Fréttablaðið - 18.10.2007, Blaðsíða 24

nám, fróðleikur og vísindi
Kennarar hugsa gjarnan
meira um fræðslustarfið og
þroska nemenda en þeim
ber líka að sýna nemend-
um umhyggju og áhuga
og miðla þannig þessum
gildum í kennslustarfinu, að
sögn Ingólfs Á. Jóhannes-
sonar, prófessors á Akur-
eyri.
Umhyggja kennara fyrir nemend-
um á að vera kjarni skólastarfsins
í öllum skólum á öllum skólastig-
um. Umhyggjan er samt ekki endi-
lega fyrsta hugtakið sem kemur
upp í hugann þegar rætt er um
framhaldsskóla eða háskóla þó að
hún geri það í tengslum við leik-
skóla og grunnskóla. Kennarar
þurfa að búa sér til áhuga og
umhyggju á öllum skólastigum ef
slíkt er ekki fyrir hendi.
Þetta kemur fram í erindi Ing-
ólfs Ásgeirs Jóhannessonar, próf-
essors við Háskólann á Akureyri,
sem hann heldur á málþingi Kenn-
araháskóla Íslands, KHÍ, í dag
undir yfirskriftinni Umhyggjan á
heima í öllum skólum: hlutverk
viðfangsefni og sjálfsmynd kenn-
ara á 21 öld.
„Við erum svo mörg, sérstak-
lega á efri skólastigunum, sem
hugsum um fræðsluhlutverkið í
kennslustarfinu. Allir kennarar
hugsa mikið um að koma nemend-
um til þroska og margir hugsa um
umhyggjuna en ég held það sé
ekki endilega það fyrsta sem fólki
dettur í hug í framhaldsskóla og
háskóla. Ég velti fyrir mér hvort
kennarar þurfi ekki að læra að
sýna meiri umhyggju,“ segir
Ingólfur.
„Engu máli skiptir hvert skóla-
stigið er. Kennurum ber að miðla
umhyggju, áhuga og tengslum í
gegnum vinnubrögð sín frekar en
að kenna staðreyndir um það,“
segir hann. „Við prófum fólk í
íslensku og eðlisfræði en höfum
ekki þróað aðferðir til að meta til
dæmis samskiptahæfni fólks eða
áhuga þó að það sé líka hluti af
veruleikanum.“
Kennarastarfið er að breytast
og margir kennarar upplifa aukn-
ar kröfur. Spurningin er hvernig
kennarar hugsa um sjálfa sig og
starfið sitt. „Ég held að sumum
kennurum finnist breytingarnar
erfiðar og að einhverju leyti búum
við ekki nægilega vel að skólun-
um. Ég hef tilhneigingu til að taka
undir það að kröfur til kennara
hafi aukist, kennarar þurfa að
sinna fleiri viðfangsefnum,“ segir
hann.
Ingólfur ætlar líka að fjalla um
ólíkar kröfur til karla og kvenna
út frá umhyggjunni og veltir upp
spurningunni hvort umhyggjan sé
talin kvenmannsverk og aginn
karlmannsverk í kennarastarfinu.
„Ég vil meina að það sé mjög skað-
legt fyrir skólastarfið og sjálfs-
mynd kennara að ætla fólki hluta
úr starfinu út frá kyni af því að
hvort tveggja er mikilvægt svo
lengi sem aginn er skikkanlegur
og fólki líður vel.“
Sýna á nemend-
um umhyggju
Ég velti
fyrir mér
hvort kennarar
þurfi ekki að
læra að sýna
umhyggju.
Heillaðist af hafrétti strax á fyrsta ári
B&L