Fréttablaðið - 22.11.2006, Síða 32

Heyrn og snertiskyn eru öflug
verkfæri sem nýttust vel á
glerbræðslunámskeiði sem
haldið var fyrir sjóndapra á
Vesturgötu 7.
„Þið verðið að ákveða hvora hlið-
ina á glerinu þið viljið láta snúa
upp, þá möttu eða glans. Þið heyrið
það á ískrinu. Ef slétta hliðina á að
vísa upp þá á ískurhliðin að snúa
niður.“ Það er kennarinn Áslaug
Benediktsdóttir sem hefur orðið.
Hún er vön í glerinu, hefur haldið
námskeið áður fyrir blinda og
sjónskerta og segir þá geta býsna
mikið. „Maður lærir líka mikið á
að kenna þeim,“ bætir hún við.
Þrjár konur eru hjá henni þenn-
an daginn, allar með einhverja
sjón. Ein þeirra er Guðrún Gísla-
dóttir, hún hefur verið áður. „Það
er skemmtilegra að koma í annað
sinn því þá veit maður aðeins hvað
um er að vera,“ segir hún. „Það
verður að pússa glerið vel og láta
það snúa rétt en það er erfitt að
gera sér grein fyrir því hvernig
hlutirnir verða. Það sést ekki fyrr
en þeir koma úr ofninum.“ útskýr-
ir hún. Guðrún er með svokallaðan
RB-augnsjúkdóm. Hún kveðst sjá
allvel það sem er beint fyrir fram-
an hana en sjónsviðið sé alltaf að
þrengjast.
Guðrún Þórarinsdóttir situr
gegnt henni við borðið. Hún segist
sjá allt ágætlega nema það sem
hún sé að horfa á. „Ég sé ekki
framan í fólk sem er beint fyrir
framan mig þó ég sjái útlínur þess
og það fyrsta sem ég hætti að geta
lesið voru stóru fyrirsagnirnar í
blöðunum.“ Hún frétti af nám-
skeiðinu hjá Blindrafélaginu og
fagnar því að fá að vinna með
höndunum. „Það er svo gaman að
fá að skapa eitthvað,“ segir Guð-
rún sem hefur fengist við náms-
efnisgerð eftir að hún hætti sér-
kennslu á Selfossi.
Ásdís Lilja Guðmundsdóttir er
27 ára og missti sjónina fyrir ári af
völdum sykursýki en hefur endur-
heimt svolítinn hluta hennar aftur
með hjálp læknisaðgerða. „Ég
bjarga mér alveg,“ segir hún hress.
„En það er eins og ég horfi alltaf
gegnum sápukúlur, það er svona
olíubrák á öllu.“ Spurð hvort hún sé
handavinnukona svarar hún hlæj-
andi. „Nei, ég verð nú að vera alveg
hreinskilin með það en ég ákvað að
taka þátt í einhverju sem var boðið
upp á hjá Blindrafélaginu. Þetta er
í fyrsta skipti sem ég geri það.“
Allar eru þær að pússa og
leggja glerið eftir þeim reglum
sem Áslaug setur. Svo er brennsl-
an eftir. „Vonandi verður einhver
afrakstur með góðri hjálp kennar-
ans,“ segja þær og Áslaug er fljót
að henda það á lofti. „Það þurfa
allir hjálp til að byrja með hvort
sem þeir sjá vel eða ekki.“
Þreifa sig áfram í listinni
Heilsukostur – kökur og eftir-
réttir er heiti námskeiðs sem
haldið er annað kvöld í Manni
lifandi Borgartúni 24.
Einn af meistarakokkum fyrir-
tækisins Maður lifandi er köku- og
eftirréttadrottningin Auður Ingi-
björg Konráðsdóttir. Hún er haf-
sjór af fróðleik um hollar kökur og
eftirrétti og mun miðla af þeirri
visku sinni á námskeiði sem fram
fer annað kvöld, 23. nóvember
milli klukkan 18 og 20.
Farið verður yfir hvernig hægt er
að galdra fram góða, flotta og
holla eftirrétti með lítilli fyrirhöfn
og engu samviskubiti. Kynntar
verða uppskriftir og ráðleggingar
veittar um heilnæmt hráefni og
aðferðir.
Hollir eftirréttir