Tíminn - 07.09.1975, Blaðsíða 40

* —..............
Sunnudagur 7. september 1975
SÍM1 12234
‘HERRft
^GARÐURINN
AID ALSTRfETI 9
SÍS-FÓDIJK
SUNDAHÖFN
fyrir yóóan mat
^ KJÖTÍDNAOARSTÖÐ SAMBANDSINS
-
FRA KAMERUN
nemur læknisfræði
Á ÍSLANDI
SJ—Reykjavik — Kamerún —
nafnið á landinu þýðir rækja og
það voru Þjóðverjar, sem komu
til Vestur Kamerún, sem gáfu þvi
nafn. Nú þegar haustar að og far-
fuglarnir fara að halda suður á
bóginn, er kominn hingað til lands
gestur frá fjarlægum slóðum.
Doreen Makia, þingmannsdóttir
frá Kamerún i Vestur Afriku, sem
ætlar að leggja stund á læknis-
fræðinám hér næstu árin.
Doreen Makia hefur undanfarin
Dooreen Makia fyrir utan
Nýja Garð, sem verður
heimili hennar i vetur.
Timamynd Róbert
Markverður kúfisk-
afli fékkst víða
NÝLEGA lauk 4 vikna kúfiskleið-
angri á rannsóknaskipinu Dröfn.
Voru rannsökuð allmörg svæði
vestan-, norðan- og austanlands
sem forkönnun fyrir nánari at-
hugánir á magni og dtbreiðslu
siðar. Þá var hluti af Faxaflóa
kannaður til fulls.
Allvíða var markverður kdfisk-
afli, t.d. fcngust upp i 160 kg á 10
min. á Vaðlavik, 170 kg á 5 min. á
Patreksfirði og 270 kg á 15 min. i
Faxaflóa. Við vciðar mætti marg-
falda þennan afla með þvi að
draga fleiri en einn plóg i einu.
Lauslegar magnmælingar á kú-
fiski á Bollasviði og Sviðsbrún i
Faxaflóa benda til þess, að á
þessu afmarkaða svæði einu séu
að minnsta kosti 10-15 þúsund
tonn af veiðanlegum kúfiski, sem
svarar til þéttleika upp á 1/2-3/4
kg á fermetra.
Arangur þessa leiðangurs
rennir stoðum undir það, að kú-
fiskveiðar gætu orðið mikilvægur
þáttur i sjávarútvegi viða um
land og virðist full ástæða til að
kanna hugsanlega markaði sem
fyrst. Leiðangursstjórar i þessum
leiðangri voru fiskifræðingarnir
Hrafnkell Eiriksson og Sólmund-
ur Einarsson.
Rannsóknaskipið Dröfn er nú
viö rækjuathuganir á Vestfjörð-
um, en i leiðangrinum er einnig
fyrirhugað að kanna kalkþör-
ungamið i Arnarfirði en nýting
þeirra á e.t.v. eftir að skapa
nýjan atvinnuveg i islenzkum
sjávarútvegi á komandi árum.
Leiðangursstjóri i þessum
leiðangri er Ingvar Hallgrimsson
fiskifræðingur.
þrjú ár verið. við nám i London,
fyrst menntaskólanám og sfðast-
liðið ár lagði hún stund á liffræði i
háskóla. Faðir hennar var sam
tiða Islendingi á sjúkrahúsi i
London, með þeim tókst góð vin-
átta og þróuðust málin svo, að
Doreenkom hingaðtil náms fyrir
milligöngu vinar föður hennar.
Háskóli er i Yaounde höfuðborg
Kamerún, þar sem fjölskylda
Doreen býr. En hún segir að
margt námsfólk kjósi heldur að
læra erlendis, ef það á þess kost.
Það er hins vegar dýrara og ekki
auðvelt að skreppa heim i leyfum.
Doreen hefur t.d. ekki komið til
Kamerún i þrjú ár og kom hingað
frá London.
