Fréttablaðið - 23.05.2008, Blaðsíða 68

36 23. maí 2008 FÖSTUDAGUR
tonlist@frettabladid.is
TÓNNINN GEFINN
Steinþór Helgi Arnsteinsson
Blaðberinn
bíður þín
Þú færð Blaðberann þinn í Skaftahlíð 24
alla virka daga frá kl. 8-17.
óðar fréttir fyrir umhverfiðBlaðberinn...
Bandaríska hiphop-sveitin
The Roots hefur fyrir
löngu sannað sérstöðu sína.
Áttunda hljóðversplata
þeirra Ahmirs „Questlove”
Thompson og Tariqs
„Black Thought” Trotter,
Rising Down, kom út fyrir
skemmstu. Trausti Júlíus-
son spáði í The Roots.
Philadelphiu-rappsveitin The
Roots er þegar orðin ein af líf-
seigustu hiphop-sveitum
sögunnar. Hún fagnar tuttugu
ára afmæli á næsta ári og var að
senda frá sér nýja plötu, þá átt-
undu í röðinni. Ástæður fyrir
langlífi The Roots eru nokkrar,
þar á meðal sú staðreynd að
sveitin er fyrst og fremst skipuð
ástríðufullum tónlistarmönnum,
en ekki sjálfhverfum klíkufor-
ingjum með mikilmennskubrjál-
aði. Meðlimirnir hafa bakgrunn í
fönki, djassi og soul-tónlist, en
sjö manna tónleikasveit The
Roots er eins konar hirðhljóm-
sveit hiphop-senunnar og hefur
meðal annars spilað undir hjá
Jay-Z og Erykuh Badu.
Rödd og trommusett
Höfuðpaurar The Roots eru rapp-
arinn Tariq Trotter sem kallar sig
Black Thought og trommuleikar-
inn og upptökustjórinn Ahmir
„Questlove” Thompson. Þeir hitt-
ust fyrst í september 1987 þegar
þeir voru við nám í sama lista-
skóla í Philadelphiu. Þá hafði
Ahmir verið trommuleikari í
hljómsveit föður síns í nokkur ár.
Hann eignaðist sitt fyrsta sett
þriggja ára. „Ahmir var nörd,”
segir Tariq í nýlegu viðtali við
Rolling Stone, „en það sem dró
okkur saman var að hann gat
endur skapað öll breikin sem voru
ríkjandi í hiphoppinu um miðbik
níunda áratugarins. Alla þessa
takta sem Big Daddy Kane eða
Kool G Rap röppuðu yfir. Níu af
hverjum tíu þeirra voru komnir
frá James Brown. Ahmir gat bara
sest niður og spilað þá.“
Erfiður uppvöxtur
Ahmir og Tariq eiga ólíkan bak-
grunn. Ahmir ólst upp í tónlistar-
fjölskyldu og var tólf ára gamall
farinn að ferðast með hljómsveit
föður síns, en Tariq átti vægast
sagt erfiða æsku. Pabbi hans var
virkur í trúarsamtökunum Nation
of Islam og fór í moskuna fimm
sinnum á dag. Að sögn Tariqs var
trúarstarfið samt bara yfirvarp
yfir glæpastarfsemi og pabbi
hans var tekinn af lífi á hrottaleg-
an hátt í mafíuhefndaraðgerð
þegar Tariq var aðeins árs gamall.
Þegar hann var unglingur var
móður hans rænt, henni nauðgað
og hún myrt af geðbiluðum morð-
ingja. Til að kóróna þetta var svo
bróðir hans lengst af í fangelsi.
„Hann hefur setið í inni í 27 af
þessum 42 árum sem hann hefur
lifað,“ segir Tariq í fyrrnefndu
viðtali. Tariq virðist þó hafa kom-
ist ótrúlega heill frá þessum
hörmungum.
Sexy Back og Zeppelin
Questlove er eftirsóttur upptöku-
stjóri og útsetjari. Hann er til
dæmis tónlistarstjóri yfirstand-
andi risatónleikaferðar Jay-Z og
nýbúinn að stjórna upptökum á
nýrri plötu soul-goðsagnarinnar
Al Green sem mikill spenningur
er fyrir.
