Morgunblaðið - 20.09.2005, Side 20

20 ÞRIÐJUDAGUR 20. SEPTEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF
Eva Bjarnadóttir hefurverið að gera eitthvað íhöndunum alveg frá þvíhún man eftir sér. „Ég
held þetta sé ákveðin tegund af
fíkn. Ég er friðlaus án hannyrða og
það ágerist með aldrinum ef eitt-
hvað er,“ segir Eva sem er þó ekki
mjög gömul, hefur aðeins tvo fram
yfir tvítugt. „Þetta er sennilega
bæði áunnið og arfgengt, einhvers-
konar samspil, því að mér stendur
mikið hannyrðafólk, þannig að ég
ólst upp við þetta. En áhuginn hef-
ur alla tíð verið fyrir hendi. Ég
saumaði til dæmis alveg heilan hell-
ing frá fjórtán ára aldri fram til
átján ára. Þá saumaði ég aðallega
ýmislegt á sjálfa mig bara svona út
í loftið. Ég kunni náttúrulega ekki
neitt, en ég lét samt vaða. Svo
saumaði ég mikið út þegar ég var
lítil, en það var aðallega kross-
saumur og hálfspor, sem amma
mín Ingibjörg lét mig gera, en hún
er mikil hannyrðakona.“
Eva gerði hlé á útsaum síðast-
liðin tíu ár, en í vor skellti hún sér
á námskeið hjá Heimilisiðn-
aðarskólanum og þá gaus fíknin
heldur betur upp að nýju. „Þetta
var námskeið í allskonar útsaumi
og það var rosalega skemmtilegt.
Ég lærði svo margt nýtt eins og til
dæmis gamla íslenska krosssaum-
inn sem er mjög merkilegt út-
saumsspor. Ég saumaði einmitt
öræfarós með þessum gamla kross-
saum út í pils sem ég á. Mér fannst
það vel við hæfi, því ég er ættuð úr
Öræfunum, frá Fagurhólsmýri. Á
þessu námskeiði lærði ég líka ref-
ilsaum og augnsaum og fékk auk
þess nasaþef af ýmsu öðru, eins og
blómstursaum, sem meðal annars
er notaður til að sauma út í ís-
lenska þjóðbúninga.“
Eva er ákveðin í að læra líka
harðangur og klaustur þegar tími
gefst til, en hún er þó nokkuð upp-
tekin, í fullu námi á fataiðnbraut í
Iðnaskólanum og auk þess í fjar-
námi í íslensku í Háskóla Íslands.
„Ég tek fram að ég er ekki að læra
fatahönnun, heldur fyrst og fremst
handverkið í saumaskap. Ég komst
að því þegar ég byrjaði í skólanum
að ég kann varla nokkuð í þessu,
þó svo ég hafi bögglast í gegnum
það að sauma mér einhverjar flík-
ur. Nú læri ég allt upp á nýtt,“
segir Eva sem stefnir á meist-
aranám eftir útskrift á fataiðn-
braut. „Ég hef engan
sérstakan áhuga á að
sauma galakjóla, það
höfðar ekki til mín. Mér
finnst meira spennandi
að tengja einhvern
veginn saman sauma-
kunnáttuna og íslensk-
una sem ég er að læra í
Háskólanum. Ég gæti vel hugsað
mér að vinna í framtíðinni við
þjóðbúningasaum eða eitthvað
annað þjóðlegt, þar sem út-
saumskunnátta mín fær notið
sín.“
Kápa úr leðri
og önnur úr striga
Eva saumar sín föt mikið sjálf
og nýlega saumaði hún forláta
kápu úr striga. „Þetta var nú bara
einhver hugdetta og þessi kápa á
bara að vera hversdagsflík. Ég er
miklu stoltari af skósíðu leðurkáp-
unni sem ég saumaði mér úr ótal
leðurbútum. Hún er reyndar svo
þung að ég get eiginlega bara
skartað henni stutta stund í einu.
