Morgunblaðið - 06.12.2005, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 06.12.2005, Blaðsíða 36
36 ÞRIÐJUDAGUR 6. DESEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Ég kynntist ömmu minni mjög vel en ég fór alltaf reglulega í heim- sókn ásamt því að halda jólin með þeim ömmu og afa hver ein- ustu jól. Okkur kom sérlega vel sam- an og á ég því afskaplega margar og góðar minningar um hana. Þegar ég var smástelpa fór ég í útilegu með henni og afa. Það var fyrsta af fjöl- mörgum ferðalögum sem ég átti eftir að fara með þeim, en þau voru vön að fara með okkur krakkana í dagsferðir um Suðurland á sumrin þegar for- eldrar okkar voru í fríi erlendis en þá gistum við hjá þeim. Ömmu var margt til lista lagt. Hún var mikill listmálari og blómaræktar- manneskja. Hún var frábær bakari og einstaklega dugleg í eldhúsinu. Ég mun aldrei gleyma eplakökunni góðu og kleinunum. Henni fannst mjög gaman að ferðast, þótt hún væri minna hrifin af farartækjum og ferð- um sem fóru með hana á milli staða en hún lét sig þó ætíð hafa það, hvort sem það voru siglingar milli Eyja og lands, flug eða keyrsla á óhugnanleg- um fjallvegum á Kanarí. Þau afi voru alltaf dugleg að ferðast og létu ekkert stoppa sig í því, hvað þá aldur, og fóru þau alltaf í árlega reisu sína til Akur- eyrar hvert sumar. ÞRÚÐUR HELGADÓTTIR ✝ Þrúður Helga-dóttir fæddist á Sólvangi í Vest- mannaeyjum 6. júlí 1925. Hún lést á Sjúkrahúsi Suður- lands á Selfossi 18. nóvember síðastlið- inn og var útför henn- ar gerð frá Odda- kirkju 25. nóvember. Amma hafði einlæg- an áhuga á því sem fjöl- skyldan tók sér fyrir hendur. Henni fannst alltaf gaman að heyra hvernig mér gekk í skólanum og heyra um bréfin sem ég fékk frá pennavinum mínum úti í heimi. Ég gaf henni alltaf frímerkin en þeim hafði hún safnað alla ævi og átti hið glæsilegasta safn. Henni fannst svo gam- an að heyra frá mér þegar ég var á bakpokaferðalagi um heiminn og ennþá skemmtilegra að heyra ferðasöguna og skoða myndirn- ar þegar ég kom heim aftur. Hún fylgdist alltaf vel með og fór með fingrunum yfir staðina sem ég heim- sótti á ferðalaginu og rakti leið mína eftir landakortinu. Ég er einstaklega heppin að hafa fengið að kynnast ömmu minni svona vel. Hún var ynd- islegasta manneskja sem ég hef kynnst og ef einhver er meðal engla og dýrðlinga, þá er það hún. Amma, ég sakna þín sárt og mun ætíð minnast þín sem bestu vinkonu minnar og í alla staði sem yndislegrar manneskju. Þrúður Helgadóttir yngri. Næstum alla mína ævi hef ég verið mikið hjá ömmu minni og afa, burtséð frá síðustu fjórum árum þar sem ég hef búið erlendis. Þegar ég var barn ferðaðist ég með þeim á sumrin inn í Fljótshlíð og til Kirkjubæjarklausturs og Þjórsár- dals, þar sem amma var alltaf að kenna mér að synda. Ég bjó heima hjá þeim stutta stund og flutti svo niður í næstu götu svo það var alltaf stutt í kökurnar hennar ömmu og heimatilbúna ísinn, sem var besti ís sem ég fékk. Mér eru mjög minnisstæð ein jól þegar ég var sennilega um sex ára, að ég gat ekki sofið lengur en til sex og daginn áður hafði verið talað um að ég myndi bara koma uppeftir þegar ég vaknaði með eitthvað af jólagjöfunum undir tréð. Klukkan sex um morgun- inn rölti ég með jólagjafirnar og vakti ömmu og afa, sem auðvitað tóku á móti mér með glöðu geði, hjálpuðu mér að setja jólagjafirnar undir tréð og plötuðu mig til að leggja mig svo hjá þeim aðeins lengur. Mér fannst alltaf svo gott að sofa á milli þeirra að ég samþykkti það. Ég sat líka tímum saman sem barn og eitthvað fram á unglingsárin að spila við ömmu, því henni fannst mjög gaman að spila og kunni mörg mjög skemmtileg spil. Þegar