Fréttablaðið - 10.01.2007, Side 71

• Neoprenvöðlur með vöðlutösku aðeins 7.495
• Öndunarvöðlur frá 10.995
• Veiðijakkar vatnsheldir með útöndun frá 8.995
• Veiðivesti frá 1.995
• Kaststangir frá 1.995
• Vandaðir hólkar fyrir veiðistangir aðeins 1.500
• Flugustangir frá 2.995
• Kasthjól frá 995
• Fluguhjól frá 2.995
• 10 spúnar aðeins 1.995
Úrval af veiðifatnaði sem er að detta út úr vöruvali okkar
á mikið lækkuðu verði
Útsalan er líka í netverslun Veiðihornsins Veidihornid.is
Útsalan stendur aðeins í eina viku
Ekki missa af útsölunni í Veiðihorninu
Komdu strax í dag
Síðasti dagur
Síðasti séns
Stórútsölu Veiðihornsins
lýkur í dag!
Veiðihornið Hafnarstræti 5 • Veiðihornið Síðumúla 8 • veidihornid.is
Eftir að þær aðstæður sköpuð-ust í lífi okkar hjóna að geta
veitt fólki, félagasamtökum eða
sérstökum verkefnum fjárhags-
lega aðstoð höfum við víða lagt
hönd á plóg en ávallt forðast að
gera það að umfjöllunarefni fjöl-
miðla. Nýlegur stuðningur okkar
við tilraunaverkefni fyrir yngstu
nemendur í grunnskóla okkar
hverfis í Kópavogi hefur hins
vegar ratað inn í fjölmiðla og
verið settur þar ranglega í sam-
hengi við umsókn okkar um bygg-
ingarlóð. Lengst gengur Frétta-
blaðið í þeim efnum þegar það
þakkar sér sl. sunnudag fyrir að
hafa vakið athygli á málinu, full-
yrðir að um sé að ræða „greiða á
móti greiða“ og segir umfjöllun
undanfarinna daga „gott dæmi
um það aðhald sem fjölmiðlar
geta veitt“. Með því að setja
styrkveitingu okkar til Linda-
skóla í þetta samhengi er veist að
okkur með afar ósanngjörnum
hætti og óhjákvæmilegt er að
biðja þá fjölmiðla sem fjallað
hafa um þetta mál á undanförn-
um dögum að koma eftirgreindu
á framfæri:
Hinn 14. september sl. barst
tölvubréf frá aðstoðarskólastjóra
Lindaskóla þar sem óskað var
eftir styrk vegna tilraunaverk-
efnis í enskukennslu fyrir yngstu
nemendur skólans. Fram kom að
leitað yrði til fleiri aðila auk þess
sem bæjarfélagið kæmi með sér-
staka fjármuni til verkefnisins.
Eins og oft áður þegar um stærri
styrkveitingar er að ræða ákváð-
um við að taka beiðnina til
umfjöllunar í fjölskyldufyrirtæki
okkar, Ránarborg hf. Stjórn þess
félags kom saman 16. október sl.
og samþykkti að styðja verkefnið
með þrjú hundruð þúsund króna
framlagi á ári í þrjú ár. Um þessa
ánægjulegu ákvörðun var aðstoð-
arskólastjóranum tilkynnt sam-
dægurs. Skrifað var undir form-
legan samning um styrkveitinguna
hinn 14. desember sl.
Það er rétt að í október sl. sótt-
um við um lóðina Austurkór 159 í
Rjúpnahæð og var henni úthlutað
til annars umsækjanda þann 21.
nóvember sl. Mörgum þykir
væntanlega sú afgreiðsla tala
skýru máli um að engin tengsl
voru á milli styrkveitingarinnar
annars vegar og lóðarumsóknar-
innar hins vegar. Sannleikurinn
málsins er augljós – en óbrenglað-
ur er hann ekki tilefni til fjöl-
miðlaumfjöllunar. Mánuði eftir
úthlutun lóðarinnar, eða 19.
desember sl., bentum við á þann
möguleika að bæta mætti einni
byggingarlóð við í Austurkór og
lýstum áhuga okkar á að byggja
þá lóð fengist hún skipulögð.
Vafalaust er þetta hvorki í fyrsta
né síðasta skipti sem sveitar-
stjórn fær álíka ábendingu um
mögulega landnýtingu. Það
erindi, rétt eins og fyrri lóðarum-
sókn okkar, hefur aldrei verið
sett í samhengi við styrkveitingu
til Lindaskóla, hvorki af okkar
hálfu, ráðamanna skólans né bæj-
arfélagsins.
