Fréttablaðið - 03.11.2006, Side 52

stelpubögg með
Siggu Dögg
F jórum skotum seinna styðjum við hvort annað heim af
barnum. Rétt áður en þú stingur
lyklinum í skráargatið kemur
tilkynningin: ,,Ég ætla sko ekki að
sofa hjá þér.“ Þú ypptir öxlum og
býður mér inn. Við kúrum og kelum,
svo segi ég ,,stopp, hingað og ekki
lengra, nú förum við að sofa“. Ég
fagna sjálfsaganum í hljóði og
hugsa ,,nú hef ég áunnið mér
virðingu hans og stefnumót í
vikunni“. Það er, ef ég er skotin í
viðkomandi. Svo eru ,,kúrin“ þegar
ég er einmana og nenni ekki að
fara ein heim en er ekki skotin í
piltinum.
Gæti verið að þessi tvöföldu
skilaboð setji okkur jafnfætis
strákunum og færi völdin yfir til
okkar; hafa stelpur nú fundið leið til
að ,,kúra“ eins og strákar án þess
að kallast ,,druslur“?
Þ etta er eitt stórt samsæri; heim saman og ,,kúra“ . Helgi
eftir helgi, strákur eftir strák. Mér
finnst smá druslulykt af málinu. Einu
sinni þá kölluðust þær sem höfðu
kynferðismök við fjöldann allan af
karlmönnum, ,,druslur“. Við teljum
okkur hafa fundið glufu í neðan-
málsgrein skilgreiningarinnar, ef
það er ekkert ,,inn-út-inn-inn-út“ þá
sneiðum við hjá stimplinum en
fáum samt að kúra í karlmanns-
faðmi.
N ýyrðið ,,tilfinningaleg drusla“ er því vel við hæfi. Í kúri er
ekki gengið alla leið, það er bara
kelað utan yfir nærfötin. Það þykir
meira smart að ,,kúra“ og svo
vikuna á eftir að daðra á msn og
myspace. Sumum erum við skotnar
í og öðrum er gott að halda heitum
fyrir köld vetrarkvöld. Það er ekkert
annað en ,,drusluháttur“ að hræra í
tilfinningum og kenndum um borg
og bæ, hvort sem þú ert strákur
eða stelpa.
Það gæti talist jafnrétti að stelpur
hagi sér ,,eins og strákar“ í
tilhugalífinu en forsendurnar eru
ekki þær sömu og því gengur það
ekki upp.
E f strákur tilkynnir að hann ,,ætli ekki að sofa hjá þér“ þá er
harla ólíklegt að hann ávinni sér
virðingu. Nær væri að þetta yrði
túlkað sem áskorun eða í besta falli
sem persónuleg móðgun og merki
um lítinn áhuga. Strákur sem fer
heim með stelpu af djamminu getur
því ekki ,,kúrað“, það er ekki í boði.
Það er ágætt að hafa á bakvið
eyrað að strákar virðast hvort sem
er vera teflon húðaðir fyrir stimplin-
um ,,drusla“.
D rusla“ er hegðun en ekki persónuleikaeinkenni. Mér
finnst að við ættum að hætta að
haga okkur eins og ,,tilfinningalegar
druslur“ og fara einar heim ef
planið er ekki að svara kalli
kynhvatarinnar. Ef áhugi er til staðar
og von um ,,eitthvað meira“ þá ætla
ég að gefa honum númerið mitt,
kyssa hann á kinnina og halda svo
alein mína leið; við ,,kúrum“ kannski
eftir fyrsta stefnumótið ...
Tilfinningaleg
drusla