Fréttablaðið - 30.09.2006, Síða 42

10
„Hér byggði ég vonir og bækur ég las, hér bundu mig tryggðir við dýr og við gras.“ Þessar ljóðlínur eftir
Guðmund Inga Kristjánsson skáld á Kirkjubóli eru prentaðar á útidyrnar í Miðhúsum. Þær eru úr ljóðinu Í
dalnum er sál mín og segja mikið um húsfreyjuna á bænum, Arnheiði Guðlaugsdóttur, sem af kunningjum
er kölluð Heiða. Hún er bókasafnsfræðingur að mennt og er að ljúka MA-gráðu í blaða-og fréttamennsku frá
Háskóla Íslands. En áhugamálin liggja víða. Auk þess að heillast af fegurð og friðsæld íslensku sveitarinnar
og hafa óbilandi ást á dýrum og yndi af gróðri hefur Heiða búið sér og manni sínum einstaklega fallegt
heimili. Þrátt fyrir að hafa hunda, heimalninga og önnur húsdýr í kringum sig tekst henni að láta það líta
út eins og sýningarpláss í glæsilegri húsbúnaðarverslun. Þarna við rætur Steinadalsheiðarinnar á nútíma-
hönnun og snyrtimennska sér öruggt athvarf eins og glöggt má sjá á meðfylgjandi myndum sem teknar eru
af Eygló Stefánsdóttur. - gg
Í dalnum er sál mín
Fádæma snyrtimennska einkennir bæinn Miðhús í Strandasýslu bæði
utan dyra og innan.
Sumarmorgunn í Miðhúsum. Stjúpurnar vaxa vel við innganginn að húsinu þótt hann snúi mót norðri. Á stéttinni stendur önnur eðaltíkin
á bænum, hún heitir Ugla.
Morgunkaffið í eldhúsborðkróknum er drukkið úr bláköflóttum bollum sem keyptir eru í
versluninni Í gegnum glerið. FRÉTTABLAÐIÐ/EYGLÓ
Burknarnir í borðstofunni eru fimmtán ára gamlir og fylgdu Heiðu norður á Strandir fyrir
sex árum, þar sem þeir pluma sig vel eins og sjá má. Listaverkið er bútur úr kvadrat-efni úr
Epal.
Gamlir tekkstólar í stofunni sem Heiða lét yfirdekkja. Litla málverkið yfir hornborðinu heitir
Skáldið og er eftir Atla Má Árnason listmálara, sem er nýlátinn. Lampinn sem stendur á
borðinu er úr Epal, eftir hönnuðinn Louis Poulsen, en ljósið á veggnum er tuttugu ára
gamalt úr versluninni Casa. Mósaíkvasinn er unninn af heimilisvini.
Í holinu er gott að leggja sig í gulan sófann. Tímaritahillan er frá Källemo, hönnuð af John
Kandel og keypt í Epal. Hún er full af húsbúnaðarblöðum. „Á túninu“ heitir myndin ofan
við sófann og er eftir Heklu Björk Guðmundsdóttur.
Stofuskápurinn er keyptur á fornsölu í bænum fyrir þrjátíu árum. Á honum er holtagrjót
af Steinadalsheiðinni sem er í túnfætinum og stytta eftir Margréti Jónsdóttur listakonu á
Akureyri. Myndina eftir Georg Guðna fékk Heiða í afmælisgjöf. Hún kveðst aldrei þreytast á
að horfa á hana. „Yfir henni er dulúð og kyrrð sem er holl fyrir sálina,“ segir hún.
Stolt húsfreyjunnar er sjónvarpstækið frá Bang & Olufsen. Gula listaverkið til hliðar er
kvadrat-efni með blómamynstri eftir bandaríska listamanninn Gary Bukovnik. Hún keypti
bútinn fyrir tíu árum í Epal og strengdi á blindramma. Klukkan fyrir ofan sjónvarpið er frá
Jacob Jensen og keypt hjá Franch Michelsen.
Gangurinn milli þvottahússins og eldhússins nýtist líka sem búr. Við einn vegginn eru
þessir skápar en við annan stendur eldavélarhella og þar eru steiktar kleinur, sem telst til
sjálfsagðra verka í sveitinni.
Heiða hefur safnað ilmvatnsglösum fram
að þessu en nú er hún hætt enda skápur-
inn á snyrtingunni fullur.
■■■■ { heimilið } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■