Morgunblaðið - 04.11.2005, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 4. NÓVEMBER 2005 41
UMRÆÐAN
Sýningum
lýkur í
nóvember!
MIKILVÆGASTA prófkjör,
sem sjálfstæðismenn hafa gengið
til hin síðari ár, fer
fram í dag og á
morgun, laugardag.
Verkefnið er að raða
á lista Sjálfstæð-
isflokksins fyrir
borgarstjórnarkosn-
ingarnar, sem fram
fara næsta vor.
Hér má ekkert út
af bregða. Sjálfstæð-
isflokknum verður að
takast að endur-
heimta stjórn borg-
arinnar úr höndum
lítt hæfra valda-
streituflokka, sem
stefnt hafa í óefni
flestu því er til heilla
kann að horfa.
Flest gengur nú á
afturfótunum í mál-
efnum Reykvíkinga.
Borgarbúum fjölgar
ekki, sem áður.
Skuldafenið er
uggvænlegt og hindr-
ar heilbrigða og upp-
byggilega þjónustu
við íbúana. Dugmikið
fólk á besta starfs-
aldri kýs að finna sér
og sínum búsetu í ná-
grannasveitarfélög-
unum, þar sem fjöl-
skylduvænni viðhorf
ríkja, hvort sem litið
er til lóðaframboðs,
skólastarfs, þjónustu
við eldri borgara, leikskóla eða
uppbyggingar atvinnulífs.
Eldri borgarar, sem komnir eru
út af vinnumarkaði, hafa þurft að
búa við síhækkandi fasteigna-
skatta, vegna aðstæðna sem borg-
aryfirvöld hafa átt ríkan þátt í að
skapa, með lóðaskortsstefnu sinni.
Ekki tekst að manna mikilvæg
þjónustustörf við umönnun ungra,
sem aldinna.
Í okkar samtíð er rík tilhneiging
til þess að stjórn-
málamenn útdeili
skattfé í velferð-
arskyni til hátekju-
fólks, allt undir lítt
skilgreindum jafn-
réttisviðhorfum.
Skattfé til velferð-
armála á að rata til
þeirra sem á þurfa að
halda.
Hinir geta séð um
sig sjálfir. Á ríður að
sjálfstæðisfólki auðn-
ist að velja sigur-
stranglegan lista, að
öðrum kosti er allt
unnið fyrir gýg og
meirihluti mun ekki
nást. Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur alltaf lagt
á það mikla áherslu að
borgarstjóraefni hans
sé vel menntaður og
reynsluríkur ein-
staklingur. Á því má
engin breyting verða.
Í þessu tilliti er nóg
að líta til sögunnar.
Það er gleðiefni að
Sjálfstæðisflokknum
tekst nú, sem jafnan
áður, að bjóða fram til
prófkjörs dugmikla
sveit karla og kvenna.
Gróskumikil framtíð
ræðst af réttum
ákvörðunum, og tæki-
færin eru allt í kring-
um okkur. Þau þurfum við að
grípa.
Velja þarf sigur-
stranglegan lista
Eftir Gústaf Níelsson
Gústaf
Níelsson
’Sjálfstæðis-flokknum verð-
ur að takast að
endurheimta
stjórn borg-
arinnar úr
höndum lítt
hæfra valda-
streituflokka,
sem stefnt hafa í
óefni flestu því
er til heilla kann
að horfa.‘
Höfundur er útvarpsmaður
og sækist eftir 8. sæti í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins.
Prófkjör Reykjavík
Í DAG, föstudag, og á morgun,
laugardag, verður kosið í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík. Um leið og
ég hvet allt sjálfstæð-
isfólk til að taka þátt í
prófkjörinu minni ég á
að mestu skiptir að við
sameinumst um að
velja sigurstranglegan
lista. Þannig tekst
okkur að ná góðum ár-
angri í borgarstjórn-
arkosningunum í vor
og búa til heimsins
bestu höfuðborg.
Stór verkefni bíða
í Reykjavík
Á undanförnum árum hef ég
starfað sem borgarfulltrúi Sjálf-
stæðisflokksins. Á þeim tíma hef ég
m.a. setið í borgarráði, skipulags-
ráði, menntaráði og hverfisráði Ár-
bæjar. Ég hef haft mikla ánægju af
öllum þessum störfum og tel það for-
réttindi að fá að starfa í þágu Reyk-
víkinga, enda er það eitt stærsta
verkefnið í íslenskum stjórnmálum
að styrkja stöðu höfuðborgarinnar
og auka lífsgæði þeirra sem hér búa.
Alltof lengi hafa tækifærin ekki ver-
ið nýtt sem skyldi í Reykjavík og
borgaryfirvöld verið uppteknari af
því að búa til borg í anda eigin vilja
en í samræmi við óskir og þarfir
borgarbúa. Þessu þarf
að breyta og þessu lang-
ar mig að breyta með
aukinni áherslu á val
íbúa, lægri skatta og
framúrskarandi lífs-
gæði.
