Fréttablaðið - 18.12.2004, Blaðsíða 20

20
Tveir menn hafa látist, með mánaðar millibili,
vegna hnefahöggs. Annar þeirra var íslenskur
fjölskyldufaðir í Mosfellsbæ en hinn danskur
hermaður í stuttu stoppi á Íslandi.
Fyrir rúmum mánuði sló þekktur fótboltamað-
ur danska hermanninn við barinn á skemmti-
staðnum Traffic í Keflavík. Sagt er að fótbolta-
maðurinn hafi orðið afbrýðisamur út í her-
manninn, sem ræddi við unnustu þess fyrr-
nefnda. Um síðustu helgi varð tuttugu og
fimm ára Íslendingur fjölskylduföður á sextugs-
aldri að bana á skemmtistaðnum Ásláki í Mos-
fellsbæ. Ekki liggur fyrir hver ástæða höggsins
var.
Af hverju er öðrum haldið lengur en hinum?
Hvers vegna var annar árásarmannanna rúman sólarhring í haldi lögreglu en hinn í
nokkra daga þrátt fyrir að báðir hafi fljótt játað að hafa veitt höggið? Hægt er að
velta því upp hvort Scott Ramsey, sem varð hermanninum að bana, njóti góðs af
því að vera kunnur fótboltamaður í minna lögregluumdæmi. Árásarmaðurinn á
Ásláki er lítt þekktur og í hans tilfelli sér lögregl-
an í Reykjavík um rannsóknina í fjölmennasta
umdæmi landsins. Vanur lögreglumaður segir
muninn aðeins vera eðli málanna. Líklegast sé
að í málinu í Keflavík hafi atvik legið strax ljóst
fyrir en ekki hafi náðst að hnýta alla lausa enda
rannsóknarinnar í Mosfellsbæ á jafn skömmum
tíma. Þá getur fjöldi vitna hafa verið misjafn, sem
skipti gífurlega miklu máli þar sem fleiri vitni
taka meiri tíma en færri. Hversu misjafnt sem
eðli málanna er breytir það ekki því að Scott
Ramsey var sleppt úr haldi lögreglu áður en líkið
hafði verið krufið og fyrir lá hvert banamein her-
mannsins var.
Getur eitt högg orðið banahögg?
Læknar hafa ekki viljað tjá sig um þessi mannslát sem slík en segja að það megi
öllum ljóst vera að það sé varhugavert að veita högg á höfuðið. Höfuðkúpan sé
þunn ofan við eyra og geti til dæmis auðveldlega brotnað. Þar undir sé stór æð
sem skerist mjög auðveldlega. ■
Misjafn gæsluvarðhaldstími í svipuðum málum
FBL GREINING: TVÖ MANNSLÁT VEGNA HNEFAHÖGGS
18. desember 2004 LAUGARDAGUR
Síðustu dagar Arafats
Sóttarsaga og andlát Jassers Arafat eru sveipuð talsverðri dulúð. Eitt og ann-
að um þau efni er þó að skýrast og er ekki allt fallegt sem komið hefur fram.
Vísast til hafa flestir Palestínu-
menn búist við að forseti þeirra
Jasser Arafat myndi bíða bana á
hetjulegri hátt en að deyja á sóttar-
sæng. Sennilega hefur þó enginn
reiknað með þeirri sérkennilegu
atburðarás sem fór fram í Ram-
allah og París síðustu vikurnar í lífi
gamla baráttuljónsins. Brigslyrði
gengu á víxl á milli vina hans og
vandamanna á meðan hann var í
andarslitrunum og lækna greinir
enn á um banamein hans. Ruglinu
lauk ekki við andlátið
því grafa þurfti upp
líkið þar sem flaust-
urslega hafði verið
gengið frá því við fyrri
greftrunina.
Suzanne Golden-
berg, blaðamaður á
breska dagblaðinu
Guardian, hefur að
undanförnu rætt við þá
sem voru forsetanum
nákomnastir og reynt
að varpa ljósi á þessa
l e y n d a r d ó m s f u l l u
banalegu.
Hreystimenni
Veikindi Arafats eiga
ekki að hafa komið
neinum á óvart. Fyrir
utan umbrotasöm 75 ár
þá bjó hann síðustu tvö
ár ævi sinnar við
hörmulegan aðbúnað í höfuðstöðv-
um sínum í Ramallah og tók þá
heilsu hans að versna. Ísraelsmenn
höfðu með endurteknum árásum
lagt híbýlin nánast í rúst og því
þarf ekki að fara mörgum orðum
um heilnæmi þess að hafast þar
við. Arafat fór nánast aldrei úr húsi
þessi tvö síðustu ár sín enda ótt-
aðist hann mjög að Ísraelsmenn
reyndu að ráða hann af dögum.
Þrátt fyrir gífurlegt álag var
Arafat stærstan hluta ævi sinnar
heilsuhraustur, fyrir utan að hafa
verið haldinn dálitlum skjálfta sem
margir töldu ranglega að væri
parkinsonveiki. Hann hvorki
reykti né drakk og í stað þess að
drekka biksvart kaffi að hætti
Miðjarðarhafsbúa sötraði hann
kamillute. Hann hafði hins vegar
megnustu óbeit á læknum og lyfj-
um og það átti eftir að valda vand-
ræðum þegar hann síðan veiktist
alvarlega.
