Morgunblaðið - 03.07.2005, Qupperneq 54

54 SUNNUDAGUR 3. JÚLÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Skráðu þig á bíó.is
Sýnd kl. 3.30, 5.45, 8 & 10.20
Miðasala opnar kl. 13.30
Sýnd kl. 5.30, 8, 10.30 B.i 14 ára
Fréttablaðið

MORGUNBLAÐIÐ
AÐSÓKNARMESTA MYND ÁRSINSyfir 38.000 gestir
Frá leikstjóra Bourne Identity
„Þrælgóð skemmtun“
Ó.Ö.H - DV

Blaðið

Blaðið

ÞÞ - FBL
Sýnd kl. 8 B.i 14 ára
YFIR 29.0
00 GESTIR
Bourne Identity


Blaðið

ÞÞ - FBL
„Þrælgóð skemmtun“
Ó.Ö.H - DV


Hinn eini rétti
hefur aldrei verið eins rangur!
Frábær gamanmynd
sem fór beint á toppinn í USA.
i i i r tti
f r l r i ri i r r!
r r
f r i t t i í .
Sýnd kl. 1.30, 4, 6.30, 9 og 11.30
kl. 3, 5.30, 8 og 10.30
Sýnd kl. 3(KR 400), 5.30, 8 og 10.20
T O M C R U I S E T O M C R U I S E
Sýnd kl. 2, 4 og 6
Sýnd kl. 5.50 og 10.20
I N N R Á S I N

E R
H A F I N
I N N R Á S I N
E R
H A F I N
Sýnd kl. 2, 8 og 10.45 B.i 10 ÁRA
Ó.Ö.H - DV

Ó.Ö.H - DV

Ó.Ö.H - DV

YFIR 29.0
00 GESTIR
POWERSÝNING
KL. 11.30
KRAFTSÝNING
KL. 12.30
MYND EFTIR Steven spielbergMYND EFTIR Steven spielberg
Sýnd kl. 1.30 m. ísl tali
Sýnd kl. 3 B.i 10 ÁRA (kr. 400)




