Fréttablaðið - 22.02.2007, Page 49

Nú nýverið birtist hér í blaðinu frétt um aukna þjónustu
ferðaþjónustu fatlaðra. Tilefnið
var samþykkt borgarráðs um að
veita þeim 400 hjólastólanotend-
um sem nýta sér ferðaþjónustuna
heimild frá og með 1. maí til að
panta ferðaþjónustubíl með að
lágmarki þriggja tíma fyrirvara.
Alls nota u.þ.b. 1200 fatlaðir
einstaklingar, sem ekki geta nýtt
sér almenningssamgöngur, ferða-
þjónustu fatlaðra. Fram að þessu
hafa þeir þurft að panta bíl með
sólarhrings fyrirvara ef þeim
skyldi „detta í hug“ að fara í bíó, á
kaffihús eða í boð. Þetta fyrir-
komulag hefur margoft verið
gagnrýnt. Því tók Borgarráð
Reykjavíkur þá ákvörðun í nóv-
ember 2005 að fyrirvarinn stytt-
ist og færi niður í allt að þrjár
klst. þegar pantaður væri bíll. Til
að nægur tími gæfist til undir-
búnings var ákveðið að breyting-
in kæmi til framkvæmda 13 mán-
uðum síðar eða frá og með 1. jan
2007.
Í nóvember sl. boðaði síðan
velferðarsvið Reykjavíkurborgar
til fundar með fulltrúum hags-
munasamtaka fatlaðra þar sem til
umræðu var að fresta fram-
kvæmd þessa ákvæðis þar sem
menn voru ekki tilbúnir með nýtt
fyrirkomulag (þrátt fyrir 13 mán-
aða undirbúningstíma.) Þeirri
hugmynd var harðlega mótmælt.
Þrátt fyrir það var í desember
2006 lögð fram tillaga í borgar-
ráði um að taka til baka fyrri
ákvörðun um bætta þjónustu
ferðaþjónustunnar. Þeirri tillögu
var þá aftur mótmælt m.a. af
Landssamtökunum Þroskahjálp
og Öryrkjabandalagi Íslands og á
fundi borgarráðs var ákveðið að
vinna málið betur. Á síðasta fundi
borgarráðs var síðan ofangreind
tillaga samþykkt. Sú niðurstaða
er að mati okkar klárt brot á fyrra
samkomulagi og ljóst að borgar-
yfirvöld eru að svíkja þá 800 not-
endur sem fá í engu bætta þjón-
ustu. Auk þess þarf það fólk, sem
gefst kostur á að panta ferðaþjón-
ustu með minna en sólarhrings
fyrirvara, að greiða aukalega 500
kr. fyrir hverja ferð (1000 kr.
fram og til baka aukalega). Bíó-
ferðin verður því býsna dýr fyrir
þennan hóp Íslendinga sem seint
verður talinn með þeim efna-
meiri.
Upprunalega samkomulaginu
sem verið er að svíkja núna var
ætlað að auka möguleika fatlaðs
fólks til þátttöku í eðlilegu lífi,
njóta tómstunda og félagslífs með
öðru fólki. Við sem ófötluð erum
tökum ekki ákvarðanir um að
skreppa í bíó, hitta vini okkar eða
skreppa á kaffihús með sólar-
hrings fyrirvara. Því skyldi fatl-
að fólk eiga að gera það? Felst
mikið jafnræði og jafnrétti í
slíku?
Ákvörðun borgarráðs núna er
brot á þess eigin jafnréttisstefnu
þar sem segir m.a. „Óheimilt er
að mismuna fólki vegna fötlunar.
Unnið skal markvisst að því að
gera fötluðum kleift að taka virk-
an þátt í borgarsamfélaginu“ og
„Fatlaðir eigi jafnan aðgang að
þjónustu og ófatlaðir“.
Einnig felst í henni brot á
markmiðsgrein laga um málefni
fatlaðra þar sem segir að fatlaðir
skuli eiga þess kost að lifa eðli-
legu lífi. Þá vinnur hún gegn hug-
myndafræði sáttmála Sameinuðu
þjóðanna um mannréttindi og
virðingu fatlaðs fólks sem nýlega
var samþykktur.
Það er lítill sómi að því fyrir
Reykjavíkurborg að taka til baka
fyrri ákvörðun frá 2005 og ennþá
minni sómi er að því að láta líta
svo út að um stórkostlegar réttar-
bætur sé um að ræða. Það virðist
sem borgarráð hafi skort vilja til
að standa við fyrri samþykktir.
Borgarstjórn Reykjavíkur hefur
ennþá tækifæri til að sýna að vilji
sé til staðar til að bæta þjónustu
við allt fatlað fólk í borginni í
samræmi við mannréttindastefnu
borgarinnar með því að breyta
samþykkt borgarráðs og taka upp
raunverulega samvinnu við hags-
munaaðila um framkvæmd þess-
arar þjónustu.
Annað er ekki forsvaranlegt á
Evrópuári jafnra tækifæra.
Gerður er formaður Landssam-
takanna þroskahjálpar og Friðrik
er framkvæmdastjóri.
Ferðaþjónusta fatlaðra á Evrópuári jafnra tækifæra
Ákvörðun borgarráðs núna
er brot á þess eigin jafnréttis-
stefnu