Réttur - 01.08.1952, Qupperneq 12

204
RÉTTUR
brezkir verkamenn skipulögðu 1918—19 baráttu gegn stríði
með „Látið Rússlandi í friði“ að kjörorði, var það stuðn-
ingur — fyrst og fremst stuðningur við baráttu þeirra eigin
þjóðar fyrir friði, en einnig stuðningur við Ráðstjórnarrík-
in. Þegar Thorez eða Togliatti lýsa yfir því, að þjóðir þeirra
muni ekki berjast gegn Ráðstjórnarríkjunum (kröftugt
lófatak), er það stuðningur — fyrst og fremst stuðningur
við verkamenn og bændur á Frakklandi og Italíu, sem heyja
baráttu fyrir friði, og einnig stuðningur við friðarviðleitni
Ráðstjórnarríkjanna. Þessi gagnkvæmi stuðningur á rót
sína að rekja til þeirrar staðreyndar, að hagsmunir flokks
vors brjóta ekki í bág við hagsmuni hinna friðelskandi
þjóða, heldur falla einmitt saman við þá. (Kröftugt lófa-
tak). Að því er Ráðstjórnarríkin snertir eru hagsmunir
þeirra algerlega óaðskiljanlegir frá málstað heimsfriðarins.
Flokkur vor getur auðvitað ekki látið sitt eftir liggja
gagnvart bræðraflokkunum, og hann verður að sínu leyti
að veita þeim og þjóðum þeirra stuðning 1 frelsisbaráttu
þeirra og baráttu þeirra fyrir varðveizlu friðarins. Og það
er einmitt það, sem hann gerir. (Kröftugt lófatak). Eftir
að flokkur vor hafði tekið völdin 1917 og eftir að hann
hafði gert raunhæfar ráðstafanir til að afmá kúgun auð-
manna og landeigenda, veittu fulltrúar bræðraflokkanna
honum nafngift sem vott aðdáunar sinnar á hugprýði og
sigrum flokks vors og kölluðu hann „framsveit“ byltingar-
aflanna og verkalýðshreyfingarinnar í heiminum. Með
þessu voru þeir að láta í ljós þá von, að sigrar „framsveit-
arinnar“ mundu stuðla að því að bæta aðstöðu þjóðanna,
sem stynja undir oki auðvaldsins. Ég held, að flokkur vor
hafi réttlætt þessar vonir, sérstaklega í heimsstyrjöldinni
síðari, þegar Ráðstjórnarríkin frelsuðu þjóðir Evrópu og
Asíu undan yfirvofandi þrældómsoki fasismans með því að
brjóta á bak aftur harðstjórn hins þýzka og japanska
fasisma. (Kröftugt lófatak).
Það var auðvitað mjög erfitt að gegna þessu heiðurs-