Morgunblaðið - 02.08.2005, Side 20

20 ÞRIÐJUDAGUR 2. ÁGÚST 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Móðir okkar,
STEINUNN PÁLÍNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
25. júlí. Útförin fer fram frá Akraneskirkju fimmtu-
daginn 4. ágúst kl. 14.00.
Þóra Halldórsdóttir,
Jónasína Halldórsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, sonur, bróðir og mágur,
ÞÓRÐUR JÓN GUÐLAUGSSON
fv. útibússtjóri Sparisjóðs Norðfjarðar
á Reyðarfirði,
Ljárskógum 5,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
laugardaginn 23. júlí sl., verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafnar-
firði miðvikudaginn 3. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á hjúkrunarþjónustuna Karitas, síma
551 5606.
Brynhildur Garðarsdóttir,
Gunnar Ármannsson, Margrét Gunnarsdóttir,
Guðlaugur Jón Þórðarson, Erna Mjöll Grétarsdóttir,
Helgi Þórðarson, Anna Ósk Óskarsdóttir,
Fjóla Hreindís Gunnarsdóttir,
Gabríel Ingi Helgason,
Gunnar Þór Bergsson,
Guðlaugur B. Þórðarson, Sjöfn Lára Janusdóttir,
Janus Guðlaugsson, Sigrún Knútsdóttir,
Kristinn Guðlaugsson, Hanna Ragnarsdóttir.
Lokað
Neytendastofa (áður Löggildingarstofa) er lokuð í dag, 2. ágúst,
frá kl. 12.00-16.00 vegna útfarar ÞORBJARGAR G. ARADÓTTUR.
Neytendastofa,
Borgartúni 21, Reykjavík.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
HÖSKULDUR STEFÁNSSON,
Ranavaði 3,
Egilsstöðum,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupsstað
föstudaginn 29. júlí.
Halla Valgerður Stefánsdóttir,
Harpa Sigríður Höskuldsdóttir, Jón Ingi Sigurbjörnsson,
Sólveig Höskuldsdóttir, Hafþór Magnússon,
Halla Höskuldsdóttir,
Inga Höskuldsdóttir,
Stefán Ragnar Höskuldsson, Elizaveta Kopelman,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ SigurbjörgÁmundadóttir
fæddist í Reykjavík
22. mars 1950. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 25. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Ámundi Reynir
Gíslason, f. 6. júlí
1924, og Inga
Lovísa Guðmunds-
dóttir, f. 29. sept.
1923. Systkini Sig-
urbjargar eru Guð-
laug, f. 1947, Ásdís, f. 1952, Guð-
mundur, f. 1954, Ámundi Ingi, f.
1961, og Reynir, f. 1964.
Sigurbjörg giftist 13. maí 1978
Gunnari Þorsteinssyni húsa-
smíðameistara, f. 13. nóv. 1947.
Foreldrar Gunnars voru hjónin
Þorsteinn Gunnarsson, f. 27. júní
1917, d. 7. jan. 1966, og Sigrún
Laufey Gísladóttir, f. 9. feb. 1916,
d. 9. des. 1982. Sonur Sigurbjarg-
ar og Hauks Sveinssonar, f. 20.
jan. 1949, er Ingi
Þór, f. 26. ágúst
1970, kvæntur Hug-
rúnu Ösp Egilsdótt-
ur, f. 19. sept. 1973,
þau eru búsett í
Noregi. Börn þeirra
eru Ísak Örn, f. 22.
feb. 2000, og Lovísa
Ósk, f. 20. okt. 2001.
Synir Sigurbjargar
og Gunnars eru: 1)
Þorsteinn, f. 27. nóv.
1978, sambýliskona
Inga Lillý Brynjólfs-
dóttir, f. 8. des.
1979. 2) Einar, f. 28. apríl 1985.
Sigurbjörg ólst upp í Hlíða-
hvammi 8 í Kópavogi og gekk í
Kópavogsskóla. Hún lauk gagn-
fræðaprófi frá Gagnfræðaskóla
verknáms í Brautarholti árið
1967. Sigurbjörg starfaði í Lands-
bankanum frá árinu 1969 allt þar
til hún lést.
