Fréttablaðið - 28.01.2006, Blaðsíða 20

28. janúar 2006 LAUGARDAGUR20
■ HELGIN 21. - 22. JANÚAR
Um hefðbundnar og óhefð-
bundnar lækningar
Gat varla hreyft mig um helgina.
Gigtarkast. Þótt sálin í mér sé enn
með unglingabólur er líkaminn
greinilega farinn að gefa sig.
Vinur minn ráðlagði mér að
fara til manns sem væri ansi
glúrinn að ná bakveiki úr fólki,
en það kemur ekki til
greina að fara að þeim
ráðum. Síðast
þegar hryggur-
inn gaf sig fór
ég til konu sem
var orðlögð fyrir
að lækna bakveikt fólk.
Hún lét mig fara úr að ofan og
leggjast á gólfið, hellti síðan olíu
yfir mig og kveikti á kerti. Ég var
skíthræddur um að neisti skryppi
í olíuna og ég breyttist í lifandi
kyndil en það varð sem betur fer
ekki. Síðan klæddi konan sig úr
skóm og sokkum og gekk fram og
aftur eftir hrygglengjunni á mér
dágóða stund, þar til hún þreytt-
ist í fótum og sagði mér að standa
upp. Auðvitað gat ég ekki staðið
upp. Ég náði varla andanum. Þá
var hringt í gigtarlækni sem kom
og sprautaði mig upp af gólfinu.
Síðan þá hef ég krafist þess að
fá að sjá lækningaleyfið hjá
þeim sem vilja lækna mig
af bakveiki og sleppi
helst engum að mér
sem hefur fengið minna
en góða fyrstu einkunn á
embættisprófi í læknisfræði
og Ríkharði Jósafatssyni.
■ MÁNUDAGUR, 23. JANÚAR
Mál 214/1978
Að liggja í rúminu er fremur
vanhugsuð iðja hjá manni sem
vinnur hjá sjálfum sér.
Í morgun komst ég á
lappir. Sennilega er
ég búinn að eyði-
leggja í mér mag-
ann með íbúfen-
áti. En íbúfen
er álíka áhrifa-
mikið gegn
bakverkjum og
magnyl við timb-
urmönnum. Eftir
hádegið kom að máli
við mig maður sem
hafði mælt sér mót
við mig og ræddi við mig
um athyglisverðasta sakamál síð-
ari tíma. Ég hafði gert ráð fyrir að
það spjall tæki hálftíma, kannski
klukkutíma, en samtalið varaði
í fjórar og hálfa klukkustund.
Reyndar er varla hægt að kalla
þetta samtal því að verkaskipting-
in var þannig að gesturinn talaði
og ég hlustaði.
Þessi maður, mér allsendis
ókunnur, gaf sig að mér símleiðis
og sagðist hafa það eftir sameig-
inlegum kunningja okkar að ég
hefði áhuga á sakamálum
og hvort ég nennti að
ræða við sig um
mál sem hann
hefði verið að
rannsaka síð-
ustu tuttugu árin,
sem sé Geirfinns- og
Guðmundarmálin.
Mér datt ekki annað í hug en
þetta væri bilaður maður, einóður
og galinn, en úr því að hann var
rólegur í röddinni langaði mig að
sjá framan í hann, þótt ekki væri
nema til að komast að því hvernig
einhver lítur út sem hefur verið
að stúdera sama hlutinn áratug-
um saman.
Gesturinn kom mér á óvart.
Hann talaði samfleytt í fjóra og
hálfan tíma af skynsemi, hóf-
stillingu og yfirburðaþekkingu
um þessi sorglegu mál og áður en
ég vissi hafði ég sogast inn í frá-
sögnina og var kominn aftur til
ársins 1974. Ég man vel atburði
vetrarins ‘74-‘75 og þeirri hræði-
legu móðursýki sem greip um sig í
samfélaginu. Tvö óupplýst manns-
hvörf. Sögusagnir um skipulagða
glæpastarfsemi, smygl á áfengi,
stórfellda eiturlyfjaneyslu og tvö
morð. Jafnvel fleiri. Fjölmiðlar
ætluðu af göflunum að ganga,
embættismannaverkið nötraði,
og á alþingi misstu jafnvel hinir
mætustu menn stjórn á tungu
sinni.
Með málalyktum, ef málalyktir
skyldi kalla, fylgdist ég erlendis
frá, en þá var ég kominn til Stokk-
hólms að læra að búa til bíómynd-
ir. Árið 1978 var loksins kveðinn
upp dómur í málinu í hæstarétti,
og þar með hélt ég að Geirfinns-
og Guðmundarmálum væri lokið.
Annað hefur þó komið á daginn.
Þessi mál halda enn þá vöku
fyrir samvisku þjóðarinnar. Það
fólk sem þá var dæmt heldur
enn þá fram sakleysi sínu. Þess-
um málum er ekki lokið, sagði
gestur minn, og samviskan mun
ekki láta þjóðina í friði fyrr en
þau hafa hlotið réttláta meðferð.
Það er sennilega rétt. Sem betur
fer geta þjóðir haft sam-
visku. Þegar gest-
urinn hafði kvatt
fór ég á netið og
byrjaði að lesa
mér til um
Hæstarétt-
armál nr.
214 /1978 .
Ég vona
heitt og
innilega að
íslensku rétt-
arfari hafi farið
fram síðan 1978.
■ ÞRIÐJUDAGUR, 24. JANÚAR
Galdraprestar
Nú er ekki nema tæp vika þangað
til ég legg af stað í ferðalag. Við
Sólveig ætlum að bregða okkur
af bæ og fara til Afríku í hálfan
mánuð. Nánar tiltekið til Tógó.