ég var 21 árs eignaðist ég hennar fyrsta og því miður eina lang- ömmubarn. Amma var voðaleg barnagæla og þótti alltaf afskaplega vænt um og gaman að þegar hann Jens kom að heimsækja hana, og henni þótti ofsa- lega vænt um öll knúsin sem hann gaf henni alltaf. Hann hefur ekki verið svo mikið með langömmu sinni síðustu árin, en þó vorum við á Íslandi í næstum þrjá mánuði í sumar. Þá var hann dagleg- ur gestur hjá henni og þau náðu að bindast góðum böndum sem verða vonandi til þess að hann muni ætíð eftir langömmu sinni. Elsku amma og langamma. Við eig- um ofboðslega erfitt með að sætta okkur við að við fáum ekki að sjá þig aftur og fáum ekki reglulegar hring- ingar frá þér en vitum að þú ert kom- in á betri stað og laus við öll veikindi. Við þökkum þér fyrir allar yndis- legu minningarnar og kveðjum þig með sárum söknuði. Sigrún Ósk og Jens Bjarni. Elsku afi minn, þú varst þessi afi sem var líka besti vinur og bara í einni setningu sagt besti afi sem hvert barn gæti hugsað sér að eiga. Ég á ótal margar minn- ingar frá því að ég var lítil og þangað til að lokum kom. Ég get aldrei gleymt því þegar þú komst að sækja BJARNI EINAR BJARNASON ✝ Bjarni EinarBjarnason fædd- ist í Reykjavík 12 júlí 1921. Hann lést á Landspítalanum – háskólasjúkrahúsi 23. nóvember síðast- liðinn og var útför hans gerð frá Frí- kirkjunni í Hafnar- firði 30. nóvember. mig í leikskólann og ég og þú fórum heim á Álfaskeiðið og þú sýndir mér galdra og lékst með mér í felu- leik og alls konar leikj- um. Svo kom auðvitað að því að ég byrjaði í grunnskóla sem var rétt hjá þér, ég kom til þín áður en ég mætti í skólann og stundum eftir hann. Við gerðum líka alls konar prakk- arastrik eins og fórum upp á húsþak og skoð- uðum útsýnið, veiddum geitunga sem þú kallaðir alltaf gelli geitungur. Þú varst aldrei hræddur við að þeir styngju þig og tókst þá bara eins og ekkert væri enda fékkstu stundum að finna fyrir því. En svo þurfti ég endilega að flytja úr Hafnarfirði og það var mjög leiðinlegt því að ég gat aldrei komið til þín þegar ég vildi en svo varð ég eldri og gat bara keyrt til þín, það gladdi mig meira en allt. Þú hefur alltaf verið til staðar fyrir mig og ég veit að hinsta óskin þín var að ég kláraði stúdentinn og það yrði mikið úr mér. Þú hefur alltaf verið fyrirmynd mín og ég vil gera allt til þess að líkjast þér, eins og þegar þú sagðir alltaf við mig: „Þú ert alltaf að líkjast mér meira með hverjum deg- inum.“ Það gladdi mig svo mikið að ég brosti alveg út að eyrum í viku. Þegar þú kvaddir mig þá missti ég stóran part úr lífi mínu en ég veit að þú ert á betri stað og veit að amma var mjög glöð að fá að hitta þig aftur en ég á alltaf eftir að sakna þín og mun aldrei hætta að hugsa um þess- ar frábæru stundir sem við áttum saman. Blessuð sé minning þín, elsku afi minn. Eydís Ósk. Hann Geir í Dals- mynni er horfinn á vit feðra sinna og Norður- árdalurinn hefur séð á bak einum sinna ágæt- ustu sona. Fyrstu kynni mín af Geir voru þannig að ég var á leið vestan af Pat- reksfirði með konu og börn. Þetta var fyrir 30 árum. Það fór svo að varadekkið fór undir sunnarlega á Barðaströnd. En ekki nóg með það heldur sprakk í annað sinn við Bjarn- GEIR DALMANN JÓNSSON ✝ Geir DalmannJónsson fæddist í Dalsmynni í Norður- árdal 14. apríl 1925. Hann lést á heimili sínu 5. nóvember síð- astliðinn og var út- för hans gerð frá Hvammskirkju 12. nóvember. ardalsá. Og nú voru góð ráð dýr. Það var orðið kvöldsett, myrk- ur og rigning. Þá varð mér til happs að ég fékk að sitja í hjá öðr- um vegfaranda niður að Dalsmynni. Þar bankaði ég upp á og leitaði ásjár Geirs. Við- brögð hans