— Það var mjög heitt i London i
sumar segir hún, — rétt eins og
heima i Kamerún. — Ég hlakka
til að kynnast hér frosti og kulda.
Það er gott að vera komin hingað
það er allt of margt fólk i London.
Doreen segir okkur, að Kame-
rún hafi fengið sjálfstæði 1960.
Fáni landsins er þriliturf grænn,
rauður og gulur. Táknar græni
liturinn frið, sá rauði vinnu og sá
guli er tákn föðurlandsins. Lengi
voru tvær stjörnur i fánanum og
tgknuðu þær tviskiptingu lands-
ins, en Austur Kamerún var
frönsk nýlenda, en i Vestur
Kamerún voru eitt sinn mikil
þýzk itök ogsiðar komu Englend-
ingar þangað. Nú er landið sam-
einað i eitt riki. Margir Evrópu-
mennfóru burtúr landinu um það
leyti, sem það varð sjálfstætt af
ótta við óeirðir. Til þeirra kom þó
ekki og segir Doreen landa sina
friðelskandi fólk. I Kamerún hafa
hvitir menn ekki verið ofsóttir
eins og i sumum Afrikulöndum.
Sömu sögu er að segja um Ind-
verja, en óheimilt er að út-
lendingar eigi stórfyrirtæki i
landinu.
—-Mig hefur langað til að verða
læknir frá þvi að ég var litil, segir
Doreen Makia — Mér hefur alltaf
þótt gaman að annast fólk.
Hún segir ekki ótitt, að giftar
konur og mæður vinni úti i heima-
landi sinu, einkum ef þær hafa
hlotið menntun. Móðir hennar er
t.d. kennari og hefur alla tið unnið
úti. Elzta systir hennar vinnur i
sendiráði Nigeriu i Yaounde. 1
höfuðborginni er nægilega mikið
af dagheimilum fyrir útivinnandi
foreldra.
— Ég er búin að skoða mig heil-
mikib um, siðan ég kom hingað á
sunnudagskv'öld. Ég borðaði
kvöldverð í Nausti fyrsta kvöldið
og búin að fara til Hveragerðis og
i Eden segir hún brosandi. Einnig
hef ég kynnzt íslendingum og
verið boðin á heimili þeirra. Aður
en ég kom hingað hafði ég bréfa-
skipti við tvær stúlkur, sem eru
við læknisfræðinám i háskólanum
hér, Ósk og Brynhildi Ingvars-
dætur. Þær hafa sagt mér frá
náminu og það var mjög gaman
að hitta þær, eftir að ég kom hing-
að, sagði Doreen Makia .
TAFIR A LAGNINGU BYGGÐALÍNUNNAR:
VAFASAMT AÐ HÚN
„EKKI TIL FE TIL
ENDURBÓTA Á
KOMIST í HRÚTA
FJÖRD í HAUST
VEGINUM UM
VAÐLAHEIOr
ASK—Akureyri — Þvi miður
verða ekki neinar bætur á vegin-
um yfir Vaðlaheiði nú i ár, enda
engin fjárveitin til þeirra hluta,
sagði Guðmundur Benediktsson
hjá Vegagerð rikisins á Akureyri,
er Timinn ræddi við hann um
ástand Vaðlaheiðarvegarins, sem
er hið hörmulegasta.
— Hið eina, sem Vegagerðin
getur gert, er að hefla veginn, en
varanlegar úrbætur verða sem
sagt engar.
Astand Vaðlaheiðarvegarins er
vægast sagt ömurlegt nú þessa
stundina, en eins og kunnugt er,
þá hefur ekki rignt að ráði fyrir
norðan um nokkurt skeið, og veg-
ir þvi orðið sizt skárri fyrir vikið.
Hins vegar biða norðanmenn
stöðugt eftir varanlegum vetrar-
vegi yfir Vikurskarð, en þar er
sama sagan — aö nægjanlegt fé
fæst ekki til framkvæmda.