Ósk um áframhald-
andi stuðning
Í þessu prófkjöri leita
ég eftir áframhaldandi
umboði til að vinna að
öllum þeim mikilvægu
málum sem bíða úr-
lausnar í Reykjavík.
Mig langar að fá tæki-
færi til að gera góða borg enn betri
og er sannfærð um að það tekst með
áherslum Sjálfstæðisflokksins og
aukinni trú á vilja og verk borg-
arbúa sjálfra. Ég gef kost á mér í 2.
sæti framboðslistans og hef fundið
fyrir miklum og góðum stuðningi við
þá ákvörðun mína. Það hefur verið
sérlega ánægjuleg og lærdómsrík
reynsla að taka þátt í prófkjörinu og
ég er innilega þakklát öllum þeim
fjölmörgu sem lagt hafa framboði
mínu lið og tekið sér tíma frá fjöl-
skyldu og frístundum til að vinna að
þessu markmiði. Ég vona að sjálf-
stæðisfólk veiti mér stuðning til að
starfa áfram í þágu Reykvíkinga
með því að greiða mér atkvæði í 2.
sætið þegar við nú göngum til próf-
kjörs – með það eitt að markmiði að
stilla upp öflugu sigurliði fyrir kom-
andi borgarstjórnarkosningar.
Stillum upp sigurliði
Eftir Hönnu Birnu
Kristjánsdóttur ’Mig langar að fá tæki-færi til að gera góða
borg enn betri og er
sannfærð um að það
tekst með áherslum
Sjálfstæðisflokksins
og aukinni trú á vilja
og verk borgarbúa
sjálfra.‘
Hanna Birna
Kristjánsdóttir
Höfundur er borgarfulltrúi og óskar
eftir stuðningi í 2. sætið á framboðs-
lista Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Prófkjör Reykjavík
SAGT ER að tíminn vinni með
okkur, oft að minnsta kosti. Því
hefur einnig verið haldið fram að
hlutverk stjórnmálamanna sé að
horfa fram á veginn
og móta leikreglur
samfélagsins þegnum
þess til farsældar.
Fyrir réttum tíu ár-
um sat undirrituð
stuttan tíma á Al-
þingi Íslendinga og
talaði þá fyrir þings-
ályktunartillögu um
að fela mennta-
málaráðherra að
skipa nefnd til að
gera tillögu um mót-
un opinberrar stefnu
í fjölmiðlun. Markmið
þessarar stefnu yrði að: a) Standa
vörð um tjáningarfrelsi sem horn-
stein lýðræðis, b) Tryggja al-
menningi aðgang að alhliða, mál-
efnalegum og faglegum
upplýsingum, c) Efla íslenska
tungu og menningu.
Í tillögunni voru talin upp ellefu
atriði sem þyrfti að hafa til hlið-
sjónar við mótun slíkrar stefnu.
Eitt þeirra var að skoða eign-
arhald fjölmiðlafyrirtækja enda
hafði þá þegar verið mörkuð um
það stefna í mörgum löndum.
Í framsögu minni með tillögunni
sagði m.a.: „Eignasamruni og
samþætting fjölmiðlafyrirtækja og
stýring fjölmiðla í hvaða formi
sem er getur haft hættuleg áhrif á
tjáningarfrelsi og allt upplýs-
ingaflæði í samfélaginu.“ Enn-
fremur: „Það þarf m.a. að athuga
eignarhald fjölmiðlafyrirtækja og
koma í veg fyrir að einn eða fáir
sterkir aðilar nái slíkum yfirburð-
um á markaði að tjáningarfrelsi
og upplýsingaflæði sé ógnað. Það
ber einnig að rannsaka fjárhags-
lega tengingu fjölmiðlafyrirtækja
við önnur fyrirtæki því að það er
augljóst að slík tenging hefur bein
áhrif á tjáningarfrelsið.“
Neikvæð viðbrögð
Því er ekki að leyna að ég varð
allundrandi á neikvæðum við-
brögðum þáverandi mennta-
málaráðherra, Björns Bjarnason-
ar, við þessari þingsályktunar-
tillögu. Í umræðum um hana sagði
hann afdráttarlaust að hann teldi
„mjög varasamt að farið sé inn á
þá braut að mótuð sé opinber
stefna í fjölmiðlun“. Varðandi það
markmið að tryggja almenningi
aðgang að alhliða, málefnalegum
og faglegum upplýsingum sagði
ráðherra þá: „Með því að ætla sér
að ríkisvaldið setji reglur um það
hvernig unnt sé að tryggja al-
menningi aðgang að alhliða mál-
efnalegum og faglegum upplýs-
ingum held ég að við
séum komin inn á
svið sem eigi ekki að
vera á valdi löggjaf-
ans eða stjórnvalda
að setja reglur um.“
Alþingi þurfi því
„ekki að setja niður
nefnd og þurfi ekki að
fjalla um þetta mál
með þessum hætti
þar sem þegar sé vel
að því staðið“.
