Morgunblaðið - 04.11.2005, Page 52

52 FÖSTUDAGUR 4. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Þórður Óskars-son fæddist á
Grund í Súðavík 6.
nóvember 1929.
Hann lést á Land-
spítala í Fossvogi
28. október síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Halldóra
Rannveig Þórðar-
dóttir húsmóðir í
Súðavík, f. 24. nóv-
ember 1895 á Svarf-
hóli í Álftafirði, d.
25. desember 1954,
og Óskar Magnús-
son, skipstjóri í Súðavík, f. 31. des-
ember 1896 á Fæti í Súðavíkur-
hreppi, fórst með skiphöfn sinni á
mb. Sæbirni frá Súðavík 24. jan-
úar 1930. Bróðir Þórðar fæddist
andvana 1928. Móðir hans tók í
fóstur og ól upp Gunnar Þór Þor-
bergsson, f. 26. október 1933, d.
30. janúar 2003.
Hinn 20. maí 1955 kvæntist
Þórður eftirlifandi eiginkonu
sinni Halldóru Björnsdóttur hús-
móður, f. 13. september 1933 á
Akranesi. Foreldrar hennar voru
Guðbjörg Halldórsdóttir, f. 31.
maí 1906, d. 14. janúar 1987, og
1977, viðskiptafræðingur. Sam-
býlismaður hennar er Arnar Sig-
urðsson, f. 8. maí 1975. Barn
þeirra er Dagný Lilja, f. 16. janúar
2004.
Þórður ólst upp í Súðavík ásamt
móður sinni og fósturbróður.
Hann hóf ungur að sækja sjóinn
og lauk fiskimannaprófi frá Stýri-
mannaskóla í Reykjavík árið 1950.
Hann var skipstjóri á ýmsum skip-
um árin 1951–63. Síðan á eigin
skipum, Sólfara AK og Óskari
Magnússyni AK á árunum 1963–
69. Þá fór hann í land og stjórnaði
útgerðar- og fiskvinnslufyrirtæk-
inu Þórði Óskarssyni hf. á Akra-
nesi, sem hann og tengdafaðir
hans stofnuðu árið 1959. Þórður
Óskarsson hf. starfrækti fisk-
vinnslu og útgerð og störfuðu hjá
félaginu hátt í 100 manns þegar
starfsemin var sem mest. Um tíma
rak hann síldarsöltun á Mjóafirði
ásamt Gunnari Ólafssyni og Vil-
hjálmi Hjálmarssyni. Einnig rak
hann ásamt Heimaskaga, Haferni
og HB togaraútgerðina Krossvík
um skeið.
Þórður var mikill aflamaður og
farsæll skipstjóri. Hann var for-
maður Útvegsmannafélags Akra-
ness 1970–75 og sat einnig um
skeið í stjórn Landssamband ís-
lenskra útvegsmanna.
Útför Þórðar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Björn J. Björnsson, f.
11. október 1905, d.
28. maí 1969. Börn
Þórðar og Halldóru
eru: 1) Halldóra
Rannveig, f. 12. febr-
úar 1956, hjúkrunar-
fræðingur. Fyrrver-
andi eiginmaður
hennar er Gunnar
Friðgeirsson, f. 29.
júní 1956. Dætur
þeirra eru: a) Sólveig
Helga, f. 18. júní
1980, sambýlismaður
hennar er Jón K.
Magnússon, f. 6. febrúar 1979.
Synir þeirra eru Magnús S., f. 12.
september 2003, og óskírður, f.
15. ágúst 2005. b) Þóra Halldóra,
f. 7. janúar 1985. 2) Björn, f. 4.
apríl 1957, stýrimaður. Fyrrv.
sambýliskona hans er Oddbjörg
Jónsdóttir, f. 22. nóv. 1942.3) Ósk-
ar, f. 26. júlí 1959, viðskiptafræð-
ingur. Eiginkona hans er Rósa
Jónsdóttir, f. 20. janúar 1962. Syn-
ir þeirra eru: a) Þórður, f. 28. nóv-
ember 1985. b) Jón Þórir, f. 25.
febrúar 1990. c) Helgi, f. 2. júní
1993. 4) Þórður, f. 20. nóvember
1964. 5) Guðbjörg, f. 26. desember
Elsku pabbi minn, loksins
fékkstu hvíld eftir erfið veikindi.