Sem betur fer hefur orðið
mikil vakning á undanförnum
árum um samfélagslega ábyrgð
atvinnulífs og einstaklinga sem
með margvíslegum hætti leggja
smærri og stærri verkefnum
fjárhagslegt lið eða veita þeim
stuðning með öðrum hætti. Á
sama tíma og fjölmiðlar leggja
þar sitt af mörkum með víðtæk-
um áhrifum sínum á hverjum
degi verða þeir jafnframt að gæta
þess að það „ aðhald“ sem Frétta-
blaðið stærir sig af sl. sunnudag
verði ekki til þess að fæla fólk og
fyrirtæki frá vel meintum stuðn-
ingi af ótta við útúrsnúning og
afbökun í ábyrgðarlausri fjöl-
miðlaumfjöllun.
Kópavogi, 9. janúar 2007
Þorsteinn Vilhelmsson
Þóra Hildur Jónsdóttir
Samfélagsleg
ábyrgð og
„aðhald
fjölmiðla“ Þ
að hlýtur að vekja ýmsar
spurningar þegar auðmað-
ur fer fram á að bætt sé við
lóð, sem ekki er á skipulagi,
til að fullnægja óskum hans
af því að hann fékk ekki
úthlutað lóð þegar dregið var.
Enn frekari spurningar vakna þegar
hann kemur á fund bæjarstjóra með
þetta erindi viku eftir að þeir tveir
undirrita samkomulag um fjárveit-
ingu fyrirtækis á hans vegum til
skóla í bænum, og auk þess situr
skólastjóri viðkomandi skóla í bæj-
arstjórn fyrir sama flokk og bæjar-
stjórinn. Hér er vísað til beiðni Þor-
steins Vilhelmssonar um að bætt
verði við lóð við götuenda á
Rjúpnahæð í Kópavogi. Þess
ber að geta að þessi beiðni
mun enn vera óafgreidd til
umfjöllunar í eðlilegum far-
vegi. En verði hún samþykkt
verður það væntanlega gegn
vilja minnihlutans, allavega
vinstri grænna. Slík sam-
þykkt væri í hæsta máta
óeðlileg, en kannski bara
venjulegt dæmi um spillingu. Það
væri í sjálfu sér alvarlegt, en öllu
alvarlegri er þó hinn endinn á þess-
ari sögu, sem er fjárstyrkur tveggja
fyrirtækja, eignarhaldsfélaganna
Norvik hf. og Ránarborgar ehf., sem
er í eigu Þorsteins Vilhelmssonar, til
Lindaskóla í Kópavogi.
Um er að ræða 17 milljóna króna
styrk næstu þrjú ár til að „hefja
markvisst skipulag á viðbótar ensku-
kennslu og samþættingu í íþrótta/
hreyfifærni og útikennslu í 1.- 4.
bekk á tímabilinu 2006-2009“. Mark-
miðið er að haustið 2009 verði 35
stunda kennsla á viku orðin að veru-
leika. Gunnar I. Birgisson bæjar-
stjóri segir svipað fyrirkomulag
hafa verið tekið upp í Kópavogs-
skóla síðastliðið haust (Mbl. 21. des).
Hann telur það „mikilvægt að fyrir-
tækin taki þátt í menntun barnanna
okkar“. Það er kannski smekksatriði
hvort það sé til marks um metnað að
kría fé út úr fyrirtækjum til að halda
uppi kennslu í grunnskólum, sér-
staklega þegar forsvarsmenn bæj-
arins guma af sterkri fjárhagsstöðu.
En hvað sem því líður, þá er hér um
hápólitískt mál að ræða. Það er
grundvallaratriði hvort eigi að reka
opinbera skóla, þó ekki sé nema að
hluta, fyrir styrki frá einkafyrir-
tækjum. Nógu vafasamt er hvort
eigi að leita til fyrirtækja um styrki
til einstakra viðburða í skólanum, en
hér er um viðvarandi starfsemi að
ræða. Bæjarfélaginu ber að leggja
fé til slíkrar starfsemi. Samfélags-
leg ábyrgð fyrirtækja felst fyrst og
fremst í því að kjör og aðbúnaður
starfsmanna séu í góðu lagi, að vera
samfélaginu til nokkurs gagns og
starfa í sátt við umhverfið. En það er
í fyllsta máta óeðlilegt að opinberir
skólar séu reknir með styrkjum frá
fyrirtækjum. Slíkt er í rauninni aft-
urhvarf til fyrri tíma. Það er ekki
hlutverk eignarhaldsfélaga að taka
þátt í menntun barnanna.
Höfundur er varabæjarfulltrúi
vinstri grænna í Kópavogi.
Lóðaúthlutun og fjármögnun grunnskóla í Kópavogi