„Innrásin er girnileg
sumarskemmtun,
poppkornsmynd
af bestu gerð!“
-S.V, MBL

„EKTA STÓRSLYSAMYND“
-Ó.Ö.H, DV

-KVIKMYNDIR.IS

-Ó.H.T, RÁS 2

„Innrásin er girnileg
sumarskemmtun,
poppkornsmynd
af bestu gerð!“
-S.V, MBL

„EKTA STÓRSLYSAMYND“
-Ó.Ö.H, DV

-KVIKMYNDIR.IS

-Ó.H.T, RÁS 2

Menn skiptast gjarnan ítvö horn þegar tónlistbandarísku hljómsveit-arinnar Decemberists
er annars vegar – ýmist hæla þeir
sveitinni í hástert fyrir snilldar laga-
smíðar og skemmtilega leikræna
texta, eða þeir finna henni allt til for-
áttu fyrir uppskrúfaðaðar útsetn-
ingar og tilgerðarlegt málskrúð. Víst
binda þeir Colin Meloy og félagar
hans í Decemberists bagga sína öðr-
um hnútum en samferðasveitir og
skiljanlegt að galgopahátturinn sem
oft má finna í textum Meloys fari í
taugarnar á þeim sem taka hlutina
full alvarlega, en þeir sem gaman
hafa af liprum lagasmíðum með gríp-
andi laglínum og hugvitssamlegum
frágangi kunna jafnan vel að meta
Decemberists.
Eins og mörgum er eflaust kunnug
heitir sveitin eftir rússneskri klíku
mennta- og hermanna, December-
ists, sem lentu upp á kant við Rússa-
keisara fyrir tæpri öld og enduðu
flestir í Síberíu. Það segir sitt um
sveitina og hugmyndafræðina á bak
við hana ekki síður en gamansemina
sem gegnsýrir verk hennar því þó oft
syngi sveitin um sorglega viðburði þá
er líka gaman að vera alvara. Textar
Meloys eru oftar en ekki ævintýra-
legir, gerast gjarnan á ótilgreindum
tíma sem gæti verið seinni hluti
átjándu eða fyrri hluti nítjándu aldar,
oft eins og maður sé að lesa ástarsögu
frá þeim tíma, píkaresku eða hrakn-
ingasögu. Í viðtali fyrir skemmstu
sagðist hann snemma hafa misst
áhuga á því að semja lög um ástarlíf
sitt, þó vissulega geti það falið í sér
rómantíska og ljóðræna upplifun.
Fjölhæfur piltur og músíkalskur
Colin Meloy hefur fengist við mús-
ík frá blautu barnsbeini, fjölhæfur
piltur og músíkalskur, en hann heill-
aðist snemma af sveitatónlist, enda
alinn upp í Montana. Hann stofnaði
fyrstu hljómsveitina í barnaskóla,
The B-Sides hét sú, og fyrsta útgáfan
var einmitt með þeirri sveit, „The
Mellow Bluesmen Die: A Spiritual
Progression“ sem gefin var út á
snældu í tveimur eintökum. Sú sveit
breyttist í Figurehead, síðan Happy
Cactus og loks Tarkio sem gaf út eina
stuttskífu samnefnda sveitinni.
Meloy lagði stund á ensk fræði í
háskóla, en meðfram námi og tónlist-
ariðkan tók hann þátt í starfi leik-
félags skólans sem hann lærði við og
hefur látið þau orð falla að þá hafi
hann fyrst fundið sjálfan sig, orðinn
leiður á íþróttum og vissi ekki hvert
ætti að stefna. Segja má að leiklistin
hafi fylgt honum síðan eins og þeir
þekkja sem hlýtt hafa á tónlist sveit-
arinnar.
Decemberists verða til
Að loknu náminu 1999 lagði Meloy
Tarkio niður og fluttist til Portland í
Oregonríki það sem hann stofnaði
þegar nýja hljómsveit, Decemberists.
Meloy samdi, og semur enn, lög og
texta, lék á gítar og söng. Frá fyrsta
degi voru í sveitinni með Meloy og
eru enn Jenny Conlee, sem leikur á
harmonikku og hljómborð og Chris
Funk, gítar- og slagverksleikari. Í
upphafi lék Jesse Emerson á bassa
en Nate Query skipar það sæti í dag,
og lengst af lék Rachel Blumberg á
trommur, meðal annars á síðustu
skífu sveitarinnar, en hún er víst ný-
hætt. Staðgengill hennar er John
Moen.
Þegar Decemberists varð til var
Meloy þegar með nokkuð af tónlist í
fórum sínum og það leið því ekki á
löngu að sveitin sendi frá sér fimm
laga stuttskífu, 5 Songs, til að kynna
sig og dugði til að koma sveitinni á
samning við Hush-útgáfuna sem gaf
út fyrstu breiðskífuna í kjölfarið,
Castaways and Cutouts, sem kom út
2002. Ári síðar endurútgaf Hush
stuttskífuna 5 Songs með einu lagi til,
