Fréttablaðið - 01.05.2006, Blaðsíða 18

1. maí 2006 MÁNUDAGUR18
BRÉF TIL BLAÐSINS
Það er erfitt að ímynda sér Reykja-
vík án útlendinga. Þeir hafa hresst
eftirminnilega upp á veitingahúsa-
flóru borgarinnar, kynnt borgarbúa
fyrir alþjóðlegum og framandi
straumum og stefnum í tónlist,
dansi og myndlist. Þeir færðu
okkur heiminn heim. Frambjóðend-
ur Samfylkingarinnar í Reykjavík,
með borgarstjóraefnið Dag B. Egg-
ertsson í broddi fylkingar, stóð
fyrir súpufundi í Alþjóðahúsinu
fyrir nokkrum vikum þar sem fjöl-
margir íbúar Reykjavíkur af
erlendum uppruna mættu og létu í
ljós skoðanir sínar. Að loknum frá-
bærum fundi stóð eitt upp úr: Van-
nýttir hæfileikar. Útlendingum í
Reykjavík finnst sem þeirra mennt-
un og bakgrunnur sé sorglega lítið
nýttur samfélaginu til framdráttar.
Þeim finnst sem kröfur um
íslenskukunnáttu séu ósanngjarnar
og hamli því að þeir komist í störf
við þeirra hæfi. Á hverju ári vantar
sérfræðinga af öllum toga til starfa
og fyrirtæki mættu gjarnan leita
hófanna í ört stækkandi hópi íbúa
af erlendum uppruna. Í honum
liggja verðmæti sem vont er að
kasta á glæ.
Íslenska, lykill að samfélaginu
Íslenskan er lykill að samfélagi
okkar og Reykjavíkurborg hefur
niðurgreitt íslenskukennslu til
útlendinga um árabil. Námskeiðin
kosta peninga en Reykjavíkurborg
hefur haft það að markmiði að
gjaldið fæli ekki væntanlega nem-
endur frá. Íslenskan er erfitt tungu-
mál að læra fyrir flesta útlendinga
en það er segin saga að tungumála-
nám sækist illa ef fólk tekur ekki
þátt í samfélaginu. Tungumálið
lærist fyrr og betur ef „nemand-
inn“ er í umhverfi sem hann
blómstrar í og umkringdur fólki
sem hefur svipaða menntun og
áhugasvið.
Sviðahausar og Sylvía Nótt
En tungumálið er ekki eini lykillinn
sem útlendingar þurfa að eiga í
kippunni sinni, ætli þeir að aðlagast
íslensku samfélagi. Ýmislegt
kemur spánskt fyrir sjónir þegar
sest er að í ókunnu landi; hefðir,
siðir, menning og hátíðir heima-
manna eru sem lokuð bók fyrir
aðflutta einstaklinga. Hvernig eiga
íbúar af erlendum uppruna að skilja
íslensku jólasveinana og vestfirska
stoltið? Sviðahausa og Sylvíu Nótt?
Hvað eru Hafnarfjarðarbrandarar,
leikjanámskeið og Menningarnótt?
Allir sem hafa búið erlendis kann-
ast við þá tilfinningu að þekkja ekki
bakgrunninn, söguna og einkahúm-
orinn. Þá væri gott að hafa aðgang
að tilteknum heimamönnum til að
geta spurt spurninga sem erfitt er
að finna svör við í bæklingum
útlendingaeftirlitsins.
Áttu vin frá útlöndum?
Við í Samfylkingunni viljum koma
á stuðnings- eða vinafjölskylduneti
í gegnum hinar vel heppnuðu þjón-
ustumiðstöðvar hverfanna. Þannig
gætu erlendar fjölskyldur og ein-
staklingar tengst íslenskum fjöl-
skyldum og einstaklingum vina-
böndum með það í huga að vera
hinum erlendu íbúum innan handar
meðan þeir eru að átta sig á aðstæð-
um, menningu og siðum landsins.
