Morgunblaðið - 17.11.2005, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 2005 53
MENNING
Jón á tilboði fram yfir helgi
4.990,-
fullt verð 5.990,-
Lækjargata 2a s. 511-5001 opið 09 - 22 alla daga
BÓKAFORLAGIÐ Veröld hefur
gengið frá samningum við Hodder
Headline, næststærstu bókaútgáfu
Bretlands, um útgáfu á spennusög-
unni Þriðja tákninu eftir Yrsu Sig-
urðardóttur og næstu bók hennar í
öllu breska samveldinu, alls um sjö-
tíu löndum. Í löndum breska sam-
veldisins búa 1,7 milljarðar íbúa.
Áður hafði verið gengið frá sölurétti
á bókinni til um þrjátíu landa.
Tungumálin eru nú orðin tólf tals-
ins.
Sökum mikillar eftirspurnar eftir
útgáfuréttinum meðal breskra for-
laga urðu forsvarsmenn Veraldar að
efna til uppboðs á Þriðja tákninu
milli þeirra og stóð það í viku, að
sögn Péturs Más Ólafssonar hjá
Veröld. Fljótlega fóru forlögin einn-
ig að berjast um næstu bók Yrsu –
sem enn er óskrifuð. „Ekki eru
þekkt dæmi um slík uppboð í Bret-
landi þegar um íslenska höfunda er
að ræða,“ segir Pétur Már.
Sjö breskar bókaútgáfur
vildu kaupa réttinn
„Í upphafi vildu sjö breskar bóka-
útgáfur kaupa réttinn á glæpasögu
Yrsu þegar Veröld kynnti bókina
fyrir forlögum á Bretlandseyjum.
Eftir því sem útgáfurétturinn hækk-
aði í verði heltust forlögin smám úr
lestinni og loks stóðu þrjú eftir sem
buðu hvert í kapp við annað í Þriðja
táknið og næstu bók frá hendi Yrsu.
Öll buðu forlögin í réttinn fyrir
breska samveldið en lengi strandaði
á því að Hodder vildi einnig kaupa
réttinn fyrir Bandaríkin og Kanada
og annast síðan sölu til forlags vest-
an hafs í kjölfarið á því. Við vildum
hins vegar taka áhættuna af því að
höndla sjálfir með bókina þar, jafn-
vel þótt fráleitt sé á vísan að róa
með útgáfu á íslenskri skáldsögu
vestra. Þegar Hodder hafði fallið frá
kröfunni um að fá alheimsrétt á bók-
unum á ensku – án þess þó að lækka
tilboð sitt – stóð forlagið með pálm-
ann í höndunum. Í samningnum er
kveðið á um sölurétt á bókinni í öll-
um ríkjum breska samveldisins, fyr-
ir utan Kanada, en þau eru um sjö-
tíu talsins,“ segir Pétur Már.
Útgáfustjóri Hodder & Staught-
on, Suzie Doore, segir að enda þótt
einungis tveir kaflar Þriðja táknsins
hafi verið til í enskri þýðingu hafi
hún vitað um leið og hún hafði lesið
þá að hér var eitthvað alveg sérstakt
á ferðinni. „Upplýsingar sem ég afl-
aði mér hjá þeim sem lesið höfðu allt
handrit bókarinnar á íslensku stað-
festu þá sannfæringu mína. Yrsa
Sigurðardóttir er mikill höfundur
með glæstan feril. Hún hefur hér
skapað heillandi og ógnvekjandi at-
burðarás sem ég hlakka mjög til að
gefa út á bók.“
Samið um útgáfu
á tólf tungumálum
Áður en breski samningurinn var
staðfestur hafði verið gengið frá
samningum um útgáfu á skáldsögu
Yrsu á ellefu tungumálum; á þýsku,
hollensku, frönsku, ítölsku,
spænsku, norsku, sænsku, dönsku,
finnsku, grísku og litháísku, með út-
gáfu- og sölurétti til yfir 30 landa.
Bókin er því væntanleg á markað í
ríkjum Evrópu, Suður-Ameríku,
Afríku, Asíu og Eyjaálfu. Meðal fjöl-
mennra markaða utan Evrópu, sem
samningurinn við Hodder tekur til,
má nefna Suður-Afríku, Ástralíu,
Singapúr, Pakistan og Indland.
Svo vill til að Yrsa er einmitt
stödd á Indlandi þessa dagana,
reyndar ekki í höfundarerindum
heldur sem einn aðalfyrirlesara á al-
þjóðlegri ráðstefnu verkfræðinga
þar sem hún fjallar um eftirlit með
stórframkvæmdum, en hún starfar
um þessar mundir sem eftirlitsverk-
fræðingur með byggingu Kára-
hnjúkavirkjunar.
Bókaforlagið Hodder & Staught-
on er gamalgróið í breskum útgáfu-
heimi en það var stofnað árið 1868.
Árið 1992 sameinaðist það bókaút-
gáfunni Headline og úr varð Hodder
Headline sem er næststærsta al-
menna bókaútgáfa Englands en inn-
an vébanda samsteypunnar starfa
síðan ýmis dótturforlög.
