Fréttablaðið - 24.07.2008, Blaðsíða 47

FIMMTUDAGUR 24. júlí 2008 27
Virkjum fiskimiðin
UMRÆÐAN
Jón Kristjánsson
skrifar um sjávarút-
veg
Í Fréttablaðinu 17. júlí sl. var sagt frá því
að skipa ætti nefnd,
sem skila á af sér á
kjörtímabilinu, til þess
að kanna áhrif kvóta-
kerfisins á landsbyggðina, þrátt
fyrir að fyrir liggi skýrsla um
málið frá 2001, og allir nema
ráðamenn geri sér grein fyrir að
kerfið hafi nú þegar lagt mörg
sjávarpláss í rúst. Neikvæð áhrif
kvótakerfisins á landsbyggðina
hafa verið öllum ljós, nema
sægreifum og ráðamönnum.
Ég átti erindi á Breiðdalsvík
um daginn, þar voru fáir á ferli
nema ferðamenn að fylla á bif-
reiðar sínar – úr sjálfsala. Tvær
trillur voru við bryggju
en enginn var á ferli
við höfnina. Enginn
bátur sást á hafinu svo
langt sem augað eygði.
Þaðan ók ég norður um
til Egilsstaða, yfir
Hellisheiði eystri og
norður fyrir Sléttu til
Akureyrar.
Ofan af Hellisheiði
eystri var engan bát að
sjá til hafs á Héraðs-
flóa og engan heldur á Vopna-
firði. Í kauptúninu var lítið um að
vera og ekkert líf við höfnina. Á
Bakkaflóa sáust 2 trillur undan
Langanesi.
Á Þórshöfn var sama sagan,
örfáir bátar við bryggju en ekk-
ert fólk að vinna, enginn fiskur
og enginn bátur sást á sjó á Þistil-
firði.
Af veginum við Súlur sunnan
Raufarhafnar sást enginn bátur á
sjó. Raufarhöfn er varla skugg-
inn af sjálfri sér, örfáar trillur en
enginn virtist vera í veiðiskap og
engin sála var við höfnina. Þarna
sá ég Kúbueinkennin, sem ég
kalla svo: Húsum ekki haldið við,
þau ekki máluð en látin grotna
niður. Ein búð, opin fáa tíma á
dag, engin dagblöð um helgar og
eldsneyti aðeins úr sjálfsala.
Þegar ekið var fyrir Melrakka-
sléttu var heldur engan bát að
sjá, ekki heldur í Öxarfirði og á
Kópaskeri voru fáir bátar við
bryggju og enginn umgangur.
Annað sem einkenndi þessi
sjávarþorp var að þar var nær
engan fugl að sjá, örfáa hettu-
máva og fáeinar kríur, það var
allt. Þetta var öðruvísi meðan
menn stunduðu sjó á Íslandi, þá
iðuðu allar hafnir af fugli, sem
var að fá sér í gogginn.
Út af Tjörnesi var engan bát
að sjá, það var ekki fyrr en kom
að Húsavík að einn hvalaskoðun-
arbátur sást á leið í land með
ferðamenn. Talsvert var af trill-
um í höfninni en lítið um að vera,
flestar í biðstöðu vegna kvóta-
leysis.
Í öllu krepputalinu núna leggja
menn til að taka erlent lán til að
auka gjaldeyrisforðann. Engum
virðist detta í hug að fara í sjó-
inn og sækja gullið þaðan. Þjóð-
inni er haldið í kreppu vegna
þess að Hafró heldur því fram
að það þurfi að „byggja upp
þorskstofninn“ með friðun, helst
veiða ekki neitt. Ráðamenn
gleypa ráðleggingarnar hráar
þótt löngu hafi verið sýnt fram á
að þetta sé líffræðilega ómögu-
legt. Vitnar þar best um 30 ára
árangursleysi þessarar „tilraun-
ar“.
Það er á færi sjávarútvegsráð-
herra að bregða töfrasprota yfir
sjávarþorpin og landið allt með
því að auka aflaheimildir, stokka
allt kerfið upp – og reka þjálfar-
ann. Fyrir hverja er annars verið
að reyna að byggja upp fisk-
stofnana? Það verða brátt engir
eftir til þess að veiða.
Höfundur er fiskifræðingur.
JÓN KRISTJÁNSSON
UMRÆÐAN
Höskuldur
Þórhallsson
skrifar um
Ríkisútvarpið
Að undan-förnu hef ég
átt í undarlegum
ritdeilum. Í grein
benti ég á svik
núverandi stjórnarflokka um að efla
og styrkja RÚV ohf. Þorgrímur
Gestsson, formaður Hollvinasam-
taka RÚV, sá þá ástæðu til að benda
á, í grein sem bar heitið „Svikin við
RÚV og svikararnir“, að Framsókn-
arflokkurinn hefði samþykkt að
gera RÚV að opinberu hlutafélagi
og þannig væri núverandi vandi
útvarpsins til kominn. Þessum full-
yrðingum svaraði ég í annarri grein
þar sem ég benti á að rekstrarform-
ið hefði ekkert með það að gera að
Sjálfstæðisflokkur og Samfylkingin
stæðu fyrir niðurskurði á fjármagni
til RÚV.
Í annarri svargrein sinni sakar
Þorgrímur mig um að misskilja
hann vísvitandi og að vitna rang-
lega í grein hans. Til upplýsinga þá
vitna ég aldrei orðrétt í grein hans
en fullyrði að hann kenni rekstrar-
forminu um þann vanda sem
útvarpsstöðin á í. Við þessi orð mín
stend ég og misskil hann ekki á
nokkurn hátt. Þorgrímur segir
nefnilega í greininni, báðum reynd-
ar, að „allt væri komið fram sem
Hollvinir RÚV og fleiri sögðu þegar
þeir vöruðu við hlutafélagavæðing-
unni; þar var einfaldlega átt við
þann niðurskurð og samdrátt, sem
nú er að koma á daginn“.
Þorgrímur fullyrðir í grein sinni
að hollvinirnir hafi séð þetta fyrir.
Hvernig má það vera? Er Sjálf-
stæðisflokkurinn svo fyrirsjáan-
legur að um leið og hann fær tæki-
færi til svíkur hann sín loforð um
eflingu RÚV? Og er Samfylkingin
það mikill taglhnýtingur að hún
lyppast niður í öllum málum sem
snúa að ráðuneytum sjálfstæðis-
manna? Þótt ég telji að svo sé þá er
það staðreynd að ef stjórnarflokk-
arnir hefðu staðið við þjónustu-
samning við Ríkisútvarpið og
þannig tryggt útvarpinu nægt fjár-
magn hefði aldrei þurft að koma til
uppsagna og niðurskurðar. Þá hefði
spádómur Hollvina RÚV heldur
ekki ræst.
Niðurskurður og samdráttur eru
ekki fylgifiskar þess að breyta RÚV
í opinbert hlutafélag þótt annað
form kunni að vera heppilegra. Það
sem eftir stendur er hins vegar
spurningin um hvað Þorgrími gangi
til með greinarskrifum sínum.
Hefði tíma hans sem formanni Holl-
vinasamtaka RÚV ekki verið betur
varið í að fá svör frá núverandi
stjórnarflokkum af hverju verið sé
að þjarma að RÚV? Eða eru skrif
hans vísvitandi misskilningur?
Höfundur er alþingismaður.
Vísvitandi
misskilningur
HÖSKULDUR
ÞÓRHALLSSON