Fréttablaðið - 10.09.2005, Page 31

Áfram veginn
Einar Elí Magnússon kemst leiðar sinnar
Skoðunarskandallinn ógurlegi
Hönnun nýrra bíla hefur tekið miklum framförum á síðustu
árum. Einföld dæmi eru til dæmis „vöðva“stýrið sem hefur
vikið fyrir rafeindastýrðu vökvastýri sem léttist eða þyngist
eftir aðstæðum. Fyrsti bíllinn minn var með kassettutæki og
þótti gott. Í dag eru bílar með innbyggða DVD-spilara, sjón-
varpsskjái, leiðsögu- og aksturstölvu sem talar, gervihnattaút-
varp með innbyggðum síma og glasahaldara aftur í.
Þetta hefur þó ákveðna ókosti. Elsti bíllinn á heimilinu er
nefnilega þannig að ef eitthvað bilar þarf bara að losa þrjár
skrúfur til að komast að því og skipta út fyrir nýtt. Sá nýjasti á
heimilinu er öðruvísi. Ef eitthvað bilar þarf ég að fara upp í há-
skóla, finna tölvunarfræði- eða rafmagnsverkfræðinema, fá þá
til að gera alls konar prófanir og reiknilíkön og svo laga þeir
bílinn í gegnum tölvupóst. Eða svona næstum því.
Bílar eiga auðvitað að vera í lagi, hvort sem til þarf skrúf-
járn eða tölvubúnað, og það getur verið lífsspursmál að komast
að bilunum í tæka tíð. Þess vegna leiðist mér þegar fólk segir
að starfsmenn skoðunarstöðva séu drifnir áfram af misgóðum
hvötum. Þeir benda oft á bilanir sem gætu komið manni illa síð-
ar. Og það er gott. Maður heyrir samt sögur af konum sem
brosa fallega og körlum sem bjóða í nefið. Þannig á að vera
hægt að sleppa í gegn og keyra annað ár á tifandi tíma-
sprengju.
Á heimilinu var til þriðji bíllinn. Gamall og ljótur en fór
alltaf í gang. Hann átti að skoða í ágúst. Ég vissi af einu og öðru
sem ætti eftir að vekja athygli og var satt að segja ekki í neinu
skrúfjárnsstuði. Ágúst leið því hægt og rólega og samviskubit-
ið barst mér á gulum miða frá skoðunarstöðinni. „Ertu að
gleyma þér?“ spurði það.
Fyrsta september gafst ég upp. Í óstuði mínu hringdi ég í
góðan vin minn sem ég veit að á gott skrjúfjárn og er stundum
í stuði. Bauð honum bílinn fyrir andvirði rafgeymis gegn því að
hann tæki við honum óskoðuðum. Samningar tókust og nú er
vinurinn með skrúfjárnið á lofti.
Næsta bíl á að skoða í janúar. Hann er miklu yngri og í topp-
standi. Ég er samt byrjaður að safna neftóbaki og æfi brosið
fyrir framan spegilinn ótt og títt. Vinurinn kann nefnilega ekk-
ert í tölvunarfræði...
LAUGARDAGUR 10. september 2005