Fréttablaðið - 13.11.2004, Blaðsíða 51

LAUGARDAGUR 13. nóvember 2004 39
O P I Ð A L L A H E L G I N A
NÝJAR VÖRUR
Hetthi - dökk eikarlína
Sjónvarpsskenkur m/ljósi
Verð:
85.000.-
Barstóll
Verð:
12.800.-
Borðstofustóll
Tilboð:
10.900.-
h ö n n u n : w w w . p i x i l l . i s
Opið: mán-fös 10:00-18:00 - lau 10:00-16:00 - sun 13:00-16:00
BÆJARL IND 12 - S : 544 4420
201 KÓPAVOGUR
-15%
Legubekkur
fáanlegur í hvítu og svörtu leðri
Verð áður: 82.000.-
Verð nú:
69.700.-
-25%
Hnotuborð
(180cm x 100cm) og sex stólar
Verð áður: 114.400.-
Verð nú:
85.800.-
Séra Baldur Kristjánsson, sóknar-
prestur í Þorlákshöfn, er einnig
prestur sóknarbarnanna í Selvogi
og messar reglulega í Strandar-
kirkju. Hann segir jafnan mann-
margt við messurnar og kirkju-
gestir komi langt að.
„Strandarkirkja er í sérstöku
uppáhaldi allra sem eitthvað hafa
af henni að segja, enda andrúms-
loftið alveg sérstakt. Þarna hvílir
sérstök helgi, sem margir tala um
að sé áþreifanleg. Menn koma til
að sækja í kyrrð og ró, og sann-
færast um að Guð sé nálægur,“
segir séra Baldur, sem tók við
Strandarsókn 1998.
Hann segir allt að tuttugu rút-
ur koma að Strandarkirkju á degi
hverjum yfir sumartímann og
gestina skipta þúsundum yfir
árið. Sömuleiðis berist kirkjunni
áheit frá öllum heimshornum og
sumir gefi tugþúsundir á ári
hverju.
„Bæði Íslendingar og útlend-
ingar senda inn peningaupphæðir
árlega, og stundum ársfjórðungs-
lega. Telja gæfu sína bundna
áheitum á Strandarkirkju. Sumir
fela mér að koma peningunum til
skila og oftar en ekki fylgir með
lítill miði sem tilgreinir ástæður
áheitsins og þá læt ég hann liggja
um stund í kirkjunni. Þeir sem
heita á Strandarkirkju biðja oftast
um bata sér og sínum til handa, og
mörg bréf berast mér þar sem
fram kemur að óskin hafi gengið
eftir.“
Þegar séra Baldur er spurður
hvort lútherskri trú sé samboðið
að þiggja gjafafé í nafni krafta-
verka segir hann það í sínum huga
ganga upp. Að samhljómur sé í
flestum kirkjudeildum að Guð sé
til, eins og Jesús Kristur og María
mey.
„En þetta er ekki lúthersk hefð,
heldur hin gamla kaþólska sem á
uppruna sinn í Maríudýrkun á
miðöldum og hefur haldist þótt
tengslin við Maríu hafi rofnað.
Þegar fólk lætur fé af hendi rakna
til kirkjunnar og biður almættið
um heilsu eða gott sér til handa er
það að lýsa því yfir að það meti
aðra hluti fram yfir peninga gagn-
vart almættinu. Þannig gefur fólk
peninga í skiptum fyrir heilsu eða
hagsæld.“
Séra Baldur segir upphæðir
ekki aðalatriði í áheitum til
Strandarkirkju.
„Ég minni á söguna um eyri
ekkjunnar. Lærisveinar Krists
horfðu á ekkju eina setja smápen-
ing í bauk í kirkjunni. Jesús benti
þeim á að þeir peningar væru jafn
mikils virði og auður ríka manns-
ins sem gæfi af gnægð sinni því
konan gæfi af skorti sínum.
Þannig fer þetta allt eftir hugar-
farinu,“ segir séra Baldur og vitn-
ar í Biblíuna.
Hann segir sóknarbörn í
Strandarsókn vera um tíu talsins,
sem öll eigi vísan legstað í kirkju-
garði Strandarkirkju. „En það
hefur líka borið á því að fólk sem
hefur engin sérstök tengsl við
staðinn vill fá að hvíla þarna
vegna náttúrufegurðar og helgi
kirkjunnar. Því geta allir sem það
kjósa hvílt beinin við Strandar-
kirkju, enda engum meinað um
legstað á Íslandi.“ ■
Leikstjórinn og kennarinn Sigríð-
ur Eyþórsdóttir er ein fjölmargra
sem reglulega heita á Strandar-
kirkju. Hún fæddist og sleit
barnsskónum á Torfabæ í Selvogi
sem nú er farinn í eyði, en Torfa-
bær er næsti bær við Strandar-
kirkju.
„Þetta eru æskustöðvarnar;
þarna átti ég mína vordaga og
geri enn sem kirkjuvörður í sjálf-
boðastarfi á sumrin. Ég hlakka til
þess allt árið. Umhverfið er
magnað og mínar bestu stundir
eru að vakna á morgnana með um-
hverfinu; fara í kirkjuna, opna
hana og vera ein með almættinu
og náttúrunni.“
Sigríður segist aldrei heita á
Strandarkirkju nema þegar mikið
liggur við.
„Ég heiti aldrei fyrir einhvern
hégóma. Ég hef heitið á hana þeg-
ar alvarleg veikindi hafa komið
upp en líka undir öðrum kringum-
stæðum; að jafnaði einu sinni á
ári. Ég hef bent mörgum á að
heita á Strandarkirkju og veit ótal
dæmi þess að áheitið hafi skilað
sér. Man eftir kunningja sem
missti starfið sitt. Það var eins og
við manninn mælt að um leið og
hann hafði heitið á kirkjuna fékk
hann aðra stöðu og mikið betri. Ég
hef reyndar fulla trú á að maður
geti snúið örlögum við með áheit-
unum.“
Kirkjan launar en hefnir ekki
Sigríður segir Strandarkirkju
hafa verið björgunarvætt alla tíð
og áheitin hafi fylgt henni frá
upphafi.
„Ég heiti gjarnan þúsund krón-
um í hvert skipti. Það hefur alltaf
skilað sér, nema hvað eitt sinn var
orðið tekið af mér og ég skildi að
ég átti að biðja um annað. Það var
skrítin upplifun. Sjómenn heita
líka mikið á kirkjuna; bæði fyrir
góðri heimkomu og góðum afla.
Það þarf ekki að gefa mikið.
Þegar dóttir mín var lítil og
veiktist mjög alvarlega sagði ég
henni að nú yrðum við að heita á
Strandarkirkju. Þá sagði blessað
barnið: „Ég er búin að því,
mamma, en ég átti ekki meira,“
hrædd um að aleigan dygði ekki.
Eins þegar bróðir minn var veikur
og ég spurði hvort hann væri ekki
búinn að heita á kirkjuna. „Jú,“
svaraði hann, „en ég er hræddur
um að hún sé móðguð við mig því
ég hef gleymt að borga.“ Það var
annars alltaf sagt hér áður fyrr að
Strandarkirkja launaði fyrir sig
en ég trúi tæplega að hún hefni
sín á fólki,“ segir Sigríður hlæj-
andi. ■
Aldrei heitið
fyrir hégóma
Peningar og gjafir í skiptum fyrir heilsu og hagsæld
Séra Baldur Kristjánsson, sóknarprestur í
Strandarsókn
Sigríður Eyþórsdóttir, kennari og leikstjóri