Þetta væri ekki síður gott tækifæri
fyrir Íslendinga að kynnast nýju
fólki, jafnvel frá landi sem spenn-
andi væri að læra meira um, eign-
ast þar kunningja og jafnvel heim-
sækja síðar meir. Oft er sagt að
auga gestsins sé glöggt og víst er
að margir útlendingar eru áhuga-
samir um íslenska siði og menn-
ingu. Fræg er sagan af rammís-
lenskum vinkonum sem skelltu sér
á námskeið hér í borg þar sem þátt-
takendum var kennt að prjóna hina
alíslensku lopapeysu. Það er
skemmst frá því að segja að fullt
var út úr dyrum á námskeiðinu en
ungu konurnar tvær voru einu
Íslendingarnir.
Útlendingar sem vilja flytjast
hingað hafa afar verðmæta þekk-
ingu og sýn á samfélagið og koma
auga á ný og öðruvísi tækifæri en
við sem erum innfæddir Íslending-
ar. Við eigum að nýta okkur mann-
auðinn sem í þeim felst og taka á
móti þeim með sannri íslenskri
gestrisni og hlýhug. Smæð samfé-
lagsins gerir Íslandi, með Reykja-
vík í broddi fylkingar, einstakt
tækifæri til að sinna gestgjafahlut-
verki sínu þannig að sómi sé að. Við
ættum ekki að láta óttann við hið
framandi ráða för heldur fagna
fjölbreytni sem auðgar og göfgar
land og þjóð.
Oddný er í 5. sæti og Dofri 7.
sæti á lista Samfylkingarinnar í
Reykjavík.
Heimurinn er hér
UMRÆÐAN
NÝIR ÍSLENDINGAR
ODDNÝ STURLUDÓTTIR OG DOFRI
HERMANNSSON
Útlendingar sem vilja flytjast hing-
að hafa afar verðmæta þekkingu
og sýn á samfélagið og koma auga
á ný og öðruvísi tækifæri en við
sem erum innfæddir Íslendingar.
Við eigum að nýta okkur mann-
auðinn sem í þeim felst og taka
á móti þeim með sannri íslenskri
gestrisni og hlýhug.
This article can be viewed as a whole in English on the
website www.xsreykjavik.is. The article involves issues
concerning foreigners in Reykjavik.
Samfylkingin hefur birt stefnuskrá
sína fyrir komandi borgarstjórnar-
kosningar. Þar er lögð rík áhersla á
velferð og lífsgæði íbúanna sem
m.a. er fengin með öflugri nærþjón-
ustu. En hvaða þjónusta er þessi
nærþjónusta og hvernig getum við
skipulagt hana þannig að hún virki?
Hugtakið nærþjónusta er
almennt notað yfir þá þjónustu
sem fólk fær utan stofnana. Það
getur verið þjónusta í heimahús
t.d. félagsleg heimaþjónusta, stuðn-
ingsþjónusta vegna fatlaðra barna,
heimahjúkrun og liðveisla. Nær-
þjónusta er einnig velferðar- og
heilbrigðisþjónusta sem fólk sækir
frá heimilum sínum eins og heilsu-
gæsla og ráðgjöf veitt í skóla og/
eða á þjónustumiðstöð. Í dag er
mikið rætt um að flytja yfir til
sveitarfélaga nærþjónustu sem
ríkið er að veita fólki. Reykjavík-
urborg hefur ítrekað óskað eftir
auknum verkefnum en fengið þau
svör að ekki verði um frekari til-
færslu verkefna frá ríki að ræða
fyrr en frekari sameining sveitar-
félaga hafi átt sér stað. Engu hefur
skipt að Reykjavík hyggst ekki
sameinast öðrum sveitarfélögum.
En ástæða þess að við viljum
frekari verkefni er sú að þá gefst
tækifæri til að samþætta þjónust-
una við þá þjónustu sem sveitarfé-
lagið er nú þegar að veita. Slík sam-
þætting léttir undir með fólki sem
þarf þá ekki að fara hús úr húsi í leit
að aðstoð og þjónustan verður mark-
vissari þegar þeir sem veita þjón-
ustuna hafa heildarsýn á aðstæður
þeirra sem njóta þjónustunnar.