Það var erfitt að horfa á hvernig
þér hrakaði síðustu vikur og mán-
uði, orðinn svo máttfarinn og veik-
burða. Þeir sem þekktu þig mundu
nú ekki lýsa þér þannig því þú
varst alveg sérstakur einstakling-
ur. Þú varst svo sterkur persónu-
leiki með svo mikla þrautseigju og
seiglu. Þú varst ofsalega skipu-
lagður og agaður maður, mjög klár
og vitur og alltaf ákveðinn að leysa
þau mál sem komu til þín enda
varstu mjög ráðagóður. Við náðum
mjög vel saman og þú reyndist mér
góður og traustur faðir þó svo við
værum ekki alltaf sammála en við
leystum það alltaf enda var oft ein-
hver ólýsanlegur skilningur okkar
á milli. Ég gat alltaf treyst á þig og
við gátum oft talað tímunum saman
um ýmis málefni. Þú varst alltaf að
miðla og segja mér einhverja
gullmola því þú vildir að ég lærði af
þér. Eitt af því sem þú lagðir mikla
áherslu á var að vera heiðarlegur
og traustur og hafa hreina sam-
visku enda gat fólki alveg sárnað
hreinskilni þín og stundum misskil-
ið, en ég tel það hafa verið góðan
kost að þú sagðir mér alltaf hvað
þér fannst enda hafðir þú ótrúlega
oft rétt fyrir þér þegar upp var
staðið. Það var eins og þú vissir
stundum meira en fólk flest.
Þegar maður hugsar til baka
rifjast ýmsar minningar upp, ísbíl-
túrar á sunnudögum, ferðir í frysti-
húsið, ég man hvað ég var stolt
þegar ég fékk að vinna við færi-
bandið að hreinsa rækjurnar einn
daginn og hvað mér fannst gaman
að fara á hjallana með þér og tína
fiskinn upp sem datt niður.
Elsku pabbi minn, þrátt fyrir að
missa pabba þinn í sjóinn þegar þú
varst kornabarn ákvaðstu að láta
sjóinn vera þinn vinnustað góðan
hluta ævi þinnar. Byrjaðir ungur
að bjarga þér, fórst á sjóinn 15 ára,
í Stýrimannaskólann 18 ára og orð-
inn skipstjóri 22 ára. Mikill metn-
aður og mikið skap einkenndi þig
alla tíð enda fiskaðir þú mjög vel
og varst aflakóngur í nokkur ár.
Margir sögðu þig heppinn en þú
vannst alltaf fyrirfram og varst
ákaflega passasamur. Misstir aldr-
ei mann í sjóinn sem var þér mikil
gæfa.
Þú fylgdist alltaf svo vel með
öllu, fréttum, veðri og mikið við-
skiptavit hafðir þú, því var alltaf
gott að bera málin undir þig því þú
varst svo inni í öllu því nýjasta sem
var að gerast.
Þegar þú varst 19 ára fékkstu al-
varlega sýkingu í vinstra innra
eyrað sem varð til þess að þú fórst
að detta og missa jafnvægið, fékkst
talsverða bót á því en sennilega
hefur það hrjáð þig meira en marg-
an grunar í gegnum árin. En svo
fyrir 18 árum dastu niður og misst-
ir jafnvægið sem varð til þess að
þú þurftir að hætta með útgerðina
fljótlega og fara þér hægar, gast
ekki keyrt bíl o.fl. Þarna byrjaði
þín þrautaganga og barátta við
veikindi sem voru þér erfið. Ekk-
ert var hægt að gera og það eina
sem var vitað var að þér mundi
hraka. Svo í vor byrjaði þér að
hraka mikið og fórst í nokkrar
rannsóknir en engar afgerandi nið-
urstöður komu út en áfram versn-
aði þér sem gat ekki endað nema á
einn veg.
