Fréttablaðið - 27.07.2007, Blaðsíða 46

27. JÚLÍ 2007 FÖSTUDAGUR12 fréttablaðið ferðahelgin
Tjaldsvæðið í Skaftafelli er skemmtilegt og
hentar jafnt fyrir húsbíla, fellihýsi, tjaldvagna og
svo hin venjulegu tjöld sem orðin eru í minni-
hluta á tjaldsvæðum.
Skaftafell er vinsæll áfangastaður ferðalanga, bæði
erlendra og innlendra. Þar er skemmtilegt tjald-
svæði sem býður upp á marga möguleika. Að sögn
Hafdísar Roysdóttur, einnar af fjórum þjóðgarðs-
vörðum, hefur hlutfall húsbíla og fellihýsa aukist
mjög undanfarin ár og telur hún að fólk sem not-
ist við venjuleg tjöld séu nú komin í tæpan minni-
hluta gesta. Tjaldbúðarmenningin breytist óneit-
anlega þegar svo er, og þurfa nútíma tjaldstæði að
bjóða upp á ýmsa nýja þjónustu. „Við erum nýkom-
in með rafmagn; átta rafmagnsstaura og sex tengla í
hverjum staur fyrir alla þá sem þurfa rafmagn. Fólk
spyr mikið um hvernig það getur losað úr ferðaklós-
ettum sínum og bjóðum við því upp á seyrulosun.
Í Skaftafellsstofu eru svo nettengdar tölvur,“ segir
Hafdís en í Skaftafellsþjóðgarði eru fjórir heilsárs-
starfsmenn og ellefu sumarstarfsmenn. Starf þeirra
getur falist í því að losa stíflur í klósettum, leggja
stíga, taka á móti túristahópum og búa til bæklinga
um svæðið.
Blaðamanni leikur forvitni á að vita hvort starfs-
menn þurfi stundum að elta uppi bíræfna gemlinga
sem stelast undan að borga fyrir tjaldplássið sitt.
„Jú, jú, það er alls staðar. Ef fólk vill spara sér pen-
inginn þá bara gerir það það. Sem betur fer eru nú
flestir sem koma og borga, svo göngum við á svæð-
ið tvisvar á dag og rukkum. En það eru alltaf ein-
hverjir sem sleppa og það þýðir ekkert að ergja sig
yfir því. Það er ýmislegt sem viðgengst þó menn séu
ekkert kátir með það. Manni finnst það hins vegar
sérstaklega broslegt að horfa á eftir margra milljón
króna drossíu sem dregur á eftir sér tveggja hæða
einbýlishús stinga af og spara sér 750 krónur. Manni
finnst það svolítið fyndið, en skilur það aðeins betur
ef það eru fátækir námsmenn,“ segir Hafdís.
Tjaldsvæðið í Skaftafelli er mjög skemmtilegt. Það
samanstendur af níu stórum flötum sem henta vel
fyrir húsbýla, fellihýsi og tjaldvagna vegna þess hve
undirlagið er hart. Tjaldstæðið er gamall árbotn þar
sem Skeiðará rann yfir í flóðum áður en flóðvarnar-
garðar voru byggðir á sínum tíma í tengslum við brú-
arframkvæmdir 1974. Svæðið er nú vel skógi vaxið,
og þeir sem kjósa að sofa í hógværum tjöldum geta
fundið yndislega staði til að tjalda inni í limgerðun-
um í friði og ró. Sumir tjaldgestir kvarta þó yfir þvi
að erfitt sé að koma tjaldhælunum niður sökum stein-
mettaðs jarðvegar, en þá er mikilvægt að hafa með
í för hamar til að berja hælana niður. Tjöldun utan
tjaldsvæðis í Skaftafellsþjóðgarði er óheimil nema
með sérstöku leyfi. Til dæmis má ekki tjalda í heið-
inni, við Svartafoss né við Skaftafellsjökul. Nánasta
umhverfi tjaldstæðisins er mjög fallegt og marg-
ar gönguleiðir beggja vegna gilsins sem tjaldstæðið
stendur við. Í sumar hafa hins vegar verið svo miklir
þurrkar að áin sem kemur neðan úr giljunum rennur
ekki fram, heldur hverfur ofan í aurinn fyrir framan
Tjöld í minnihluta
Tjaldsvæðið í Skaftafelli samanstendur af níu stórum flötum
sem henta vel fyrir húsbíla og fellihýsi.
Maríanna Clara Lúthersdóttir
leikkona er ekki mikið fyrir það
að fara út úr bænum um versl-
unarmannahelgar. „Ég hef hald-
ið tryggð við Innipúkann og geri
það áfram í ár,“ segir Maríanna.
Hún hefur þó tvisvar sinn-
um lagt land undir fót með æði
skrautlegum árangri. „Ég fór á
Uxa ´95 þar sem öll eiturlyfja-
neysla fór gjörsamlega framhjá
mér,“ segir Maríanna og hlær. „Í
hitt skiptið fór ég út á land í úti-
legu með fyrrverandi kærastan-
um mínum.“
Sú ferð fór ekki eins og til
stóð. Veðrið var svo vont að tjald-
ið sem þau ætluðu sér að gista í
rifnaði og fauk að lokum. „Við
neyddumst til að hörfa inn í bíl
og fengum svo inni í sumarbú-
stað hjá fólki í stórfjölskyldu
kærasta míns,“ segir Maríanna.
Þar var hrakförunum langt
í frá lokið. Maríanna átti enn
eftir að rispa bílinn endilangan,
en bíllinn var einmitt líka feng-
inn að láni hjá foreldrum hennar.
„Kærastinn minn ætlaði að kenna
mér að keyra, en ég var ekki með
bílpróf þá og er ekki enn, og ég
keyrði einfaldlega út í skurð.“
Allt fór vel að lokum, Marí-
anna komst heim og þar sem for-
eldrum hennar þótti mikilvægast
að það voru bara hlutir sem ris-
puðust og rifnuðu, ekki Maríanna
sjálf, var henni fyrirgefið.
Heldur tryggð
við Innipúkann
Maríanna Clara Lúthersdóttir leikkona afrekaði það að rífa tjald foreldra sinna
og rispa bíl þeirra eina verslunarmannahelgina.