Það er skýr vilji Samfylkingar-
innar að málefna aldraðra og mál-
efni fatlaðra flytjist til sveitarfélag-
anna og Samfylkingin í Reykjavík
er reiðubúin að taka við þessum
verkefnum ásamt heilsugæslu og
annarri nærþjónustu sem ríkið veit-
ir í dag. Raunar hefur Reykjavíkur-
listinn búið okkur undir þennan
flutning með því að samþætta okkar
eigin nærþjónustu í Þjónustumið-
stöðvar í hverfum borgarinnar. Þar
er gert ráð fyrir fleiri verkefnum
þannig að opinber þjónusta verði
aðgengileg á einum stað eins nálægt
íbúunum og hægt er. Nú þegar
eigum við farsælt samstarf við Lög-
regluna í Reykjavík og er það sér-
staklega gott þar sem lögreglan er í
húsnæði með þjónustumiðstöðvum
borgarinnar. Mikilvægt er að vera
ekki einungis að bregðast við þegar
á bjátar. Því vill Samfylkingin í
Reykjavík taka forvarnir föstum
tökum. Það hefur sýnt sig í þeim
forvarnarmálum sem Reykjavíkur-
listinn hefur staðið fyrir ásamt
félagssamtökum í borginni að árang-
ur er umtalsverður. Forvarnir frá
frumbernsku margborga sig.
Við sem erum í framboði fyrir
Samfylkingu og óháða viljum veita
öfluga nærþjónustu í hverfum borg-
arinnar. Það skiptir miklu fyrir
okkur öll, enda erum við öll þjón-
ustuþegar opinberrar velferðar- og
eða heilbrigðisþjónustu á hinum
ýmsu æviskeiðum lífs okkar. Við
viljum að nærsamfélagið sé eins og
stórfjölskyldan sem tekur á málum
þegar á þarf að halda - þjónustumið-
stöðvar í hverfum eru okkar leið til
að koma til móts við fólkið í borg-
inni.
Höfundur skipar 4. sæti lista
Samfylkingarinnar og óháðra fyrir
komandi sveitarstjórnarkosning-
ar.
Öflug nærþjónusta - allir með!
UMRÆÐAN
NÆRÞJÓNUSTA
BJÖRK VILHELMSDÓTTIR
FÉLAGSRÁÐGJAFI OG BORGARFULLTRÚI
Valgeir Sigurðsson, varaformaður Holl-
vinasamtaka RÚV, skrifar:
Er ykkur ekki sjálfrátt, sem viljið ólm gera
íslenzka Ríkisútvarpið að hlutafélagi og
opna þannig leiðina til þess að það verði
einkavætt, það fari að ganga kaupum
og sölum og verði þar með eyðilagt?
Skiljið þið virkilega ekki hina algeru sér-
stöðu íslenzku þjóðarinnar meðal þjóða
heimsins? Vitið þið ekki, að mannfjöldi
okkar er álíka og í miðlungsbæ á meg-
inlandi Evrópu? Vitið þið ekki, að við
erum örsmátt málsamfélag, sem verður
að kosta öllu sínu til, ef það á að lifa af í
umróti tímanna?
Vitið þið ekki, að Ríkisútvarpið hefur
verið ein styrkasta stoðin, sem held-
ur uppi tungumáli okkar og andlegri
menningu þjóðarinnar? Það hefur verið
það, er það núna og mun halda áfram
að vera það, ef það fær að vera í friði.
Dettur ykkur virkilega í hug að útvarpið
verði slík menningarstofnun, þegar búið
verður að einkavæða það og því verður
stjórnað af bröskurum, sem hugsa ekki
um neitt nema stundargróða? Er ykkur
ekki ljóst, hvaða áhættu þið eruð að taka
með því að greiða fyrir því að slík ógæfa
dynji yfir? Skiljið þið ekki, að þið eruð
að bjóða hættunni heim? Eða er ykkur
hreinlega ekki sjálfrátt?
Er ykkur ekki sjálfrátt?
������������
��������������
��������������
�������
����������
����