Nýja Roots-platan, Rising Down,
hefur fengið fína dóma og er enn
ein staðfestingin á ágæti sveitar-
innar. Hún er harðari og pólitískari
en oft áður og full af flottum tökt-
um. Á meðal gesta má nefna Mos
Def, Dice Raw, Porn, Common,
Chrisette Michele og Talib Kweli.
Tónleikar með The Roots eru
nokkuð sem enginn ætti að láta fram
hjá sér fara. Bandið er að sögn
drulluþétt og auk þess að spila lög
sveitarinnar dettur það í miðri dag-
skrá yfir í að spila Led Zeppelin-
gítarriff og slagara eins og Sexy
Back með Justin Timberlake og Roc
Boys með Jay-Z. Hljómar ekki illa...
Yfirburðasveit í rappsögunni
THE ROOTS Þeir Questlove (með afróið) og Black Thought halda áfram að brillera á
nýju plötunni.
„Mér finnst mest gaman að
röppurum sem geta verið með
fjölbreytt þema,“ segir Sesar A,
sem hefur gefið út sína þriðju
sólóplötu, Of gott. „Hluti af þessu
snýst um að spyrja sig spurninga,
velta hlutunum fyrir sér og vera
með umræður, ekki bara að velta
sér upp úr eigin egói. Það er
dauðadæmt,“ segir hann.
Sesar A, sem heitir réttu nafni
Eyjólfur Eyvindarson, deilir víða
á peninga- og markaðshyggju
þjóðfélagsins á plötunni og ber
titillinn merki þess. „Hann vísar
til þess að þessi lífsstíll sem við
lifum á Vesturlöndum sé of góður
til að vera sannur. Hann hlýtur að
vera á kostnað einhvers.“
Sesar A vann plötuna með
hléum samhliða því sem hann
nam kvikmyndaleikstjórn og
matreiðslu er hann bjó á Spáni. Á
meðal þeirra sem aðstoða hann er
hljómsveitin IFS sem hann söng
með í Barcelona. Hún
samanstendur af níu manns frá
átta löndum sem syngja á allt að
tíu tungumálum. Því til undir-
strikunar eru lagatextarnir birtir
á fjórum tungumálum í umslag-
inu.
Lagið Hosur grænar fer í
spilun á næstunni auk þess sem
myndband við lagið er á leiðinni.
DVD-mynddiskur með heimildar-
myndum og myndböndum er
síðan væntanlegur með plötunni
Of gott í viðhafnarútgáfu seinna á
árinu.
Aðspurður segir Sesar að
rappið sé síður en svo dautt eins
og margir hafa haldið fram. „Það
sem vantar er ákveðinn vettvang-
ur fyrir rappið. Ég held að allt
annað sé til staðar, bæði gróskan
og sköpunargleðin.“ - fb
Lífið of gott til að vera satt
SESAR A Rapparinn Sesar A hefur gefið
út sína þriðju sólóplötu, Of gott.
FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
> Plata vikunnar
Steintryggur - Trappa
★★★
„Trappa er skemmtilegt
samkrull af tónlist víða að úr
heiminum þó að grunnur-
inn sé taktar trommaranna
Sigtryggs Baldurssonar og
Steingríms Guðmundssonar.“
TJ
> Í SPILARANUM
Sigurður Guðmundsson og Memfismafían
- Oft spurði ég mömmu
Neil Diamond - Home Before Dark
Shearwater - Rook
Dísa - Dísa
Wolf Parade - At Mount Zoomer
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON WOLF PARADE
Fönkararnir í Red Hot Chili Peppers eru
komnir í ársfrí og ætla að nota tímann til að
hvíla sig eftir erfiða törn að undanförnu,
þar sem einkalífið hefur setið á hakanum.
