Fréttablaðið - 20.04.2008, Síða 68

20 20. apríl 2008 SUNNUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Hmm, leyfðu
mér að giska...
óformlegur
klæðnaður
þýddi buxur og
jakki?
Ég tók allan
pakkann! Skipti um
olíu, rúðuþurrkur
og ljósaperur!
Og ég sparkaði
aðeins í öll dekkin!
Þau eru á réttum
stað!
Allt þetta á góðu,
föstu verði, 35
þúsund kall!
Þessi smávægilegi vélar-
bruni leggst svo ofan á!
Hæ,
mamma.
Hæ, Palli.
Hvað varst
þú að gera í
kvöld?
Ég veit ekki...
bara...
ekki mikið...
hanga og svona..
þetta venjulega...
þú veist...
muldur
muldur.
Ein dulkóð-
uðu skilaboð-
in enn?
Og dulmáls-
sérfræð-
ingarnir í
heimsstyrjöld-
inni héldu að
þeirra vinna
væri erfið!
Hæ, hey,
komdu nú!
Partíið er
byrjað,
krabba-
félagi! Humar.
Ímyndaðu þér að það sé
búið að taka til í stofunni
Mmm!
Ókei...
Búið að ganga frá jóla-
trénu og pakka öllu
skrautinu niður...
Haltu
áfram
...plús að maturinn er í ofnin-
um, eldhúsið glansar, og þú
hefur ekki lyft fingri allan
daginn!
Oooohhhhh!
Ég kann ennþá á hana...
ég þarf bara
að nota
aðra hnappa.
Segðu
þetta aftur
um að einhver
annar hafi eldað!
Afmælisdagurinn rann
upp, sólríkur og fagur.
Fertugsaldurinn kom eins
og vorboðinn ljúfi og allt í
einu virtist heimurinn hafa
tekið stakkaskiptum. Lífið
varð sveipað alvarlegri
blæ og fullorðinsárin höfðu
eftir þrjátíu ára bið tekið völdin.
Þrátt fyrir að líkaminn teldi eigand-
anum ennþá trú um að hann væri í
fullu fjöri reyndist medium-stærðin
einu númeri of lítil og XL varð ofan
á.
Sem betur fer hafði gráu hárun-
um ekki fjölgað til muna við fyrstu
sýn í speglinum. Þau virtust í það
minnsta fela sig vel og vandlega á
bak við sótsvarta skeggrótina.
Glöggur maður kom þó auga á eitt
hár og eftir vandræðalegt bros, til-
raun til að breiða yfir þessa stað-
reynd, var rokið inn á klósett og
reynt að kippa hárinu burt. Með til-
heyrandi öskrum og látum.
En það var þó hvorki líkams-
þyngdin né breyttur hárlitur sem
staðfesti endanlega að þrjátíu ár
voru liðin síðan drengurinn kom í
heiminn. Sú sönnun fékkst þegar
tekið var utan af afmælispökkun-
um. Þegar maður varð sjö ára var
það tölvuúrið frá Casio sem átti hug
manns og hjarta. Ári seinna stálu
markmannshanskar merktir Peter
Höeg senunni og ekki versnaði
ástandið þegar níu ára aldrinum var
náð; Patrick-takkaskór eins og
Michael Laudrup lék í. Ef Select-
bolti fylgdi í kjölfarið var dagurinn
hreinlega fullkomnaður og nákvæm-
lega ekkert gat skyggt á gleðina.
Og svona hélt veislan áfram langt
fram á þessa öld. Leikföngin hrein-
lega hrúguðust inn og litli strákur-
inn vaknaði til lífsins einu sinni á ári
þegar hann gat farið út að leika sér
með afmælisgjöfina. En þegar
maður fagnar þremur áratugum á
hótel jörð breytist allt. Tölvuúrið
með reiknivél og vekjaraklukku
varð allt í einu tveir borðstólar og
markmannshanskarnir umbreyttust
eins og Öskubuska á miðnætti í upp-
þvottavél. Og þegar maður verður
þrítugur kann maður allt í einu að
meta slíkt og litli strákurinn verður
bara að bíða fram til jóla og vona að
einhver hafi gleymt hversu langt sé
liðið.
STUÐ MILLI STRÍÐA Aldurinn sem drap barnið
FREYR GÍGJA GUNNARSSON ÞJÁIST AF ALDURSKRÍSU
MasterCard
Mundu
ferðaávísunina!