Fréttablaðið - 10.09.2005, Síða 60

Að mæta á
b l a ð a -
mannafund-
inn fyrir
Charlie and
the Chocolate
Factory í
London var nán-
ast eins og að fá
að stíga inn í
kvikmyndina
sjálfa. Gúmmítré
sem litu út eins og
sleikibrjóstsykur
voru hér og þar í
litríkum salnum
og boðið var upp á
heitt og kalt súkkulaði. Áður en
stigið var inn í salinn var öllum
afhent súkkulaðistykki í umbúð-
um frá verksmiðju Willy Wonka.
Það bragðaðist vel. Allir fengu
líka alveg eins hlífðargleraugu og
hópurinn setur upp í myndinni
þegar hann gengur inn í sjón-
varpsherbergið ógurlega. Enginn
setti þau þó upp fyrir fundinn.
Samt var þetta með því flottara
sem ég hef séð á svona kynningar-
fundum.
Stúlka, sem var klædd eins og
persóna úr myndinni, gekk á milli
blaðamanna með súkkulaðiklump
á bakka og bauð þeim að smakka.
Af einhverjum undarlegum
ástæðum var hvergi að sjá skeið
eða gaffal. Mér datt helst í hug að
þarna væri einkabrandari leik-
stjórans Tims Burton á ferð.
Hann er þekktur fyrir að hafa lít-
ið álit á blaðamönnum og á það til
að breyta svörum sínum í brand-
ara ef hann nennir ekki að svara á
alvarlegu nótunum. Hann hefði
líklegast hlegið sig máttlausan við
að sjá einhverja okkar útataða í
súkkulaði. Enginn virðist þó hafa
fallið fyrir brellunni.
Bæði leikstjórinn Tim Burton
og kvikmyndaverið sem gefur út
myndina leggja mikla áherslu á að
koma því til skila að hér sé ekki
komin endurgerð myndarinnar
Willy Wonka and the Chocolate
Factory sem kom út árið 1971 og
skartaði þá Gene Wilder í aðal-
hlutverkinu. Báðar eru myndirn-
ar gerðar eftir bók eftir Roalds
Dahl, sem heitir sama nafni og
nýja myndin og var skrifuð fyrir
um fimm áratugum. Fyrri myndin
fylgdi barnasögu Dahl eingöngu
lauslega eftir og reynir þessi nýja
útgáfa að bæta upp fyrir það.
Burton er mikill aðdáandi verka
rithöfundarins og hefur áður
komið að gerð kvikmyndar eftir
sögu hans en hann framleiddi
hreyfimyndina James and the Gi-
ant Peach sem út kom árið 1996.
Blóðbræðurnir Tim og Johnny
Á fundinum sjálfum var greini-
legt hver var stjarnan á staðnum.
Fyrst gekk Tim Burton inn í her-
bergið við lítil viðbrögð gesta. Svo
þegar leikarinn Johnny Depp
gekk inn var eins herbergið hefði
skyndilega verið hljóðeinagrað.
Stúlkurnar í kringum mig tóku
andköf sekúndu áður en út braust
kröftugt lófaklapp. Sjálfur verð
ég að viðurkenna að nærvera hans
er það sterk að augu mín læstust á
honum, eins og segulstál við
málm. Samt er ég örugglega mun
meiri aðdáandi Tims Burton en
leikarans. Báðir eru þeir frjáls-
legir í fasi, virðast sáttir í sínu
skinni og hika ekki við að breyta
undarlegum spurningum í hið
mesta spaug. Johnny virðist þó
passa sig meira en Burton á því
hvað sleppur út úr munni hans,
enda líklegast búinn að brenna sig
á því að sleppa einhverju van-
hugsuðu út úr sér sem svo var
togað úr samhengi og mistúlkað á
hinum ýmsu tungumálum í fjölda
blaða daginn eftir.
Tim Burton og Johnny Depp
eru gott teymi. Burton er leik-
stjóri sem gerir myndir sem oft-
ast gerast einhvers staðar á mörk-
um hins raunverulega og ævin-
týralega. Johnny Depp er leikari
sem hefur gaman af því að taka
áhættu, og tekur helst ekki að sér
að leika persónur nema þær séu
sérvitrari en andskotinn. Vinátta
þeirra og samhugur er mikill enda
er Charlie and the Chocolate Fact-
ory fjórða myndin sem þeir gera
saman. Samstarf þeirra hófst eft-
irminnilega á myndinni Edward
Scissorhands og heldur áfram síð-
ar á þessu ári með hreyfimynd-
inni Corpse’s Bride. Depp hlaut
óskarstilnefningu fyrir leik sinn í
Ed Wood árið 1994 en besta sam-
starf þeirra hlýtur þó að teljast
draugamyndin Sleepy Hollow.