Sigurbjörg verður jarðsungin
frá Dómkirkjunni í Reykjavík í
dag og hefst athöfnin klukkan 13.
Við burtför þína er sorgin sár
af söknuði hjörtun blæða.
En horft skal í gegnum tregatár
í tilbeiðslu á Drottin hæða.
og fela honum um ævi ár
undina dýpstu að græða.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Með kveðju,
mamma og pabbi.
Elsku hjartans mamma, minning-
ar um þig sem koma upp í hugann
minn hlýja mér að eilífu um hjarta-
rætur. Sál þín hefur verið kölluð til
þjónustu í englaríki. Vak þú á himni
yfir börnum okkar. Á stund sem
þessari eru engin nægjanlega sterk
lýsingarorð til yfir hugrekki þitt og
baráttuþrek. Sem móðir hefur þú
reynst mér ómetanleg á öllum
stundum og þú ert mitt leiðarljós í
lífinu. Ég vona að þú lýsir mér
áfram frá þeim stað sem þú ert
komin á.
Nú hverfur sól í haf
og húmið kemur skjótt.
Ég lofa góðan Guð,
sem gefur dag og nótt,
minn vökudag, minn draum og nótt.
Þú vakir, faðir vor,
og verndar börnin þín,
svo víð sem veröld er
og vonarstjarna skín,
ein stjarna hljóð á himni skín.
Lát daga nú í nótt
af nýrri von og trú
í myrkri hels og harms
og hvar sem gleymist þú
á jörð, sem átt og elskar þú.
Kom, nótt, með náð og frið,
kom nær, minn faðir hár,
og legðu lyfstein þinn
við lífsins mein og sár,
allt mannsins böl, hvert brot og sár.
(Sigurbjörn Einarsson.)
Minning þín lifir af eilífu.
Ingi Þór.
Elsku mamma, það er svo erfitt
að hugsa til þess að þú sért farin frá
okkur en ég veit að þér líður betur
núna. Ég er svo þakklátur fyrir all-
ar þessar yndislegu minningar og
allar þær stundir sem við áttum
saman og mun ég geyma þær í huga
mér um alla tíð.
Margt er í minninga heimi
mun þar ljósið þitt skína,
englar hjá guði þig geymi
við geymum svo minningu þína.
(Höf. ók.)
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Guð geymi þig, elsku mamma
mín.
Þinn sonur
Þorsteinn.
Elsku mamma.
Ég vildi að ég hefði haft lengri
tíma með þér, en sá stutti tími sem
ég hef átt með þér hefur verið ynd-
islegur. Engin manneskja hefði get-
að veitt mér þann kærleika sem þú
veittir mér og allar þær stundir sem
við áttum saman verða mér ógleym-
anlegar. Dagarnir eftir andlát þitt
virðast einhvern veginn lengri en
dagarnir meðan þú lifðir. Þú varst
einstaklega lagin við að styðja við
bakið á mér, hvattir mig áfram í
skóla og vinnu og lést mig aldrei
finna almennilega hversu veik þú
varst oft í raun. Þú varst ótrúlega
dugleg í þínum veikindum og ósér-
hlífin.
Við fórum um næstum hverja
helgi í sumarbústaðinn okkar, þar
unnir þú þér best. Þú vildir helst
hafa alla fjölskylduna í kringum þig,
varst gestrisin með afbrigðum og
gestagangur mikill. Þú gafst svo
mikið af þér og fólk gladdist að vera
með þér. Þú hafðir gaman af golfi og
spilaðir það hvenær sem tækifæri
gafst. Það eru ekki nema nokkrir
dagar síðan þú ætlaðir þér í leyfi frá
líknardeild til að spila golf, samt
varstu þá orðin fársjúk en ætlaðir
ekki að gefast upp.
Undanfarin ár hafa verið erfið
fyrir alla fjölskylduna, en þó einkum
þig, sem stóðst hverja raunina á
fætur annarri í þínum veikindum.
Þú þurftir oft að gangast undir erf-
iðar læknismeðferðir og lást oft á
spítala. Þið pabbi voruð einstaklega
náin og var hann hjá þér allar
stundir á þessum erfiðu tímum.
