Fréttablaðið - 10.09.2006, Blaðsíða 18
10. september 2006 SUNNUDAGUR18
Verð kr. 29.990
Netverð á mann.
Flugsæti með sköttum.
2 fyrir einn tilboð.
Búlgar
2 fyrir 1
Sofia
Hin heillandi höfuðborg Búlgaríu
28. sept. frá kr. 29.990
5 nátta helgarferð - ótrúleg kjör
· Frábær tími til að heimsækja
borgina
· Einstakar söguslóðir Balkanskagans
· Spennandi kynnisferðir
· Einstakt mannlíf, menning
og skemmtun
Terra Nova býður frábært tilboð til þessarar spennandi borgar á
Balkanskaganum. Einstaklega spennandi kynnisferðir í boði um miklar
söguslóðir. Vinsældir þessarar höfuðborgar Búlgaríu er mjög vaxandi
enda er Sofia heillandi borg sem býður ferðalöngum fjölskrúðugt
mannlíf, menningu, skemmtun og fleira. Þú pantar tvö sæti en greiðir
aðeins fyrir eitt.
Gisting frá kr. 3.750
Netverð á mann, á nótt í tvíbýli á
Hotel Lozenetz með morgunmat.
��������������������������������������������������
�
�
�
�
�
�
��
��
��
��
��
�
��
��
�
Barcelona
������������
��������������
��������
������
������
������
�������
������
������
�����
�������
�����
�������
������
�������
������
�������
�������
������
���
������
������
�����
������
����
�
����������
������������������������
������������������������
������������������������
�������������������
�����������������
�������������������
������������������
���������������������
������������������
����������������������������
��������������������
��������������������
���������������������������
��������������������
������������������������
�������������������
������������������
��������������������
�������������������������
��������������������
��������������������
��������������
��������������������������������������
�������������������������������������
�����������������
�����������������������
�����������������
��������������
����������������
�������������������������
������������������������������
������������
����������������
����������������
��� �������������������� ������������������������ ������������������������
������������������������������������������������������� ��������������
�������������������� ������������ �������������������������������������
����������� ��������������������������� ������������ ����������������
��������������������
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
Halla Gunnarsdóttir myndlistarkona er ein
af þeim heppnu sem finna sína hillu í lífinu
snemma. Síðastliðinn vetur sneri hún heim um
stundarsakir og getur nú státað af tilnefningu til
Grímuverðlauna og af tveimur myndlistarsýning-
um. Bergsteinn Sigurðsson ræddi við Höllu um
listir, leikhús og óðagot.
Draumaheimar Höllu
HALLA GUNNARSDÓTTIR Fór tvítug í myndlistarnám til Ítalíu en hefur að mestu leyti alið manninn í Bandaríkjunum undanfarinn
áratug. MYNDIR HELGI MÁR KRISTINSSON
Halla situr á gólfinu í Gall-leríi Turpentine við Ing-ólfsstræti þegar blaða-
mann ber að garði. Hún er í
skítugum vinnugalla rykug upp að
hnjám í óðaönn við að sparsla,
mála og hengja upp myndir fyrir
aðra einkasýningu sína hér á landi
– Hibridi – sem opnaði í galleríinu
á föstudag. „Þetta er allt að smella
saman,“ segir hún brosmild. Á hill-
um standa skúlptúrar og á veggj-
um hanga olíumálverk en þetta er
í fyrsta sinn sem málverk Höllu
eru til sýnis. „Ég er aðallega í
skúlptúrum en sumar hugmyndir
er ekki hægt að skapa í þrívídd. Þá
gríp ég í strigann.“
Halla er menntuð á Ítalíu og í
Bandaríkjunum og hefur búið
vestra nánast óslitið í áratug. Fyrir
ári sneri hún aftur heim og gat sér
orð fyrir leikmynd norðan heiða
en ekki í galleríi eins og menntun-
in gerði sjálfsagt ráð fyrir.
„Magnús Geir Þórðarsson,
vinur minn og leikhússtjóri á
Akureyri, bauð mér að hanna leik-
mynd og búninga fyrir leikritin
Litlu hryllingsbúðina og Maríu-
bjölluna. Mér fannst það of gott
boð til að hafna og flutti svo að
segja beint frá New York til Akur-
eyrar og bjó þar frá nóvember
fram í apríl. Sem var frábært.
Akureyringar eru afskaplega
jákvæðir og stoltir af leikhúsinu
sínu og það var frábært að fá að
taka þátt í uppganginum þarna
fyrir norðan.“
Leiksvið í galleríinu
Fyrir leikmyndina í Maríubjöll-
unni uppskar Halla tilnefningu til
Grímuverðlaunanna en auk þess
að vinna fyrir Leikfélag Akureyr-
ar hélt hún sína fyrstu einkasýn-
ingu – Svefnfarar – hér á landi í
Listasafni Akureyrar og vakti
mikla athygli. Í verkum Höllu má
sjá greinilegar tengingar við leik-
húsið enda segist hún leita í hið
leikræna. „Það er ákveðin mynd-
ræn hugsun sem tengir leikhúsið
og myndlistina og þegar ég vinn
sýningarnar mínar hugsa ég sem
svo að fólk gangi inn á lítið svið.