Ég er svo þakklát að hafa fengið
að vera hjá þér á síðustu augna-
blikum lífs þíns, það er mér ómet-
anlegt að vita að þú varst ekki einn
þegar þú kvaddir þennan heim.
Það var svo gott að sjá friðinn yfir
þér að þessu loknu. Ég vil trúa því
að nú sértu á góðum og fallegum
stað eins og ég sagði við dóttur
mína, að nú væri afi hjá englunum.
Mamma stóð sig eins og hetja í
þinni þrautagöngu, stóð þér ávallt
við hlið og studdi.
Elsku pabbi minn, mér finnst ég
hafa misst svo mikið og ég á eftir
að sakna þín ákaflega sárt.
Blessuð sé minning þín.
Þín dóttir,
Guðbjörg.
Ég kveð þig með söknuði, elsku
pabbi minn.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt og hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Þín dóttir,
Halldóra.
Í dag kveðjum við tengdaföður
minn Þórð Óskarsson en hann átti
við vanheilsu að stríða undanfarin
ár og heilsu hans hrakaði hratt síð-
ustu misseri. Þó 76 ár sé ekki ýkja
hár aldur þá var hann orðinn
þreyttur á líkama og sál og hefur
eflaust verið hvíldinni feginn.
Þórður var í eðli sínu keppnis-
maður, setti markið hátt og gerði
miklar kröfur til sjálfs sín. Hann
var farsæll skipstjóri og aflakóng-
ur á vertíðum í mörg ár. Það hefur
því oft á tíðum verið erfitt fyrir
hann sætta sig við þverrandi heilsu
langt fyrir aldur fram.
Þórður talaði oft um æsku sína
og uppvaxtarár á Súðavík og
minnti reglulega á að fyrst og síð-
ast væri hann Vestfirðingur þó
hann hafi flutt þaðan ungur. Hann
hafði gaman að því að bera saman
nútíma lífsþægindi við kjör fólks á
þeim árum þegar hann var að alast
upp. Hann var mjög minnugur á
ártöl og atburði, sérstaklega ef tal-
ið beindist að sjósókn og útgerð, þá
var hann í essinu sínu og átti ótelj-
andi sögur að segja. Föður sinn
missti Þórður tæplega þriggja
mánaða gamall þegar vélbátur sem
hann var formaður á fórst ásamt
allri áhöfn. Móðir hans giftist ekki
aftur og eflaust hefur föðurleysið
mótað hann mikið og gert hann
ábyrgðarfullan og sjálfstæðan
strax í æsku.
Hann fór snemma að vinna fyrir
sér, eins og títt var um fólk á hans
aldri og sagðist fljótt hafa lært að
spara og fara vel með peninga og
treysta á sjálfan sig. Einu sinni
spurði ég Þórð að því hvort móðir
hans hefði aldrei sett sig á móti því
að hann gerðist sjómaður, hún sem
svo ung missti manninn sinn í sjó-
inn og svaraði hann því til að ef-
laust hefði hún hugsað sitt en lífið
hefði meira og minna snúist um sjó-
inn og þó bátar færust varð lífið að
halda áfram.
Ungur ákvað hann að fara í
Stýrimannaskólann og eftir að hann
lauk námi þar snerist líf hans meira
og minna um sjóinn, sem stýrimað-
ur, skipstjóri og útgerðarmaður.
Í fimmtíu ár hefur eiginkona
Þórðar, Halldóra Björnsdóttir,
staðið við hlið hans og stutt við bak-
ið á honum í einu og öllu sem hann
hefur tekið sér fyrir hendur um
dagana. Má með sanni segja að hún
eigi stóran þátt í hans velgengni í
starfi.
Hafðu þökk fyrir samfylgdina og
þau góðu lífsgildi sem þú innrættir
okkur yngra fólkinu í fjölskyldunni.
Hvíl í friði.