Þar með var þessi
viðleitni fyrir tíu ár-
um til þess að vinna
skynsama tillögu að mótun op-
inberrar stefnu í fjölmiðlun létt-
væg fundin af talsmanni þáver-
andi stjórnvalda. Ástandið væri
ágætt og allt í góðu jafnvægi. En
svo breyttist hljóðið skyndilega
þegar aðrir aðilar fóru að kveðja
sér hljóðs á fjölmiðlamarkaði og
fyrra jafnvægi raskaðist. Þá var
allt í einu talið rétt að snúa við
blaðinu og það svo hastarlega að
allt þjóðfélagið lék á reiðiskjálfi.
Var þá eins og loks hefði skilist
boðskapur okkar flutningsmanna
níu árum áður. Skilningurinn var
að vísu því galli blandinn að nú
voru ekki réttu aðilarnar sem
sköpuðu meint jafnvægi eða jafn-
vægisleysi á fjölmiðlamarkaðnum.
Þess vegna var söðlað um og fyrri
afstaða til þess hvort nauðsyn
væri að setja lög um fjölmiðla
lögð til hliðar. Ljóst sýnist að
grundvallarafstaða til leikreglna
getur breyst eftir því hvaða lið
eru á vellinum. Er það ekki ýmist
kallað stefnuleysi eða hentistefna?
Málefnaleg umræða mikilvæg
Eftir þetta sjónarspil er vert að
leiða hugann að því hvort við
hefðum ekki sloppið við þessa
dæmalausu fjölmiðlaumræðu sem
fram fór á síðasta ári og öll þau
leiðindi sem henni fylgdu ef Al-
þingi hefði borið gæfu til að sam-
þykkja umrædda tillögu fyrir tíu
árum. Þá hefði stefna verið mótuð
og síðan unnið faglega að und-
irbúningi löggjafar um fjölmiðla.
Ætli sú hvimleiða venja stjórn-
valda hverju sinni að tala ávallt
gegn öllu því sem frá þingmönn-
um stjórnarandstöðu kemur hafi
ekki sannað sig í máli þessu að
vera óskynsamleg fyrir þjóðarhag.
Gera verður þá kröfu til alþing-
ismanna og ráðherra að þeir horfi
fram á veginn og meti ekki alla
hluti með hliðsjón af ríkjandi
ástandi eða hver vekur máls á því
sem gera þarf. Valdhroki dagsins
getur auðveldlega snúist upp í
andhverfu sína með tímanum.
Farsæl sáttargjörð
Það var því fagnaðarefni þegar
fulltrúar allra stjórnmálaflokka
settust loksins niður á síðasta
vetri og unnu í anda hinnar tíu
ára gömlu þingsályktunartillögu.
Þá kom auðvitað í ljós að hægt
var að finna sameiginlegan grund-
völl að fjölmiðlalöggjöf og það var
hvorki varasamt né óþarft, eins og
sagt var.
Fjölmiðlanefndin, sem skilaði af
sér í vor, er sammála anda tillög-
unnar frá 1995 þegar hún segir:
„Stefnumótun á fjölmiðlamarkaði
ræðst af ýmsu öðru en samkeppni
á markaði. Þar eru á ferðinni
grundvallarmannréttindi manna í
lýðræðissamfélögum. Því verður
að huga að fjölræði innan og milli
fjölmiðla, fjölbreytni fjölmiðla og
gæðum þeirra.“
Vonandi ber Alþingi gæfu til að
afgreiða fjölmiðlalög á grundvelli
tillagna nefndarinnar sem allir
flokkar áttu aðild að. Þar er ítrek-
að að tillögum hennar sé ekki rað-
að eftir mikilvægi heldur litið á
þær sem heild og æskilegast að
þær komist samhliða til fram-
kvæmda. Hitt yrði slys í anda
gömlu þrætubókarlistarinnar að
láta brjóta á hver verður há-
markseignaraðild að fjölmiðlum.
Gera verður þá kröfu til þeirra
sem sitja á Alþingi að þeir láti
slíkt ekki henda og færi þjóðinni
vandaða löggjöf um fjölmiðla eins
hún á löngu skilið. Síðan mun tím-
inn leiða í ljós hvort löggjöfin
reynist farsæl eða ekki og verður
þá hægt að bregðast við enda full-
víst að mannanna lög eru ekki
óumbreytanleg eða meitluð í stein.
Að tíu árum liðnum
Lilja Á. Guðmundsdóttir
fjallar um fjölmiðlalög ’Vonandi ber Alþingigæfu til að afgreiða
fjölmiðlalög á grundvelli
tillagna nefndarinnar
sem allir flokkar áttu
aðild að.‘
Lilja Guðmundsdóttir
Höfundur er kennari.