eru mér minnisstæð enn þann dag í dag. Það voru ekki höfð mörg orð en strax lagt af stað upp að á. Þar tók Geir kon- una mína og börnin yfir í sinn bíl ásamt varadekkinu og hélt til baka. Mér lánaði hann loftdælu og tókst mér að komast niðureftir með því að dæla í dekkið með stuttu millibili. Geir var þá búinn að gera við og ekki vildi hann þiggja borgun fyrir hjálp- ina. Við komumst farsællega og höfð- um eignast góðan vin í leiðinni. Geir rak á þessum tíma vörubíl og vann löngum hjá Vegagerðinni. Vinnu- staðarandi þar var eins og í stórri fjölskyldu. Ef til vill hef ég notið þess. Kynni okkar Geirs urðu þó ekki mjög náin fyrr en síðustu árin eftir að ég fór að sjá um girðingamál hjá Vegagerðinni. Þá heimsótti ég hann nokkrum sinnum og alltaf voru mót- tökurnar jafn hlýjar og góðar. Geir var afar heilsuhraustur og er mér sagt að honum hafi naumast nokkurn tíma orðið misdægurt fyrr en hann lagðist til hvíldar að kvöldi og vakn- aði ekki aftur að morgni. Hann var svo lánsamur að ástvinir hans voru í heimsókn og því ljóst strax að morgni hvernig komið var. En jafn- vel þó svo hefði ekki verið má fullvíst telja að vinir hans á næstu bæjum hefðu strax saknað hans ef ekki hefði sést til hans á laugardaginn. Vinir Geirs úr „Vegagerðarfjöl- skyldunni“ sakna hans nú sáran og minnast hans um leið með hlýhug og virðingu. Samtímis vottum við ást- vinum hans innilega samúð okkar allra. Jenni R. Ólason. Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, GUÐRÍÐAR GUÐLEIFSDÓTTUR, Markarflöt 28, Garðabæ. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heima- hlynningar Krabbameinsfélagsins. Guð blessi ykkur öll. Sigríður Guðmundsdóttir, Bjarni Valtýsson, Guðleifur Guðmundsson, Guðný Hildur Árnadóttir, Steinþór H. Guðmundsson, Lovísa Guðmundsdóttir, Þorgeir Þorvaldsson, Svanhildur E. Guðmundsdóttir, Guðríður Ingvarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför elsku- legs bróður míns, mágs og frænda, JÓNS AGNARS FRIÐRIKSSONAR, elli- og hjúkrunarheimilinu Grund, áður til heimilis á Hólatorgi 6. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund. Gunnar J. Friðriksson, Elín Kaaber og systkinabörn. Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, er auðsýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og langalangömmu, SÓLVEIGAR BJÖRNDÍSAR GUÐMUNDSDÓTTUR, Kirkjuvegi 5, Keflavík. Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar Landspítalans við Hring- braut. Guð blessi ykkur öll. Sveindís Hansdóttir, Gunnar Bjarnason, Brynjar Hansson, Sumarrós Fjóla Hansdóttir, Jón Júlíusson, Vigdís Kristjánsdóttir, Bára Hansdóttir, Guðmundur Pétursson, Danelíus Hansson, Gunný J. Henrýsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn. Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, GUÐRÚN ARADÓTTIR, Aragötu 5, síðustu ár Skjóli, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 7. desember kl. 15.00. Þeir, sem vilja minnast hennar, vinsamlegast láti líknar- og menningarfélög njóta. Ari H. Ólafsson, Þorbjörg Þórisdóttir, Björn G. Ólafsson, Helga Finnsdóttir, Jónas Ólafsson, barnabörn og barnabarnabörn. Ástkær móðir okkar, systir og sambýliskona, DAGBJÖRT BJÖRNSDÓTTIR, Meistaravöllum 23, Reykjavík, lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi laug- ardaginn 26. nóvember. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Sérstakar þakkir til starfsfólks á líknardeild Landspítalans í Kópavogi fyrir einstaklega góða umönnun og hlýju. Leon S. Kemp, Jóseph B. Kemp, Einar H. Björnsson, Herdís Björnsdóttir, Bjarni G. Alfreðsson, Guðmundur Sigursteinsson.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.