En af hverju ætli þeir félagar
nái svona vel saman?
„Hmm, það er nú ekki eins og
við séum eitthvað að tala saman
um samband okkar yfir kaffi-
bolla,“ svarar Tim og hlær. Báðir
verða hálf vandræðalegir. „Við
virðumst skemmta okkur vel. Við
reynum nú samt að vera smá al-
varlegir þar sem við erum að eyða
peningum annarra. Það er alltaf
gaman að vinna með þessum
manni. Það er sérstaklega heppi-
legt að hann hefur gaman að því að
klæða sig í undarlega búninga.“
Flestar myndir þínar fjalla yfir-
leitt um einstaklinga sem eru á
skjön við samfélag sitt. Það á t.d.
við um allar myndirnar sem þið
hafið gert saman, er einhver sér-
stök ástæða fyrir því?
„Já, við eigum við svo mörg
persónuleg vandamál að stríða,“
gantast Burton og báðir hlæja.
„Það er reyndar góð sálfræði-
þerapía að mæta til Tim og leyfa
honum að gera sig að algjörum
asna í kvikmynd,“ segir Johnny
Depp öllu alvarlegri í bragði. „Það
er sérstaklega gott þegar maður
fær borgað fyrir það. Leikari þarf
að yfirfæra eins mikið af sjálfum
sér, og hans eigin sannleik, og
hann getur í persónur sínar.“
Er kannski kominn tími til þess
að skipta um hlutverk? Að Johnny
færi í leikstjórastólinn og Tim fái
að leika?
„Já, vá, það er frábær hug-
mynd,“ segir Johnny. „Það væri
gaman að fá að endurgreiða Tim
suma af þeim hlutum sem hann
hefur gert við mig á tökustað.
Eins og skvetta blóði í andlitið á
mér við tökur á Sleepy Hollow
þegar ég átti ekki von á því. Hann
hló eins og smákrakki í nokkra
klukkutíma á eftir það atvik.“
„Það var gaman,“ segir Tim og
brosir að endurminningunni.“Já,
það var gaman,“ samþykkir
Johnny. „Stundum hittumst við og
eyðum heilu helgunum í að gera
bara það.“
„Já, þú hafðir líka gaman af því
að láta tvo hesta draga þig á aftur-
endanum,“ minnir Tim félaga sinn
á. „Já, sérstaklega þar sem þú
gafst þeim eitthvað mjög kryddað
að borða stuttu áður,“ segir
Johnny og setur upp svip.
En svona í alvöru, hvað er
svona gott við það að vinna alltaf
með sama fólkinu?
„Í okkar tilfelli verður sam-
starfið bara allaf betra og betra,“
segir Tim og virkar auðmjúkur.
„Á milli erum við að vinna með
öðru fólki og það bætist alltaf eitt-
hvað við samband okkar næst
þegar við hittumst. Ég fæ alltaf
undarlega fjölskyldutilfinningu
fyrir því fólki sem ég vinn með og
þess vegna kýs ég oft að vinna
með því aftur.“
„Við höfum náð að þróa okkar
eigið tungumál vegna þess tíma
sem við erum búnir að eyða sam-
an,“ útskýrir Johnny. „Að vinna
með Tim er eins og að koma heim,
og það er mjög þægilegur staður
að vera á.“
Willie Wonka og Michael
Jackson?
Útfærsla Johnnys Depp á Willy
Wonka er gjörólík túlkun gaman-
leikarans Gene Wilder á honum. Á
sínum tíma fékk Wilder Golden
Globe styttuna fyrir útfærslu sína
á persónunni og því var augljóst
að þó nokkur pressa var á Depp að
standa sig.
„Við vorum náttúrulega sér-
staklega heppnir að persónunni er
lýst mjög vel í bókinni,“ svarar
Johnny er hann er spurður að því
hvernig hann hafi nálgast persón-
una litríku. „Ég og Tim áttum
mörg samtöl, þá sérstaklega um
minningar okkar í æsku af hon-
um. Við spjölluðum líka sérstak-
lega um þáttastjórnendur í göml-
um barnaþáttum í sjónvarpinu.