Það er ýmislegt sem ég skil í líf-
inu, en mér er ómögulegt að skilja
hvers vegna ungt fólk í blóma lífsins
þarf að deyja á undan þeim sem alið
hafa þau upp. Það er þyngra en tár-
um taki fyrir afa og ömmu að þurfa
að sjá á eftir dóttur sinni svona
ungri.
Elsku mamma. Nú er kveðju-
stundin komin sem ég hef kviðið
fyrir lengi. Ég á alltaf eftir að sakna
þín. Þú varst stoð mín og stytta í líf-
inu og enginn mun fylla þetta skarð.
Þótt þú skiljir eftir þig óbærilega
sáran söknuð, þá er það huggun í
harmi að þú þjáist ekki meir.
Guð varðveiti þig og minningu
þína.
Þinn sonur
Einar.
Einstaka sinnum hittir maður
manneskjur sem manni líður vel í
kringum án þess að þekkja þær.
Þær hafa að bera einhverja ótrúlega
útgeislun og nærveru sem ekki er á
færi neins nema guðs að útskýra.
Tengdamóðir mín var ein af þessum
manneskjum. Allt frá okkar fyrstu
kynnum leið mér vel í kringum hana
og gerði alla tíð. Hún og Gunnar
buðu mig strax velkomna í fjöl-
skylduna og urðum við Sigurbjörg
góðar vinkonur og gátum við rætt
saman um alla hluti. Aldrei dæmdi
hún neitt sem ég sagði eða gerði og
sýndi öllu sem mér tengdist mikinn
og einlægan áhuga. Hún hvatti mig
til þess að framkvæma það sem mig
langaði til og láta verða af því. Hún
benti mér á að það þýddi sko ekkert
að sjá eftir neinu. Fyrir þetta er ég
henni mjög þakklát og fylgi stolt
þeim ráðleggingum sem hún gaf
mér. Það var alltaf stutt í brosið og
umvafði hún okkur með hlýju sinni.
Við Sigurbjörg áttum saman
marga góða daga sem eru mér allir
mjög kærir. Dagurinn áður en hún
var lögð inn á spítalann er mér of-
arlega í huga. Við vorum í Kiðja-
berginu en þar stóðu yfir hátíðar-
höld vegna stækkunar golfvallarins
og af því tilefni var haldið golfmót.
Hún hafði tekið þátt í flestum þeim
golfmótum sem þarna voru haldin
enda var Kiðjabergið, golfið og fólk-
ið sem þar býr henni mjög kært.
Þegar þarna var komið treysti hún
sér þó ekki til þess að taka þátt. Við
ákváðum því að fara tvær saman
upp í golfskála til að hvetja Gunnar
til dáða og hitta fólkið. Við sátum
saman úti í sólinni og spjölluðum við
alla sem áttu leið hjá. Okkur fannst
þetta báðum svo skemmtilegt að
þegar við komum aftur upp í bústað
ákváðum við að fara aftur daginn
eftir og fá okkur kaffibolla og hitta
fólkið. Því miður varð ekki úr því.
Mér finnst erfitt að sætta mig við að
hún sé látin en trúi því jafnframt að
hún sé á góðum stað og líði betur
núna en henni leið eftir að sjúkdóm-
urinn náði yfirhöndinni.
Ég er þakklát fyrir þann tíma
sem við áttum saman og kveð
tengdamóður mína með söknuði.
Blessuð sé minning hennar.
Þín
Inga Lillý.
