fjölda manns marga
mánuði, og kannski ár. Skipuleggj-
endur tónleikanna voru þau Þóra
Guðmundsdóttir og Þorsteinn
Kragh hjá Lotion Promotion.
Spurningin er, hvort erfiðið hafi
verið þess virði, og hvort raunhæft
sé að efna til stórtónleika af þessu
tagi á Íslandi. „Með mikilli vinnu og
miklum undirbúningi er þetta
hægt,“ segir Þóra. Þorsteinn tekur
undir það, en segir að oft hafi þó
komið upp þau tímabil þegar þau
hafi haldið að þetta myndi ekki
ganga upp. „Hálfum mánuði fyrir
tónleika vorum við bara búin að
selja nokkur hundruð miða, en á
síðustu 72 klukkutímunum brjál-
aðist allt. Þá varð fólk jafnvel foj
yfir því að fá ekki sex miða á besta
stað. Þessi seinagangur er óskiljan-
legur, því við byrjuðum að selja
miða í desember í fyrra.“ Þóra seg-
ir að skýringin kunni að liggja í því
að margir hafi haft efasemdir um
Egilshöll. „En um leið og Domingo
var kominn til landsins – fólk vissi
af honum og sá í blöðum og sjón-
varpi – þá fór þetta að ganga. Þá
var það orðið raunverulegt í augum
fólks að hann væri að fara að
syngja.“
Þóra og Þorsteinn segja að Egils-
höll hafi reynst ótrúlega vel miðað
við stærð og 25 metra lofthæð. Sæt-
um var raðað í austurhluta salarins
í suður-norður, með það fyrir aug-
um að sögn Þorsteins að nýta
hljómburðarmöguleika þaksins, en
hann segir að lögun þess hafi skipt
miklu máli fyrir hljómburðinn.
„Lögunin á þakinu skipti miklu
máli upp á hljómburðinn og hljóð-
maður Domingos náði að skapa
ótrúlega góðan hljóm þarna inni.“
Þóra og Þorsteinn telja mjög
hæpið og jafnvel útilokað að tón-
leika með svo þekktum listamanni
verði hægt að halda í fyrirhuguðu
tónlistarhúsi, þetta sé einfaldlega
of dýrt fyrirtæki. „Kostnaðurinn
hleypur á tugum milljóna.“ Til að
gefa einhverja innsýn í kostnaðar-
liði segja þau Þóra og Þorsteinn að
í raun hafi það verið sem uppfinn-
ing hjólsins að byggja upp aðstöð-
una í Egilshöll. Fyrir utan svið,
sæti, veggskerma, sviðsmynd og
annað slíkt, þurfti að byggja að-
stöðu fyrir söngvarana baksviðs, en
þar fengu hvort um sig nánast full-
komna íbúðaraðstöðu, hvort með
sínu baðherbergi og öðru tilheyr-
andi. En þau eru ánægð með árang-
urinn. „Þetta fólk var yndislegt í
viðkynningu og viðmóti og svo
gjörsamlega laust við það að vera
með nokkra prímadonnutilburði.
Þetta hefði ekki getað verið betra.“
Þorsteinn segir að án hjálpar og
góðra ráða Garðars Cortes sem var
vakinn og sofinn yfir verkefninu
með þeim, hefði þetta aldrei tekist.
  
Sigrún Eðvaldsdóttir, konsert-meistari Sinfóníuhljómsveitar
Íslands, segir að sér hafi þótt tón-
leikarnir takast mjög vel miðað við
aðstæður. „Þetta var rosalega erfitt
fyrir alla á sviðinu. Salurinn er svo
stór og við urðum að reiða okkur á
græjurnar til að í okkur heyrðist.
En, tónleikarnir verða örugglega
ógleymanlegir fyrir alla sem voru
þar vegna þess hvað Domingo var
yndislegur og hvað allt gekk í raun-
inni vel. Hljómsveitinni leið ekki
vel. Við heyrðum ekki hvert í öðru
og ekki í sjálfum okkur og fyrir
kórinn var þetta líka erfitt. En eftir
hlé fór okkur loks að líða betur. Við
æfðum ekki í Egilshöll á föstudeg-
inum, en höfðum ekki tækifæri til
þess. Við æfðum í Háskólabíói þar
til á sunnudagsmorgun. En það
voru allir á tánum að gera sitt
besta. Eftir tónleikana kom á dag-
inn að við höfðum öll verið mjög
stressuð. En það var rosalega upp-
örvandi hvað hann hrósaði okkur á
sviðinu – það er merkilegt hvað
hrós getur gert.“
  
Garðar Cortes, kórstjóri Óperu-kórs Reykjavíkur, segir að
þótt aðstæður hafi kannski ekki
verið þær allra bestu, þá hafi það
ekki skipt máli þegar söngur Dom-
ingos var annars vegar. „Við heyrð-
um ekki í honum live, en það trufl-
aði mig ekkert. Tæknimennirnir
náðu honum ansi vel, þótt annað
hafi ekki gengið eins vel. Það voru
tveir hljóðnemar á sviðinu sem
pössuðu honum ákaflega vel – ann-
ar aðeins mýkri en hinn kaldari.
Aðrir hljóðnemar voru ekki alveg
eins vel staðsettir. Það heyrðist of
lítið í blásurum og of mikið í slag-
verki, og kórinn heyrði ekki í
hljómsveitinni vegna þess að hátal-
arar sem vísuðu að kórnum voru
ekki í sambandi. En meðan ég
hlustaði hugsaði ég með mér: „Er
þetta boðlegt?“ og komst að því, að
ef það býðst ekki öðru vísi, þá er
það boðlegt. Að verða vitni að þess-
um viðburði og fá að upplifa þenn-
an mann hér heima – fyrir það
fyrirgefst allt. Ég var algjörlega
gagntekinn. Í dúettinum úr Ótelló
sátum við Ólöf Kolbrún og snöktum
hlið við hlið – ég var alveg búinn.
Domingo er svo mikill listamaður.“
Erfitt en
gefandi
’Að verða vitni að þessum viðburði og fá
að upplifa þennan mann
hér heima – fyrir það
fyrirgefst allt. ‘
AF LISTUM
Bergþóra Jónsdóttir
begga@mbl.is
Morgunblaðið/Árni Torfason
Ana Maria Martinez og Placido Domingo á tónleikunum í Egilshöll síðastliðið sunnudagskvöld.
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111