Hvernig þeir tala á mjög ýktan og
sérstakan hátt við krakka. Það var
mjög gaman að leika Wonka, þeg-
ar ég fann hann loksins. Þegar ég
fæ handrit í hendurnar móta ég
oft mjög fljótlega mynd af per-
sónunni í höfðinu. Hárgreiðsluna
á honum sá ég t.d. fyrir mér mjög
snemma. Það tók samt óvenjulega
langan tima þangað til að ég áttaði
mig á því hvernig hann ætti að
vera. Meira að segja eftir að tökur
hófust leið mér ekki eins og ég
væri alveg að ná honum. Það var
ekki fyrr en við vorum búnir að
vera að vinna í rúma viku sem
hann var mættur. Tennurnar
hjálpuðu mér líka mjög til þess að
ná honum á endanum.“
Þú ert þekktur fyrir að taka
persónueinkenni frægra einstak-
linga, eða eða bara fólks í kringum
þig, og bæta þeim við persónur
þínar. Til dæmis sagðir þú alltaf
að Jack Sparrow úr Pirates of the
Caribbean væri mikið skyldur
Keith Richards. Var eitthvað svo-
leiðis í gangi með Wonka?
„Nei. En kannski, eins og ég
sagði, höfðu persónur í banda-
rísku barnasjónvarpi, eins og
Captain Kangaroo, einhver áhrif.
Ef maður sér þessa þætti í dag, þá
eru þeir alveg stórkostlega undar-
legir. Virkilega gegnsýrðir.“
Hvað með Michael Jackson?
Einhverjir blaðamenn hafa verið
að líkja þinni útgáfu af Willy
Wonka við hann. Er eitthvað til í
því?
„Ha? Nei, hann kom nú aldrei
upp í hugann hjá hvorugum okkar
þegar við vorum að gera mynd-
ina,“ fullyrðir Depp og virkar ör-
lítið pirraður á spurningunni.
„Það kemur okkur mjög mikið á
óvart að fólk sé að líkja þeim
tveimur saman.“
„Nei, þetta er bara bull og vit-
leysa,“ bætir Burton við. „Við
studdumst við LaToyu, ekki Mich-
ael.“
Heldurðu að sú staðreynd að
þú átt börn sjálfur, hafi gert þér
auðveldara fyrir að taka þetta
hlutverk að þér?
„Já, þegar ég var að reyna átta
mig á persónunni æfði ég talanda
hans á dóttur minni. Það virtist
virka á hana, þannig að ég lét
hann standa. Börnin mín hafa al-
veg bókað áhrif á allt sem ég geri,
hvort sem það á við það sem ég
geri í vinnunni eða utan hennar.“
Og hvað segja börnin þín um
myndirnar sem þú leikur í. Ertu
duglegur við að sýna þeim þær?
„Sumar. Ég held samt að þau
séu nú ekki tilbúin til þess að sjá
nokkrar þeirra,“ segir hann og
stoppar aðeins til þess að hugsa
um stund. „Satt best að segja held
ég að ég sé ekki tilbúinn til þess
að sjá þær heldur. Þau sáu þessa
mynd, og ég var mjög kvíðin fyrir
því að sýna þeim hana. Krakkar
eru góðir í því að segja hlutina
bara eins og þeir eru og ég óttað-
36 10. september 2005 LAUGARDAGUR
Kvikmyndin Charlie and the Chocolate Factory ver›ur frums‡nd um helgina. Myndin hefur hvort
tveggja hloti› glimrandi dóma og a›sókn beggja megin Atlantshafsins. Birgir Örn Steinarsson fór á fund
leikstjórans Tim Burton og a›alleikarans Johnny Depp í London.
TIM BURTON Leikstjórinn Tim Burton gerir myndir sem eru á mörkum þess raunverulega og ævintýralega. WILLY WONKA Johnny Depp fer á kostum í hlutverki sælgætisverksmiðju-
eigandans sem fær til sín góða og forvitna gesti. Það ber margt undarlegt fyrir auga hjá Willy og það er óhætt að fullyrða það að þeir sem sækja hann heim verða ekki samir aftir.
Súkkula›iheimur Burtons