Réttur


Réttur - 01.08.1952, Blaðsíða 14

Réttur - 01.08.1952, Blaðsíða 14
206 RETTUR með því móti hylli alþýðunnar. Nú er ekki lengur vottur eft- ir af þessu frjálslyndi. Hið svokallaða „frelsi einstaklings- ins“ er ekki iengur til — réttur einstaklingsins tekur nú einungis til þeirra, sem eiga auðmagn, en allir aðrir þegnar skoðast aðeins mannlegt hráefni, til þess eins nýtir að arðræna þá. Kenningin um jafnrétti meðal einstaklinga og þjóða hefur verið troðin niður í svaðið. í hennar stað hefur verið sett reglan um full réttindi til handa minnihlutanum, sem arðrænir, og réttleysi hins arðrænda meirihluta. Merki hinna borgaralegu lýðréttinda hefur verið varpað fyrir borð. Mér sýnist það koma í ykkar hlut, fulltrúa kommún- istaflokkanna og lýðræðisflokkanna, að reisa þetta merki að nýju og bera það fram, ef þið ætlið að vinna fylgi meiri hluta alþýðunnar. Það er ekki um aðra að ræða, er taki það upp. (Kröftugt lófatak). Áður fyrr var litið á auðmannastéttina sem höfuð þjóð- arinnar. Hún stóð vörð um réttindi og sjálfsforræði þjóð- arinnar og setti þessi verðmæti „ofar öllu öðru“. Nú örlar ekki lengur á ,,þjóðerniskenningunni“. Nú selur auðmanna- stéttin réttindi og sjálfsforræði þjóðarinnar fyrir dollara. Merki þjóðernislegs sjálfsforræðis og þjóðernislegs full- veldis hefur verið varpað fyrir borð. Á því er enginn efi, að það eruð þið, fulltrúar kommúnistaflokkanna og lýðræð- isflokkanna, sem verðið að taka upp það merki og bera það fram, ef þið viljið vera góðir synir lands ykkar, ef þið viljið hafa forystu fyrir þjóðinni. Það eru engir aðrir til að taka það upp. (Kröftugt lófatak). Þannig horfa málin við nú. Auðvitað eiga allar þessar aðstæður að auðvelda starfið fyrir kommúnistaflokkana og lýðræðisflokkana, sem ekki eru enn komnir til valda. Áf þessu leiðir, að full ástæða er til að gera ráð fyrir viðgangi og sigursæld bræðraflokka vorra í þeim löndum, þar sem auðvaldið er enn við lýði. (Kröftugt lófatak). Lengi lifi bræðraflokkarnir! (Langvarandi lófatak).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.