Elsku amma, þau urðu ekki mörg
árin sem við fengum saman en þær
stundir sem við áttum voru fylltar
hlýju og ástúð. Alltaf áttir þú stund
aflögu til að setjast niður og lesa
fyrir okkur eða segja okkur sögur
frá því þegar þú varst lítil. Minn-
ingabókin sem þú gerðir fyrir okkur
er besta bókin sem við höfum eign-
ast. Það voru margar skemmtilegar
sögur úr Hlíðarhvamminum, af
langömmu og langafa eða sögur af
pabba þegar hann var lítill. Öll okk-
ar afrek, hvort sem þau voru stór
eða lítil, voru jafn tilkomumikil og
andlit þitt skein af stolti þegar við
sögðum frá þeim. Eftir sitja margar
góðar minningar frá því þegar þú og
afi pössuðuð okkur systkinin, stund-
irnar i Kiðjaberginu, jólin og afmæl-
in i Hæðarselinu þar sem þú galdr-
aðir fram dýrindis kræsingar, þegar
þú komst til Akureyrar að hjálpa
mömmu og pabba eftir að Lovísa
kom í heiminn, Noregsferð þín og
afa 2002, þegar þú komst með lang-
afa og langömmu í heimsókn til okk-
ar í febrúar 2005 og núna á Íslandi i
júní síðastliðnum. En bestu minn-
ingarnar okkar eru hversu gott það
var að vera í návist þinni, hvernig
þú gafst okkur kærleik og ástúð
sem bara heimsins bestu ömmur
geta gert.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku amma, guð geymi þig og
passi vel upp á þig.
Ísak Örn og Lovísa Ósk.
Elskulega systir. Við fráfall þitt
stöndum við nú eftir full trega og
söknuðar. Stórt skarð komið í systk-
inahópinn. Lífsbaráttu þinni lokið
eftir langa og stranga baráttu við
hinn illvíga sjúkdóm krabbamein.
Það var gott og lærdómsríkt að eiga
þig að og vera í návist þinni. Von,
bjartsýni, dugnaður og gleði ein-
kenndi allt þitt far og alltaf bros og
hlýja.
Sigurbjörg, þú varst hetja í okkar
augum, ákveðin að lifa lífinu lifandi
og njóta stundarinnar og láta ekki
sjúkdóminn taka yfir. Það var alltaf
stutt í grínið hvernig sem ástandið
var.
Í sumarbústaðinn í Kiðjabergi var
yndislegt að koma. Þaðan eigum við
góðar minningar frá ættarmóti og
helgarheimsóknum. Þetta var sælu-
reitur ykkar hjóna og barna þar
sem þið stunduðuð golf ásamt því að
byggja upp og rækta landið. Gest-
risni ykkar hjóna var einstök, alltaf
kaffi og meðlæti heima og í sum-
arbústaðnum.
Í Hlíðarhvammi 8 þar sem við
systkinin ólumst upp í faðmi ynd-
islegra foreldra eigum við góðar
minningar við leik og störf. Við
reyndum að hjálpa til við að fegra
umhverfið með gróðursetningu
trjáa og ræktun blóma og fleiru, og í
dag minna himinhá trén okkur á
þessa tíma. Við áttum góða ná-
granna og vini í Hlíðarhvammi og í
huga okkar voru allir eins og ein
fjölskylda.
Við leiðarlok streyma minningar
fram í hugann, fallegar hugsanir um
gleði og samverustundir frá liðnum
árum. Og tárin gægjast fram á
hvarmana. Það er sárt til þess að
hugsa að þú skyldir ekki verða þess
aðnjótandi að eiga fleiri ár í nýju
íbúðinni á Kristnibraut sem þið
hjónin voruð fyrir stuttu búin að
standsetja svo glæsilega.
Sigurbjörg, þú áttir yndislega
fjölskyldu sem stóð eins og klettur
þér við hlið.
Elsku Gunnar, Ingi Þór, Steini,
Einar og fjölskyldur. Megi góður
guð halda verndarhendi sinni yfir
ykkur og styrkja í þessari miklu
sorg.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Þín
systkin.
Kæra Sigurbjörg, mágkona mín
og vinkona, þá ertu farin á undan
okkur í ferðalagið langa, ferðalagið
sem við öll væntanlega eigum fyrir
höndum en þú fórst bara svo allt of
fljótt og skilur eftir þig svo óend-
anlega stórt skarð í tilveru okkar
sem elskuðum þig og dáðum. Þú
varst allstaðar hrókur alls fagnaðar
og geislandi brosið og ljúf fram-
koma heilluðu alla sem nálægt þér
voru.
Það var mikil tilhlökkun og for-
vitni í loftinu þegar von var á Gunn-
ari bróður með kærustuna í heim-
sókn í Hólminn fyrir rúmum 30
SIGURBJÖRG
ÁMUNDADÓTTIR