„Við vorum mjög lengi að taka upp
Stadium Arcadium-plöt-
una. Þetta var erfitt og
langt ferli, sem kom í
kjölfar tveggja álíka
langra verkefna, Cali-
fornication og By the
Way,“ sagði söngvar-
inn Anthony Kiedis í
viðtali í tímaritinu
Rolling Stone. „Við
stöldruðum ekki við
fyrr en tónleikaferðinni
okkar lauk í fyrra. Við
vorum allir orðnir búnir
á því andlega og
ræddum um að gera ekkert í að minnsta
kosti eitt ár nema lifa lífinu, borða og læra
nýja hluti,“ sagði hann. „Ég er bara heima
hjá mér núna að læra á brimbretti. En
ég er samt kominn með smá fiðring
og er farinn að hugsa
um að semja lög á
nýjan leik.“
Red Hot í ársfríi
RED HOT CHILI
PEPPERS Hljómsveitin
Ret Hot Chili Peppers
er í ársfríi um þessar
mundir.
Þegar rýnt er í menningarfyrirbæri hefur tíðkast að flokka menn-
inguna í há- og lágmenningu. Ég geri mér ekki alveg grein fyrir
hvar mörkin liggja en þó er algengara að rauðvín og annað fínerí
fylgi hámenningunni. Dægurtónlist hefur yfirleitt flokkast undir
hatt lágmenningarinnar, mér til mikillar gremju, aðallega sökum
þess hve hún fléttast mikið
saman við poppmenningu
og daglegt amstur. Listin að
gera fallega tóna hefur af
þeim sökum alltaf farið
hallloka gegn „fínni“
listgreinum. Hér er þó ekki
átt við sígilda tónlist sem
þykir blússandi hámenning,
jafnvel þegar „tónskáld“
fremja voðaverk á sex óbó,
fjórar hörpur og eitt
langspil sem eru í engum
takti við tilgang tónlistar.
Þegar kemur hins vegar
að keppnum eins og
Eurovision, sem kölluð er sönglagakeppni, er ekki að furða þótt
mörgum finnist tónlist vera argasta lágmenning. Keppnin, sérstak-
lega eins og hún hefur þróast undanfarin ár, er ótrúlega skrautlegur
fýr, vægast sagt. Hér er tekin ákveðin sena, með nokkuð afmörkuð-
um en dyggum og áköfum aðdáendahópi, og búin til fáránlega dýr
keppni. Tónlistin sem fær að hljóma í keppninni er nokkuð sér á
báti og á sér frekar fáar hliðstæður. Það er ekki oft sem tónlist er
samin með það að leiðarljósi að heilla heila heimsálfu á þremur
mínútum. Ef við tökum samt íslensku lögin sem dæmi, og öll lögin
úr undankeppnum síðustu ára, þá eru furðu fá lög sem hafa náð að
sitja eftir svo einhverju nemur í þjóðarsálinni. Hvað veldur
eiginlega? Eiga þessi lög ekki að grafa sig í meðvitundina hjá
manni?
Ég ætla því að gefa mér það að íslensku Eurovision-lögin séu
verri en flest íslensk dægurlög. Samt er verið að eyða milljónum í
þetta batterí sem hlýtur þá að vera á kostnað annarra tónlistar-
greina. Skilar sér til baka sem góð landkynning myndu einhverjir
segja. Allt í lagi, nokkrir stórfurðulegir gaurar frá útlöndum þekkja
öll íslensku lögin og koma hingað reglulega en væri einhver til í að
halda því fram að Eurobandið sé eins góð landkynning og til dæmis
Mugison eða Emilíana Torrini (ætla að leyfa mér að sleppa að nefna
nöfn á borð við múm, Sigur Rós og Björk)?
Viðurkennum það bara, peningarnir sem fara í Eurovision eru
greiðsla fyrir afþreyingu enda er keppnin lítið annað. Hún er
reyndar fín sem slík og virkar vel þannig. Ég vona hins vegar að
þeir sem borga brúsann séu ekki að halda því fram að þeir séu að
styrkja og glæða íslenskt tónlistarlíf og auka hróður þess út fyrir
landsteinana. Nei, RÚV, þið eruð einfaldlega að gefa okkur lands-
mönnum löglegan partídag og ástæðu til að detta í það.
Eurovision-lágmenning
LÁGMENNING Eurobandið keppti fyrir Íslands
hönd í Serbíu í gærkvöld.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA