Tíminn - 22.08.1976, Page 11

Sunnudagur 22. ágúst 1976
TÍMINN
11
það vildi mér til happs aö ágætur
vinur minn hljóp undir bagga
meö húsnæöi og þetta bjargaöist.
— Var unnt aö reka menn Ur
starfl fyrir skoöanir?
— Þaö fuku fleiri, þar á meöal
Erling Ellingsen, sem veriö haföi
flugmálastjóri frá árinu 1945.
Rikiö varö nú reyndar aö greiöa
honum stórar fúlgur i skaöabæt-
ur, og ég held aö þeim hafi tekizt
aö losna viö alla, sem ekki nutu
trausts MacCarthy-ismans.
Fyrir mig voru þetta dapurleg-
ir timar. Þaö getur aldrei bless-
azt riki, þar sem menn eru hund-
eltir fyrir skoöanir sinar. Menn
veröa aö fá aö hafa sinar skoöanir
i friöi.
Radiobúðin
byrjaði smátt
— Nú svo aftur sé vikiö aö
Radiobúöinni, þá byrja ég viö-
geröir á Laugavegi 168. Björn
Ólafsson var atvinnumálaráö-
herra þá og atvinnulausir menn
geröu aösúg aö ráöuneytinu og
kröföust aögeröa, úrbóta i at-
vinnumálum.
■ — Um þessar mundir haföi Viö-
tækjaverzlun rikisins einkaleyfi
til sölu á útvarpstækjum. Þaö var
hörmulegt fyrirtæki, átti ekki til
nægar varahlutabirgöir og ekki
heldur tækin langtimum saman.
— Ein vörutegund i skyldri
grein var ekki einkasöluvara, en
þaö voru segulbandstækin. Þau
voru á hinn bóginn leyfisvara, en
mér tókst aö kria út leyfi og flutti
inn dálitinn slatta af segulbands-
tækjum frá Austur-Þýzkalandi.
Þau voru ekki góö, heldur hálf-
gert frat, en þaö voru nú aörir
timar þá og tæknin var ekki kom-
in á þaö stig sem siöar varö.
— Þetta blessaöist þó allt.
Nokkru siöar var þaö aö ég gat
útvegaö útvarpstæki frá Aust-
ur-Þýzkalandi, en Viötækjasalan
gat þaö ekki. Þessi tæki voru frá
Mende, sem siöar varö Nord-
mende. Karlinn var fyrst I Aust-
ur-Þýzkalandi en þar stungu þeir
honum inn fyrir eitthvaö og þegar
hann slapp út fór hann tU Vest-
ur-Þýzkalands og stofnaöi Nord-
mende.
— Nú þessi innflutningur fór
vaxandi og á sama tima veslaöist
einkasalan upp og aö þvi kom aö
hún var meö réttu talin óþörf og
var lögö niöur.
— En nú uröuö þiö aö greiöa
einkaleyfisgjald til rikisins.
— Já viö uröum aö greiöa Viö-
tækjaeinkasölu rikisins 15%
einkasölugjald, en þaö var sama.
Allir virtust þrátt fyrir þaö geta
útvegaö ódýrari tæki en einkasal-
an og þvi fór sem fór.
„Götusala” á
s j ón v arps tæk ju m
— Þú minnist á Mende, sem sfö-
an vcröur Nordmende, er þaö sá
framleiöandi sem þiö seljiö mest
fyrir?
— Þaö má segja þaö. Aö visu
koma DUAL vörurnar fljótt inn,
eöa þær eru framleiddar f Vest-
ur-Þýzkalandi og siöan koll af
kolli, DYNACO, sem kemur frá
Bandarikjunum og Bó frá Dan-
mörku.
— En nú eruö þiö ef til vill
þekktastir fyrir sjónvarpstækin.
Hvenær hófst innflutningur á
þeim?
— Um þaö leyti vorum viö flutt-
ir á Klapparstlginn. 1 upphafi
voruflutt inn tæki, sem menn not-
uöu til þess aö sjá útsendingar frá
Keflavlkurflugvelli, þvi Islenzka
stööin tók ekki til starfa fyrr en
áriö 1966. Nokkur sala var á sjón-
varpstækjum þegar eftir 1960, en
þegar nær dró . aö sjónvarpiö
tæki til starfa fjölgaöi kaupend-
um sjónvarpstækja gifurlega,
sem von var. Margir vildu hafa
allt tilbúiö þegar islenzka sjón-
varpiö byrjaöi.
Þaö er erfitt aö lýsa þessu. Búö-
in var algjörlega full og þaö var
torgsala á þessu hjá okkur. Viö
afgreiddum fólkiö bara á gang-
stéttinni, tækin komust ekki inn i
búöina heldur skiptu um eigendur
á gangstéttinni fyrir framan hús-
iö. Þaö komu kannski 30 tæki á
bil, en þau komust ekki inn I hana,
heldur voru seld og afgreidd fyrir
utan. Þetta var gifurleg áreynsla
fyrir starfsfólkiö. Mannskapurinn
var útkeyröur, en svo dró auövit-
aö úr þessu, þegar obbinn af fólk-
inu haföi fengiö tæki. Sjónvarpiö
náöi aöeins til Reykjavikur og ná-
grennis i fyrstu, eins og menn
vita, og svo komst dreifikerfiö
upp smám saman og þá komu
nýjar bylgjur i sökina, þvi nýju
svæöin þurftu aö fá sjónvarps-
tæki.
— Tveim árum siöar komst
sjónvarpiö svo noröur til Akur-
eyrar og Noröurlands. Þá settum
viö upp verzlun á Akureyri.
— Viö fluttum tækin i bifreiöum
hundruöum saman noröur og gát
um séö Norölendingum fyrii
nægjanlega mörgum tækjum án
teljandi vandræöa. Viö keyptum
húseign fyrir noröan, aö Brekku-
götu 9, og geröum ráö fyrir aö
hafa þar fast aösetur i framtiö-
inni, en þegar til kom, r eyndist þó
ekki vera starfsgrundvöllur þar
til frambúöar. Mjög mörg fyrir-
tæki voru I þessari grein, svo þaö
varö úr aö viö lokuöum verzlun-
inni og fengum okkur umboös-
mann á Akureyri i staöinn
HLJÓMVER og gengur þaö ágæt-
lega. Séöer um viögeröaþjónustu
og nægar vörur eru fyrirliggj-
andi.
— Nú, það næsta var, að við
færöum út kviarnar I Reykjavik.
Fyrst settum viö upp búöina 1
Skipholtinu og siöan i Sólheimum
35, þar sem Náttúrulækningabúö-
in var áöur til húsa. Þar erum viö
meö stórt viögeröarverkstæöi.
Litsjónvarp
nýr vandi?
— Hvaö eru mörg sjónvarps-
tæki i gangi og hvaö er efst á
baugi I sjónvarpstækjunum
núna?
— Þaö munu vera um 40.000
tæki 1 notkun um þessar mundir.
Meginhluti þessara tækja, eöa
verulegur hluti þeirra a.m.k. er
nú tiu ára,eöa eldri, og endurnýj-
un er þvi á næsta leiti hjá mörg-
um. Þá skiptir fólk gjarnan yfir i
lit.
— Islenzka sjónvarpiö sendir
hluta afdagskrá sinni út i lit og er
þvi unnt aö hafa veruleg no t af lit-
sjónvarpi hér á landi. Sérstakur
búnaöur var þó notaöurl upphafi,
til þess aö hindra ab unnt væri aö
ná litasendingum á venjuleg lit-
sjónvarpstæki, en menn gátu þó
meö viöbótarbúnaöi náö þessum
sendingum.
Þetta varö til þess, ab ráöu-
neytið leyföi útsendingar I litum,
1 Sólheimum 35 er rekin viötæk viögeröa og varahlutaþjónusta fyrir sjónvarpstæki, útvarpstæki, hljóm-
tæki og allt þaö, sem selt er i Radiobúöinni.
Þór Þorbjörnsson, verzlunarstjóri I Skipholti, ásamt Guörúnu Hafdisi Björgvinsdóttur og Grlmi Laxdal.
1 baksýn sést I ríkulegt úrval eiektróniskra tækja sem notuö eru til gagns og munaöar I Hfi nútlma-
manna.
þannig aö unnt var aö nema þær
án aukabúnaöar.
A hinn bóginn sáu yfirvöldin
fram á nýja skriöu i innflutningi
og óttubust óþarfa gjaldeyris-
eyöslu af þeim sökum, og þá var
gripið til innflutningshafta á lit-
sjónvarpstækjum. Eg tel aö þaö
hafi veriö misráöið.
Litasjónvarp
160-300 þús. kr.
— Eins og áöur kom fram, er
komið aö endurnýjun sjónvarps-
tækja hjá mörgu fólki. Þaö er
mjög ósanngjarnt aö leyfa ekki
skipti yfir f lit, þegar endurnýjun
fer fram á annab borö. Menn eru
þvi til neyddir til aö notast viö úr-
sér gengin tæki, sem hefur aukinn
tilkostnaö og leiöindi i för meö
sér, ellegar kaupa nýtt
svart/hvitt tæki tii endurnýjunar,
og svo aftur lit, kannski nokkrum
misserum seinna, þegar þaö
verður leyft. Mér reiknast til, aö
innflutningur litsjónvarpstækja
■
r ■ 1 !
' ' "' " dS3 i í L
Steingrimur B. Gunnarsson, útvarpsvirki og yfirmaöur á verkstæöi Radiobúöarinnar, og Dagný Leifs-
dóttir afgreiöslustúlka i móttöku.