skeytti sjötta laginu aftan við þau
fimm sem komu út 2001.
2003 sömdu Meloy og félagar í
Decemberists síðan við útgáfuna góð-
kunnu Kill Rock Stars, en samstarfið
byrjaði með því að Castaways and
Cutouts var gefin út aftur. Síðar það
ár kom svo út breiðskífan Her Maj-
esty the Decemberists, sem vakti
mikla athygli og rataði á marga árs-
lista poppfróðra – mikill gæðagripur.
Tvær langar og ein stutt
Þrjár plötur komu því út á einu ári,
tvær langar og ein stutt, en ekki þótti
mönnum nóg að gert því í ágúst það
ár fór sveitin í hljóðver að taka upp
nýja plötu, að vísu aðeins með einu
lagi, The Tain, en það lag var átján
mínútur að lengd.
Að loknum upptökum á The Tains
hélt hinn ofvirki Meloy í tónleikaferð
einn með kassagítarinn og seldi á
þeirri ferð sex laga disk þar sem hann
syngur lög eftir Morrissey. Han tók
sér einnig tíma til að skrifa bók um
plötu Replacements Let It Be, en í
henni er hann ekki síst að skrifa um
æsku sína og uppvöxt í Helena í
Montana og hvernig hann áttaði sig
smám saman á því að hann átti frekar
samleið með fríkunum.
Írskt söguljóð
Eins og getið er var aðeins eitt lag
á disknum, The Tain, en reyndar í
fimm hlutum, útgáfa sveitarinnar á
írska söguljóðinu Tain Bo Cuailnge
frá áttundu öld sem segir meðal ann-
ars frá átökum um nautið mikla frá
Cuailnge en hetja ljóðsins er
Cuchulainn sem hrindir innrás hers
manna í Ulster. Spænska útgáfan
Acuarela Discos gaf plötuna út sem
er víst ófáanleg sem stendur.
Tain varð ákveðinn vendipunktur í
sögu sveitarinnar að því Meloy hefur
sagt. Sveitin tók plötuna upp með
Chris Walla, sem þekktur er fyrir það
meðal annars að leika á gítar og
hljómborð með þeirri ágætu hljóm-
sveit Death Cab for Cutie. Meloy hef-
ur meðal annars látið þau orð falla að
Walla hafi hagað vinnu við þá plötu
svo að hljómsveitin gat unnið útsetn-
ingar algerlega eftir eigin höfði vel
studd af upptökustjóranum. Kemur
því ekki á óvart að þau hafi ákveðið að
grípa til samskonar vinnubragða þeg-
ar kom að því að taka upp nýja plötu.
Upptökur í gamalli kirkju
Upptökur á Picaresque hófust fyrir
rétt rúmu ári í gamalli kirkju í Port-
land. Obbinn af plötunni var tekinn
upp þar á þremur vikum, en síðan
lögðu þeir Meloy og Walla lokahönd á
plötuna í hefðbundnu hljóðveri.
Meira er í útsetningar á Picaresque
lagt en á fyrri verkum Decemberist og
er þá miklu til jafnað. Gestahljóðfæra-
leikarar eru líka fjölmargir, ellefu alls,
og leika á fjölbreytilegustu hljóðfæri.
Yrkisefni á skífunni er áþekkt því sem
Meloy hefur áður samið, ýmisleg æv-
intýri, en bregður svo við að á plötunni
er eitt lag, 16 Military Wives, sem
fjallar um innrásina í Írak og hvernig
hún féll nánast saman við óskarsverð-
launahátíðina.
Annað lag merkilegt á plötunni er
næstsíðasta lagið, The Mariner’s
Revenge Song, sem er tæpar níu
mínútur – bráðskemmtileg smásaga
um svik og grimmilega hefnd. Til að
tryggja að það lag yrði sem leik-
húslegast stillti sveitin sér upp fyrir
framan einn hljóðnema og tók lagið
upp í einni lotu til að stemmningin
yrði sem leikhúslegust. Gildir einu þó
fyrir vikið sé ekki allt hreint og
tempóið ekki alltaf rétt – andrúms-
loftið skiptir meira máli en listaspila-
mennska að mati Meloys.
Tónlist á sunnudegi
Árni Matthíasson
Leikhúsleg tónlist
Bandaríska hljómsveitin The Decemberists sendi
nýverið frá sér breiðskífu sem undirstrikar að hún
er með skemmtilegustu hljómsveitum vestan hafs
nú um stundir.
Algengt er að sveitin sviðsetji lög sín, ef svo má segja — hér er lagið The Sport-
ing Life af Picaresque með Colin Meloy í hlutverki ungs íþróttamanns sem átt-
ar sig skyndilega á því að hann hefur í raun engan áhuga á íþróttum.