Síðustu ár hef ég verið upptekin af
því að taka áhorfandann inn í
annan heim; í Svefnförum var sá
heimur rósamur og draumkennd-
ur en þessa sýningu hugsa ég
meira sem fantasíuheim sem við
eigum eitthvað skylt við en er
samt framandi.“ Halla fjallar þó
ekki bara um drauma og fantasíur.
„Í gegnum tíðina hef ég einnig
gert verk tengd umhverfisvernd,
þá aðallega um skaðleg áhrif
mengunar á börn,“ segir hún og
játar að vera mikill umhverfis-
verndarsinni. „Mér finnst mikil-
vægt að listamenn geri líka pólit-
ísk verk. Sjálfri mér finnst hins
vegar áhrifaríkara þegar broddur-
inn liggur í undirtónunum, frekar
en að skella honum framan í fólk á
yfirborðinu. Ég vil ekki segja fólki
hvað því eigi að finnast.“
Renndi blint í sjóinn
Halla var ekki nema tvítug þegar
hún lagði land undir fót og hélt í
listnám til Ítalíu. „Ég var þrettán
eða fjórtán ára þegar ég komst að
því að þetta væri það sem ég vildi
gera. Sautján ára fór ég á sumar-
námskeið í myndlist á Ítalíu og
varð ég ennþá vissari í minni sök
eftir það.“
Þótt skemmtileg væru voru
menntaskólaárin í MR nánast eins
og biðstofa fyrir næsta áfanga.
„Ég fór líka beinustu leið til Ítalíu
þegar ég kláraði stúdentinn 1994.
Ég var þar með hléum og milli-
lendingu í Rússlandi til 1996. Ég
ætlaði að læra í Moskvu en á þeim
tíma var lítið fjármagn sem rann
til stofnana eins og listaakademí-
unnar og öll aðstaða mjög slæm
fyrir nemendur. Ég dreif mig því
til New York í staðinn.“
Hún játar að það hafi verið stórt
stökk fyrir 22 ára gamla stúlku að
flytja ein síns liðs til New York,
jafnvel þótt hún hafi ekki gert sér
grein fyrir því þá. „Ég held að það
hafi verið svolítið óðagot á mér og
eftir á að hyggja renndi ég blint í
sjónn; fannst bara skemmtilegt og
spennandi að vera komin til New
York. Fyrst núna er ég farin að
átta mig á hvað þetta var yfir-
þyrmandi og hvað ég var í raun-
inni ung að fara þangað ein út.“
Ekki er þó svo að skilja að hún hafi
ekki notið þess. „Námið gekk vel.
Ég kláraði BA-gráðuna 1999 og
meistaragráðuna fyrir þremur
árum. Fyrir listamann er auðvelt
að láta heillast af borginni, enda er
lista- og menningarlífið afskap-
lega blómlegt.“
Skaut aftur rótum
Helsti munurinn á listalífinu hér
og í New York segir Halla vera að
þar er völlurinn miklu stærri.
„Hins vegar er ótrúlegt að í jafn
litlu samfélagi og á Íslandi skuli
vera til svona mörg söfn og gall-
erí.“ Það er algengur misskilning-
ur að mati Höllu að til að njóta
myndlistar þurfi maður að vera
sprenglærður. „Alls ekki. Fólk
þarf ekkert endilega að vita um
hvað verkið fjallar, hvað listamað-
urinn ætlaði sér eða að koma auga
á einhverjar tilvísanir í listasög-
unni. Ef fólk sér eitthvað í verkun-
um og þau snerta það á einhvern
hátt þá er takmarkinu náð.“
Halla er afar glöð yfir að hafa
snúið aftur til Íslands í fyrra en í
október fer hún hins vegar aftur
út til New York. „Draumurinn er
að geta búið á báðum stöðum í
framtíðinni því mér líður eins og
ég sé búin að skjóta rótum á Íslandi
í annað sinn. Það tekst vonandi ef
ég held vel á spöðunum.“
Höfnin fallegasti staðurinn
Listin er í aðalhlutverki í lífi Höllu og henni gefst lítill tími til að
sinna öðrum hugðarefnum. „Ég fer mikið í sund,“ segir hún hlæjandi
eftir dálítið hik. „Og á línuskauta, en næst á dagskrá hjá mér er að
læra á sjóbretti og vinur minn í New York er búin að lofa að taka mig
í kennslu. Ég reyni líka að komast út á land. Snæfellsnesið er minn
uppáhaldsstaður á landinu.“
Þá fer hún oft í hjólatúra niður að höfn, ávallt með skissubók og
yfirleitt með myndavél til fanga það sem vekur athygli. „Höfnin er í
uppáhaldi hjá mér. Þetta fallegasti staðurinn í Reykjavík, myndrænn
og margbreytilegur eftir sjónarhornum. Við eigum að passa upp á
höfnina okkar og varðveita hana eins og við getum.“