Gsal-Reykjavik — Nokkrar tafir
hafa orðið á lagningu byggðalinu
norður, að sögn Samúels Asgeirs-
sonar, verkfræðings hjá Orku-
stofnun, — og cr ástæðan einkum
sú, að framkvæmdir við byggingu
undirstaða fyrir stálmöstur á
Holtavörðuheiði hafa gengið mun
hægar en ráð hafði verið fyrir
gcrt.
1 fyrstu var það áætlun Orku-
stofnunar að ljúka lagningu lin-
unnar á áfangastað, sem er
Varmahllð i Skagafirði, fyrir
haustið 1976, en siðar var farið
fram á það að verkinu yrði flýtt
sem kostur væri, og miðað við að
hægt yrði að leggja lfnuna i
Hrútafjörð á þessu hausti.
— Ég tel það mjög óliklegt að
það takist að ljúka lagningu lin-
unnar i Hrútafjörð nú á þessu
hausti, sagði Samúel'. — Hins veg-
ar er unnið að lagningu linunnar
af krafti þessa dagana og um
framkvæmdir á næstu mánuðum
er erfitt að segja um, þvi þær fara
mjög mikið eftir veðurfari, þar eð
unnið er uppi á heiðum, — á fjall-
vegum og utan þeirra.
Um ástæður áðurnefndra tafa
sagði Samúel, að margar ástæður
fléttust þar saman. Nefndi hann
að verk þetta hefði verið boðið út
og hefði verktakinn talið landið
betra yfirferðar en það er i raun,
— og einnig hefðu nokkur ó-
fyrirsjáanleg atvik sett strik i
reikninginn. í þvi sambandi
nefndi hann að verktakinn hefði
verið búinn að tryggja sér malar-
námu til efnistöku við steypu-
gerð, en siðan hafi skyndilega
verið ákveðið að banna alla efnis-
töku á staðnum.
Um það atriði, hvenær áætlað
væri að byggðalinan kæmist i
gagnið sagði Samúel, að það væri
tryggt, að linan yrði komin i
Varmahlið i Skagafirði haustið
1976, svo fremi að útvegað væri
nægjanlegt fjármagn til fram-
kvæmdanna. „Jafnvel gæti hugs-
azt”, sagði hann, ,,að linan verði
komin i Varmahlið eitthvað fyrr á
árinu”.
Samúel kvað fyrstu tengingu
linunnar vera 66 kilóvött, eða um
6 megavött, — en fyrir áramótin
1976-77 ætti að vera hægt að auka
flutningsgetu línunnar upp i 232
kilóvött, eða um 16 megavött.
Að sögn Samúels virtist afl-
vöntunin fyrir norðan á siðast-
liðnum vetri vera um 10 mega-
vött, þegar minnst var i Laxá.
Byggðalinan ætti samkvæmt þvi,
að fullnægja orkuþörfinni á þessu
svæði, en svæði það er byggðalin-
an tekúr til, er Norðurland eystra
og vestra. Byggðalinan norður er
nokkurs konar viðbótarafl við
Laxárvirkjun.
Að lokum nefndi Samúel að
kostnaður við þessar línufram-
kvæmdir væru nokkuð innan
þeirra marka, sem áætlað var.
Stórbruni í Vatnsdal
— fjós, fjórhús og
Þórólfstungu
GJ Asi Vatnsdal. —Stórbruni
varð að Þórólfstungu i Vatns-
dal um klukkan tiu i fyrra-
kvöld. Eldur kom upp i hlöð-
unni á bænum og brunnu fjós,
fjárhús og hlaða og um 300
hestar af heyi. Talið er að
hlaða brann að
kviknað hafi i út frá raf-
magni, og urðu húsin alelda á
svipstundu. Byggingar voru
nálægar en sluppu viö eldinn,
og bjargaði þar mestu um, að
veður var gott — heiðskirt og
logn. Húsin voru ótryggð og er
tjón bóndans gifurlegt.