Fréttablaðið - 23.05.2008, Blaðsíða 48

útlit
smáatriðin skipta öllu máli
12 • FÖSTUDAGUR 23. MAÍ 2008
N
aughty Nauticals heitir nýjasta línan frá MAC. Það sem er svo
skemmtilegt við hana er að hún hvetur konur til að hugsa
út fyrir rammann og vera pínulítið öðruvísi. Einhvern
tímann var því fleygt fram að ef augun væru mikið
máluð ættu varirnar að vera lítið málaðar en það er
greinilega ekki málið hérna því bæði varir og augu eru
áberandi. Frostblátt naglalakk í stíl við kalt augna-
ráð er málið. Lark About pigment stardust er borið
á augnbeinið og augnlokin. Í þessu útliti á andlitið að
vera alveg slétt og jafnt, enginn kinnalitur eða neitt
slíkt. Til að fanga stemninguna er fallegt að lýsa upp
kinnbeinin til að fá fallega áferð. Til að fullkomna
förðunina er grár blýantur settur alveg við augnhár-
in en hann heitir Greyprint Technakohl. Glossinn sem
toppar sumarstemninguna heitir Ensign Lustreglass. Er
hægt að biðja um eitthvað meira? martamaria@365.is
Naughty Nauticals er sumarlínan frá MAC
Blár er nýi svarti
Hugmyndin að ilminum, Seductive Elixir, er komin frá Afríku þar
sem forfeður fyrirsætunnar Naomi Campbell áttu heima. Ilm-
fræðingurinn Guilaume Flavigny heillaðist af rauðum drykk
sem er gerður úr blöðum stokkarósarinnar, Hibiscus, sem
innfæddir segja að sé heilög. „Þetta var eins og undur-
samlegur töfradrykkur, svo spennandi og algerlega
framandi,“ segir hann og bætir því við að ilmurinn eigi
að endurspegla seiðandi fegurð Naomi. Hver vill ekki
vera eins ástríðufull og seiðandi og ofurfyrirsætan?
SUMARILMURINN FRÁ GIVENCHY
fær mann til að iða af lífi og fjöri og langa til að dilla sér í takt við sumarblíðuna. Það
kemur kannski ekki á óvart því hann ber nafnið „Summer Coctail“. Givenchy hugsar um
bæði kynin því dömurnar fá rautt glas en herrarnir blátt og geta því sameinast í sumar-
kokkteil.
1.Submarine heitir þessi augnskuggi frá MAC. 2. Lark About glimmerduft er borið yfir
augnlokið þegar búið er að bera augnskuggann á. 3.Frost naglalakk frá MAC.
Ástríðufull Naomi
1
2
3
Nýjasta útlitið frá Mac heit-
ir Naughty Nauticals. Blái liturinn í
kringum augun er afar sjarmerandi
og flottur með eldrauðum vörum.
Ólífrænt fólk í vanda
É
g fékk hálfgerða hugljómun þegar ég
las grein í tímaritinu Style sem fjall-
aði um klofna persónuleika nútímans
- fólkið sem vildi bæði lifa lífrænu lífi
og ferðast um á einkaþotu. Þótt þetta um
einkaþotuna sé „svo 2007“ þá fangaði þetta
þá stemningu sem ríkt hefur innra með mér
undanfarið. Langar ekki flesta að lifa líf-
rænu lífi og baða sig í velmegun og lúxus
á sama tíma?
Þótt ég standi mig þokkalega þegar
kemur að lífrænu eldhúsi og matreiðslu
þá vantar töluvert upp á í öðrum þátt-
um. Á til að mynda ekki safnhaug í garðinum (það stendur til bóta í
sumar) og í ofanálag keyri ég um á bíl sem eyðir svo miklu bensíni
að ég hef varla undan að fylla á hann. Blæðandi bíladella kemur þó í
veg fyrir að ég skipti á honum og rafmagnsbíl.
Var að velta lífrænni tilveru fyrir mér þegar ég var stödd í sænska
móðurskipinu H&M um daginn. Þar hékk aragrúi af lífrænum bómull-
arfötum á slám verslunarinnar og eitt augnablik hugsaði ég með mér
hvort ég ætti ekki að kaupa þetta frekar en óumhverfisvænu glam-
úrfötin sem hengu á næstu slá. Eftir smá umhugsun komst ég að því
að ég hef einfaldlega ekki lífrænan fatasmekk. Þótt sumir séu sætir í
víðum ólituðum hörbuxum, í bómullarbol með lífrænan túrban í hár-
inu þá gerir þetta ekkert fyrir sjálfa mig. Fyrir mér eru þetta bara
föt til að vera í þegar garðurinn er sjænaður en á ekki heima á vinnu-
stað hvað þá í partíum. Á sama tíma eru háhælaðir skór eitthvað það
ólífrænasta sem hægt er að hugsa sér, samt gæti ég ekki hugsað mér
lífið án þeirra.
Ég held reyndar að fyrsta skrefið fyrir þá ólífrænu sé að hugsa
sig tvisvar um áður en fjárfest er í dauðum hlut. Nú eiga einhverj-
ir sem mig þekkja eftir að fá hláturskast og finnast þetta koma úr
hörðustu átt en batnandi manni er best að lifa.
Þegar það voraði upplifði ég það sterkt að kannski væri ég á bata-
vegi þegar ég dró fram öll gömlu sumarskópörin sem ég hef sank-
að að mér í gegnum tíðina. Ég fékk þá tilfinningu að gömlu skórn-
ir væru splunkunýir því þeir voru allir svo fallegir. Kannski upp-
lifði ég þetta því ég var ekki búin að hafa þá fyrir augunum lengi.
Kannski er þetta lykillinn að lífrænu lífi – að pakka reglulega niður
fötum og taka þau upp aftur. Þá líta þau út fyrir að vera ný og gera
það sama fyrir „sjoppaholikinn“ sem býr innra með allt of mörgum.
Skora á ykkur að prófa!
Marta María Jónasdóttir
martamaria@365.is