Fréttablaðið - 30.09.2006, Side 96

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
����������
���������
���������������
BURKEN glerkrukka
m/loki 1,2 l 295,-
50 02 .V .B
s
met sy S
AE
KI
re tn I
©
Njóttu þess
að skipuleggja
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 20:00 | www.IKEA.is
290,-
Grænmetisbuff
Með kúskús, grænmeti og
graslaukssósu
Loksins
komið aftur!
890,-
RATIONELL diskastandur 12-19 cm
ljóst beyki/ryðfrítt stál
RATIONELL
straujárnshald
16x8,5x34,5 cm 990,-
RATIONELL
plastpokahylki
16x13x45 cm
GRUNDTAL ílát m/segli
3 stk. Ø9,5, H3,7 cm 995,-
BURKEN salt/piparstaukar
2 stk. H10 cm
FÖRHÖJA vegghilla m/glerhólfum
60x16,5x15 cm 3.690,-
LILLÖ hjólaborð
60x40x74 cm 8.950,-
RATIONELL kassi
m/handfangi
17x20 cm 990,-VARIERA hnífaparaskúffa
31x26 cm grá
RETRÄTT hnífakubbur
tekur 6 hnífa og 1 brýni
10x13x27 cm 895,-
RATIONELL pottlokarekki
27,5x8,5x9,5 cm 690,-
RATIONELL kryddstandur
Ø16, H21,5 cm 990,-
RATIONELL kryddrekki
10x40 cm 990,-
195,-
190,-
95,-
Á fimmtudagskvöld fór ég út á svalir með hvítvínsglas ásamt
sambýliskonu minni, eins og
opnum og víðsýnum borgara
sæmir, til þess að horfa á stjörn-
urnar. Að vísu hef ég oft séð stjörn-
urnar uppi í sveit á heiðskýrum
vetrarhimni og ég get vissulega
staðfest að það er mögnuð sýn, en
nú skyldi horft á þær í borginni,
sem hefði verið nýbreytni. Klukk-
an tíu slokknuðu götuljósin. Sjálf
höfðum við slökkt öll ljós.
REYNDAR hef ég alltaf verið
meðvitaður um hversu varasamt
það er að horfa of mikið á stjörnur.
Fræg er sagan af gríska heimspek-
ingnum til forna sem horfði svo
mikið á stjörnurnar að hann datt
ofan í brunn. En hvað um það. Í
útvarpinu hóf stjörnufræðingur
upp raust sína og útskýrði hvað
hefði átt að blasa við á himninum
ef ekki hefði verið skýjað. Ég verð
að viðurkenna að mér leið dálítið
eins og bjána þegar ég var búinn
að góna upp í skýin í hátt í kortér
og hlusta á manninn tala. „Hvers
vegna stend ég hér og horfi á ský?“
hugsaði ég með mér. „Af hverju er
ég ekki inni að horfa á sjónvarp-
ið?“
EN ég reyndi að horfa á björtu
hliðarnar. Þessi myrkvun var þrátt
fyrir allt góð hugmynd. Ég fór að
raula Spilverkið: „Við skýin felum
ekki sólina af illgirni.“ Ég fyrirgaf
skýjunum. Það var hins vegar
annað með stjörnurnar. Hér var
lagt upp með ákveðna líkingu, ef
ég skildi dæmið rétt. Tilefni myrkv-
unarinnar var upphaf kvikmynda-
hátíðar. Stjörnurnar á himninum
áttu að vera eins og kvikmynda-
stjörnur. Þegar leið á kvöldið
fannst mér sú líking einmitt mjög
viðeigandi. Alveg var það týpískt
fyrir stjörnur að láta ekki sjá sig
þegar allir voru að bíða eftir
þeim.
ÞAÐ var einnig lýsandi – ef svo
má að orði komast – fyrir kvöldið,
að í raun og veru reyndist áhuginn
á ljósum mannanna, ljósum bæjar-
ins, meiri en á stjörnum himinsins.
Hverjir slökktu? Hverjir slökktu
ekki? Pælingin var að allir myndu
slökkva ljósin, en á þessu varð hins
vegar töluverður misbrestur. Við
sambýliskona mín eyddum af þeim
sökum fullmiklum tíma í að góna á
upplýstan eldhúsglugga nágrann-
ans og pirrast yfir því að hann ætl-
aði greinilega ekki að slökkva hjá
sér. Á einum tímapunkti, þegar
nágranninn birtist og var greini-
lega að vaska upp – skítsama um
stjörnur – var sambýliskona mín á
leið upp á stól til þess að skipa
honum með ópum og handapati að
slökkva. Hún íhugaði jafnvel að
kasta steinvölu í gluggann. Þetta
mögulega uppistand náði ég að
kæfa í fæðingu með snaggaraleg-
um hætti.
„ÉG er brjálæðislega pirruð á
þessum nágrönnum,“ sagði mín
síendurtekið og sötraði hvítvínið.
„Djöfuls mórall.“ Svona eru stjörn-
urnar, hugsaði ég. Það er langur
vegur til þeirra. Þær skína skært.
Hvort þær láta sjá sig eða ekki er
háð duttlungum. Á meðan erum
við hin, sauðsvartur almúginn,
dæmd til þess að láta okkur nægja
að góna pirruð á ljósið í glugga
nágrannans.
Stjörnurnar
BESTI VINURINNEINN LÉTTUR, ÍSKALDUR
19. HOLAN!