Tíminn - 24.02.1974, Blaðsíða 40

fG§ÐÍ
fyrirgóöan nmi
^ KJÖTIÐNAÐARSTÖÐ SAMBANDSINS
Vatnsdalurinn er hvltur yfir að líta.og hrfslurnar i Þórdisarlundi sofa vetrarsvefninum, varin berki og brumhiifum. Aöur en ýkjalangt liður,
munu hlýir vindar fara um dalinn, bræða snjóinn og vekja alit til nýs lifs. i baksýn eru Vatnsdalshólar og Vatnsdalsfjall.
Ljósmynd: Sigursteinn Guðmundsson.
Smygl í Brúar-
fossi og
Freyfaxa
Klp-Reykjavik. — Eins og sagt
var frá i blaðinu i fyrradag, fundu
tollverðir 74 flöskur af áfengi i
m/s BrúaHossi fyrr i vikunni.
í gær var leit haldið áfram i
skipinu i Keflavik og fundust þá
94 flöskur faldar undir lestar-
klæðningu. Eigendur reyndust
vera tveir hásetar. Hafa þvi
fundizt 168 flöskur i m/s Brúar-
fossi frá þvi að skipið kom til
landsins um siðustu helgi.
Þá fundu tollverðir smygl-
varning i m/s Freyfaxa er skipið
kom erlendis frá til Akraness.
Voru það 30 flöskur af áfengi, 57
kg af sælgæti og 143 kg af niður-
soðnu reyktu svinakjöti, eða öðru
nafni „skinku”. Fannst
varningurinn milli þilja i her-
bergi skipverja, i björgunarbát
og viðar. Eigendur reyndust vera
einn vélstjóri skipsins, tveir
stýrimenn og bátsmaður.
Kynning hjá
r
Asatrúarmönn-
um
Asatrúarfélagið h e1d u r
kynningarfund að Ilótel Esju á
sunnudaginn, og liefst hann
klukkan þrjú. Ræðumenn verða
Sveinbjörn Beinteinsson, Anna
Sigurðardóttir, örn Clausen og
Jörmundur Ingi (áður Jörgen
Ingi).
Örn Clausen mun gera grein
fyrir helgiathöfnum Ásatrúar-
manna, nafngjöf, unglingavigslu,
giftingu og greftrun.
HÆTTA Á KÖFNUNARKALI, EF
SVELL LIGGJA LENGI Á TÚNUM
Nauðsynlegt að hugsa fyrir varaforða af sáðbyggi
JH—Reykjavík. — Það er hætt
við þvi, að svellalögin geti haft
eftirköst, ef ekki fer að taka upp,
sagði Friðrik Pálmason, líc agro.,
er við hringdum til Rannsókna-
stofnunar landbúnaðarins til þess
að leita álits hans á þvi, hvort
mikil kalhætta myndi verða i vor,
þar sem tún hafa mjög viða legið
undir svelli um langt skeið.
— Köfnunarkal er með
algengustu kalfyrirbæra hérlend-
is, sagði Friðrik, en aftur á mót er
ekki sannað, að rotkal, sem stafar
frá sveppum, eigi sér stað. Að
minnsta kosti hefur sá sveppa-
gróður, sem þvi veldur,ekki
fundizt.
Að svo stöddu veður ekki
fullyrt, hversu kalhættan er mikil
sagði Friðrik enn fremur, enda
fer hún eftir þvi, hversu sveilin
liggja lengi fram eftir. Um það er
enginn kostur að spá nokkru, en
það má við öllu búast, ef ekki
leysir fyrr en komið er fram á
vor. Þá er gróðrinum hættast.
Gömul tún munu þó vafalaust
standast þetta betur heldur en ný-
rækt, þvi að i þeim er harðgerðari
gróður, sem aðhæfur er islenzku
veðurfari. Sáðgresið er veikara
fyrir. Að visu er nú komið vallar-
foxagrasfræ af isl. stofni, sem
ræktaður er i Noregi, og eins
norður-norskur stofn, sem ék'ki er
siður þolinn. En þess er samt að
gæta, að vallarfoxgras er ekki i
eðli sinu sérstaklega harðgert.
Dr Sturla Friðriksson skýrði
blaðinu frá, að sérfræðingar og
tilraunastjórar hefðu fyrir
skömmu komið saman á fund,
þar sem rætt var um, hvaða
viðbúnað væri nauðsynlegt að
hafa, ef mikil brögð yrðu að kali.
— Vænlegasta leiðin til þess að
mæta sliku er aukin ræktun græn-
fóðurs, sagði Sturla. En þar sem
þörfin verður ekki kunn fyrr en
siðla vors, en örðugt að afla
sáðvöru á vorin og skammur timi
til stefnu, unz of seint yrði að sá,
ber nauðsyn til, að útvegaður
verði varaforði af sáðkorni. Þar
höfum við bygg efst i huga. En
þar sem verðmunur á sáðbyggi
og fóðurbyggi er nokkur, hlýtur
sá aðili, sem kaupir þennan vara-
forða, að taka á sig nokkra
áhættu, ef ekki þyrfti að nota allt
sáðbyggið. Rannsóknarstofnun
landbúnaðarins ræður ekki yfir fé
til þess, en getur á hinn bóginn
veitt leiðbeiningar um, hvaða
tegundir eru beztar til útsæðis.