Rósa Jónsdóttir.
Elsku afi minn. Ég trúi því hrein-
lega ekki að þú sért farinn fyrir
fullt og allt. Ég fæ ekki að heyra
fleiri sögur frá því að þú varast
ungur á sjónum og skuldaðir ekki
krónu þegar þú varst búinn með
Stýrimannaskólann.
Ég man þegar ég var uppi hjá
ykkur fyrir tveimur árum að nota
tölvuna til þess að skrifa ritgerð um
halastjörnur og þá sagðir þú að það
væri gaman að fá að skoða þær bet-
ur þegar þú færir yfir. Nú færðu
kannski þitt tækifæri.
Fara með þér út í garð í Bjarg-
artanganum að stússast, ég held
bara að það hafi verið ein af mínum
fyrstu vinnum. Þú kenndir mér
pelastikk en ég verð nú að viður-
kenna að ég man ekki hvernig á að
binda þann hnút lengur. Ef ég
þurfti að vita hvernig veðurspáin
yrði þá spurði ég bara þig. Og var
veðrið daginn sem þú fórst mjög
lýsandi fyrir þinn stóra karakter.
Afi minn, þú varst mjög ákveðinn
maður og vissir vel hvað þú vildir.
Þú varst skipstjóri á þínu skipi,
sama hvort það var um borð eða
heima. Ef það var eitthvað sem ég
ætlaði að gera og þú varst kannski
ekki alveg sammála því þá var eins
gott að maður væri tilbúinn með
góð rök fyrir sinni ákvörðun. En
það er eitt sem ég lærði af þér, afi
minn, og það er að standa fyrir sínu
og halda alltaf áfram og vera bara
nógu duglegur, þá uppsker maður
eins og maður sáir.
Það seinasta sem þú sagðir við
mig var: „Þú ert alltaf svo dugleg,“
og þegar ég mun grípa sjálfan mig
við það að verða löt þá mun ég rifja
upp þessi orð. Ég vona að þú fáir
tækifæri til þess að hitta pabba
þinn eftir alla þessa bið.
Afi minn, þú varst mér mikil fyr-
irmynd og það verður mjög skrítið
að vera án þín. Vonandi líður þér
betur núna, afi minn. Ég mun
sakna þín mikið.
Þín
Þóra Halldóra Gunnarsdóttir.
Elsku afi. Það er sorglegt að
hugsa til þess að þegar maður fer
og heimsækir ömmu geti maður
ekki komið og spjallað við þig líka.
Þú varst vanur að segja manni sög-
ur frá bernsku þinni og leiðbeina
manni í lífinu. Og hefði ég viljað að
langafastrákarnir hefðu kynnst þér
betur. Þegar Magnús og Dagný
Lilja voru í heimsókn sá maður
hvað þú hafðir gaman af þeim. Sá
yngsti náði aðeins að sjá þig tvisv-
ar.
Sjómennska var stór hluti af lífi
þínu. Enda varstu alltaf með veðrið
á hreinu. Þú varst sá sem bentir
mér á tunglið og stjörnurnar þegar
ég var lítil. Og varst vanur að fara
út á svalir og fá þér ferskt loft og
horfa á þær.
Þessir síðustu mánuðir voru þér
erfiðir og varstu svo heppinn að
eiga svona yndislega eiginkonu,
hana ömmu mína sem hugsaði svo
vel um þig.
Erfitt er að kveðja þig. En léttir
að þú kveljist ekki lengur.
Ég er svo ánægð að við vorum
allar hjá þér þegar þú kvaddir
þennan heim. Við kveðjum þig með
söknuði. Guð geymi þig, elsku afi
minn.
Þín
Helga og fjölskylda.
ÞÓRÐUR
ÓSKARSSON
Garðar Finnsson og fleiri að
ógleymdum þeim Akrabræðrum
Bergþóri, Jóhannesi og Þórði, sem
allir voru miklir aflamenn. Þórður
var alltaf í hópi aflahæstu skipstjóra
og oft aflakóngur, enda harður sjó-
sóknari og mikill aflamaður. Skips-
rúm hjá Þórði voru eftirsótt og marg-
ir sjómenn voru lengi með honum og
líkaði vel.