Elnaði fljótt sóttin
15. október síðastliðinn fékk Arafat
slæma pest, uppköst og niðurgang,
en reyndi þó af veikum mætti að
halda áfram sínum daglegu störf-
um. Næstu vikuna elnaði honum
sóttinn þannig að hann átti orðið
erfitt með að þekkja fólk. 26. októ-
ber kom í ljós að blóðflögumagn í
blóði hans var aðeins tíundi hluti af
því sem eðlilegt er og þá gerðu
menn sér grein fyrir því að foring-
inn væri að líkindum dauðvona.
Eiginkona hans, Suha, kom frá
Túnis og reyndi hún ásamt læknum
hans að fá hann til að undirgangast
meðferð í Frakklandi. Samþykki
Arafats fékkst ekki fyrir því fyrr
en stjórnvöld í Ísrael höfðu lofað að
hann fengi að snúa aftur. Sennilega
renndi þau í grun um að sú yrði
aldrei raunin.
Brigslað á víxl
Þegar til Parísar var komið virtist
Arafat hressast. Hann át og drakk
og var í sambandi við undirsáta
sína heima um stjórn landsins.
Frönsku læknunum gekk hins veg-
ar bölvanlega að greina krankleika
hans að öðru leyti en því að þeir
voru vissir um að hvítblæði væri
ekki orsökin. Eftir andlátið gáfu
þeir á endanum út mikla skýrslu
þar sem sagt var að flókinn blóð-
sjúkdómur, kallaður DIC, hefði
dregið Arafat til dauða en ekkert
var gefið upp um orsakir sjúk-
dómsins. Án þeirrar vitneskju var
lækning útilokuð.
3. nóvember missti Arafat al-
gerlega meðvitund og þá varð
fjandinn laus. Suha sakaði helstu
undirsáta Arafats um samsæri
gegn eiginmanni sínum og að þeir
hygðust grafa hann lifandi. Þeir
héldu á móti fram að
Suhu væri mest um-
hugað um að tryggja
sér einhvers konar
greiðslur frá palest-
ínsku heimastjórninni.
Á meðan mögnuðust
sögusagnir um að Ísra-
elsmenn hefðu eitrað
fyrir honum en víst er
að því vildu margir
trúa svo að hægt væri
að gera píslarvott úr
Arafat.
Barist um búninginn
Aðfaranótt fimmtu-
dagsins 11. nóvember
gaf Arafat svo upp önd-
ina eftir heilablæðingu,
á sóttarsæng í útlegð.
Eingöngu Suha og
klerkurinn Taissir
Tamimi voru viðstödd
kveðjustundina. Líkinu var flogið
til Kaíró og síðar til Ramallah þar
sem jarðneskar leifar forsetans
voru jarðsettar. Arafat fékk reynd-
ar ekki að hvíla lengi í friði því
nokkrum dögum síðar var kista
hans grafin upp að nýju, þá í kyrr-
þey. Líkið hafði hvorki verið sveip-
að á réttan hátt í klæði né snúið í
tilhlýðilega átt.
Deilunum á milli Suhu og leið-
toga Palestínumanna lauk ekki við
andlátið.
Ekkjan krafðist þess að fá ein-
kennisbúning manns síns og fékk
hann en höfuðslæðan fræga kom
eftir nokkurt þref í hlut lífvarðar-
sveitar hans. Skarðið sem Arafat
skilur eftir sig er stórt og svo virð-
ist sem brigslyrðin og biturðin hafi
grafið um sig hjá þeim sem honum
stóðu næst.
sveinng@frettabladid.is
Í Skífunni Laugavegi 26
verður gaman í allan dag!
Kíktu við og njóttu tónlistarinnar
Lifandi
Laugavegur!
...skemmtir þér ; )
Skífan Laugavegi 26 • Skífan Smáralind • Skifan Kringlunni • www.skifan.is
Ellen áritar kl. 1
3.
Quarashi árita k
l. 15.
Á móti sól spila
og árita kl. 16.
Jagúar spila og
árita kl. 17.
Diddú áritar kl. 1
8.
Áritanir og tónle
ikar
1.699,-
1.999,-
1.999,-
1.999,-
1.999,-
HÍBÝLIN Í RAMALLAH
Þarna bjó Arafat við slæmar aðstæður ásamt 300 vinum og félögum sínum
tvö síðustu ár lífs síns.
JASSER ARAFAT RÉTT FYRIR FRAKKLANDSFERÐINA
Myndatakan átti að sýna að forsetinn væri hress. Fólki þótti hins vegar útlit og klæðaburður Arafats lítt traustvekjandi. - girnileg jólagjöf!
Upplýsingar og miðasala:
Sími: 551 1200
midasala@leikhusid.is
www.leikhusid.is
Gildir í tvö ár frá útgáfudegi!
Gjafakort Þjóðleikhússins
20-21 (360) 17.12.2004 20:22 Page 2