Eins viljum við gjarna fá að vita,
hvaða tegundir fóðurbyggs eru til
i landinu, sagði Sturla að lokum,
þvi að hugsanlegt er, að sumar
þeirra gætu gefið uppskeru, ef
þeim væri sáð, þótt aðrar séu ekki
til sáningar fallnar.
Markús Einarsson veður-
fræðingur, sagði, er við snerum
okkur til hans, að engum blöðum
væri um það að fletta, að jörð
hefði mjög viða legið lengi undir
JK—Mývatnssveit — Snjór er
mikill hér eystra, en þó liklega
eitthvað minni en úti við strönd-
ina. Vegurinn sunnan og austan
Mývatns er opinn og einnig veg-
urinn til Húsavikur.
Félagslif hefur verið allgott hér
i vetur og má t.d. nefna, að kven-
félgið gekkst fyrir þorrablóti að
Skjólbrekku. Var það fjölmennt
og þótti skemmtilegt. Sérlega at-
hyglisverður þótti þáttur, sem
þar var fluttur, en i honum var ís-
landssagan i leiksviðsbúningi.
Fjölmargir tóku þátt i sýníngunní
og voru margir minnisverðir at-
klakahjúp, og þar undir væri
þykkt þelalag. i jörðu, og þess
vegna væri viðbúið, að jörð yrði
köld lengi fram eftir i vor, ef ekki
gerði mikla og langvinna hálku
burðir sögunnar leiknir, sumir
með örlitið skoplegu ivafi.
Nýlega er kominn hingað skiða
kennari, Haraldur Pálsson frá
Reykjavik, og kennir hann á veg-
um barna og unglingaskólans.
Hefur þegar gripið um sig
verulegur áhugi á þessari ágætu
iþrótt en heldur hefur verið dauft
yfir henni hér að undanförnu.
Um siðustu helgi hélt tónlistar-
skólinn hér, þe.e. Mývatnsdeild
Tónlistarskóla Húsavikur miðs-
vetrartónleika aö Hótel
Reynihlið. Voru þeir fjölsóttir og
mjög ánaegjulegur viðburður, en
áður en vetur væri úti. Væri ekki
ósennilegt, að þelinn gæti orðið
veikum gróðri til hnekkis, ef
svellalögin hyrfu ekki fyrr en
seint og siðar meir.
þetta eru fyrstu nemendatónleik-
arnir hér. 1 deildinni hér eru nú 33
nemendur og er kennt á sex
tegundir hljóðfæra.
Veiðitiminn i Mývatni hófst i
byrjun þessa mánaðar. Dorgveiði
hefur ekki verið reynd svo að
kunnugt sé og veiði i net fremur
litil. Dæmi eru til þess að menn
hafa fengið sæmilega veiði, en
fleiri munu þó hafa aðra og verri
sögu að segja i þessu efni. Álitið
er að mikið sé af smásilingu i
vatninu, sem ætti að geta vaxið
upp í það að veiðast i net i sumar.
Framhald á 22. siðu.
Útlit hreindýranna ekki
verra nú en undanfarin ár
FB—Reykjavik Ekkert bcndir til
þess, að hreindýr séu farin að
horfalla á Austurlandi vegna
hagleysis, að þvi er Egill
Gunnarsson á Egilsstöðum i
Fljótsdal tjáði blaðinu i dag.
Hann sagði, að hreindýrin væru
nokkuð meira i byggð cn oft áður.
en hann hefði ekki haft neinar
spurnir af þvi, að þau væri verr
útlitandi nú en oft áður.
Egill sagöi, að rétt væri samt,að
heldur væri þrengra uu. en
stundum áður og hreindýrin
hefðu heldur litið. Gæti ástandið
versnað, ef ekki breytti um veður
á næstunni. A fjöllum sagði hann
vera mikinn snjó, og svell i
dölum.
Óli Gunnarsson á Halldórs-
stöðum við Þórshöfn sagði i við-
tali við blaðið i dag, að þar hefðu
menn séð hreindýr, tvö og þrjú
saman, niðri við bæi, að undan-
förnu. Hann sagði, að það væri
mjög óvenjulegt þar um slóðir, og
dýrin væru bústin og ekki að sjá á
þeim nokkurn skort, Óli sagði, að
mikið hefði rignt þarna um kring i
janúar, en þó snjóað, þegar ofar
dró, svo hreindýrin væru þess
vegna komin niður að bæjum.
Mývatnssveit:
ÍSLANDSSAGAN Á LEIKSVIÐI