Bækur | Efnt til uppboðs á Þriðja tákninu í Bretlandi
„Vissi að hér var eitthvað
alveg sérstakt á ferðinni“
Yrsa Sigurðardóttir, höfundur Þriðja táknsins.
GÆTI aukið framboð staðið klass-
ískum tónflutningi fyrir álíka þrifum
og sterk króna útflutningi?
Hugsanlega hvað aðsókn snertir.
Alltjent höfðu marktækir menn að
orði í hléinu á tónleikum tveggja
þriðjuhluta Tríós Reykjavíkur (án
Gunnars Kvaran) og Josephs Ogni-
bene á sunnudagskvöld, að aðsóknin
væri ekki svipur hjá sjón fyrri vetrar-
vertíða, og sæjust þess raunar víðar
merki. Sjálfsagt koma þó fleiri skýr-
ingar til, og fer maður æ sárar að
sakna brýnnar könnunar félagsfræð-
inga á því hvað stýrir aðstreymi land-
ans að tónleikum, og hvers vegna.
En val viðfangsefna – hefur það
meira að segja en annað? Oft virðast
nefnilega flutningsgæði skipta furðu-
litlu máli. T.a.m. þetta kvöld, sem í
heild var talsvert fyrir ofan meðallag,
einkum síðasti liðurinn, Tríó Brahms
fyrir píanó, fiðlu og horn, er reif
hlustendur ærlega upp úr skónum.
Þar fyrir utan var í boði fremur sjald-
heyrð hljóðfæraáhöfn – þ.e.a.s. í því
verki og í fyrsta atriðinu, Sónötu
Beethovens fyrir horn og píanó í F
Op. 17. Samt kom allt fyrir ekki. Að-
sóknin var trúlega nærri þriðjungi ef
ekki helmingi minni en á dæmigerðu
góðu kvöldi á fyrri árum.
Sem sagt var það þó sízt hljóm-
flutningi að kenna, er var að flestu
leyti með allra bezta móti. Mest
mæddi á Peter Máté, er lék í öllum
þrem sónötum án þeirrar hvíldar sem
hvor félaga hans naut í einu verki –
án þess þó að vart yrði teljandi
þreytumerkja undir lokin. Æsku-
fersk Beethovensónatan frá 1800, er
ef trúa má munnmælum, var samin á
aðeins tveim dögum(!) handa land-
flótta Bæheimshornistanum Jan Vac-
lav Stich (alías Giovanni Punto uppá
ítölsku, er þá var í álíka snobbtízku
og enskan í dag) var þróttþjált leikin
af þeim Joseph. Þó að hornið náttúru
sinni samkvæmt virtist koma all-
staðar að og hvergi, og auk þess yfir-
leitt of sterkt, vandist maður því það
fljótt, að síðast í Brahms var það nán-
ast orðið eðlilegt.
Vorsónata Beethovens fyrir fiðlu
og píanó var ágætlega leikin; kannski
heldur settlega hægt í I. þætti
(Allegro) en ekki til vanza, og
Scherzóið stóð uppúr af spriklandi
tæru fjöri. Hins vegar var það meist-
arasónata Brahms frá 1865 sem virki-
lega hreyfði við mönnum. Fyrst fyrir
æsandi 6/8 veiðimennskuham Scherz-
ósins (II.), er þökk sé vitundarmót-
andi vestramúsík Hollywoods gæti
nú alveg eins átt við eyðimerkur-
víddir Utahríkis og laufdimmu
Svartaskógar. III. þáttur (Adagio
mesto) í minningu nýlátinnar móður
tónskáldsins var leikinn af sterkri
innlifun, og fínallinn (Allegro con
brio) var það leiftrandi fjörugur og
seiðandi að bravóköll tónleikagesta
að leikslokum komu varla á óvart.
Á seiðvaldi
valdhornsins
Ríkarður Ö. Pálsson
TÓNLIST
Hafnarborg
Beethoven: Sónata í F Op. 17 fyrir horn
og píanó; Vorsónatan í F Op. 24 fyrir fiðlu
og píanó. Brahms: Tríó fyrir píanó, fiðlu
og horn í Es Op. 40. Guðný Guðmunds-
dóttir fiðla, Peter Máté píanó og Joseph
Ognibene horn. Sunnudaginn 13. nóvem-
ber kl. 20.
Kammertónleikar
SÝNINGIN Kaffiboð verður opn-
uð á föstudaginn í Kaffitári í
Bankastræti.
Milli 17 og 19 verður boðið upp á
veitingar í anda Kaffitárs. Sýnd
verða ljósmyndaverk eftir hópinn.
Meðlimir hans að þessu sinni eru
Alexandra Katheleen Litaker,
Arna Gunnarsdóttir, Gunnar Helgi
Guðjónsson, Jeannette Castioni,
Klara Þórhallsdóttir og Ólöf Dóm-
hildur Jóhannsdóttir.
Meðlimir hópsins eru allir þriðja
árs nemar í Listaháskóla Íslands.
Sýningin mun standa yfir í mán-
uð.
Kaffiboð í Kaffitári