Fréttablaðið - 04.11.2005, Blaðsíða 49

10 ■■■■ { vinnuvélar } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Vélaver flytur sig upp í Hálsa
Stærsti sýningarsalur undir atvinnutæki verður opnaður á mánudag í Krókhálsi, þegar
Vélaver flytur í nýtt húsnæði.
Á Skógum undir Eyjafjöllum er
starfrækt Vegminjasafn Vegagerð-
arinnar. Upphaf safnsins má rekja
til ársins 1950 er starfsmenn Vega-
gerðarinnar hófu söfnun gamalla
muna er tengdust á einhvern hátt
starfsemi Vegagerðarinnar. Það var
ekki fyrr en árið 1989 að Vegagerð-
in tók við umsjón safnsins og
minjavörður var ráðinn til starfa.
Að sögn Jakobs Hálfdánarsonar,
núverandi minjavarðar, sem tók við
starfi árið 1997, er markmiðið með
Vegminjasafninu að standa vörð
um þær minjar sem tilheyra vega-
gerð fyrri tíma og varpað geta ljósi
á þátt þeirra í menningar og sam-
göngusögu þjóðarinnar.
SKORTUR Á NÆGUM HÚSAKOSTI
Í fyrstu var safnið til húsa í höfuð-
stöðvum Vegagerðarinnar að Borg-
artúni 7 í Reykjavík. Fljótlega þótti
þó ljóst að ekki væri pláss fyrir
starfsemina í höfuðborginni og árið
1999 voru flestir gripa safnsins
fluttir til Hvolsvallar. Þar voru þeir
munir sem voru uppgerðir og sýn-
ingarhæfir geymdir í aflögðu
áhaldahúsi þar sem almenningi
gafst kostur á að skoða þá.
Ljóst varð þó að þessi húsakostur
safnsins var ekki fullnægjandi og
því var ákveðið að flytja safnið
undir Eyjafjöll. Samdi Vegagerðin
við Samgöngusafnið á Skógum um
varðveislu safngripa og sýninga á
minjum. Var safnið flutt þangað
árið 2002 í glæsilegan sýningarsal
sem er um 1.100 fermetrar að
stærð. Hinn 20. júlí 2002 var safn-
ið formlega opnað af Sturlu Böðv-
arsyni samgönguráðherra.
VEGLEGT SAFN GRIPA
Safnið hefur vaxið jafnt og þétt
með árunum og bíða fleiri gömul
tæki í eigu Vegagerðarinnar endur-
bóta. Að sögn Jakobs vinna starfs-
menn á verkstæðum Vegagerðar-
innar sjálfir að viðgerðum þessara
fornfrægu minja þegar þeir eru ekki
að sinna meiri aðkallandi verkefn-
um. Af þeim fjölmörgu gripum sem
tilheyra safninu má nefna hestaveg-
hefil frá árinu 1920, Caterpillar-
beltaskóflu frá árinu 1945 og Priest-
mann-skurðgröfu frá sama ári.
Safnið á Skógum er opið al-
menningi á sumrin og geta hópar
fengið aðgang að safninu á
veturna.
VINNUVÉLAR AF
RÉTTRI STÆRÐ
HELSTU AÐDÁENDUR VINNUVÉLA GETA
FENGIÐ AÐ SPREYTA SIG Á ÞEIM Í FJÖL-
SKYLDUGARÐINUM.
Vinnuvélar heilla ungviði á einhvern alveg sérstak-
an hátt. Kannski er það krafturinn, kannski litirnir
sem eru yfirleitt bjartir og glaðlegir og kannski há-
vaðinn sem er bæði hræðilegur og spennandi í
senn. Gröfur sem höggva sér leið í gegnum yfir-
borð jarðar, steypubílar með sínum dáleiðandi
snúningi og drunum, vörubílar sem bera sitt þunga
hlass og geta sturtað því af sér þegar minnst varir...
allt virkar þetta næstum dáleiðandi á litla krakka,
bæði stráka og stelpur.
Í Fjölskyldugarðinum geta litlir vinnuvélaá-
hugamenn fengið útrás fyrir áhuga sinn því þar má
finna vinnuvélar af hæfilegum stærðum og gerð-
um fyrir þau til að leika sér í. Og þá er sko gaman
að grafa, ekki síst þegar snjórinn er kominn.
Vinnuvélaáhugafólk af
minni gerðinni fagnar
því að fá að prófa „al-
vöru“ gröfur.
Á mánudagsmorgun opnar Vélaver
sýningarsal í nýju húsnæði uppi á
Krókhálsi, sem stendur á tveggja
hektara lóð.
„Það verður töluvert rýmra um
okkur, við erum að fara úr tæplega
2.000 fermetra húsnæði í sér-
hannað 3.500 fermetra húsnæði,“
segir Magnús Ingþórsson, fram-
kvæmdastjóri Vélavers. Fyrirtækið
er ellefu ára gamalt og flytur inn
ýmiss konar vinnuvélar, svo sem
mjaltavélar, búvélar, krana, lyft-
ara, fjórhjól og kerrur.
Húsnæðið mun skiptast í verk-
stæði, lager og sýningarsal, sem
hvert fyrir sig eru þúsund fermetr-
ar á stærð, og um fimm hundruð
fermetra skrifstofuhúsnæði. Um
fjörutíumanns starfa hjá fyrir-
tækinu, en starfsemi þess hefur
meira en tvöfaldast á undanförn-
um tveimur árum. Vélaver er lokað
í dag vegna flutninga.
Góðar samgöngur hafa
löngum þótt brýn nauðsyn
í hverju landi og þar er Ís-
land engin undantekning.
Í gegnum tíðina hafa ýmis
tæki og tól verið notuð til
samgöngubóta og vega-
gerðar hér á landi. Vega-
gerðin hefur um nokkurt
skeið haldið upp á gamlar
vinnuvélar og gert þær
upp.
Fornfrægar minjar á Skógum
Var á rakstrarvél með hesti fyrir
ANDREA JÓNSDÓTTIR, ÚTVARPSKONA.
Hefurðu einhvern tímann unnið
á vinnuvél?
„Ég keyrði traktor í sveitinni í
gamla daga. Ég var reyndar allt of
ung til þess en þetta var öðruvísi í
sveitinni þá. Ég man að þegar ég
var svona tíu ára fékk ég að vera á
rakstrarvél sem var með hesti fyrir.
Það var náttúrulega vinnuvél.“
Ef þú þyrftir að vinna á vinnu-
vél, hvaða vél myndir þú velja?
„Ég hef einhvern veginn aldrei
haft neitt mikinn áhuga á vinnu-
vélum og ég er heldur ekki með
neina bíladellu. Ég læt mér bara
nægja að keyra heimilisbílinn.“
vinnuvélin }
10-11 vinnuvélar lesið 3.11.2005 15:56 Page 2