Búin að fá farseðla, sprautur
og malaríutöflur.
Ég væri
alveg til í
að ræða við
góðan galdramann.
Þarna í Vestur-Afríku
eru þau dulmögn upprunnin sem
brottfluttir Afríkumenn tóku
með sér til Haíti og Kúbu og kalla
vúdú. Vúdú-læknar þarna í Tógó
ku vera mjög magnaðir. Hver veit
nema maður kosti því til að fórna
varphænu og stingi smáóskalista
í lófann á góðum galdramanni
þarna suður frá. Eða hvísli ein-
hverju í eyrað á honum.
Galdraprestar í Afríku
eru ekkert blávatn. Ég hitti
nýlega konu sem sagði mér
af föður sínum sem hafði
verið í Blálandi á vegum
Sameinuðu þjóðanna að
kenna innfæddum eitthvað
gagnlegt. Þegar manninum
fór að leiðast og vildi fara
heim til sín mölduðu
nemarnir í móinn
og sögðust ekki
vera búnir að
læra nóg, en
hann sat við
sinn keip
og ætlaði
heim. Þá
lögðu þeir á
hann galdur
svo ramman
að vegabréfsáritunin hans lenti
þversum í skrifræðisbákninu og
vesalings maðurinn rataði ekki
heim til Íslands í meira en heilt
ár. Svona magnað vúdú er ekki að
finna hér á landi, nema kannski í
einhverju ráðuneytinu.
Í næstu viku get ég vonandi
skrifað um blámenn og villidýr í
myrkviðum Afríku í staðinn fyrir
að skrifa mest um það sem gerist
einungis inni í höfðinu á mér.
■ MIÐVIKUDAGUR, 25. JANÚAR
666
McDonalds-öldin: Í fyrsta sinn
í sögunni hefur McDonalds selt
fyrir meira en 20 milljarða
dollara. Ef Íslending-
ar hefðu étið alla
þessa hamborg-
ara hefði hvert
m a n n s b a r n
á Íslandi
borðað fyrir
66.666 doll-
ara og 66 sent.
Það rifjast
upp fyrir mér að
666 er tala „dýrs-
ins“. Það fer hrollur um
mig.
■ FIMMTUDAGUR, 26. JANÚAR
Skattpíning eða kær-
leiksverk?
Jóhanna Sigurðardóttir kallar
Sjálfstæðisflokkinn mesta skatt-
píningarflokk Íslandssögunnar.
Það er merkilegt að hlusta
á stjórnmálamenn. Stjórn-
málamaður sem er gæddur
svolitlum sannfæringar-
krafti getur
auðveldlega
s a n n f æ r t
mann um
að hvítt sé
svart og það
sé í rauninni
stórkostlegt
kærleiksverk
að halda skatt-
leysismörkum í
lágmarki. Vúdú-
galdur tíðkast víðar
en í Afríku.
Hlustaði á lýs-
ingu á handboltaleik
í útvarpinu. Mér
hundleiðist að horfa
á handbolta, en að
hlusta á útvarps-
lýsingar frá hand-
boltaleikjum er
æsispennandi.
■ FÖSTUDAGUR, 27. JANÚAR
Glas af vígðu vatni
Úff, ég sé að þessa viku hef ég
hugsað mikið um galdra og glæpi
og jafnvel tölu „dýrsins“. Senni-
lega eru þetta allt saman hugarór-
ar eins og hjá síra Jóni píslarvotti
forðum sem sá bæði fjandann
og galdramenn í
hverju horni og
var hann þó
bæði laus við
hamborgara
og íbúfen.
Ég verð að
hífa mig upp
úr þessari
s k u g g a v e r -
öld. Það gerir
maður best
með því að
fá sér sopa af
vígðu Gvend-
arbrunnavatni
og bolla af
góðu kaffi til að
öðlast heiðríkju
hugans fyrir helg-
ina.
URRIÐAHOLT
GARÐABÆR
www.gardabaer.is
URRIÐAHOLT ehf.
Á NÝJU BYGGINGARLANDI Í GARÐABÆ
Hugmyndir að nýjum skipulagstillögum fyrir Urriðaholt verða kynntar
í hátíðarsal Flataskóla v/Vífilstaðaveg
kl. 11.00 - 13.00 í dag, laugardaginn 28. janúar
Dagskrá:
kl. 11.00 - 12.00
Ávarp bæjarstjóra
Kynning ráðgjafa á nýjum skipulagshugmyndum
kl. 12.00 - 13.00
Veggspjöld með skipulagshugmyndum;
forsvarsmenn bæjarins og ráðgjafar verða
til skrafs og ráðagerða
Léttar veitingar í boði í hádeginu
Frekari upplýsingar um verkefnið má nálgast á
www.urridaholt.is
Við viljum heyra hver er skoðun
ykkar við mótun skipulags
KYNNING Opið hús í dag
í h j a r t a h ö f u ð b o r g a r s v æ ð i s i n s
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
L†
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
E
H
F.
/S
IA
.I
S
-
TH
E
30
98
6
0
1/
20
06
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar
66.666 dalir og 66 sent
Í Dagbók Þráins Bertelssonar er að þessu sinni meðal annars fjallað um óhefðbundnar lækningar og skelfi-
legasta sakamál tuttugustu aldar. Svo er sagt frá vúdú-prestum, galdri í ráðuneytum; rætt um sefjunarmátt
stjórnmálamanna, skattpíningu og íþrótt sem skemmtilegra er að heyra en sjá.