Þegar leið á skipstjóraferilinn
gerðist Þórður útgerðarmaður. Ég
átti mikil viðskipti við hann í starfi
mínu hjá Þorgeiri & Ellert, en við
byggðum fyrir hann 100 tonna bát,
Sigurborgu AK 375, og og önnuð-
umst fyrir hann margháttað viðhald
og viðgerðir um langt árabil. Þórður
var góður viðskiptamaður, hélt vel
utan um reksturinn og var stálheið-
arlegur í viðskiptum.
Eins og flestir Skagamenn var
Þórður mikill knattspyrnuáhuga-
maður. Guðjón sonur hans var leik-
maður ÍA í 15 ár og varð síðar sig-
ursælasti þjálfari Íslendinga. Þórður
fylgdist vel með gangi mála hjá Guð-
jóni og sonum hans þremur sem hafa
verið atvinnumenn erlendis undan-
farin ár og hafði mikinn metnað fyrir
þeirra hönd.
Þórður var mikill og eindreginn
sjálfstæðismaður. Fjölskylda hans
var mjög virk í starfi Sjálfstæðis-
flokksins. Marselía kona hans var um
skeið varabæjarfulltrúi á Akranesi
sem og Inga Jóna dóttir þeirra sem
síðar varð oddviti flokksins í borgar-
stjórn Reykjavíkur. Hin dóttirin,
Herdís, sat um langt árabil í stjórn
hafnanna á Akranesi og Grundar-
tanga og Guðjón starfaði af krafti
með ungum sjálfstæðismönnum.
Sjálfur tók Þórður ekki mikinn þátt í
beinu flokksstarfi, en var mjög
áhugasamur og hvatti eindregið þá
sem stóðu í eldlínunni fyrir flokkinn.
Þessa naut ég mjög öll þau ár sem ég
sat í bæjarstjórn og á Alþingi. Það
var alltaf uppörvandi að fá hvatningu
frá þessum mikla keppnismanni.
Þórður lifði það að sjá Geir tengda-
son sinn verða formann Sjálfstæðis-
flokksins og Borgar Þór dótturson
sinn formann SUS og veit ég að hann
hefur verið stoltur af strákunum.
Sjálfstæðismenn á Akranesi þakka
Þórði öflugan stuðning og hvatningu í
áratugi og senda fjölskyldu hans inni-
legar samúðarkveðjur. Guð blessi
minningu Þórðar Guðjónssonar.
Guðjón Guðmundsson.
Kæri Þórður, við viljum þakka þér
allar stundirnar sem við áttum með
þér þegar þú komst reglulega í verk-
unina og spjallaðir við okkur um dag-
inn og veginn, sagðir okkur sögur frá
þínum fyrri árum. Það var orðinn
fastur liður hjá okkur að fara í kaffi
með þér kl. 11. Ef þú varst ekki kom-
inn þá biðum við með að setja kaffi á
könnuna.
Sjómennskan og allt sem því við-
kom var þitt líf og yndi. Það var gam-
an að fá að kynnast þér. Guð veri með
þér.
Elsku Marselía, Heddý, Inga, Guð-
jón og fjölskyldur, við vottum ykkur
okkar dýpstu samúð. Megi Guð vera
með ykkur.
Gerða, Bára og Steinunn.
 Fleiri minningargreinar um Þórð
Guðjónsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga. Höf-
undar eru: Bergþór Ólason.
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæru,
KRISTÍNAR ÓLAFSDÓTTUR
hjúkrunarkonu,
frá Stakkadal á Rauðasandi,
Sólheimum 27,
áður Ljósheimum 8a,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á líknardeild Landspítalans í Kópavogi fyrir
frábæra umönnun og stuðning við aðstandendur.
Ágúst Kristján Stefánsson,
Bára Ólafsdóttir
og fjölskyldur.