Ég var talsvert lengi að koma
þessari kápu saman og hversu
ótrúlega sem það hljómar þá
saumaði ég hana með gömlu
Husgvarna vélinni minni, braut
reyndar ótal nálar en allt
hafðist það að lokum,“ segir
Eva sem hefur undanfarið
verið að sauma út augnsaum
í sessu sem hún ætlar að
setja á gamlan koll sem hún
á.
Vill ekki sjónvarp
„Augnsaumur er ofboðs-
lega seinlegur og í honum
liggur mikil vinna. Ég er
búin að vera rosalega lengi
með þessa sessu. Ég gríp í
þetta í hverjum einustu
frímínútum í skólanum og
öllum öðrum stundum sem gefast.
Og ég tók þetta með mér til Fær-
eyja í sumar þegar ég fór þangað
með stórfjölskyldunni í tilefni af
sjötugsafmæli afa míns, og þó
pabbi minn og aðrir hafi gripið í
þetta þar, þá hafðist ekki að klára
þetta. Reyndar eiga ansi margir í
þessari sessu, því margir hafa feng-
ið að grípa í og sauma. Til dæmis
voru franskir strákar að vinna með
mér í sumar á Hótel Skaftafelli í
Freysnesi, og þeir voru mjög sólgn-
ir í að grípa í og sauma. Þeir höfðu
alist upp við að mömmur þeirra og
ömmur höfðu látið þá hjálpa sér við
ísaum,“ segir Eva sem býr í her-
bergi í nágrenni Iðnskólans, umvaf-
in gömlum húsgögnum og hlutum
með sál og rúmfatageymslan henn-
ar er full af garni og saumadóti. Og
hún vill ekki hafa sjónvarp hjá sér,
af því henni finnst miklu skemmti-
legra að hlusta á útvarpið og
sauma út á meðan.
 HANDVERK | Eva Bjarnadóttir saumar út á síðkvöldum og hlustar á gömlu góðu gufuna
Fallegur púði sem Eva saumaði út með gamla íslenska krosssauminum.
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn
Sessan með augnsaumi sem
margir hafa laumast í og tekið
eitt spor í.Eva lætur fara vel um sig heima í herbergi í áttræðum sófa og með hannyrðir í höndunum.
BÖRN allt niður í þriggja ára
njóta góðs af tölvunotkun að því
er ný dönsk könnun leiðir í ljós. Í
Berlingske Tidende er greint frá
því að niðurstöðurnar hafi vakið
alþjóðlega athygli. Á þessum aldri
þegar börnin hafa ekki náð valdi á
ritmáli, geta ýmis myndaforrit
hjálpað þeim að tjá sig í nýjan
máta. Tölvunotkunin virðist bæta
getu þeirra til að tjá sig og þau
læra fljótt að nota tölvuna, að
sögn Lis Jørgensen, eins af for-
svarsmönnum könnunarinnar.
Þrír leikskólar og frístunda-
heimili í Esbjerg tóku þátt í könn-
uninni og börnin lærðu á forrit
eins og Paint Shop Pro sem m.a.
er notað við flókna myndvinnslu.
Reynslan sýndi að börnin prófuðu
sig áfram og hjálpuðust að við að
finna réttar lausnir. Að mati Car-
sten Jessen, vísindamanns við
danska Kennaraháskólann, benda
niðurstöður könnunarinnar til
þess að tölvur geti hjálpað þeim
nemendum sem sýna slakan ár-
angur í bóknámi. Tölvur ættu auk
þess að vera til í öllum leikskólum
að hans mati.
 MENNTUN | Tölvur
Myndaforrit þroskandi
fyrir börn frá 3 ára aldri
Morgunblaðið/Kristján
Þegar börnin hafa ekki náð valdi á ritmáli geta ýmis myndaforrit hjálpað þeim að tjá sig á nýjan hátt.
Sjúk í saumaskap