Tíminn - 24.02.1974, Blaðsíða 33

Sunnudagur 24. febrúar 1974.
TÍMINN
33
fætur hans og biðjast
áheyrnar.
„Göfugi Kadi, bóndi
minn er rikur kaup-
maður. Er hann nú á
ferð i Bagdad og hefur
sent mér boð um að
hann sé orðinn mjög
veikur. Vill hann, að ég
komi strax á fund hans
til að hjúkra honum,
svo hann nái heilsu
aftur. En ég er utan við
mig af sorg, ég veit
ekki, hvað ég á að gera
við peningana, sem
bóndi minn fól mér til
gæzlu,meðan hann væri
i burtu. Þess vegna
kem ég nú á fund þinn,
þvi að ráðvendni þin er
orðlögð, og ég veit, að
ég mundi geta skilið
eftir peningana hjá
þér. En ég er bara ein-
föld og óbrotin kona og
langar til að sjá ein-
hverjar sannanir fyrir
ráðvendni þinni”.
Eftir þvi sem
Kadinn hlýddi lengur á
konuna, þeim mun
ánægðari varð hann
með sjálfum sér, og
hann neri glaður
höndum saman,um leið
og hann spurði hana,
hvað mikið það væri,
sem hann ætti að
geyma fyrir hana.
„Það eru tuttugu
þúsund gullstykki”,
mælti Hajeh Fatmeh,
„og það eru ekki
margir, sem trúa
mætti til að geyma
slikan sjóð”.
„Þú getur verið viss
um, að hjá mér eru
peningarnir vel
geymdir”, mælti Kad-
inn og strauk skegg
sitt og blés þykkum
reykjarskýjum fram úr
sér til þess að skýla
áfergju sinni.
I sömu andránni
gekk Ahmed pila-
grimurinn fram og
kastaði sér fyrir fætur
dómarans, og mælti:
„Mig langar til að
biðja yðar hátign að
skila mér aftur pen-
ingakörfunni minni,
sem ég bað yður að
geyma fyrir sjö
mánuðum, þegar ég
fór til Mekka”.
„Sjálfsagt, sjálf-
sagt” mælti Kadinn,
,, dyra vörður komdu
strax með körfuna úr
féhirzlu minni. Var nú
komið með körfuna og
hún fengin Ahmed.
Svo sneri Kadinn sér
að Hajeh Fatmeh sigri
hrósandi og ætlaði að
taka við fjársjóði
hennar — tuttugu
þúsund gullstykkjum —
til geymslu. En i sama
augnabliki heyrðist
gleðisöngur, og þernan
hennar Hajeh Fatmeh
kom dansandi inn til
þeirra og kallaði til
húsmóður sinnar
glöðum rómi: „Hús-
bóndinn er kominn
aftur heill á húfi!”.
Hajeh Fatmeh tók
undir gleðisönginn,
hneigði sig aftur fyrir
Kadianum og sagði:
„Fyrst að forlögin hafa
hagað þvi svona til,
þarf ég nú ekki að vera
að fara til Bagdad, og
ætla ég þvi ekki að gera
yðar hátign meira
ónæði”,
Gekk hún siðan út úr
höll dómarans ásamt
þernu sinni og Ahmed
pilagrimi, sem bar
hreykinn hina dýrmætu
körfu með aleigu sinni
i, sem hann hafði nú
fengið aftur vegna
kænsku Hajeh Fatmeh.
Eftirfarandi grein og
myndir um íslenzka ull
birtist nýverið í danska
síðdegisblaðinu BT:
,,Danir eru mjög hrifnir
af flíkum úr íslenzkri ull,
sem heldur hita á líkaman-
um í köldum húsum. Sumir
prjóna sjálfir, en aðrir
kaupa tilbúnar ullarflíkur
hjá Elinor Jelsdorf, sem
hefur umboð fyrir vörurn-
ar í Danmörku. Flíkurnar
flokkast undir heimilisiðn-
að og húsmæður úti á
landsbyggðinni vinna
gjarna fyrir háskólanámi
barna sinna með því að
prjóna.”
Á myndunum er nokkrar
flikur frá Álafossi, sem
brátt verða til sölu í verzl-
unum viðsvegar um Dan-
mörku. Lýsing á þeim
fatnaði, sem birtar eru
myndir af, fylgir grein-
inni, og í lok frásagnarinn-
ar er sagt, að þegar frú
Jelsdorf sé ekki á f erð um
sveitir Islands í jeppa,
verji hún tíma sínum á
setri f jölskyldunnar við
Köge, þar sem fjöldi ís-
lenzkra hesta er meðal
húsdýranna.
Ullarsloppurinn er nógu stór, til þess aö karlar jafnt sem konur geta
notað hann.
Islenzk tízkuföt
í Danmörku
,,Þú getur verið viss um að peningarnir
verða vel geymdir", mælti Kadiinn
Treyja úr ullarbandi.
Jakki frá Álafossi, skreyttur gæru á ermuin og
i hálsmáii.